Lang leve de recessie! :liar: :liar:
Per vandaag is manlief toegereden tot het wereldje van huisvrouwen, hij heeft na ontslag door de recessie nl. vandaag zijn laatste werkdag gehad. Twee weken geleden hebben we dit gehoord, en hij heeft ondertussen al diverse sollicitaties de deur uit gedaan. Nu is hij bij een bedrijf al voor een 2e gesprek geweest en op inhoud ziet hij de functie helemaal zitten. Het betreffende bedrijf zit nog op een redelijke reisafstand van onze woonplaats, goede sfeer en een grote uitdaging in het werk die hem op het lijf geschreven is.
Maarrrrrr…de werktijden zijn ronduit dramatisch, zo niet passend bij een gezin. Hij zou dan nl. elke dag om 13.00 uur moeten beginnen en werken totdat het werk klaar is. Dat kan 's avonds om 9 uur zijn, maar het kan ook zomaar 11 uur worden. (Het beeld van het werk dat hem nu geschetst is, is dat van een behoorlijke puinhoop, dus ik vermoed dat het zeker in aanvang vaak 23.00 uur of nog later zal worden) Het bedrijf denkt na, op verzoek van mijn man, over 4 dagen werken.
Het betekent dus dat de kinderen hun vader 4 avonden niet zien. We zijn er nu zwaar over aan het nadenken en ik word het voorlopig nog niet zo gelukkig van. Voordeel is wel dat hij alle ochtenden thuis is en de kinderen dan ziet en naar school kan brengen. Maar ja, echte quality time kun je dat niet noemen, vaak draait het toch om hup hup, uit bed, aankleden, eet je broodje nou eens op, tandenpoetsen, jassen aan en naar school.
Wie van jullie heeft een partner die er ook 's avonds nooit of weinig is? Hoe ervaar jij dat? Hoe ervaren de kinderen dat?
Het voelt nogal snobistisch om een baan te weigeren als je werkeloos thuis zit, maar poe hé die werktijden. En we weten natuurlijk niet of er zomaar nog meer banen voor het oprapen liggen, kijkend naar vacatures in deze omgeving kan dat nog wel eens lastig worden. Vanuit deze baan verder solliciteren is natuurlijk een optie, maar het bedrijf geeft heel duidelijk aan dat ze iemand voor een flinke lange periode zoeken. Wij zijn dan ook nog wel van het eerlijke soort, en vinden het niet netjes om de baan aan te nemen en vervolgens weer te vertrekken als je wat anders vindt.
Financieel zingen we het gelukkig nog wel een poosje uit, manlief heeft van zijn werkgever een behoorlijke ontslagvergoeding meegekregen. Dus de financiele druk voelen we nu nog niet zo. Hij heeft nog geen WW (start pas per 1 juli) dus vanuit die zijde ook geen verplichting om een baan aan te nemen.
Lang verhaal al met al. Ik hoor graag jullie ervaringen.
Mijn oudste zijn vader werkt in de horeca en is dus ook die tijden en soms nog later weg. Ik heb niet het idee dat hij er echt last van heeft. De vriendin van hem doet dus de dagelijkse zorg en als papa om 0400 thuis is van t werk is hij vaak niet om 0800 wakker. Maar op de vrije dagen zijn ze wel altijd samen. Als jouw man vier dagen werkt is hij ook nog drie dagen thuis, lijkt me prima balans toch? Volgens mij werkt het gros van de vaders 5 dagen dus die zien de kinderen dan nog minder (want de tijd na t eten is ook spaarzaam, er zijn toch veel vaders pas laat thuis want overwerken of de kinderen gaan naar sportclubs of weetikwat) Ik zou de baan wel aannemen denk ik.
Weet je wat heeeeel belangrijk is in wat je schrijft over de baan? De uitdaging en het plezier dat je man eruit kan halen. Zoiets zorgt voor een leuke papa, want leuk werk = goed humeur. Zeker wanneer ze een bekwaam iemand zoeken voor langere tijd zou ik zeker kijken wat er af te spreken is mbt de 4 dagen werken. Dat zou zoals Christine ook al aangeeft een heerlijke balans tussen werk en thuis geven. Niets zo heerlijk als wanneer je kids bv vakantie hebben en ze hun papa dan 3 dagen per week lekker thuis hebben. En dus 1 dag per week ‘papadag’ mbt het ophalen van school en iets leuks doen samen (een stukje huishouden zou ook lekker zijn 
) en dat is dan idd al meer dan menig gezin heeft. En je voelt nu (nog) geen druk om een baan aan te nemen, maar komt er nog iets dergelijks voorbij? Net zo leuk? Net zoveel uitdaging? Het spaarpotje dat je man heeft meegekregen is dan lekker precies dat; een spaarpotje. Altijd fijn om wat achter de hand te hebben. :thumbup:
Voordeel van het spaarpotje achter de hand is natuurlijk ook dat hij niet perse de druk voelt om in de gevonden baan te blijven. Ja het is mss ‘lullig’ wanneer het toch echt niet gaat qua werktijden een andere baan te zoeken. Maar andersom denken veel werkgevers ook echt niet meer zo werknemer gericht hoor. Hij begint ook niet met de intentie om te vertrekken!
De enige twijfel is de avonden dat hij er dan niet is. Hoe lang ziet hij de kinderen dan nu in de avond.
Ik denk dat je man een hele goeie kans in de schoot is geworpen om zo snel al een nieuwe baan te vinden. Wij zouden persoonlijk nooit op de grond van jullie argument een baan afwijzen, zeker niet in deze tijden.
Als jullie een nieuwe routine voor 's ochtends ontwikkelen; Een ouder helpt kinderen, ander dekt tafel en smeert evt. brood, dan rustig een boterham eten en mee naar school brengen. Dan zou je best rust kunnen creeeren en voldoende quality time.
Bovendien is het 4 dagen, dan heb je nog 3 hele dagen met je gezin. Ik vind dat best een luxe.
Daarnaast biedt de baan de nodige uitdaging voor je man; dan kan hij er toch met een goed geweten instappen. Jullie hebben dan de tijd met je gezin een nieuwe routine ontwikkelen en op basis van jullie ervaring na een aantal maanden een keuze maken.
Ik zou ervoor tekenen (met een man die 's ochtend half 6 de deur uit is en vaak pas tussen half 7 en 7 uur 's avonds de deur weer binnenstapt).
We zijn tot nu toe ook, denk ik, behoorlijk verwend geweest met werktijden. Wij zitten zowel 's ochtends als 's avonds als gezin compleet aan tafel. Oké, 's ochtends zit hij vaak geen 10 minuten aan tafel en 's avonds schuift of hij of ik vaak ietsjes later aan, maar we zitten er uiteindelijk wel met elkaar. Wij hechten daar ook wel veel waarde aan.
door avonddiensten ook vaak s avonds geen papa… maar ze uas een van de weinigen bij wie papa haar na school.brengt van de.klas. ze vind het geweldig. als hij het ziet zitten.dat werk… doen!! die avonden.overleef je wel.
Chrissy weet je als de kids er eenmaal aan gewend zijn dat de ‘nieuwe routine’ betekend dat papa 4 avonden niet mee-eet is dat ook routine. Zolang ze maar weten wat er wanneer gebeurd. De echte ‘waarde’ zit hem in kwaliteitstijd of dat nu met een maaltijd is of dat dat betekend dat hij ze 1 dag per week uit school kan halen en de middag met ze doorbrengen. Zolang zijn aandacht maar bij de kids is toch?
Mijn man stapt ook elke ochtend rond iets over 7-en de deur uit, eet nooit het ontbijt mee aan tafel. Het avondeten wisselt. Afhankelijk van overwerk of filevorming. Dat is veel onrustiger dan wanneer bv duidelijk zou zijn dat papa er niet is en we met zijn tweetjes eten. :oops:
De echte kwaliteitstijd krijgen papa en zoon toch echt in het weekend. Lekker samen een stukje wandelen, een spelletje doen, klooien met de PC of naar opa en oma oid. en we krijgen het zelfs voor elkaar om van de wekelijkse boodschappen doen kwaliteitstijd te maken. 
Wanneer de kans er is en hij is redelijk op tijd thuis dan kan papa hem naar bed brengen en het verhaaltje voorlezen. Maar ook dat kan niet elke avond (willen we deels ook niet want bij voorkeur wisselen we elkaar af zodat we nooit in de ‘problemen’ zitten wanneer 1 van ons bv ziek is en kindlief niet naar bed kunnen brengen).
Dat gebeurt maar in weinig gezinnen, dus in dat opzicht zijn jullie idd verwend. Tuurlijk is dat waardevol, maar die 3 avonden die je dan nog hebt, zijn dan extra waardevol en bovendien heb je toch ook 7 dagen ontbijt met elkaar, waar hij dan wel de volle aandacht en tijd voor kan hebben.
@konijn wrote:
door avonddiensten ook vaak s avonds geen papa… maar ze uas een van de weinigen bij wie papa haar na school.brengt van de.klas. ze vind het geweldig. als hij het ziet zitten.dat werk… doen!! die avonden.overleef je wel.
Bij de scholen in onze woonplaats staan heel veel papa’s op het schoolplein omdat hier in de buurt heel veel mensen in de vol-continue werken. Had daar nooit bij stilgestaan dat dat bijzonder is, totdat ik bij mijn vriendin elders in het land op het schoolplein stond en daar alleen maar moeders, oma’s en een enkele opa stonden.
Hier regelmatig een avond zonder papa, door overwerk of andere bestuurlijke verplichtingen.
Ik vind het zwaar, vooral het alleen eten, ze zijn dan al moe, en dan het bedritueel. Maar het is te doen en het went.
Onze kindjes zijn wel wat jonger dan die van jou en ik merk dat ze er nu steeds bewuster van worden als papa niet mee eet.
Maar het went.
In jullie geval zal het pittig zijn, 4 dagen is best veel, maar anderzijds kun je de taken in de ochtend dan verdelen, en misschien mag je dan op je vrijde dagen wel eens uitslapen?
Misschien dan ook ´s ochtends douchen ipv ´s avonds, dat scheelt alweer in het spitsuur ´s avonds.
En een voordeel is dat je in de ochtend eens lekker wat met zijn tweeen kunt doen, bijvoorbeeld shoppen of sporten of iets dergelijks.
Succes met jullie beslissing, best een moeilijke keuze zo.
mijn man werkt alleen s nachts en gaat meestal tussen 4 - half 6 weg en komt s morgens tussen 7 - 8 weer thuis.
wij zouden niet graag meer anders willen we zijn er zo aan gewent en de kinderen ook die hebben s middags (jongste gaat nog niet na school) echt papa tijd en papa die s morgens na school kan brengen woensdags en vrijdags middag gaan ze vaak wat leuks doen.
hij werkt dan geen vaste dagen in de week ene keer bv 6 nachten andere keer 3 maar de kinder zijn het helemaal gewent en weten niet beter.
en als papa nou een baan heeft van over dag en tegen 6 uur in huis komt om 7 uur is het bed tijd en ziet hij de kinderen minder dan nu dus wij vinden het ideaal.
mijn man werkt al zo lang als ik hem ken vol continue diensten , mijn vader deed dat ook zn hele leven, ik weet niet anders,
mijn kinderen zijn eraan gewend dat papa vaak s avonds niet thuis is, eerlijk gezegd merk ik echt niet dat ze dat vervelend vinden.
hij gaat om twee uur weg en komt vaak tegen twaalven thuis als hij late diensten draait, en op dat soort dagen ziet met name mn schoolgaande dochter hem weinig, maar als hij wel thuis is is het feest , dan doet hij veel dingen met ze,…dus nee ik zou er zelf echt geen punt van maken als ik je was
maar goed ik ben het gewend en mn kids ook, je zult best ff moeten wennen, maar aan de andere kant half nederland werkt onregelmatige en late diensten 
Mijn man draait wisseldiensten. Als hij smorgens moet werken dan gaat hij om kwart over vijf de deur uit en is niet voor vijf uur thuis. Twee keer in de week werkt hij een avond. Dan gaat hij om twaalf uur weg en is tussen negen en elf weer thuis. Als ik de hele dag moet werken is het wel eens hectisch maar het went wel. We eten wat makkelijker zoals aardappelpurree met doperwten erdoor dat is hier favoriet.
De baan van mijn man is op zijn zachts gezegd verschrikkelijk en zou die baan die jou man aangeboden krijgt met twee handen aanpakken. Het is zo belangrijk dat het werk is wat je leuk vind en dat er uitdaging in zit.
Ik denk dat het voor jullie even wennen is met een nieuw ritme. Maar dat zal snel genoeg wennen. Aan elk werk zitten nadelen en als dit het enige is dan zou ik zeggen doen!
Mijn vriend werkt in de horeca en is dus van Maandag tot Donderdag 11 tot 21;00 van huis. Vrijdag werkt ie dan van 7tot15 dus het enige wanneer hij thuis eet is Vrijdag t/m Zondag. Katie ziet hem dan s’avonds niet meer.
Hij mag in z’n handen knijpen dat ie iig een baan kan krijgen rond deze tijd dus ik zou het zeker met 2 handen aannemen. :thumbup:
hier in de avond geen afwezige papa, maar een mama.
weet je, alles went. de ochteden dat we als gezin wel samen zijn, en ook vooral de ochtenden dat in samen met manlief nog even tijd hebt, zijn heerlijk.
hier is papa wel alle avonden aanwezig… maar de ochtenden dan weer helemaal niet.
Die ochtendspits is voor mama en het naar school brengen ook.
ALS hij een keertje mee kan naar school is het voor de kinderen wel een feestje, vinden ze geweldig.
Als hij 1 van beide momenten thuis kan zijn is het toch allang mooi?
Tuurlijk zal het wennen zijn, maar ik denk eigenlijk meer voor jou als voor de kinderen.
Tja, als de baan leuk is en je man er uitdaging in ziet (hij heeft tenslotte zicht op de stoptijden, hoe eerder het werk klaar is, hoe eerder je naar huis kan toch?).
4 avonden klinkt veel,maar is dat ook zo? Genoeg mannen (en vrouwen) werken 4 tot 5 dagen tot pakweg 17:00 uur, zijn dan pas 18:00 uur thuis, dan is het eten, 10 minuten praten/spelen en naar bed. En dan? Als de kids slapen hebben ze ook geen papatijd. Dan zou het enkel nog maar om jou gaan.
Ik ken mijn man al 13 jaar en al 13 jaar is hij er gewoon vaak niet (in de avonden/nachten of weekeinden). 1x per jaar klaag ik er over,maar bedenk me dan dat hij veel plezier in zijn werk heeft, moeiteloos part-time kan werken (4 dagen) zonder er financieel op in te leveren (ORT door nacht- weekeind en feestdagen werken).
De kinderen daarentegen, zien hun vader overdag! Hier op school staan ook vrij veel vaders op het plein met onregelmatig werk. Er is altijd een moment waarop ze hun kinderen wel zien ipv tijdens het avondeten.
Tijdens vrije dagen en vakanties is hij er ineens wel overdag,dus dat krijgen ze terug.
Als ik op ma-di-do overdag op het schoolplein sta, vinden de jongens dat alleen maar raar (dan behoor ik te werken en haalt en brengt mijn man). Ik zie eigenlijk alleen maar voordelen,die ruim opwegen tegen die 4 avonden alleen de heren naar bed brengen.
Nu is mijn man er wel met avondeten (moeten vroeg eten ivm zijn werk) en hij kookt zelfs het meeste,maar daarna moet ik het ritueel alleen doen.
De heren liggen op bed en ik heb eigen tijd. Heerlijk doen wat ik wil zonder rekening te houden met iemand. Je geeft aan dat hij er mogelijk wel een keer wat vroeger kan zijn. Die momenten zijn er ook natuurlijk.
Weet je, hij kan het altijd proberen natuurlijk. Mocht het niet bevallen,dan kan hij altijd vanuit een zekere positie verder kijken.
Hij heeft natuurlijk ook gewoon recht op vrije dagen e.d.,dus ‘nooit meer thuis zijn in de avond’ valt echt wel mee.
Ik persoonlijk zou de hulp in de ochtend (eventueel afspraken of boodschappen doen) wel heerlijk vinden…
mijn man werkt wisselende diensten en dan met name snachts…en ochtenden…
er is zelfs een dienst dat hij slaapt van 18.30 tot 21.30 dan om 22.30 naar zijn werk gaat en om 8u weer thuis is.
hij is er dan als emily uit bed komt…
andere diensten is hij er in de ochtend weer niet…
andere kant…op zaterdag is het papa dag want dan ben ik er niet!
het heeft voors en naas…
Wat ik zou doen? Pakken wat je pakken kan en eventueel van daaruit verder solliciteren als het niet bevalt of niet werkt.
Ik zou altijd gaan voor de veiligheid van een inkomen…
@Lily2006 wrote:
Wat ik zou doen? Pakken wat je pakken kan en eventueel van daaruit verder solliciteren als het niet bevalt of niet werkt.
Ik zou altijd gaan voor de veiligheid van een inkomen…
Dat. Geef het de tijd, geef jullie als gezin de tijd om aan een nieuw ritme te wennen. Blijkt dat onmogelijk, kun je altijd nog verder zoeken.