Ik zit de laatste tijd een beetje in tweestrijd. Mijn zoon is ontzettend nieuwsgierig, vraagt over vanalles en nog wat, en ik ben zo’n moeder die dan overal antwoord op geeft, ook als het zaken zijn die niks met het kleine wereldje van een kleuter te maken hebben. Laatst bedacht ik dat ie het jeugdjournaal misschien best leuk zou vinden, hij krijgt vaak wel wat mee van bv radio 1, en daar vraagt ie ook altijd veel over door. Een wat gefilterde versie leek me op zich wel ok. Hij heeft het een keer gekeken, en toen bekroop me ineens een gevoel dat dat nog allemaal helemaal niet ‘hoort’ bij een kleutertje. Die mag toch nog totaal onbezonnen door het leven gaan, zijn wereld niet veel groter dan zijn huis, school, de huizen van vriendjes en zo?
Gisteren hadden we, -aan de hand van een berichtje of zoiets, ik begin daar echt niet uit het niets over 
- echt een superleuk gesprek over de opwarming van de aarde. Ik vind het zo schattig hoe hij daar op zijn manier dan over nadenkt, en dat hij het echt boeiend vindt.
En ik vind het absoluut een taak van de ouders, een deel van de opvoeding, om je kind wereldwijs te maken, te laten weten dat er juist heel veel meer is in de wereld dan ons veilige leventje hier, en dat het ene met het andere in verband staat.
Maar aan de andere kant denk ik dus: jemig, zijn onze kinderen niet veel te jong wereldwijs? moeten ze niet gewoon zo lang mogelijk in een zo klein mogelijk (en zo zorgeloos mogelijk) wereldje leven??
Andere ouders met min of meer even oude kinderen daar gedachten over?
Tja, het ligt denk ik ook aan het onderwerp of ik er heel uitgebreid op in zal gaan. Laatst had ik dus een heel leuk gesprek met de kinderen over kraters, en een andere dag over hoe wij het ontstaan van de aarde zien.
Onderwerpen zoals de armoede op aarde, oorlogen, en de opwarming van de aarde probeer ik wat te vermijden maar ga het zeker niet uit de weg mochten ze er iets van oppikken.
Zoals toen met Breivik, ik probeer dan gewoon in kindertaal te vertellen hoe en wat. Niet het leukste onderwerp, maar ook al ben ik van mening dat ze van mij nog lekker kind mogen blijven met kinderproblemen en kinderinteresses wil ik ze ook weer niet perse in een glazen bol klein houden.
Ik vertel het gewoon. Onze uk kijkt ook het jeugdjournaal. Op school neem ik elke morgen de krant mee. Probeer wel dingen te.pakken die ze aansprekt en dicht bij ze is, zoalshoog water ed of andre kuipers. Zelf vind.ik het een stukje maaatschappelijke verbredeing…
Vind je 4 jaar niet veel te jong voor het jeugdjournaal?
Ik vind het niet nodig om kinderen van 4 maatschappelijke verbreding te bieden eigenlijk :think:
Ik vind mijn kinderen te jong voor het jeugdjournaal.
Hier mogen ze wel af en toe naar het Klokhuis kijken…
Het feit dat hij vanuit zichzelf vraagt om die informatie, maakt al duidelijk dat hij er blijkbaar wel ‘klaar’ voor is. Hij geeft aan dat hij er interesse in heeft, waarom hem niet voorzien in die interesse? Hij vindt het leuk, zoals ik jou hoor pikt hij de informatie ook prima op, waarom hem daar dan in beperken, alleen vanwege zijn leeftijd? Het ene kind pikt dingen op een ander moment op, dan een ander kind. Laat hem vrij in zijn ontwikkeling. Hij vindt het leuk, lekker toch?
Oh, en ja, hier ook van die wereldwijze koters.
als mijn zoon vragen heeft leg ik deze uit op een manier die bij hem en zijn leeftijd past.
maar vind hem niet meer vragen dan andere kids van zijn leeftijd (6)!
jeugjournaal wordt hier niet naar gekeken, gewoon omdat er geen interresse voor is
mijn motto is: laat de kinderen zo lang mogelijk spelen en dan met de wijsheid waar een kind zelf om vraagt.
je hebt nu eenmaal kids die alles interressant vinden, waarom daar dan niet op reageren.
Volgens mij is het natuurlijk wel een groot verschil of het kind zelf met onderwerpen komt dan dat ze het zien op programma’s die gewoon nog niet geschikt zijn voor hun leeftijd.
@Madre wrote:
Tja, het ligt denk ik ook aan het onderwerp of ik er heel uitgebreid op in zal gaan. Laatst had ik dus een heel leuk gesprek met de kinderen over kraters, en een andere dag over hoe wij het ontstaan van de aarde zien.
Onderwerpen zoals de armoede op aarde, oorlogen, en de opwarming van de aarde probeer ik wat te vermijden maar ga het zeker niet uit de weg mochten ze er iets van oppikken.
ik heb het ook voornamelijk over de tweede categorie, bij de eerste voel ik geen enkele tweestrijd.
Ik vertel het gewoon. Onze uk kijkt ook het jeugdjournaal. Op school neem ik elke morgen de krant mee. Probeer wel dingen te.pakken die ze aansprekt en dicht bij ze is, zoalshoog water ed of andre kuipers. Zelf vind.ik het een stukje maaatschappelijke verbredeing....dan vind ik toch echt nog een wereld van verschil tussen een kind van 3 en 11 mnd en 6. Voor een kind van bijna vier vind ik maatschappelijke verbreding op die manier echt niet nodig, ik vind het jeugdjournaal dan ook echt nog niet geschikt, vraag me af of kinderen van die leeftijd dingen die ze daar zien wel 'op de juiste plek kunnen opbergen'.
Globaal gezien is bij een kind van 6 is die wereld toch al een stukje groter, is er meer mogelijkheid om nieuws te interpreteren en zou ik het jeugdjournaal dus wel als optie zien.
Het feit dat hij vanuit zichzelf vraagt om die informatie, maakt al duidelijk dat hij er blijkbaar wel 'klaar' voor is. Hij geeft aan dat hij er interesse in heeft, waarom hem niet voorzien in die interesse? Hij vindt het leuk, zoals ik jou hoor pikt hij de informatie ook prima op, waarom hem daar dan in beperken, alleen vanwege zijn leeftijd? Het ene kind pikt dingen op een ander moment op, dan een ander kind. Laat hem vrij in zijn ontwikkeling. Hij vindt het leuk, lekker toch?
ben het gewoon met je eens hoor, eigenlijk, en ik handel er ook naar. Misschien was ik wel gewoon naief toen ik dacht dat de wereld van kleuters niet veel verder reikt dan moppen over broodjes poep en verlangen naar een lekker ijsje, en worstel ik daar een beetje mee :angel: 8)
Ik zie hier wel dat die interesse zeker rond 6 jr veel breder wordt, hoewel ik het ook niet zo vind passen bij kleuters, maar ja sommige gaan nu eenmaal pas met 6,5 over. Ik vind een kind van nog geen vier echt veel te jong voor het jeugdjournaal, hier kijken de oudsten dat (8&9) en daar hebben ze vorig jaar nog weleens nachtmerries van gehad.
Ik heb daar met de oudste toen ook wel mee geworsteld idd, waar doe je nou goed aan, wat kan hij wel/niet hebben, wil ik dat hij dit soort dingen al meekrijgt. Net zoiets; mijn moeder heeft ze laatst kruistocht in spijkerbroek laten kijken. Bosjes dode kinderen. Ik vond het ondanks dat ze al best wat groter zijn als N. echt niet fijn dat ze dat zo beeldend meegekregen hebben. Dan vind ik vertellen over een oorlog, waarin ja ook kinderen doodgingen (en ik krijg het toch echt niet voor elkaar om te vertellen dat er gewoon gemoord werd… het staat me zo enorm tegen om dat te delen met een jong kind), toch minder heftig. Zo ook met het jeugdjournaal dus.
hier 2 heel verschillende kinderen als het dat aangaat… onze oudste is 7,5 en die begint nu langzaam die interesse te krijgen in de wereld om zich heen. Waarom dingen gebeuren (oa oorlogen) etc.
Onze 2e is bijna 6 en hier al heel lang mee bezig. Dat begon met hele ‘simpele’ dingen (hij was toen net 3) als waar de zon heen gaat als die niet bij ons is ‘want de zon kan toch niet slapen mama’.
Dus dan vertel je over de andere kant van de wereld, pakt er eens een mini globe bij, omdat het concept een ronde aarde nog wel wat abstract was… oké, dus daar wonen ook mensen en kinderen?
Ja die wonen er ook. En als wij gaan slapen, staan zij op? Ja dat klopt.
Pakt de globe… en wonen daar dan ook mensen? En daar? En daar?
Hoeveel mensen zijn dat wel niet? Wel 100? (want 100 is heul veul als je 3 bent ).
Vanzelf kom je dan ook bij landen waar bijv. het adoptiekindje uit zijn groep/klas vandaan komt ‘oh zijn de mensen daar allemaal bruin?’ en zo komen we dus bij verschillende kleuren mensen… via school komen ze nu in aanraking met godsdienst en krijgen ze dingen mee als ‘god maakt de aarde’.
Tja dat geloven wij niet, dus daar hebben we ook gesprekken over… en dan komen we uiteindelijk ook uit bij oorlogen die uit naam van een god zijn gevoerd…
Herinnert hij zich ineens weer de herdenking van 9/11… en dat vindt hij heel eng dat er mensen zijn die zulke dingen zomaar met anderen doen… en dan wil hij weten of dat meer gebeurt… of gebeurt is… en dan herinnert hij zich kamp Westerbork waar we geweest zijn toen hij 3 was… dat waren ook mensen die andere mensen doodmaakten toch?
Ja.
Waarom dan?
En dan ga je uitleggen aan je kind (en vraag je je ook af of dit niet way to much is voor een kleuter) dat er mensen waren en zijn die zichzelf beter vinden als een ander en vinden dat iedereen moet doen of zijn zoals zij etc etc… maar onze 2e vraagt door… en wat wij niet vertellen daar gaat hij zelf ‘oplossingen’ bij verzinnen… en in zo’n klein koppie kan dat heel groot worden.
Dus geef ik liever zoveel mogelijk op zijn eigen niveau (wat eerlijk is eerlijk zijn leeftijd vooruit is als het om dergelijke zaken gaat) als dat hij het zelf nog groter maakt.
Jeugdjournaal kijken ze soms en verder horen ze idd weleens iets van de radio of lezen ze mee als ik op nu.nl zit oid.
eh lang verhaal, maar hier dus ook een wereldwijze kleuter 
.
Ik denk eigenlijk dat je er vooral heel goed mee bezig bent. En blijkbaar is hij er aan toe als hij er naar vraagt. Dus waarom niet aanbieden waar hij aan toe is?
Ikzelf kijk eigenlijk nooit het jeugdjournaal en weet dus niet precies hoe het nieuws daar wordt aangeboden.
Als je twijfelt zou je er trouwens voor kunnen kiezen om radio 1 niet te luisteren waar hij bij is
Ik vind dat glazen stolp idee heel dubbel. Ik vind ook dat kleuters gewoon kleuters moeten zijn maar ik vind ook dat ze best in aanraking mogen komen met de wereld buiten hun wereld. Ik zie daar geen kwaad in. Ook de wat minder leuke dingen mogen ze wel eens zien.
Wij leggen heel veel uit over wat er om ons heen gebeurt en krijgen dus ook geregeld vragen over de werking van vulkanen, dinosaurussen (en dus uitsterven e.d., ontstaan wereld) en dat vertellen we zoals wij denken dat ze het begrijpen. We halen ook geregeld boeken uit de bieb over de onderwerpen waar ze mee bezig zijn.
Dingen als armoede en oorlog en dood zijn ook aan de orde geweest. Alhoewel ik daar geen boeken over heb gehaald.
Tja, als ze er naar vragen…
Wij hebben vorige week op een ander vlak iets gehad waar we even mee worstelden. Mijn schoonmoeder is overleden. Nu hebben we de kinderen meegenomen naar haar ziekbed en ook toen ze lag opgebaard hebben ze afscheid genomen. Uiteraard waren ze bij de crematie. Ze kenden haar heel goed dus dat ging eigenlijk vanzelfsprekend zo en de kinderen gaan daar ook prima mee om. Maar hoe leg je cremeren uit? En daar heb ik dus nog steeds geen antwoord op want verbranden van het lichaam is heel beangstigend voor ze. (Begraven kennen ze wel en dat is prima). Maar brand is iets engs, vuur is gevaarlijk. Ik weet het nu nog niet. Dus ik vertel ze wel over wereldse zaken maar cremeren krijg ik niet op kleuterniveau uitgelegd :roll:
Ik sluit me grootdeels aan bij Mamamarije.
Hier ook een dametje dat tegen de 4 liep en alles wilde weten over onderwerpen waar ze mijn inziens nog lang niet aan toe hoorde te zijn.
Maar als ze zelf gaan vragen…tja ik antwoord eerlijk en open op haar eigen niveau.
Jeugdjournaal kijkt ze meestal niet (vanwege de tijd die niet echt uitkomt hier) maar ze kijkt al 2 jaar geïnteresseerd met ons het nieuws op tv mee.
Elke dag, en als het niet aanstaat wijst ze ons er wel op dat we het niet mogen vergeten.
Ja, ze ziet daar beelden waarvan ik denk: is dat niet te heftig meisje…
Maar als ze het pittig vindt om te zien komen meestal meer vragen die ik ook weer beantwoord.
Ze HOEFT niet te kijken van ons, maar geeft zelf aan dat graag te willen.
Ze kan dan ook op haar eigen niveau erg goed mee praten over de actualiteiten en de zaken die de wereld bezig houden in het algemeen.
Ik zie er geen kwaad in en begeleid haar om dit in haar kleine kinderbolletje op haar eigen begrippen niveau (wat tot mijn eigen verbazing vaak hoger ligt dan je verwacht op deze leeftijd) te verwerken.
Nachtmerries heeft ze nog nooit gehad hierover, noch heb ik ooit gemerkt dat ze angstig werd door het zien van dit soort dingen.
Ik denk dat het vragen van een kind aangeeft dat een kind de stof aankan.
Als iets niet “geschikt” zou zijn zou ze er niet om vragen of naar kijken.
hmm ik geloof dat ik dat toch gewoon zou uitleggen als verbranden. en dat dat niet eng is omdat oma het niet meer voelt, natuurlijk.
n heeft natuurlijk met zijn drie reizen naar afrika ook al best wat gezien van de wereld, dat helpt ook niet echt met zijn wereldje klein houden :D…
marije die 2de van jou klintk wel beetje zelfde als de mijne ja. ik ben ooit niet aangenomen bij een onwijs toffe baan omdat ik daar voorstelde om voor kinderen van rond de 4 iets met een wereldkaart te doen. Zij vonden dat een teken dat ik me niet kon verplaatsen in kinderen van die leeftijd. terwijl hier de wereldbol echt wel werd gebruikt met 4 jaar, en op zijn manier ook werd begrepen.
@fiep klophout wrote:
marije die 2de van jou klintk wel beetje zelfde als de mijne ja. ik ben ooit niet aangenomen bij een onwijs toffe baan omdat ik daar voorstelde om voor kinderen van rond de 4 iets met een wereldkaart te doen. Zij vonden dat een teken dat ik me niet kon verplaatsen in kinderen van die leeftijd. terwijl hier de wereldbol echt wel werd gebruikt met 4 jaar, en op zijn manier ook werd begrepen.
Toen mijn broertje en schoonzusje op wereldreis gingen hadden wij een wereldkaart op de deur hangen en die miniglobe erbij om het minder abstract te maken dus die ronding van de aarde…
Moet even snel rekenen, maar toen was de oudste net 5 en de 2e 3,5 toen ze weggingen en een jaar ouder toen ze terugkwamen.
Onze heren vonden het geweldig.
Ze hielden een blog bij en we krijgen regelmatig mailjtes en als het lukte maakten ze apart voor de jongens ook nog foto’s van de dieren uit de omgeving en zo konden we laten zien waar die dieren woonden.
En ze hadden bij thuiskomst allemaal hele kleine dingetjes meegenomen van de verschillende plekken en weer naar die kaart aan de deur bij welk stipje (we maakten steeds een stip op de plek waar ze waren op de kaart) het dan vandaan kwam etc etc.
voor wat betreft die baan
denk eerder dan die mensen niet inzien dat kinderen ten eerste niet allemaal hetzelfde zijn en ten tweede kinderen van nu sowieso al wel meer meekrijgen en daardoor denk ik ook vaak al meer gaan (door)vragen over onderwerpen
Oh ja cremeren… ik zou het idd ook vertellen dat nu opa/oma/persoon overleden is geen pijn meer kan voelen en het dus ook niet voelt en dat het lichaam dus verbrand wordt.
Dat dat in een dichte ‘oven’ (ruimte) gebeurt en het vuur dus niet ergens anders heen kan zou je nog toe kunnen voegen als je denkt dat ze anders te bang worden voor vuur an sich.
Oei, heb ik volgens mij nooit zo bewust bij stil gestaan. Wel in de zin,dat hij bepaalde dingen niet hoeft te zien en weten,maar meneer pikt al zooo lang zaken op,waar hij vragen over heeft.
Hij kijkt niet bewust TV,maar vanuit reclames, acties en zaken waar mensen op TV (niet alleen journaal) over praten waren de vragen er al. Tijdens reclames komen wel eens voor-aankondigingen van items. Jo.as is nogal hooggevoelig (o.a.) en hoort,ziet en pikt veel meer op. Hij wil er ook meteen het fijne van weten, krijgt hij geen antwoord,dan verzint hij er zelf wel een,die meestal niet handiger is.
Kortom, hij krijgt de (gedoseerde) waarheid. Hij is al lang bezig met recht en onrecht (ook vanuit zijn eigen leefwereld,bijv. over regels en waarom mensen deze zo overduidelijk breken,bijv. vuil op de grond gooien en vuurwerk op dagen dat het niet mag).
Hij heeft zelf een duidelijke verklaring, "mama, die mensen hebben vast nooit van hun moeder elke dag ik hou altijd van je, gehoord!).
Kortom, Jo vraagt en overvraagt al jaren. Met kinder encyclopedieën, boekjes en schoolTV beeldbank e.d. leggen we onderwerpen uit.
Vooral rondom de verkiezingen had hij heeeeel veel vragen. Hij wil precies weten waar het om gaat en waarom wij gaan stemmen.
Heel soms staat het jeugdjournaal op, maar dan alleen als ze toevallig een keer naar het programma ervoor hebben gekeken. Zetten het niet bewust op.
Eli.as daarentegen pikt dat soort zaken niet op, boeit hem verder ook niet. Hij hobbelt weer door. Hij weet een hoop,omdat hij meelift op de uitleg aan Jo,maar vraagt er zelf niet om. Vermoed ook dat hij er verder ook weinig mee doet.
Ik denk dat je er geen leeftijd op moet plakken. Kijken naar wat je kind zelf vraagt en meekrijgt (ook op school horen en zien ze meer dan je denkt). Vanaf 6 jaar zie ik niet in waarom jeugdjournaal niet zou kunnen. Ik zou er wel zelf bij blijven en misschien screenen bij de voor-aankondiging. Hier staat het niet op, niet bewust,maar de heren kijken sowieso niet structureel TV. Volgen niet echt bepaalde dingen. Soms staat hij aan en soms niet.
Hier ook zo’n jochie van net 6 met een ontzettende drang naar kennis en ontdekken.
Gisteren een boek over aardbevingen en vulkanen gehaald in de bieb. Dat wilde hij graag en maar vragen, vragen en vragen. En plaatjes kijken. Op zich wel geschikt voor zijn leeftijd, maar het was hem wel duidelijk dat er mensen dood gingen.
Hij vindt het wel reuze interessant dat ze metingen doen met apparaten, dat er in zee eilanden kunnen komen na een uitbarsting in zee, dat een vulkaan vuur kan spugen en dat ze gebouwen op een soort veren zetten, zodat ze niet omvallen (gebouwen staan op een wipkip vertelt hij iedereen, ik heb het maar uitgelegd aan de hand van een wipkip; je wiebelt en hij breekt niet af en als je stopt staat hij snel weer gewoon recht).
Een foto van een tsunami voor en na. Eerst zag je een strand met mensen en gebouwen en toen water met hoge golven, veel minder gebouwen en geen mensen en dan trekt hij zelf de conclusie dat die mensen dood zijn. En ja, dan kan ik dat natuurlijk niet ontkennen. En dan komen de vragen… waar zijn die dode mensen dan. In de bomen? Of in zee? En zitten er haaien in de zee? Eten die dan die mensen niet op? Ach, geeft ook niet, ze zijn toch al dood. Lusten haaien ook kleren en schoenen en horloges? Eten ze die ook op? Doet een horloge het nog in de buik van een haai? Gaat er een toeter af als er hoge golven komen net zoals in het zwembad? En zo gaat het maar door.
En na het lezen over vulkanen en aardbevingen was het hem ook duidelijk dat we op de korst van een vuurbal leven en dat was ook best beangstigend. Ik kon hem nog wel geruststellen dat er in Nederland bijna nooit aardbevingen zijn en al helemaal geen zware en dat we hier ook geen vulkanen hebben, maar er zijn wel weer wat landen geschrapt als potentieel vakantieland voor hem op het moment.
En Afrika werd het ook al niet, want daar lopen leeuwen los. Dus toen we in de dierentuin hier van de zomer een prijsvraag hadden opgelost en deze in wilde leveren en hij er achter kwam dat je een reis naar Afrika kon winnen, wilde hij zijn formulier niet af geven. Die ging gewoon mee naar huis en daar heeft hij hem verscheurd en in de prullenbak gegooid. En dan wil hij s’avonds wel weer een boek over leeuwen lezen, want interessant vindt hij het wel. En ook de natuurfilms over leeuwen vindt hij mooi.
En op de radio hoort hij ook wel eens het nieuws en vorige week kwam hij me heel blij vertellen dat een bus kapot was en een boel auto’s en er zelfs eentje in een boom hing, maar … de hond was niet dood of gewond. Hij was echt in en in gelukkig om dat moment.
als hij er zelf om vraagt waarom niet
ben er ook van overtuigd dat veel kinderen ook op pikken wat ze kunnen hebben
vind dat lastig uit te leggen hoop dat je een beetje begrijpt wat ik bedoel
hier is onstaan dat kai elke avond 1 vraag mag stellen (geen idee hoe het gekomen is maar nu een soort traditie)
en die varieren van hoe maak je kaas tot wat gebeurt er als je dood bent
vaak ook naar wat hij die dag dus blijk baar beleeft heeft
Ten tijden van de aardbeving in Japan, kon je de TV niet aanzetten of er waren beelden, de hele dag door. Jo hoeft maar 1 seconde te zien om te snappen dat er iets erg is gebeurt. Met het meteen uitzetten van de TV maken we het alleen maar erger, dan weet hij zeker dat de wereld vergaat. Hij heeft juist uitleg nodig dat zoiets kan gebeuren en waar dit soort dingen gebeuren. Helaas was hij net overtuigd dat zoiets in NL niet kan, krijgen we hier een aardbeving(kje). Ook dat kon hij prima relativer. NL ligt niet op een breuklijn,dus hier zijn ze anders.
Geen zorgen meer.
Wegstoppen heeft hier tegenovergesteld effect. Net als de aswolk na uitbarsting vulkaan Ijsland, je ontkwam er niet aan.
Dat er armere landen zijn en dat er honger is,dat weten ze ook. Iets doen voor goede doelen en waarom dat is, begrijpen ze daarom net zo goed. Dus niet vast lijven houden aan “mijn”,maar als ze iets echt niet meer nodig hebben het doorgeven aan mensen die minder hebben. School verzamelde 2 jaar voedsel met kerst voor de voedselbank. Dat kan je kleuters van 4 prima uitleggen waarom. Dan nemen ze het kopen ook niet meer zo vanzelfsprekend. Zie niet in,dat je daarin te ver kan gaan.
Liever zo,dan bij elk schap gezeur dat ze altijd meer willen. Blij zijn met wat we doen en kunnen en beseffen dat wij in een luxe positie zitten.
Ik reageer alleen op je startberichtje, heb de rest niet gelezen (al laat 
).
Hier ook een kind dat van alles wil weten.
Ik probeer hem zo veel mogelijk te leren, naar wat hij aankan en waar hij naar vraagt. Of wat er op ons pad komt.
Laatst een wereldbol in de vorm van een opblaasbal gekocht. En hem beelden laten zien van André Kuipers in de ruimte.
Verder weet hij dat er arme kindjes zijn (door projectjes op school).
Ook vraagt hij regelmatig naar de maan en zon (die gaan altijd met ons mee, he?) Soms vind ik het zelf moeilijk om antwoord te geven op zijn vragen :mrgreen:
Geen jeugdjournaal.
Hij vindt het nog moeilijk te onderscheiden wat op tv nu écht gebeurt, en wat gespeeld/geacteerd is.
Al met al:
Ik vind dat je een kind zoveel mogelijk moet stimuleren en moet leren.
Een kind pakt m.i. ervan op wat hij ervan oppakken wil en de rest blijft hij toch wel kind en alles relativeren.