Monique, lees even mee in je topic, ikzelf kreeg gisteravond plotseling een miskraam. Vloei nu wel en het vruchtzakje ben ik denk ik ook verloren gisteren, morgen weer een echo en dan horen we wel verder, of er nog een curretage nodig is.
Heb net als jij ook wel het gevoel, maak maar schoon, dan kunnen we verder. En dat je na je eerst sterk te hebben gevoeld toch verdrietig wordt is ook te begrijpen. je hormoonspiegel gaat nu ook als een achtbaan heen en weer in je lijf en je toekomst plannen, hoe pril ook, liggen toch even in duigen.
Veel sterkte donderdag. Vind het trouwens knap dat je kunt werken. Ik heb me maar even ziek gemeld. Ook omdat ik niet weet hoe heftig het nog gaat worden.
Jeetje bij jou zit het niet mee. Voor jou zal het gevoel extra erg zijn en kan me voorstellen dat je dan thuis blijft. :hug: :hug: :hug:
Ik vloei niet en er is niks op gang, ik kan dan wel thuis gaan zitten en dan gaan piekeren, maar daar help ik mezelf niet mee. Als ik ga vloeien, blijf ik waarschijnlijk wel een paar dagen thuis, want ik wil het wel rustig verwerken en ook weet ik niet hoeveel ik ga vloeien.
Ik zou inderdaad wel een paar dagen rust nemen.
Ik heb tijdens een miskraam (meerdere gehad) een aantal keer doorgewerkt en dat was niet fijn…
Je moet gewoon een bed en een douche en je eigen huisje in de buurt hebben.
sterkte :hug:
Nou idd, die douche vind ik wel erg prettig ja, sta er meerdere keren per dag onder.
Letterlijk de narigheid van me afspoelen.
jeetje welkom en kantjeboord, voor jullie beide ene dikke :hug: :hug:
zelf heb ik het ook meegemaakt in november, een MA. Ik zou ruim 11 wkn zwanger zijn maar het vruchtje was gestopt met groeien bij 6,5 week. Toen ik het hoorde zei ik gelijk tegen hub, ik zei het toch… Zelf had ik al een paar weken zo’n gevoel. Daarnaast hopende dat het natuurlijk niet zo was maar goed.
Wij zijn toen naar huis gegaan en heb de VK heeft me toen gebeld. Ik had meteen (eigenlijk hub en ik samen) dan wil ik ook zsm dat het weg gaat. Ik liep al 4 weken er mee. De VK zei je kunt beter nog 2 wkn wachten maar had zelf zo iets van hoezo? Ik wacht dan eigenlijk al 4 wkn…
Had dinsdag de echo gehad en donderdag had ik de curretage. Wij hebben er veel om gehuild en soms doe ik dat nog wel eens. Denk er ook wel eens aan hoor.
Je moet gewoon je gevoel volgen en doen wat je denkt dat goed is! En als je daar behoefte aan hebt er over praten!
(Kan ook hier op het forum, bij een apart topic)
:hug:
Debbert, wat jij schrijft was bij mijn vorige zwangerschappen de grootste angst, gelukkig was het beide keren goed.
verder even weer ego, maar ik kom net van de vk en daar is het nogmaals bevestigd dat het niet goed is. Zij adviseerde om morgen een goed gesprek te hebben met de gyn en dan te beslissen om te wachten of curretage. Zij gaf aan om maximaal nog een week te wachten, maar anders zeker te kiezen voor curretage, omdat ze verwacht dat ik heel erg zal gaan vloeien met erge krampen (leuk vooruitzicht :shifty: ), omdat het niet meer groeiende vruchtje er al 3 weken “dood” op zit.
Zo nu ga ik weer aan het werk voor wat afleiding, kan helaas niet meer doen. Thuis ga ik maar zitten piekeren en balen.
Goh meid, wat duurt dat wachten dan lang he?
Wat vind je er zelf van? Wil je het nog afwachten of heb je nu zoiets van, ruim maar op dan is het klaar?
Ik was 7.3 weken zwanger dat de miskraam op gang kwam. De eerste dag wel krampen gehad, maar wel uit te houden, hoefde er net geen pijnstiller voor. Het kan dus wel dat je heftige krampen gaat krijgen, maar het hoeft niet hoor. En kunnen ze met medicijnen het niet opwekken.?
Sterkte iig met je beslissing. :hug:
Nee met medicijnen opwekken is geen aanrader.
Mijn gevoel zegt dat ik zo snel mogelijk een curretage wil en dat zou misschien al zaterdag zijn, maar aan de ander kant is natuurlijk eraf ook wel goed. Ik wacht dus het gesprek met de gyn maar af.
@welkom wrote:
Ik weet sinds donderdag dat ik een mk ga krijgen. De echo was duidelijk genoeg. Ik zou nu 7 weken zijn en de vrucht is zeerwaarschijnlijk met 5 weken gestopt met ontwikkelen. De vk hoop dat het voor donderdag er zelf af komt, maar ik heb mijn twijfels.
Ik ben momenteel de nuchterheid zelve, terwijl ik normaal een emotionele muts ben om dit soort dingen bij een ander. Ik redeneer nu zo dat er geen hartfunctie is geweest en de vrucht niet voor niks is gestopt met groeien en het scheelt denk ik ook veel dat ik al twee gezonde kids heb.
Er zullen denk ik meer vrouwen zijn dievergelijkbaar met bovenstaande hebben meegemaakt en ik zou graag weten hoe ze daar mee om gingen. Ik herken mezelf niet als deze nuchtere dame die ik in de ochtend voor de spiegel zie staan. Toen ik donderdag het hoorde heb ik gehuild en daarna nog twee keer meer, maar nu voel ik niks :oops:
Donderdag moet ik op controle bij de vk en dan krijg ik nog een echo als het vruchtje er nog niet af is en dan waarschijnlijk curretage, want ik weet al 2 weken dat het niet goed zit, maar bij de eerste echo was er echt teveel twijfels vanuit de vk en dat was ook begrijpelijk.
Lieverd…ik wil je niet ontmoedigen maar je bent nu nog zwanger…je hormonen zijn er nog.
Ik heb het ook meegemaakt…heb mijn man zitten troosten…was helemaal oké…tót ik de vruchtjes verloor…brullen…en zooooooooo boos was ik…toen slingerde de hormonen van hot naar her en was ik niet meer zo nuchter hoor :shifty:
:hug: sterkte!
Oh Moniek wat lees ik nu 
Heel veel sterkte :hug:
En veel sterkte bij de gyn morgen :hug:
@renzosmam wrote:
@welkom wrote:Ik weet sinds donderdag dat ik een mk ga krijgen. De echo was duidelijk genoeg. Ik zou nu 7 weken zijn en de vrucht is zeerwaarschijnlijk met 5 weken gestopt met ontwikkelen. De vk hoop dat het voor donderdag er zelf af komt, maar ik heb mijn twijfels.
Ik ben momenteel de nuchterheid zelve, terwijl ik normaal een emotionele muts ben om dit soort dingen bij een ander. Ik redeneer nu zo dat er geen hartfunctie is geweest en de vrucht niet voor niks is gestopt met groeien en het scheelt denk ik ook veel dat ik al twee gezonde kids heb.
Er zullen denk ik meer vrouwen zijn dievergelijkbaar met bovenstaande hebben meegemaakt en ik zou graag weten hoe ze daar mee om gingen. Ik herken mezelf niet als deze nuchtere dame die ik in de ochtend voor de spiegel zie staan. Toen ik donderdag het hoorde heb ik gehuild en daarna nog twee keer meer, maar nu voel ik niks :oops:
Donderdag moet ik op controle bij de vk en dan krijg ik nog een echo als het vruchtje er nog niet af is en dan waarschijnlijk curretage, want ik weet al 2 weken dat het niet goed zit, maar bij de eerste echo was er echt teveel twijfels vanuit de vk en dat was ook begrijpelijk.
Lieverd…ik wil je niet ontmoedigen maar je bent nu nog zwanger…je hormonen zijn er nog.
Ik heb het ook meegemaakt…heb mijn man zitten troosten…was helemaal oké…tót ik de vruchtjes verloor…brullen…en zooooooooo boos was ik…toen slingerde de hormonen van hot naar her en was ik niet meer zo nuchter hoor :shifty:
:hug: sterkte!
Ik denk dat dat bij mij ook gaat gebeuren.
Hoe is het vandaag met je Monique?
Kantjeboord, lief dat je ernaar vraagt. Vandaag wat afscheiding gehad, maar niks meer. Ik heb over een uur een afspraak bij de gyn.
Hoe is het met jou? Heb je het ergste weer gehad met vloeien?
:-*
Ja, het gaat nu langzaam minder worden, stolsels worden ook minder.
Hoe was het bij de gyn? Wat vond hij/zij er van?
ik heb vorig jaar een miskraam gehad ik was bijna die grens over en toen ging het mis.
ik kreeg het te horen op de 9 maanden beurs ik dacht even leuk een echo te laten doen en toen kreeg ik het nieuws te horen.
ik zat twee uur later bij de vk en die zag idd geen hart actie meer en toen ben ik meteen bij de gyno beland die heeft nog tien minuten zitten zoeken en toen riep ik al stop maar ik weet al dat het niet goed zit.
we kregen een echo foto mee en hij zei zullen we meteen maar een curetage plannen ik ben daar niet akoord mee gegaan.
ik heb hetgedaan met medicatie.
toen we thuis kwamen heb ik de eerste deel in genomen ( via mijn mond ) en de avond daarna begon ik bloed te verliezen en heb ik de vk gebeld die is gekomen en heeft gezegd dat ik pijnstillers in moest nemen want het zou een helse nacht worden.
de volgende morgen werd ik wakker en dacht ik he er is niets gebeurd ik stapte uit bed en ik kon nog net mijn onderbroek uit trappen en daar viel alles in een keer op de grond.
ik heb toen fotos gemaakt van ons kindje en van de rest wat er uit kwam.
onder de doeche kwam de moederkoek er uit en nog wat dingen ( dat zal ik je besparen )
smidags bleek ik niet geheel schoon te zijn en wou hij met een of andere tang er in gaan waarop ik zei heb ik vandaag niet genoeg mee gemaakt.
die avond heb ik de pillen die ik nog had vaginaal ingebracht en die week er op was ik schoon.
krijg je wel begeleiding ??? zo nee en je heb er behoefte aan zeg het gewoon tegen ze want ik heb dat helaas niet gedaan en nu ik nu weer zwanger ben heb ik echt momenten dat ik het onwijs moeilijk heb en onzeker ben.
ik heb daarna een dagboek bij gehouden ( helaas heb ik die toen niet afkunnen maken want twee weken later kreeg ik te horen dat mijn man kanker had en ik had toen wel wat anders aan mijn hoofd )
met de uitgerekende datum heb ik het heel erg moeilijk gehad en waneer ik te horen kreeg dat iemand zwanger was,
ook had ik dit keer heel erg het voorkeur voor een meisje om dat dit kindje waarscheinlijk ( dat kan je nooit met 100 % zeker heid zegen ) een jongen is geweest,.
toen ik hoorde dat dit een jongen is heb ik echt een week lang zitten huilen en heb ik het er nog moeilijk mee.
dus meiden als je het moeilijk heb schroom niet om hulp te zoeken als je het even niet red ik heb dat wat te laat gedaan helaas.
:hug: :hug: :hug: :hug:
Mamadidi, wat een heftig verhaal ook bij jou zeg!
Gelukkig lacht het geluk jullie nu weer toe. Ga er tenminste van uit dat het met je man ook weer allemaal goed is gekomen?
En weet je, als dit kindje er eenmaal is ben je ook blij met een jongen hoor! al snap ik best wel dat je tussen al die binken best een meisje had willen hebben. :hug: :-*
Oh Mamadidi, wat ontzettend heftig allemaal. Knap dat je er zo over kan schrijven.
Ik hoop ook dat het nu goed gaat met je man. Kan me je keuze voor het geslacht wel voorstellen en dan is het wel even slikken als het zeerwaarschijnlijk het andere geslacht is dan je had gehoopt. :hug:
Kantjeboord, fijn dat de stolsels minder worden en het einde van dit hoofdstuk in zicht is.
De gyn heeft het bevestigd en maandag moet ik naar het zkh voor het voorgesprek over de narcose en woensdag is de curretage. De gyn wil niet langer wachten omdat er dan meer risico’s bij kunnen komen en ik wil een punt achter deze zwangerschap zetten. Mijn gevoel is nu ontzettend neutraal, maar ik wordt goed opgevangen door vriendinnen. Ik kan ook bij iedereen even mijn verhaal kwijt en dat doe ik nu ook. Nadat ik dit hoofdstuk heb afgerond dan ben ik er weer voor hen.
Ook de verloskundigen die ik heb gehad afgelopen weken zijn heel lief voor mij en zijn ook een luisterend oor voor me.
Herken je gevoel wel dat je er nu wel een eind aan wil breien. Heb dat gevoel nu ook wel. Laat het vloeien maar over zijn, kunnen we weer verder kijken naar de toekomst.
Ga je onder narcose of wordt je plaatselijk verdoofd? Of is dat nu juist iets wat je maandag moet bespreken.
Ik heb ooit een curettage onder lokale verdoving gehad. je maakt alles wel bewust mee, daar moet je tegen kunnen, maar voordeel was dat ik na een uurtje alweer naar huis kon.
Werd thuis pas slaperig door een slaappil die ik persé had moeten innemen van een verpleegkundige, maar ja, als je die 5 minuten krijgt voordat je naar de ok gaat, werkt die ook niet natuurlijk. :silenced:
Wat ‘fijn’ Moniek dat je volgende week de curreatage achter de rug hebt.
Met die ingreep zelf heb ik geen ervaring, maar ik wil je wel heel veel sterkte toewensen.
Ik vind het fijn voor je dat je veel steun krjgt.
Sterkte :hug:
Thanks
Maandag hoor ik of het een ruggeprik of een alehele narcose wordt. Bij beide mag ik ongeveer na 2 uur weer naar huis. Ben benieuwd wat ze adviseren, maar zelf denk ik dat ik liever niks zie of hoor.