wat betreft het vertellen…weet jij het nog Winnie? ik niet meer echt, ik geloof dat mijn man vanaf seconde 1 dat we wisten dat ik zwanger was de hele telefoonlijst heeft leeggebeld :mrgreen: en nu weten de meesten om ons heen wel dat we “bezig” zijn met zwanger worden dus een echte verrassing zal het niet echt zijn voor ze…
o, en Miranda,voel je je goed? Niet al teveel kwaaltjes?
Wij hebben alles nog, al heeft de wagen zijn beste tijd wel gehad. Maar hij kan nog wel 1 kindje mee, hopen we. We hebben ook het ledikantje van Quint nog en de box staat nog in de kamer. We hebben geen opbergruimte en kunnen hem nergens stallen, vandaar dat we een beetje haast hebben nu 
.
De eerste keer hebben we de opa’s en oma een fotolijstje gegeven met een gedichtje erin. In dat gedichtje stond een tekst dat er in januari een foto in moest komen van hun kleinkindje. De tweede keer had Quint een t-shirt aan met de tekst: stoer, ik word een grote broer. We sturen regelmatig kaartjes van leuke foto’s naar de familie, ik zat een beetje te denken om nu een kaartje met een echo te sturen, maar ik denk niet dat we zo lang kunnen wachten met het vertellen. Misschien moet ik toch maar iets anders verzinnen. Maar natuurlijk eerst zwanger worden!
Het blijft toch nog wel rustig bij dit topic, ik had verwacht dat er wel meer mee zouden gaan schrijven. Misschien komt het nog, wie weet. Tot die tijd doen we het lekker met zijn drietjes :mrgreen:
Volgens mij was er ook al zo’n topic, maar ik kon hem laatst ook al niet meer vinden…
Maa rik voel me helemaal goed, nog maar 1 keer overgegeven, en dat gevoel komt dan heel plotseling: ben dus niet misselijk ofzo. (tenzij ik te lang niks heb gegeten, daar word ik wel misselijk van)
De spullen heb ik nog allemaal, maar de jongste is pas net een jaar. Heb zo’n duowagen: buggy voor, en achter kun je een zak hangen waar je baby in ligt (op matrasje). daarna kun je achter een stang plaatsen, en heb je twee kindjer achter elkaar. Ideaal ding! Gebruik hem nu alleen voor de jongste, die zit dus al een tijdje voor (Jayden loopt altijd)
De echo’s zijn dit keer ook eerder he Winnie? De eerste keer had ik hem pas met 13 weken (bleek 11 dan) en de tweede keer al met 11. En nu dus met bijna 9 weken… (dacht bijna tien trouwens) Maar ik vertel het nu gewoon tegen iedereen: net ff kletsen met de buuf, en dat ik wel plantjes van haar hebben in het najaar. Maar ik mag voorlopig niet in de tuin werken, of dus handschoenen aan (moet ik eerst ff halen nog 
) En het beste was nog om daaronder plastic handschoentjes te doen…
Ohja, vanmorgen wel ff schrikken: ik had boodschappen gehaald voor mijn verjaardag morgen, dus behoorlijk wat. Jayden loopt naast me, en ineens rolt zo het wiel van de wagen af! Ik kon niks doen, want het is een driewieler en het achterwiel rolde dus wel. Dus ik hem tegenhouden, en Jayden gevraagd of hij dat wiel voorzichtig van de weg wilde pakken… Gelukkig ging het goed: ik kon hem er zo weer op klikken en het balletje naar buiten klikken: die had dus niet goed gezeten nadat ik hem vorige keer had vervangen. Maar dan sta je ff raar te kijken! Blij dat Jayden zo goed luistert en vooral behulpzaam op zo’n moment, want weet niet hoe ik dan anders moest doen… Vooral dat ie dus op de weg lag is eng…
Hey meiden! 
vandaag gewerkt,was nog gezellig ook, veel gelachen en toch hard gewerkt (ja, het kan! haha)ik heb echt superleuke collega’s. Toen ik net de miskraam had gehad,hadden ze met z’n allen kado’tjes en een kaart gekocht, toen ik ze kreeg schoot ik wel ff vol hoor…
wat doen jullie? Werken jullie of zijn jullie thuis bij de kindjes (is trouwens ook heeeeel erg hard werken!!!) ik werk 3 dagen in een telecombedrijf,beantwoord o.a e-mailberichten van klanten,leuk en een goede sfeer!
Miranda,wel schrikken zeg van dat wiel,jeetje…! Wat goed dat je zoontje je dan zo goed helpt op zo’n moment! je schrikt je natuurlijk echt rot … pff! Daarna ben je wel extra trots op je kind he,das dan zo mooi!
Ik begrijp dat jullie alle spullen nog wel hebben, wel makkelijk…maar stiekum vind ik het wel een beetje leuk om “nieuwe” spullen (van MP) te kopen.
Winnie,jij hebt wel leuke manieren van vertellen zeg! Ik denk dat ik ook de moeite niet wil doen omdat dit het 11 e kleinkind zou worden, en ik heb alleen nog een moeder,maar die is niet zo familiear zeg maar…het lijkt me wel heel leuk als je zo’n moeder hebt die lekker met je de stad ingaat enzo,lekker beppen over alles,maar ook verdrietjes kunt delen. Ik heb wel een schat van een zussie,maar die woont te ver weg dus dan zit je ook niet vaak te buurten zeg maar…
nou dames, ik ga ff een muziekje opzetten en wat drinken, bye!
Ha ha, dat is inderdaad ook leuk, Kusje. Ik zou het ook best willen, maar ja, dan moeten we de huidige spullen weg doen en nieuwe spullen kopen. Dat vind ik eigenlijk zonde.
Jee Miranda, dat is schrikken! Knap dat Jayden zo goed geholpen heeft! Ik zie trouwens dat jouw kids bijna dezelfde leeftijd hebben als de onze: Jayden is drie maanden ouder dan Quint en Tyrone is 2 dagen ouder dan Arwen :mrgreen:
Ik werk ook drie dagen in de week Kusje. Ik ben functioneel applicatiebeheerder. Ik vind het op zich wel heel leuk werk en ik heb ook fijne collega’s (lief die van jou, zeg!), maar er is een reorganisatie op komst en het is dus erg onrustig. Ik heb er wel vertrouwen in dat ik mag blijven. Ik zou het liefst thuis blijven bij de kinderen, maar aan de andere kant wil ik eigenlijk ook werken. Financieel is het nodig omdat we anders niet in ons huis kunnen blijven wonen en mijn man fulltime zou moeten werken (hij wil niet meer zonder zijn papa-dag ), maar ik wil het zelf ook voor mijn ontwikkeling. De kinderen worden één dag in de week opgevangen door opa en oma (komen in ons huis), één dag in de week gaan ze naar het kdv en op vrijdag is mijn man dus altijd thuis.
Hihi, als ik vrijdags thuis kom na het werk dan is het huis een grote puinhoop. Ze maken er altijd een feestje van op vrijdag.
Ja, ik heb bijvoorbeeld het wiegje nog, maar ik denk dat ik toch een andere wil: hij ziet er leuk uit (bamboo?) maar hij staat op wieltjes. En die wieltjes zijn niet zo stevig meer, dus áls er 1 breekt, dan glijdt het wiegje er zo af… (zou ik iets tegen wieltjes hebben of zijn tegen mij :think: 
)
Maar mijn oma had nog een wiegje staan, misschien dat ik die neem als ik hem mooi vind…
Fijn dat je zulke leuke collega’s hebt, is heel belangrijk! En zeker als ze je ook nog kunnen steunen in moelijke tijden!
Zelf werk ik wel, maar niet zo veel. Elke wo ochtend en de vrijdag, en om het weekend. (gem 20 uur per week dus) Maar ik vind het heerlijk om bij mijn kleintjes te zijn, hoewel ik na een dagje werken vaak uitgeruster ben dat thuis, hihi. En het is lichamelijk toch zwaar werk (afwas of portioneren, werk in de keuken van het ziekenhuis)
@kusje74 wrote:
Winnie,jij hebt wel leuke manieren van vertellen zeg! Ik denk dat ik ook de moeite niet wil doen omdat dit het 11 e kleinkind zou worden, en ik heb alleen nog een moeder,maar die is niet zo familiear zeg maar…het lijkt me wel heel leuk als je zo’n moeder hebt die lekker met je de stad ingaat enzo,lekker beppen over alles,maar ook verdrietjes kunt delen. Ik heb wel een schat van een zussie,maar die woont te ver weg dus dan zit je ook niet vaak te buurten zeg maar…
Mijn moeder leeft helaas niet meer. Ze is ruim 5 jaar geleden overleden door een ongeval. Ik heb haar wel extra gemist tijdens de zwangerschappen en nu met de kleintjes ook natuurlijk. Ze was ontzettend gek op kinderen, dus ze had die van ons ook zeker prachtig gevonden. Hier dus helaas ook geen moeder die mee de stad ingaat.
Miranda, moet je toch op zoek naar een ander wiegje. Wat vervelend zeg :liar: :mrgreen:
@miranda79 wrote:
Zelf werk ik wel, maar niet zo veel. Elke wo ochtend en de vrijdag, en om het weekend. (gem 20 uur per week dus) Maar ik vind het heerlijk om bij mijn kleintjes te zijn, hoewel ik na een dagje werken vaak uitgeruster ben dat thuis, hihi. En het is lichamelijk toch zwaar werk (afwas of portioneren, werk in de keuken van het ziekenhuis)
Hihi, dat herken ik, na een dag werken uitgeruster dan na een dag thuis. Ik maak wel eens grapjes naar mijn collega’s, dat ik daar kom om uit te rusten :mrgreen:
Je berichtje net voor mij had ik helemaal niet gelezen, tegelijk gepost?
Grappig, je hebt de kinderen dus ook vrij dicht op elkaar! )nog dichter :mrgreen:
ow…Winnie…wat erg voor je… :hug: je zult haar wel erg missen ja…je hebt tenslotte maar 1 moeder en vader…ow, hier wordt ik week van bah…zit hier weer te snotteren (ik moet ook geen muziek van pocahontas opzetten als ik in een emo bui ben… 
)
ow ja Miranda, ik ga ook soms naar m’n werk om uit te rusten hoor, en ook om weer eens wat anders om me heen te hebben dan alleen kinderpraat en niet doen en hier blijven en goed gedaan en bla bla… :mrgreen:
Idd, thuis moet je echt de hele tijd alert zijn, en vooral nog de juiste dingen doen/zeggen :mrgreen:
Kusje :hug: , het was niet de bedoeling om je van streek te maken. Ik kan er best wel goed mee omgaan hoor, maar af en toe dan is het natuurlijk best even moeilijk.
We hebben inderdaad gelijk gepost geloof ik. Grappig dat jullie dus ook ongeveer evenveel werken als ik. Ik vind het soms ook wel pittig om te werken. Het werk is soms erg intensief en in drukke perioden wordt er ook wel eens van me gevraagd om extra te werken. Gelukkig kan ik dat dan in de avonduren thuis doen, maar dat valt me wel zwaar. De avonden ben ik toch vaak bezig met het huishouden, boodschappen doen, vriendinnen bezoeken etc. Dat heb ik wel nodig om bij te komen van de dagen. Maar de dagen met de kindjes zijn hoofdzakelijk geweldig hoor. Het is zo leuk als ze samen spelen en ondeugend zijn. Ze kunnen heerlijk klieren en lachen en ik vind ze prachtig. Vandaar dus ook de wens voor een derde :mrgreen:
Winnie, het gaat wel weer hoor,had het ff moeilijk vanwege mijn vader die en jaar geleden overleden is,ben soms zo’n dweil haha…!
Ja, de wens voor een derde daar ging het over he geloof ik :lol:
ik hoop dat de maand snel mag gaan in elk geval!
Ja volgens mij was er ook een topic die hierover ging (derde kindje) want ik had daar gepost…
Ik heb al twee zoontjes en was in verwachting van nummer 3,maar die overleed helaas in de 17e week van de zwangerschap.Onze wens voor nummer 3 is zo groot geworden dat we ervoor gaan.Toen we van nummer3 in verwachting waren waren we er niet blij mee omdat het financieel gewoon niet tedoen leek te zijn.Uiteindelijk bleek het wel op zjn pootjes terecht te komen,en toen ging het alsnog fout.Zure appel was dat.We hebben dus besloten bewust voor nummer 4 te gaan.
Enne dames,helpen jullie duimen voor mij?Mijn ongie komt maar nie…
Karin, wat vreselijk dat je dat hebt me moeten maken zeg! begrijpelijk dat jullie nu bewust voor een 4e gaan,lijkt me geweldig zo’n groot gezin!
Klets gezellig met ons mee,en natuurlijk duimen we heel hard voor je! Wanneer was je NOD?
Ik zag wel een topic dat ging over “wel of niet een derde?” maar op dit topic zijn we er allemaal al uit,vandaar!
Karin :hug:
Kusje :hug:
Zo zie je maar weer dat ieder huisje zijn kruisje heeft.
Karin, ik ga heeeeeeeeeeeel hard voor je duimen! 
Wat doen jullie trouwens altijd op de zondagochtend? Wij wonen vlakbij een groot park en we hebben gewandeld en op de weide gespeeld en net hebben we pannenkoeken gebakken. Ik vind het zo heerlijk dat ik er een traditie van wil maken. De zondagochtend is hier zwaaaaar favoriet!
Winnie, wij ontbijten met zelfgerolde (haha) croissantjes en een eitje ,de kinderen helpen dan altijd mee, en samen maken we dan papa of mama wakker (omstebeurt slapen we uit). Daarna ruimen we op en gaan we meestal muziek maken,manlief speelt leuk gitaar en wij zingen vanalles en nog wat (nee, geen cumbaja my lord hahaha!) Zondagmiddag gaan we meestal (als mijn man niet hoeft te werken) naar het park of naar een speeltuin of gewoon lekker thuis met de kinderen wat doen.
Lekker he, zo samen gezellig zijn…! Voel jij je dan ook zo “rijk” met je gezinnetje? Ik glim dan echt van trots hoor!
Mijn man en ik werken allebei in de horeca,maar sinds een aantal weken (sinds ik zwanger was en BI had) hadden we ons rooster aan kunnen passen met wederzijds goedkeuren va onze werkgevers.Sinds we elkaar kennen hebben we een “burgerrooster”.Dat houdt in voor ons 's avonds samen eten,weekenden vrij.Doordeweeks mijn man werken van 9 tot 17 en ik van 18 tot 23.Wij hebben dus geen id wat we eigenlijk zouden kunnen gaan doen in die weekenden (behalve klussen hahahahah).
Nu hebben we wel dus sinds een tijdje weer wat normaal ritme nadat we ons kindje verloren,dus pas sinds een week of 4 genieten we pas echt.Feit is dan mijn man een keer in de week op zaterdag dus bij zijn vrienden zit en dus laat thuiskomt en niet smorgen slekke rop tijd wakker is (en ik gun hem dat uitje wel hoor).Dus de zondagochtenden die ik beschreven zie hier,ik denk niet dat dat er van zal komen hahaha.We vinden het al een uitje als we samen zijn met zijn 4en.
Nog niet ongie 
hoi karin, nog steeds niet ongesteld? Wanneer ga je testen? Ben vreselijk benieuwd!
Winnie en Miranda, alles goed met jullie?
gisteravond visite gehad, was supergezellig! Vandaag weer hard gewerkt. Ga nu nog ff met mannetje op de bank hangen,ff filmpje kijken met Brat pitt en george Cloony, vreselijk! :liar: