Ok dit gaat even niet over mijn eigen Lenn, maar over een kindje op het kdv waar hij heen gaat.
Er is op de dreumesgroep een klein meiske dat te pas en te onpas haar tandjes in een ander kindje zet. Op zich gebeurt dat natuurlijk vaker onder dreumesen, maar dit dametje doet het wel 300x op een dag en bijt zó door 3 lagen kleding heen en nóg hebben kinderen blauwe plekken… Onmacht ja, maar wat doe je er aan?
Ze hebben daar echt al alles uit de kast gehaald, alle tips en trucs die ze kenden toegepast maar niets hielp.
De ouders zijn ten einde raad, maar de leidsters nu ook. Er komen steeds meer klachten van ouders en het gedrag lijkt niet minder te worden.
Ik werk voor dezelfde organisatie op een andere vestiging, maar dat maakt mij nóg meer betrokken bij dit probleem.
Heeft iemand hier (persoonlijke) ervaring mee en wat hielp in die situatie? Ondanks dat er al veel ondernomen is kan het natuurlijk zomaar dat 1 van jullie nog een goede tip heeft. Proberen kan altijd!
hey,
nou fenna is dus een bijtertje, melissa heeft echt de tanden er steeds in staan!! tja ik heb iets gedaan wat misschien niet verantwoord is, maar tot nu toe doet ze het nog niet weer… helaas kun jij dit vanwege je werk natuurlijk niet doen
ik heb haar namelijk terug gebeten , toen ze mij beet
dus aan mijn antwoord heb je eigenlijk niets
@oessie wrote:
hey,
nou fenna is dus een bijtertje, melissa heeft echt de tanden er steeds in staan!! tja ik heb iets gedaan wat misschien niet verantwoord is, maar tot nu toe doet ze het nog niet weer… helaas kun jij dit vanwege je werk natuurlijk niet doen
ik heb haar namelijk terug gebeten , toen ze mij beet
dus aan mijn antwoord heb je eigenlijk niets
Hier hetzelfde gedaan :oops: . maar dat kunnen jullie als leidsters niet doen.
ik zou het verder ook echt niet weten sorry, sterkte ermee.
Wel heel tof dat het je zo bezig houdt ook na je werk, ik zou m’n kind in ieder geval met een gerust hart bij jouw achter kunnen laten Affie :thumbup:
Nope, terugbijten is niet helemaal pedagogisch verantwoordt :lol: al hebben de ouders het zelf ook al eens gedaan, maar zonder succes.
Het is zo jammer dat we gewoon de oorzaak weten (onmacht, zich verbaal nog niet kunnen uiten, frustratie etc) maar dat er geen oplossing lijkt te zijn. Je ziet dat leidsters zich uiteraard blijven beheersen, maar wel erg streng worden, maar dat ouders zich er soms toch haast in verliezen :shifty:
En mamma van sharondenise je wil niet weten hoeveel kok-kennis ik toepas in mijn werk 
buiten t feit dat ik al veel ervaring heb binnen de kinderopvang, leer ik nog elke dag en wil ik blijven leren. Ik vind het leuk om zo betrokken te zijn, en kinderen zoals deze trekken ook een beetje mijn aandacht. Ik ben er namelijk van overtuigd dat niets onmogelijk moet zijn, zolang je je maar 100% inzet, alles probeert en geduld hebt 
Ook Senne was een bijtertje, niet zo erg als dat kindje op het kdv maar er is een periode geweest dat hij Broes af en toe durfde te bijten…
Ik was telkens ontzettend boos en hij moest toen in de hoek staan… veel meer heb ik eigenlijk niet gedaan en ik vrees dat je gewoon niet veel meer kà n doen dan straffen…
Terugbijten, nee, sorry, daar ben ik geen voorstander van! :naughty:
Dus ik vrees dat jullie gewoon consequent moeten blijven straffen (in de hoek, op een stoeltje,…) en dat het bijten ook weer zal overwaaien met de leeftijd! :-*
@Bietje wrote:
Ook Senne was een bijtertje, niet zo erg als dat kindje op het kdv maar er is een periode geweest dat hij Broes af en toe durfde te bijten…
Ik was telkens ontzettend boos en hij moest toen in de hoek staan… veel meer heb ik eigenlijk niet gedaan en ik vrees dat je gewoon niet veel meer kà n doen dan straffen…
Terugbijten, nee, sorry, daar ben ik geen voorstander van! :naughty:
Dus ik vrees dat jullie gewoon consequent moeten blijven straffen (in de hoek, op een stoeltje,…) en dat het bijten ook weer zal overwaaien met de leeftijd! :-*
Dat consequent zijn gebeurt zeker hoor, áls er ook iemand over is/te veel is wordt die op de groep gezet om zich de hele tijd te ontfermen over haar en haar in de gaten te houden. Maar het duurt al maanden… ze is nu volgens mij 18 maanden, maar toen het begon is al maanden geleden… Ze wordt ook extra gestimuleerd om te praten enz, zodat ze zich anders kan uiten, maar ook dat wil nog niet zo vlotten.
Wat begon het dan op een jonge leeftijd zeg! :o
En al maanden aan de gang, pff, vervelend is dat hé! :?
Vervelend hoor en ook niet fijn voor de andere kindjes! :-*
Toen ik nog op een kdv werkte hebben we dit probleem ook gehad. Al was dat niet zo erg als bij jullie.
Wat wij probeerde was om het voor te zijn. Meestal zie je het wel aankomen (echt die onmacht) en haar dan meteen aanspreken dat ze niet mag bijten.
En samen naar een oplossing zoeken, haar helpen in haar onmacht en het onder woorden brengen.
Snap je een beetje wat ik bedoel. Is een beetje lastig uitleggen…
Hm moeilijk he? Ik heb ook weleens een kindje op de groep gehad wat heel veel beet. Van alles geprobeerd maar niks hielp. Ouders wisten het ook niet meer. Toen hebben wij bekeken wanneer ze meestal beet en dat was bijv. vaak als we aan tafel zaten. Besloten om haar voorlopig weer in een kinderstoel te zetten ipv op de bank (zodat ze niet bij de andere kindjes kon komen). Ook hebben wij er een stagiaire bovenop gezet die dus eigelijk heel de dag achter haar aanliep en haar kon corrigeren en belonen waar nodig :thumbup: . Als leidster is daar niet heel de dag tijd voor natuurlijk. Uiteindelijk was het ook bij dit meisje een fase en hield het op een gegeven moment op. Ik hoop dat dat bij jou ook het geval is, succes iig!
Dolfijntje wat jij omschrijft gebeurt dus al zoveel mogelijk, maar ze bijt én uit genegenheid, én uit onmacht én uit frustratie… dus eigenlijk om ALLES en het is binnen 1 sec gebeurt… Moeilijk hoor!
jasper is een bijter, maar aleen thuis (en bij diegene die het meeste geduld met hem heeft; zijn zus)
nu hij kan lopen en en ook weet dat hij kan slaan :oops: wordt het minder.
Ik hoop dat jullie voor dit kindje de gouden tip vinden!
ja, ik schaam me diep, maar daaruit bleek dus dat hij zich dus op geen ander manier kon verdedigen…
(praat ik het gedrag van mijn zoon zo een beetje goed :oops: )
Hahaha Fietje, ach, alle kinderen slaan toch? 
:mrgreen:
Joost was ook een flink bijter héél verrot ook als ouder inderdaad.
En de gouden tip??? ik heb hem nóóit gevonden.
Het had wel Ãets te maken met de enorme hoeveelheid (lawaai) prikkels en persoonlijke aandacht hielp we , maar ja die kun je niet de hele dag opeisen, dat is geen doen. en op die leeftijd is er ook nog geen redeneren aan.
in een of ander boekje stond dat je dan iets alternatiefs bv een boterham moest aanbieden met "nee, je mag geen kinddjes bijten, bijten doen we alleen in een boterham " (ik zag het mezelf al doen haha, maar ja die situaties gaan idd zó snel, dan is het issue alweer voorbij voor jij met je soepstengeltje erbij staat hoor, )
Zo, nou hier heb je dus ook niets aan, het is gewoon vreselijk! voor alle partijen,
Als ik nog ergens op kom, dan meldt ik me
Bij T.hije zag je de bui al aankomen. Je zag hem boos worden en de mond al openen. Ik stopte dan zijn handje in zijn eigen mond,zodat hij dus zichzelf beet :o :o :o Dat hebben we twee keer moeten doen en toen was het over.
ik heb momenteel hetzelfde probleem; werk op een babygroep en bij mij zit een kindje die ook bijt, naja…ze eet ze bijna op :twisted:
Het kindje is 11 maand :shock: dus extreem vroeg met dit gedrag.
Wij hebben een enorm grote babyhoek (afgeschermd) en daar gaat ze in als het wat druk wordt op de groep (verschoonmoment) het lukt dan niet altijd om de rest van de groep te ‘beschermen’ :mrgreen:
Op deze leeftijd kun je het kind nog echt niet duidelijk maken ‘dat dit dus niet mag’ :naughty: ik benoem het en het meiske kijkt me aan en ik zie dat ze geen benul heeft waar ik het over heb! (logisch)
Wij doen dus niets anders als voorkomen,voorkomen,voorkomen!!!
ik heb ook weer een lekker beet van Fenna op mijn arm :roll:
Peter is ook een bijter, hij beet als ik hem aan het knuffelen was, meestal ging hij dan in een soort “droomweg-bij-mama-knuffel-” stand en beet dan in mijn borst. Dat was dus bijten uit genegenheid.
Ook beet hij als hij de situatie niet meester was, als andere kindjes hem dus gingen bekoeieneren, hij wilde zoveel zelf, maar kon het dan nog net niet, ook dan beet hij.
Bijten ter afweer deed hij ook, maar dat was minder vaak dan bijten omdat hij betutteld werd en dus gefrustreerd was.
Wat hier hielp was hem voor zijn. Het was best beladen, mensen zeiden ook wel dat ik hem niet meer het voordeel van de twijfel gaf en dat klopte.
Dat voordeel was allang weg, dus als hij kwam knuffelen, zei ik… mama geeft jou een knuffel, maar jij gaat dan bijten en dat doet mama pijn, je mag alleen knuffelen als je niet bijt. Dan hield ik mijn hand ook pal bij zijn mond en zodra hij wel beet, kreeg hij direct te horen dat ik dat niet op prijs stelde en werd hij ook gewoon gestraft. Op de gang meestal.
Zo ook met spelen, ik liet hem niet meer zonder toezicht spelen, zodra ik iets te vaak zijn naam hoorde met iets van “Nee Peter” of “Peter moet” dan haalde ik hem weg, leidde hem af en vroeg desbetreffend kind om Peter met rust te laten.
Op de peuterspeelzaal heb ik dit ook uitvoerig besproken en hebben ze het soortgelijk aangepakt. Hij heeft nu al 9 maanden niet meer structureel gebeten. Wel nog 3x incidenteel en alle keren was er een duidelijke oorzaak voor.
Terugbijten heb ik ook gedaan, maar werkte hier averechts. Hij voelde zich al zo onmachtig, beet dan en werd dan nog verraden ook met een beet terug. Daar begreep hij niets van, hij werd er enkel ontzettend verdrietig van en ik ook. 
Op dit moment hebben ze een vaste extra kracht op de groep die dus alleen voor het bijtertje werkt en dus continue als een soort waakhond haar in de gaten houdt. Dát gaat gelukkig goed, maar is wel een erg dure oplossing… ik vind het top dat mijn baas het toch mogelijk maakt ipv haar te weigeren ofzo :thumbup: