herinnering is.
Ik kwam daarop omdat ik vind dat Tim nu zo goed dingen onthoud. Soms TE goed :mrgreen:
Maar wat ik me afvraag is of ie dat dertig jaar later nog weet :think:
Ik denk het haast niet.
Ik weet niks meer van voor mijn vijfde. Mijn eerste herinnering is geen fijne. Ik zat in de kleuterklas en mijn zusje kwam wennen. Ze was erg overstuur en bleef aan een stuk door huilen. De juf kreeg een steeds roder hoofd en op een gegeven moment ontplofte ze. Ze greep mijn zusje bij de arm, tilde haar aan een arm de lucht in en smeet haar in een hoek van de klas op een houten stoeltje, waardoor mijn zusje nog harder begon te huilen natuurlijk. Inmiddels deed ik zelf ook aardig mee van de schrik. Ze liep daarop gelijk de klas uit. En 10 minuten later kwam mijn moeder mijn zusje ophalen (waarschijnlijk gebeld, wij woonden tegenover de school). Toen ik tussen de middag vertelde wat er gebeurd was, zag ik mijn moeder zichtbaar schrikken. De juf had blijkbaar niet het echte of hele verhaal verteld. Ik weet daarna alleen nog maar dat ik die juf niet meer gezien heb. Maar mijn moeder vertelde naderhand dat ze op hoge poten verhaal is gaan halen bij de schooldirecteur en dat de juf naar huis is gestuurd. Ze bleek overspannen te zijn omdat zij en haar man geen kinderen konden krijgen.
Dit is nu inmiddels bijna 30 jaar geleden gebeurd, maar ik kan me die emoties die ik voelde nog zo levendig herinneren, dat ik er ter plekke weer verdrietig van kan worden 
Ben benieuwd naar jullie eerste herinnering. Kan en mag natuurlijk ook een hele fijne zijn. Graag zelfs :mrgreen:
Ja dat weet ik nog :o
Ik was 3 jaar en ik kreeg een schaaltje Bessola (krentjebrij) in mijn mond gepropt van de oppas. Ik MOEST het opeten tot overgevens toe! :sick: :sick: Ik kan het niet zien of ruiken nu :sick: :sick:
Oh wat haatte ik haar :oops:
Verder weet ik nog dat ik 3 was en bijna verdronk! In de vijver achter ons huis. Er waren zulke schattige kuikentjes en die wilde ik brood geven. Gelukkig was een goede kennis van min vader bij ons en heeft me uit het water gered. Ik was onherkenbaar met al het kroost op mijn hoofd :eh:
En ik weet nog dat ik samen met mijn vriendje van 3, een flesje hoestsiroop heb leeg gedronken die we vonden in het medicijnkastje.
Dus hier herinneringen vanaf 3 jaar!
Ik herinner me mijn vierde verjaardag redelijk goed. Daarvoor is alles vaag. Ik zie dan foto’s of filmpjes van eerder en dénk daar dan een herinnering aan te hebben. Wel herinner ik me de vakantie naar Engeland vlak voordat ik 4 werd.
Ik kan me nog herinneren dat mijn moeder mijn zusje verschoonde op hun bed en dat ze een spuitluier had. :mrgreen: Ik zie het nog door de kamer spuiten, hahaha!
Ik was toen 3,5 jaar oud. Verder gewone dingen als door het parkje wandelen en eendjes voeren. En, oh ja, de creche! Dat ik ruzie had met een ander kindje en dat we ieder aan een kant van een pop trokken en toen trokken we zo het hoofd eraf. Toen werd ik apart genomen door een van de leidsters en mocht ik achter een hekje zitten. In mijn herinnering waren er twee aparte gedeeltes in de creche met een hekje ertussen. Ik weet verder niet of dat echt zo was.
Ik kan me nog herinneren dat ik ging trakteren op de psz. Waarschijnlijk werd ik 3.
Ik moest toen tegen de juf zeggen wat ik voor ze meegenomen had en dat durfde ik niet. Dat moment duurde erg lang in mijn herinnering.
ik kan me herinneren dat ik in het ziekenhuis lag met paratyfus, helemaa geisoleerd en dat ze me steeds drankjes kwamen brengen die ik vervolgens uit de handen van de zuster sloeg . ik denk dat ik 4 jaar was
Mijn ouders hebben heel veel gefilmd vroeger :inlove: dus ik vind het moeilijk te zeggen wat ik me nou écht herinner of wat ik nog zo goed weet omdat het op film is :roll: :lol:
@Affie wrote:
Mijn ouders hebben heel veel gefilmd vroeger :inlove: dus ik vind het moeilijk te zeggen wat ik me nou écht herinner of wat ik nog zo goed weet omdat het op film is :roll: :lol:
Ja, precies, dat heb ik dus ook. De momenten die ik beschreef staan dus niet op film.
Ik weet niet precies waar mijn herinneringen beginnen… maar ik weet wel dat ik flitsen van herinneringen heb van toen ik mijn vingers tussen het hek bij Oma kreeg. Ik was toen net 2 jaar oud!
Mijn beide vingertopjes hingen aan een velletje en ik ben naar het ziekenhuis gebracht om te laten hechten. Gelukkig weet ik heeeeel veel niet meer, maar flitsen van dat ik achterin bij mijn moeder in de auto de “dam” (lange oprijlaan naast het huis van Oma) afreed, mijn oom achter het stuur, mijn vader omgedraaid op de bijrijdersstoel…
En na afloop een groot ijsje voor de schrik van de dokter…
Dat zijn mijn vroegste herinneringen.
Jammer overigens dat ik me niet meer kan herinneren dat ik de huisarts een paar dagen later een goede schop tussen zijn benen heb gegeven toen hij beetje te lomp het verband van mijn zere vingertjes afrukte! Mijn moeder vond het geweldig! :lol:
Mijn eerste herinnering is van toen ik 3 was, wij zaten aan tafel te eten en we aten bami. Ik vond dat niet lekker en heb de hele portie bami in mijn vaders baard gegooid, die had dus toen een baard van bami (helaas geen foto’s van :mrgreen: )
Daarna moest ik naar mijn kamer, en vond ik het heel raar dat mijn ouders zo hard aan het lachen waren, want ze waren toch kwaad op me?
Toen ik net 2 was en mijn broertje voor het eerst de fles mocht geven.
Wat voelde ik mij groot :inlove: .
Maaike had het laatst over iets wat we gedaan hebben toen ze 1,5 was :o .
Maar ik kan me niet voorstellen dat die herinnering blijft.
Zouden herinneringen vervagen? Dus dat ze nu nog wel dingen weet van toen maar als ze groot is niet meer?
Ik kan me nog iets herinneren van toen ik 2…9 jaar was…
De avond voor mijn zusje werd geboren nog vaag… Een huiskamer met veel drukte en spanning. De volgende ochtend werd ik wakker in het bed van mijn ouders en toen vertelde papa 
mij dat ik een zusje had gekregen… Ik heb toen staan springen op het bed weet ik nog…
Later op bezoek bij mijn moeder in het ziekenhuis, baby stond waarschijnlijk op de babykamer. Ik kan me nog herinneren dat ik een witte zak aan een karretje zag hangen en ik dacht dat daar de baby in zat, ik dacht ook schaduwen te zien in babyvorm. (was een waszak denk ik achteraf…)
Mijn 3 jaar oudere zus had leukemie, ik was toen 3, ze heeft zeker een jaar in het ziekenhuis gelegen maar er mocht niemand bij haar op de kamer, tenzij met maskertje op, en ik als kind moest altijd in de gang wachten met mijn zakje speelgoed mee, ik zie die gang nog heel goed voor me, op het eind van de gang lag ze, en een brandblusser op het einde.
Ik was bang van een fluitend geluid, later bleek dat het fluiten van de kieren van de ramen te zijn.
ik heb een herinnering van toen ik 4 was toen ging ik met een vriendinnetje heel ver fietsen en daarna kregen we enorm op ons kop.
De meeste herinneringen zijn toch wel echt van mijn 4e jaar kan me niet 1 bedenken van mijn 3e
Oh leuk dit!!
Ik kan me nog herinneren hoe ik in de tuin met een stukje schors en een bloempot modder met een takje dat stukje schors aan het besmeuren was. Deed ik elke dag weer. Ik was toen net 2 :inlove: Dat is een leuke herinnering!!
@Kim3e wrote:
Ik weet niet precies waar mijn herinneringen beginnen… maar ik weet wel dat ik flitsen van herinneringen heb van toen ik mijn vingers tussen het hek bij Oma kreeg. Ik was toen net 2 jaar oud!
Mijn beide vingertopjes hingen aan een velletje en ik ben naar het ziekenhuis gebracht om te laten hechten. Gelukkig weet ik heeeeel veel niet meer, maar flitsen van dat ik achterin bij mijn moeder in de auto de “dam” (lange oprijlaan naast het huis van Oma) afreed, mijn oom achter het stuur, mijn vader omgedraaid op de bijrijdersstoel…
En na afloop een groot ijsje voor de schrik van de dokter…
Dat zijn mijn vroegste herinneringen.
Jammer overigens dat ik me niet meer kan herinneren dat ik de huisarts een paar dagen later een goede schop tussen zijn benen heb gegeven toen hij beetje te lomp het verband van mijn zere vingertjes afrukte! Mijn moeder vond het geweldig! :lol:
Nu jij dit verhaal verteld besef ik me dat mijn herinneringen ook verder terug gaan dan naar bijna 4 zoals ik eerder schreef. Toen ik 2 was zat ik in zo’n rieten mand achterop de fiets (die overdwars staan). Mijn moeder viel met de fiets en ik klapte met mijn voorhoofd op een stoeprand. Ik kan me de paniek van iedereen herinneren, het bloed en hoe ik in de keuken op de grond lag. Brr…
Heey ik kan me ook nog wel herinneren dat ik in zo’n overdwarse rietenmand zat! Kan ik ook niet veel ouder zijn geweest dan 3 ofzo.
En ik kan me zelfs nog herinneren dat ik in mn ledikant lag, en huilde omdat mn duim zeer deed. Zal ik ook wel 2 en half zijn geweest ofzo…
Leuk topic dit!
Hoe oud ik was weet ik niet echt meer, ongeveer 2 jaar.
Mijn moeder riep me: Mieke in bad!! (Dat hoor ik ook gewoon nog.) Ik was buiten aan het spelen. De badkamer is beneden, het bad staat al klaar en ik ben zo in bad gestapt, met kleren en al. En mijn moeder lachen! Ze heeft er ook een foto van gemaakt, vreemd… :think:
ik herinner me dat iemand vroeg hoe oud ik was, en dat ik toen drie vingertjes op stak :inlove:
ik herinner me ook de tuin van een vriendinnetje, dat ik onder de droogmolen lag terwijl haal knuffeltje daaraan hing, dat moet nog van voor mijn derde zijn geweest.
ik herinner me ook nog best wel wat dingen van de peuterspeelzaal, dus ik heb sowieso wel een bergje herinneringen van voor mijn vierde.
overigens is mijn geheugen niet zo heel betrouwbaar. ik herinner me bijvoorbeel dook nog dat ik mijn schoentjes was vergeten aan te doen en dat we daar pas achterkwamen toen ik al in het busje was gestapt dat ons naar de psz bracht. ik heb grote twijfels of ik me dit écht herinner, of dat ik het verhaal ken, en dat ik daar zelf beelden bij heb bedacht. Idem dito met een voorval dat ik mijn sneeuwlaarsjes wilde drogen en dus óp de kachel had gezet…
recent heb ik steeds meer problemen eigenlijk met dat brein van me dat zelf een soort van herinneringen creeert. ‘mooi’ voorbeeld: liep jaar geleden met zus langs een reuzenrad. Ik vertelde haar dat het zo eng was toen nano daar een paar maanden eerder in had gezeten, omdat ik zo bang was dat ie eruit zou vallen. Iets klopte niet aan het verhaal, maar ik wist niet precies wat. Toen we even gingen nadenken bleek dat nano toen ik in dat reuzenrad zat bij mijn zus was logeren, en dat ik in dat reuzenrad had bedácht dat het vreselijk eng zou zijn met nano daarin. En vervolgens heb ik me dat zo levendig voorgesteld dat ik het gewoon als herinnering heb opgeslagen :oops: lekker betrouwbaar dus, dat gehuegen van me…