Heb je ze al ?
Die van mij lagen in de meterkast !
@Bietje wrote:
Neenee, je roept gewoon heel gemeend:
‘Sint antoine de padoue, waar zijn mijn sleutels naar toe?!’
En dan wordt je naar de plek gestuurd… (ik toch meestal wel!)
Succes! :thumbup: :mrgreen:
Hahaha, ja, die heb ik ook wel eens gehoord. Schijnt idd vaak te werken :think: :mrgreen:.
Maar ik vroeg het me ook af…heb je ze al gevonden?
Onder iets.
Boekjes, jas, sjaal…gewoon eens wt dingen optillen.
In de deur??
en…???
gevonden ???
na alle tips hier moet het toch wel gelukt zijn… 
liefs
Gerda
Nog niets… Ik ben ze al vanaf zaterdagavond kwijt. :oops: Toen haalde ik 's avonds nog wat was binnen, T begon te huilen en toen??? Ik geloof tenminste dat dat de laatste keer was dat ik ze had.
Ik denk dat ze inderdaad ergens onder liggen? Maar die Sint Antoine de Pardoue zal ik ook nog eens aanroepen. Is hij de beschermheilige van de sleutel? Of van alle warrige mama’s in hun verlofperiode? :mrgreen:
Mijn vriend was ze onlangs kwijt, toen lagen ze tussen het speelgoed !
je vind ze soms op de raarste plekken terug
@Wijnanda wrote:
@Bietje wrote:Neenee, je roept gewoon heel gemeend:
‘Sint antoine de padoue, waar zijn mijn sleutels naar toe?!’
En dan wordt je naar de plek gestuurd… (ik toch meestal wel!
Succes! :thumbup: :mrgreen:
Hahaha, ja, die heb ik ook wel eens gehoord. Schijnt idd vaak te werken :think: :mrgreen:.
Mijn oma gaf me die tip een keer toen we onze afstandsbediening van de televisie al 2 dagen kwijt waren en toen we dat riepen vonden we hem binnen de 5 minuten, vond het wel eng eigenlijk :oops: vooral omdat hij op een plek lag waar we al tig keren hadden gekeken.
Maar als we nu iets kwijt zijn roepen we het en meestal vinden we het dan terug binnen een paar uur, dus ik zou zeggen probeer het eens.
Heb het nu een paar keer gezegd.
Zou ik dan eindeljk na anderhalf jaar ons trouwboekje vinden
@Mama_jeanet wrote:
@Wijnanda wrote:@Bietje wrote:Neenee, je roept gewoon heel gemeend:
‘Sint antoine de padoue, waar zijn mijn sleutels naar toe?!’
En dan wordt je naar de plek gestuurd… (ik toch meestal wel!
Succes! :thumbup: :mrgreen:
Hahaha, ja, die heb ik ook wel eens gehoord. Schijnt idd vaak te werken :think: :mrgreen:.
Mijn oma gaf me die tip een keer toen we onze afstandsbediening van de televisie al 2 dagen kwijt waren en toen we dat riepen vonden we hem binnen de 5 minuten, vond het wel eng eigenlijk :oops: vooral omdat hij op een plek lag waar we al tig keren hadden gekeken.
Maar als we nu iets kwijt zijn roepen we het en meestal vinden we het dan terug binnen een paar uur, dus ik zou zeggen probeer het eens.
Hier komt het ook van mijn oma en dan mijn mama...
Het is zeker wel eng, dat vind ik ook.
Ik was eens al een paar dagen Senne's lievelingsknuffel kwijt, ik kon er bij huilen!!
Op een avond, in mijn volle wanhoop, riep ik Sint Antoine op en ik werd regelrecht naar de bank gestuurd waar hij tussen de gleuf van de armleuning zat.... :shock:
Voorheen had ik dat ook al eens zo meegemaakt maar dan met iets anders die zoek was, maar je moet wel eerst zelf al goed hebben gezocht, de wanhoop nabij zijn en als je haar dan oproept helpt het pas... klinkt gek maar echt.. het is eng als je het meemaakt!
@joseetje wrote:
Heb het nu een paar keer gezegd.
Zou ik dan eindeljk na anderhalf jaar ons trouwboekje vinden
Ow jee da’s waar, jullie zijn dat kwijt (heb ik vroeger nog van je gelezen).
Als het bij jullie nog niet tot wanhoop is gedreven weet ik het ook niet meer na al die tijd zoek,… success!
:-*
@Bietje wrote:
Neenee, je roept gewoon heel gemeend:
‘Sint antoine de padoue, waar zijn mijn sleutels naar toe?!’
En dan wordt je naar de plek gestuurd… (ik toch meestal wel!
Succes! :thumbup: :mrgreen:
Of zoals ik het heb geleerd van oma:
Sint Antonius mijn beste vrind, zorg dat ik mijn sleutels weer vind :mrgreen:
onder het matras van je zoontje?
Of helemaal onder de dekens getrapt bij je zoontje?
in de luierla?
Tussen het bed en de muur bij je zoontje?
Heeeeeeeeeeeeeeeeeel herkenbaar :shifty:
http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=82119&highlight=sleutels :lol:
(Trofast bak… met blokken?)
Sint Antoine is mij niet gunstig gezind… :think:
En we hebben geen blokkenbak.
Ik denk dat ik ze op 14 mei ergens op een gekke plek vind. :mrgreen:
Ze zeggen wel eens “Je krijgt van het universum wat je vraagt.”
Dus als jij je sleutels wilt zoeken, dan mag je je sleutels zoeken. Prima, daar vraag je om…
Als je je sleutels wilt vinden, moet je ze dus niet gaan zoeken, maar juist tegen jezelf zeggen “Ik wil mijn sleutels vinden”.
En dan niet alleen tegen jezelf zeggen, maar je ook vast even een voorstelling maken in je hoofd van hoe dat eruit ziet/voelt als je ze vindt, dat je het in je hoofd al beleeft. (Want het universum verstaat geen taal, alleen trillingen van beleving)
(Heb je een heel boek over “the Secret”. En een betere nog (maar minder bekend) “Vraag en het wordt gegeven”)
Ik ben niet katholiek en ken die heilige Antonius dus niet, maar ik ben wel iemand die gelooft dat er vanalles om ons heen is.
Ach, en baat 't niet, dan schaadt 't niet, toch?
Dus in zo’n geval zeg ik (in mezelf) altijd “Kom op jongens, help me alsjeblieft even mijn sleutels te vinden!”
(Ik weet niet eens precies tegen wie ik het heb hoor…)
En dan moet je naar je gevoel gaan luisteren…
Als ik bv aan het zoeken ben in de keuken ofzo (want daar móeten ze dan voor mijn gevoel liggen) en ik heb dat “verzoek gedaan” en ik krijg opeens het gevoel dat ik in de badkamer of in de slaapkamer ofzo moet gaan kijken, dan ga ik met dat gevoel mee en 9 van de 10 keer werkt het wel…
Het gevoel waar ik het over heb is heel subtiel hoor, maar bij mij loont het wel om erop te vertrouwen.
Vaag of niet vaag…eng of niet eng…ik ben er blij mee!
Succes met vinden! 
mamasandra voor een deel snap ik je principe wel hoor. Het werkt niet met alles (neem die dikke nieuwe auto of sterker nog kinderen verwekken ) maar als het bv sleutels zijn die je zelf nog in handen hebt gehad en daadwerkelijk zelf ergens neer hebt gelegt dan wel!
Je hoofd weet eigenlijk nl wel waar ze liggen, maar je kan het ‘juiste laatje in je geheugen’ even niet vinden of openen.
Ik doe het vaak dus nog wat bewuster; ik ga na wanneer ik ze voor het laatst heb gebruikt (heel erg want vaak snauw ik zelfs naar manlief dat ie niet mag praten :oops: :o ) en loop zo mijn eigen gangen na.
Je kent het wel, terug van de supermarkt, boodschappen weggelegt, kind een schone luier oid. En 8 van de 10 x werkt het. :thumbup:
Wel balen Hupsakee dat je ze nog niet weer hebt (tipje, blokker is het geloof ik heeft zo’n fluitsysteem voor aan je sleutelbos jij fluit en je sleutels fluiten terug :lol: )
Werkt overigens zolang de batterijen het doen dus geen garantie :mrgreen: