Even vaaf ijn telefoon… Ds met slordige fouten.
Ik mekr wanneer het begrip er niet is er niks mee wordt gedaan. Ook met het jeugdjournaal. Ik keek.het eens zelf om iets te zoeken ter odersteuning van een onderwerp op school. Sommige dingen pkate ze op. De rest wordt niks mee gedaan . Zo volgt ze dingen van beatrixvol intresse als dat te zien is. Ik ben.op het jeugdjouraal nog nooit wat tegegekomenwat ik erg shokkend vond. Als ik tijd heb typ ik morgen mijn verhaal verder zoonlief is wakker
konijn, dan hebben wij duidelijk een ander beeld van schokkend, want ik vind het jeugdjournaal echt nog totaal niet geschikt voor sophie.
En ja, sophie is ook leergierig. Wil precies weten hoe het met de zon/maan/sterren is. Is geinteresseerd in de planeten en vind het interessant hoe vulkanen werken.
Maar meer hoef ze nog niet te weten wat mij betreft, en dus ook geen jeugdjournaal te kijken. daar komen soms toch behoorlijk schokkende dingen voorbij voor een (bijna) 4 jarige vind ik!
ik denk dat het geen kwaad kan om de leergierigheid van je kind te bevredigen. je kent zelf je kinid het beste, en weet dus vast en zeker ook wel hoe je dat het beste kan “behandelen” .
@konijn wrote:
Even vaaf ijn telefoon… Ds met slordige fouten.
Ik mekr wanneer het begrip er niet is er niks mee wordt gedaan. Ook met het jeugdjournaal. Ik keek.het eens zelf om iets te zoeken ter odersteuning van een onderwerp op school. Sommige dingen pkate ze op. De rest wordt niks mee gedaan . Zo volgt ze dingen van beatrixvol intresse als dat te zien is. Ik ben.op het jeugdjouraal nog nooit wat tegegekomenwat ik erg shokkend vond. Als ik tijd heb typ ik morgen mijn verhaal verder zoonlief is wakker
Schokkend of ongeschikt is iets totaal anders natuurlijk.
En ik ben het er persoonlijk ook echt niet mee eens dat kinderen zonder het begrip er niets van meenemen of onthouden.
Juist omdat ze het begrip niet hebben kunnen ze beelden en opmerkingen niet plaatsen en gaan ze er sneller over malen of er iets engs/raars van maken.
ik denk dat dit ook enorm verschilt tussen de kinderen. Zo een klein verschil tussen julia en haar even oude nichtje. Opa van mijn man is overleden. Mijn schoonmoeder vertelde dat tegen juul en dat nichtje. Juul neemt het ter kennisgeving aan en roept nog een paar keer, opa is ook overleje en hij woont in de Hemel. Thats it. Nichtje wil precies weten hoe die daar is gekomen en wat er nu met hem is gebeurd en wat een begraafplaats is ed. Terwijl de mijne daar totaal niet mee bezig is.
Met jeugdjournaal kijken is ze ook niet alleen bezig met het jeugdjournaal, ze zit altijd te kleuren of te tekenen onderwijl. Soms vraagt ze er bewust na om het journaal te kijken. Zo is ze ook heel bewust de plaatjes in de krant aan het bekijken. Ook daar staan dingen zoals mensen met veel bloed na aanleiding van een bomaanslag. Tja… met die mensen moeten nu naar een ziekenhuis en verder niks.
Moet zeggen als ze zelf iest spannend vind of dat er spannende dingen gebeuren op het scherm kijkt ze zelf weg of zegt ze van, doe maar even uit, of doe maar zandkasteel.
Misschien komt het over dat ze het dagelijks kijkt. oid, maar dat is zeker niet zo…
Het komt ook wel door een stukje opvoeding. Van jongs af aan spelde mijn vader met ons de kranten en lagen we met elkaar om de grote krant heen elke avond opnieuw. Mijn herinnering gaat terug van zeker voor dat ik 4 was. Nu ook elke avond lekker op de bank met de krant, kijkend naar de foto’s, naast al de prentenboeken die er ook liggen.
Maar jah… zoals dood ed daar wordt de onze ook mee groot gebracht. Ze ziet het alles gebeuren op de boerderij van mijn ouders. Keizersnede en geboorte van een kalf. Het is voro haal allemaal als een klink klaar feit, wat het voor mij in wezen ook is. Toen ze laatst vroeg toen er een doodgeboren kalfje was waarom die niet ging staan, was het ook gewoon duidelijk dat dit dat nooit ging doen omdat het diertje dood was. Verder niks. Het kalfje gaat gewoon weg met de krengewagen en thats it.
VInd het even lastig om het goed allemaal in woorden uit te drukken… maar ik hoo pdat ik het even goed heb uitgelegd
Ik snap het konijn.
Uiteindelijk ligt het ook aan het kind en kan je nooit stellen of een bepaalde leeftijd criteria is voor wel/niet informatie delen of leren.
Ligt misschien ook aan je omgeving. Hier krijgen ze best veel mee. Echtscheidingen, kinderen die in 2 huizen wonen (niet bij ons hoor), kindjes in de straat met 2 moeders, overlijden, vanuit school zijn ze wel bezig met bijvoorbeeld zaken als voedselbank, acties voor goede doelen,kortom, ze krijgen echt wel mee,dat het niet overal hetzelfde is.
Ik zal nooit in geuren en kleuren melden dat er elders op de wereld kindjes doodgaan van de honger,mits er zelf die conclusie trekken,maar vind het wel degelijk belangrijk mee te geven,dat het niet overal zo gaat als hier. ZELFS in NL.
Natuurlijk horen ze over acties op TV,dus ze weten genoeg. Er zijn mensen die minder of niets hebben.
Natuurlijk hebben ze (althans Jo) veel meegekregen over protesten in de wereld zoals Egypte, Tunesie en Libie. Als ze maar vaak genoeg Kadaffi horen,dan willen ze ook weten waarom die meneer nog steeeeeds in het nieuws is.
Onze antwoorden zijn vrij simpel,maar eerlijk. In sommige landen zijn slechte bazen die het land niet goed besturen. Jo weet dat dat in NL niet kan gebeuren,omdat wij wel onze regering mogen kiezen (verkiezingen is hij gefascineerd door). Hij weet dat dat in andere landen niet vaak zo is.
Als we op vakantie zijn, merken ze snel genoeg dat er andere gewoontes zijn, ander eten, andere mensen.
Aardbevingen, je kan wel roepen dat het hier niet gebeurt (wat we ook altijd deden),maar prompt komt er wel een. Dan is het simpel, je legt het principe van de aardkorsten nog een keer uit (die kent Jo al) en laat zien op de kaart dat NL niet op een breuklijn ligt.
Hij stopt anders niet met piekeren.
Bij Eli werkt dan anders, die pikt het vaak niet eens op…
De jongste is nu zeven dus de kleuter jaren al weer een tijdje voorbij. Maar met grotere broers en zussen was het jeugdjournaal ook al vanaf 4 jaar aan de orde. Gewoon omdat ze regelmatig met de rest meekeek. En aan tafel worden bij ons ook allerlei gesprekken gevoerd. Daarbij komt vaak ook recent nieuw naar voren.
Wat de kleintjes ontgaat dat ontgaat ze, wat ze oppikken zie ik als een verreiking. Willen ze extra uitleg dan krijgen ze extra uitleg,maar een ieder discusieerd op zijn eigen niveau. Ik merk dat als je dingen op een normale manier uitlegt ook jonge kinderen het meestal heel goed begrijpen. Ik houd er niet van om zaken bewust te versimpelen en dat was waarheid te verkopen.
Kinderen kunnen al heel jong dingen op slaan, alleen interpreteren ze het vaak fout en dat kan heel beangstigend voor ze zijn. Zomaar voor de tv zetten met het idee, het is wel eng, maar dat snappen ze toch nog niet dus is het ongevaarlijk is in mijn ogen helemaal niet zo. Dingen die niet geschikt voor ze zijn, moet je gewoon niet laten zien.
Zo was mijn vader ernstig ziek en zou niet meer beter worden. Hij was verlamd en mijn jongste was net 1 toen dat gebeurd en bijna 3 toen hij overleed. Dat is nu 3,5 jaar geleden. Hij vertelde altijd, opa zijn benen doen het niet meer dus kan niet meer lopen. Toen mijn vader overleden was, heet hij het hier nooit meer over gehad.
Een paar weken geleden was ik ziek (buikgriep) en lag een dag op bed. Ik zag zijn bezorgde blik, maar dacht er verder niet bij na. Tot ik de volgende ochtend even naar beneden kwam. Ik zag een opgelucht knulletje van zes jaar zeggen “mama’s benen doen het nog, dus ze wordt gewoon weer beter en gaat niet dood”.
Hoe klein hij ook was, hij heeft dondersgoed in de gaten gehad wat er speelde alleen voor zichzelf de verkeerde conclusie getrokken. Je ligt in bed, je benen doen het niet, dus ga je dood.
Dingen die ze zien of horen kunnen ze totaal verkeerd interpreteren met als gevolg dat ze ergens heel bang voor worden (zonder dat je het door hebt).
@juulke wrote:
Kinderen kunnen al heel jong dingen op slaan, alleen interpreteren ze het vaak fout en dat kan heel beangstigend voor ze zijn. Zomaar voor de tv zetten met het idee, het is wel eng, maar dat snappen ze toch nog niet dus is het ongevaarlijk is in mijn ogen helemaal niet zo. Dingen die niet geschikt voor ze zijn, moet je gewoon niet laten zien.
Zo was mijn vader ernstig ziek en zou niet meer beter worden. Hij was verlamd en mijn jongste was net 1 toen dat gebeurd en bijna 3 toen hij overleed. Dat is nu 3,5 jaar geleden. Hij vertelde altijd, opa zijn benen doen het niet meer dus kan niet meer lopen. Toen mijn vader overleden was, heet hij het hier nooit meer over gehad.
Een paar weken geleden was ik ziek (buikgriep) en lag een dag op bed. Ik zag zijn bezorgde blik, maar dacht er verder niet bij na. Tot ik de volgende ochtend even naar beneden kwam. Ik zag een opgelucht knulletje van zes jaar zeggen “mama’s benen doen het nog, dus ze wordt gewoon weer beter en gaat niet dood”.
Hoe klein hij ook was, hij heeft dondersgoed in de gaten gehad wat er speelde alleen voor zichzelf de verkeerde conclusie getrokken. Je ligt in bed, je benen doen het niet, dus ga je dood.
Dingen die ze zien of horen kunnen ze totaal verkeerd interpreteren met als gevolg dat ze ergens heel bang voor worden (zonder dat je het door hebt).
3 is in dit geval ook nog erg jong om de band tussen ziek en dood te bevatten.
Toen onze oudste kat (oke, beetje vreemd bruggetje) overleed, heb ik met geen woord gerept over haar ziek-zijn. Ik wilde inderdaad niet dat Jo bij het volgende griepje zou kunnen denken dat je er inderdaad dood aan kan gaan. Hij was toen nog erg jong, 3 of 4 meen ik. Ik heb alleen gemeld,dat het kan gebeuren als iemand of een dier heel erg oud is. Hij begon wel meteen te denken dat alle oude mensen die hij kent,misschien ook dood konden gaan en later ook dat het jonge mensen en kinderen ook kan overkomen (aangezien hij wist dat mijn schoonvader helemaal niet heel erg oud was,toen hij overleed),maar dat was nog steeds uit te leggen. Het kan, maar die kans is niet groot.
Blijft lastig. Helemaal uitvlakken dat het niet kan is ook gevaarlijk,aangezien je net zal zien dat het in je omgeving gebeurt.
Ik denk wel dat vanaf 4 jaar je afhankelijk van hoe het kind is, je best dingen eerlijk kan melden en ruimte laten voor vragen. Dan merk je snel genoeg of ze het begrepen hebben.
Ja maar het bv het jeugdjournaal is voor kinderen vanaf 10 jaar.
Ik wil mijn kinderen overal antwoord op geven, maar ik vind het gewoon echt niet nodig ze een programma te laten meekijken wat niet voor hun geschikt is.
Hoe wereldwijs ze ook zijn.
@Madre wrote:
Ja maar het bv het jeugdjournaal is voor kinderen vanaf 10 jaar.
Ik wil mijn kinderen overal antwoord op geven, maar ik vind het gewoon echt niet nodig ze een programma te laten meekijken wat niet voor hun geschikt is.
Hoe wereldwijs ze ook zijn.
Dat vind ik dus ook. Een kind van 9 kan er wellicht best aan toe zijn als ze wat verder zijn, maar jonger geloof ik gewoon niet.
Als er oudere kinderen in het gezin zijn die er wel naar kijken vind ik dat je je jongere kind er gewoon bij weg moet houden. Zo moeilijk is dat toch niet. Beelden zijn niet geschikt voor jonge kinderen en denken dat als ze het niet snappen het geen kwaad kan, is gewoon niet waar.
@juulke wrote:
@Madre wrote:Ja maar het bv het jeugdjournaal is voor kinderen vanaf 10 jaar.
Ik wil mijn kinderen overal antwoord op geven, maar ik vind het gewoon echt niet nodig ze een programma te laten meekijken wat niet voor hun geschikt is.
Hoe wereldwijs ze ook zijn.
Dat vind ik dus ook. Een kind van 9 kan er wellicht best aan toe zijn als ze wat verder zijn, maar jonger geloof ik gewoon niet.
Als er oudere kinderen in het gezin zijn die er wel naar kijken vind ik dat je je jongere kind er gewoon bij weg moet houden. Zo moeilijk is dat toch niet. Beelden zijn niet geschikt voor jonge kinderen en denken dat als ze het niet snappen het geen kwaad kan, is gewoon niet waar.
Ik weet niet hoe jullie een gezinsleven met kinderen in meerdere leeftijden voorstellen maar als ik kleinere kinderne al weg moet houden bij het jeugdjournaal. En ik denk niet dat het geen kwaad kan, sterker nog ik denk dat een 4 jarige er veel van op kan steken. Hetgen ze niet snappen terwijl ze het wel aan het volgen zijn leg ik uit.
Op school worden grote wereldzaken altijd besproken. Ook in de kleutergroepen. Voor je kind leuk als die er over mee kan praten.
En hoe doen jullie dat met gesprekken onderling. Als er een natuurramp ergens heeft afgespeeld, een groot ongeluk is gebeurt, een aanslag in gepleegd dat praat ik daarover met man en grotere kinderen. Zo komen de kinderen zelf ook thuis van mama heb je al gehoord dat…
Dat soort dingen krijgen de kleintjes toch ook de horen.
Ik wil niet zeggen dat jonge kinderen alles moeten zien. Maar het jeugdjournaal en zelfs het gewoon journaal daar zie ik niets verkeerd in.
Nee ga dan sprookjes vertellen, moet je zien wat daar voor lugubbere dingen gebeuren.
Het valt me sowieso op dat veel mensen hun kinderen ook zo apart aanspreken. Zowel in taalgebruik als het zelfs verkopen van onwaarheden (opa is een sterretje geworden ed). Terwijl kleine kinderen een normael discussie prima kunnen volgen.
Hier hebben we niet zo’n groot leeftijdsverschil, maar ik zei daar ook niets over dat was Juulke.
Hier leg ik alles gewoon uit als mijn kinderen vragen hebben maar toevallig haal je ‘opa is een sterretje’ aan, hier is opa ook een ster geworden en ikzelf vind dat ook een prachtige gedachten.
Ik zie niet in wat daar fout aan is eigenlijk. :think:
Er is ook niets mis met het jeugdjournaal en ik denk ook dat mijn kinderen er veel van kunnen leren, maar dat is helemaal het punt niet vind ik…Er zit niet voor niets een leeftijdsgrens op.
Ik merk sowieso dat ouders hun kinderen heel snel groot kijken, mijn kids zijn pas 5 en 6 en ook al zouden ze delen van het jeugdjournaal aankunnen en begrijpen, ik vind het gewoon onnodig. 
Ze kunnen zich hun hele leven nog bezig houden met de wereldproblematiek. Komen ze er zelf niet mee dan zal ik het gewoon nog niet introduceren.
@Madre wrote:
Hier hebben we niet zo’n groot leeftijdsverschil, maar ik zei daar ook niets over dat was Juulke.
Hier leg ik alles gewoon uit als mijn kinderen vragen hebben maar toevallig haal je ‘opa is een sterretje’ aan, hier is opa ook een ster geworden en ikzelf vind dat ook een prachtige gedachten.
Ik zie niet in wat daar fout aan is eigenlijk. :think:
Er is ook niets mis met het jeugdjournaal en ik denk ook dat mijn kinderen er veel van kunnen leren, maar dat is helemaal het punt niet vind ik…Er zit niet voor niets een leeftijdsgrens op.
Ik merk sowieso dat ouders hun kinderen heel snel groot kijken, mijn kids zijn pas 5 en 6 en ook al zouden ze delen van het jeugdjournaal aankunnen en begrijpen, ik vind het gewoon onnodig.
Ze kunnen zich hun hele leven nog bezig houden met de wereldproblematiek. Komen ze er zelf niet mee dan zal ik het gewoon nog niet introduceren.
Maar hoe vul je dat practisch in. En samen met je 10 jarige zoon naar het heugdjournaal kijken en terwijl jongere broertje en zusje in de keuken opsluiten of zo. Of groter broer of zus zijn algemene ontwikkeling ontnemen door hem/haar niet te late kijken omdat kleine broer/zus nog niet op bed ligt.
En hoe doe je dat met gesprekken binnen het gezin. 12 jarige komt thuis met het verhaal van ‘heb je al gehoord van die aardbeving’ . Sorry kind daar hebben we het vanavond laat wel over als … op bed ligt.
Wat betreft het sterretje is daar niets mis mee indien je er zelf van overtuigd bent dat diegene die overleden is inderdaad een sterretje is geworden. Is dat niet het geval dan kan ik niet bevatten waarom je je kind daarin wil laten geloven. of beter gezegt waarom je je kind voorliegt.
Mijn versie is dat in onze gedachte opa en oma altijd bij ons blijven. En of de vraag of nog niets is na de dood zeg ik dat ik dat ook niet weet maar dat ik denk van niet. Als ouder hoef je ook niet alles te weten en hoef je ook niet alles waarin je gelooft (maar niet met zekerheid weet) als waarheid te verkondigen.
Ik wil mijn kinderen niet snel groot en wijs hebben maar ik weet gewoon dat een vierjarige gewoon kan communiceren. Door alles te symplistisch te brengen onthoud je je kind bewust van informatie. En zeker vierjarige hebben nu eenmaal de magische gave alles echt te willen weten.
Hier net zo hoor Baukje, ook al heb ik er maar 2. De jongste kijkt al van jongs af aan naar jeugdjournaal. Er zit ruim 4 jaar leeftijdsverschil in. En ik denk dat onze oudste met 5 al naar het jeugdjournaal keek.
Het is wel zo dat soms maanden later iets ineens weer naar boven komt en dat ze het anders geïnterpreteerd hebben dan dat het eigenlijk was. Maar dat kun je niet voorkomen. Dat is overal bij. Kinderen nemen zoveel op. Ik kijk mee naar jeugdjournaal, praat heel veel met ze over van alles en nog wat. Hier mag alles gevraagd worden en in principe krijgen ze overal antwoord op. De ene keer wat uitgebreider dan de andere keer en natuurlijk houd ik daarbij rekening met de leeftijd en hun leefwereld. Gister is er een meisje bij de jongste op school overleden. A hebben we alleen verteld dat ze dood is, Y weet dat ze zelfmoord heeft gepleegd. Ook voor een 10-jarige heftig, maar ze kan lezen dus ze komt er toch wel achter. Dan kan ze het beter van ons horen.
Het is niet alleen wat ze zien op tv. A (toen 5) was vorig jaar helemaal in tranen. Kinderen voor kinderen had een liedje over kinderen in oorlog. Ze had goed naar de tekst geluisterd en vond het zo zielig.
Jeugdjournaal vind ik nog niet zo heftig. Er zijn wel eens hele nare dingen op te zien, maar mijn kinderen hebben er in elk geval geen nachtmerries van. Wel vind ik dat ze er bij begeleid moeten worden. Het zal zeker aan het kind liggen. Onze oudste wilde nu eenmaal alles weten, kon al jong lezen en las ook alles wat los en vast zat. Oók de krant. Wij zijn als ouders met haar meegegroeid en de jongste krijgt automatisch meer mee.
Wij hebben hier al 6 jaar een hele grote wereldkaart op de muur hangen. De kinderen vinden het prachtig. A stond al heel jong voor de kaart. Waar woont oma? (die woont in Frankrijk) Heel fascinerend vond ze het.
ik vind er toch wel echt een groot verschil tussen zitten of we het hebben over wereldwijs in de zin van het Klokhuis (dus wereldkaarten en dino’s en hoe werkt dit en hoe werkt dat) en in de zin van het Jeugdjournaal. Bij die eerste denk ik idd dat je daar niet de mist mee in kunt gaan. Wat een kind niet snapt, slaat ie niet op, en de rest wel en daar heeft ie vast heel veel aan. BIj het wereldwijs maken met het leed zoals het bv in het jeugdjournaal voorbij komt, blijf ik toch een beetje ambigu. Hoewel ik eigenlijk heel veel herken in hoe baukje omschrijft dat ze met haar kinderen omgaat, heb ik toch ook ergens het gevoel dat je ze wel heel snel uit dat onschuldige kinderwereldje haalt door ze zo vroeg al met grote wereldproblematiek te confronteren.
Maar hoe vul je dat practisch in. En samen met je 10 jarige zoon naar het heugdjournaal kijken en terwijl jongere broertje en zusje in de keuken opsluiten of zo. Of groter broer of zus zijn algemene ontwikkeling ontnemen door hem/haar niet te late kijken omdat kleine broer/zus nog niet op bed ligt.
dat hoeft anno 2012 toch geen reden te zijn lijkt me. Als je wÃlt dat je jongste kinderen nog niet geconfronteerd worden met eea, dan kan je met internet, kijken on demand enz enz dat echt wel opvangen.
@bianca, jemig wat heftig van dat meisje :shock: baisschoolleerling dus? brrrr.
Ik vind dus nog steeds dat je de kleinere kinderen er nog niet mee moet confronteren. Als er als leeftijd vanaf 10 jaar staat, kun je er een jong kind gewoon niet naar laten kijken. De oudste hier kijkt ook naar dingen die de jongste eng vind. Ik haal ze dan echt uit elkaar. Ik sluit de jongste of oudste natuurlijk niet op, maar ga met hem in een andere ruimte zitten en loop gewoon heen en weer. En de oudste vindt ook wel eens wat kinderachtig, maar dan gaat hij maar even wat anders doen. Ze houden maar rekening met elkaar en dat het mij moeite en tijd kost is geen reden om het niet te doen. Ik zie dat gewoon als mijn plicht.
En hier komen ook regelmatig oudere kinderen of volwassenen met verhalen over “heb je het al gehoord …” en dan kap ik het echt af als er kleine kinderen bij zijn. Ze hoeven niet alles te horen. Dan vertellen ze het maar als ze er niet bij zijn of als ze in bed liggen.
Sorry, maar veel reacties komen bij mij echt over als gemakzucht. Met wat inspanning is het best mogelijk om ze uit elkaar te houden. Maar goed dat is mijn mening.
Gelukkig hoeven wij niet na te denken over weghouden bij de TV. Vanaf 18.00 uur staat hij sowieso niet meer op zenders voor de kids. Sesamstraat heeft ze nooit geboeid,dus daar hoeft het ook niet voor.
Wel krijgen ze zo nu en dan echt nieuws mee, kan je niet altijd voor komen, als ik merk dat de jongens moeite hebben met wat ze horen of zien,gaat hij wel uit. Zo heb ik vd. week Editie NL uit moeten zetten,normaal zijn de heren bezig en zien ze niet wat er op staat,maar Editie NL heeft de neiging de kop en schema’s met tekst in beeld te brengen. Op dat moment trekt de TV ineens wel,want Jo gaat onmiddellijk lezen wat er staat. Uit dus.
Er stond op de dat moment en ook tijdens de reclame ervoor met grote letter “Verkracht…en nu?” in beeld,met meteen erna schema’s over seksueel geweld. DAT hoeft hij dus niet te lezen…
Gesproken woorden,dat trekt ze meestal niet zo als ze elders in de kamer aan het spelen zijn.
Wij kijken helemaal geen volwassenentv als de kinderen beneden zijn. Sowieso bijna geen tv meer maar vooral series etc. En dan slapen ze dus.
Ik word helemaal ziek van die nare reclame’s, domme programma’s en reclame over programma’s die in de avond komen maar toch stomme beelden bevatten.
De kinderen kijken kindertv of films…
heel af het klokhuis, maar dat is het wel…
@fiep klophout wrote:
ik vind er toch wel echt een groot verschil tussen zitten of we het hebben over wereldwijs in de zin van het Klokhuis (dus wereldkaarten en dino’s en hoe werkt dit en hoe werkt dat) en in de zin van het Jeugdjournaal. Bij die eerste denk ik idd dat je daar niet de mist mee in kunt gaan. Wat een kind niet snapt, slaat ie niet op, en de rest wel en daar heeft ie vast heel veel aan. BIj het wereldwijs maken met het leed zoals het bv in het jeugdjournaal voorbij komt, blijf ik toch een beetje ambigu. Hoewel ik eigenlijk heel veel herken in hoe baukje omschrijft dat ze met haar kinderen omgaat, heb ik toch ook ergens het gevoel dat je ze wel heel snel uit dat onschuldige kinderwereldje haalt door ze zo vroeg al met grote wereldproblematiek te confronteren.
Maar hoe vul je dat practisch in. En samen met je 10 jarige zoon naar het heugdjournaal kijken en terwijl jongere broertje en zusje in de keuken opsluiten of zo. Of groter broer of zus zijn algemene ontwikkeling ontnemen door hem/haar niet te late kijken omdat kleine broer/zus nog niet op bed ligt.
dat hoeft anno 2012 toch geen reden te zijn lijkt me. Als je wÃlt dat je jongste kinderen nog niet geconfronteerd worden met eea, dan kan je met internet, kijken on demand enz enz dat echt wel opvangen.
Ik kan me hier alleen maar volledig bij aansluiten..
Hier doen wij het dus wel zo; als de jongste op bed ligt jeugdjournaal kijken,of een keertje op uitzending gemist als zij bij een vriendinnetje is.Mt films houden we een 'filmavond' en mag er 1 of 2 laat opblijven. Als er vragen gesteld worden over het eoa wat niet geschikt si voor de jongste, zeg ik dat gewoon en kom ik er later op terug. Ik vind het niet meer dan logisch.
Ik was overigens laatst erg ontdaan over het feit dat mijn oudste twee Kruistocht in spijkerbroek hadden gezien. Zij waren er ook best van onder de indruk. 'Er gingen minstens tien kinderen dood'. Ik vind zoiets lezen echt heeeel iets anders (en ze lezen ook nog niet dat soort dingen) als het in beeld brengen. Beelden kunnen erg blijven hangen. Zoals bijv de beelden van mensen die van de twin towers springen.. nou dat bespaar ik ze liever, ook al is dat misschien wel te zien in het jeugdjournaal.
@baukje wrote:
@Madre wrote:Hier hebben we niet zo’n groot leeftijdsverschil, maar ik zei daar ook niets over dat was Juulke.
Hier leg ik alles gewoon uit als mijn kinderen vragen hebben maar toevallig haal je ‘opa is een sterretje’ aan, hier is opa ook een ster geworden en ikzelf vind dat ook een prachtige gedachten.
Ik zie niet in wat daar fout aan is eigenlijk. :think:
Er is ook niets mis met het jeugdjournaal en ik denk ook dat mijn kinderen er veel van kunnen leren, maar dat is helemaal het punt niet vind ik…Er zit niet voor niets een leeftijdsgrens op.
Ik merk sowieso dat ouders hun kinderen heel snel groot kijken, mijn kids zijn pas 5 en 6 en ook al zouden ze delen van het jeugdjournaal aankunnen en begrijpen, ik vind het gewoon onnodig.
Ze kunnen zich hun hele leven nog bezig houden met de wereldproblematiek. Komen ze er zelf niet mee dan zal ik het gewoon nog niet introduceren.
Maar hoe vul je dat practisch in. En samen met je 10 jarige zoon naar het heugdjournaal kijken en terwijl jongere broertje en zusje in de keuken opsluiten of zo. Of groter broer of zus zijn algemene ontwikkeling ontnemen door hem/haar niet te late kijken omdat kleine broer/zus nog niet op bed ligt.
En hoe doe je dat met gesprekken binnen het gezin. 12 jarige komt thuis met het verhaal van ‘heb je al gehoord van die aardbeving’ . Sorry kind daar hebben we het vanavond laat wel over als … op bed ligt.
Wat betreft het sterretje is daar niets mis mee indien je er zelf van overtuigd bent dat diegene die overleden is inderdaad een sterretje is geworden. Is dat niet het geval dan kan ik niet bevatten waarom je je kind daarin wil laten geloven. of beter gezegt waarom je je kind voorliegt.
Mijn versie is dat in onze gedachte opa en oma altijd bij ons blijven. En of de vraag of nog niets is na de dood zeg ik dat ik dat ook niet weet maar dat ik denk van niet. Als ouder hoef je ook niet alles te weten en hoef je ook niet alles waarin je gelooft (maar niet met zekerheid weet) als waarheid te verkondigen.
Ik wil mijn kinderen niet snel groot en wijs hebben maar ik weet gewoon dat een vierjarige gewoon kan communiceren. Door alles te symplistisch te brengen onthoud je je kind bewust van informatie. En zeker vierjarige hebben nu eenmaal de magische gave alles echt te willen weten.
Tja ik vind het een heel mooie gedachten dat overledenen sterretjes worden. Ik heb ook een ster met wat as van mijn vader op mijn schouder laten tatoeren. Ik lieg mijn kinderen (bijna nooit) voor. Ik vind het dus iets moois.
En ik zie niet in waarom het niet kan dat je later ergens op terug komt. Ik neem aan dat je kind van 12 ook wel begrijpt dat niet alles even prettig is voor de 4-jarige is om te horen. Natuurlijk hoef je niet altijd alles on hold te zetten in zijn/haar enthouisme maar ik neem aan dat het ook niet altijd over iets naars gaat.