Ik kan me verder ook echt niets herinneren van die tijd hoor, maar dat heeft schijnbaar echt heel veel indruk op me gemaakt. Traumatische ervaringen onthoud je sneller of zo. Ik had namelijk echt hele erge heimwee en vond het echt vreselijk in het ziekenhuis. (dat heb ik dan wel weer van mijn ouders gehoord.) Denk dat ik het daarom onthouden heb.
Ik geloof ook dat het met emoties te maken heeft.
We rijden soms ergens en opeens zeg ik tegen Marco dat we er al eens eerder geweest zijn.
Hij herkent het echt niet en soms zegt hij, “nee schat, hier zijn we nog nooit geweest.”
Vervolgens zie de lokatie waar Marco’s ouders lang geleden een ongeluk hebben gehad… We zijn er lang geleden 1x met hen langs gereden… :shifty: