KESSEL-LO - Een elf maanden oude baby is in België gestorven, omdat haar vader vergeten was het kind uit zijn auto te halen.
De man ging met zijn dochter in de auto op weg naar zijn werk, maar vergat onderweg te stoppen bij de crèche, schrijft Het Laatste Nieuws maandag.
Het incident had afgelopen donderdag plaats in Kessel-Lo, maar werd in het weekeinde pas naar buiten gebracht. De moeder ontdekte het meisje 's avonds in de auto.
Zoals altijd was de moeder op weg naar de crèche om haar dochter op te halen. Daarvoor moest zij eerst het kinderstoeltje uit de wagen van haar man halen. Het meisje was al overleden toen haar moeder aantrof.
Het was donderdag 21 graden. Het meisje is vermoedelijk overleden aan uitdroging en oververhitting.
Vreselijk :kaars:
Het meisje was al overleden toen haar moeder aantrof.
daar krijg je toch de rillingen van over je hele lijf.....ooooh wat een ellende....
brrr
ongelovelijk
:vlinder:
Dus die moeder rijd dan eerst naar het werk van haar man om het stoeltje uit de auto te pakken en dan naar de creche te gaan?
Anders begrijp ik hem niet helemaal geloof ik.
Maar je zou je kind er dan inderdaad maar in aantreffen… Brrrr… 
Lijkt me zo vreselijk, ook voor je relatie…
Ooit bij Oprah is dit ook geweest, en hoe je hersenen dan kunnen functioneren als je je in een situatie bevind die anders is dan je normale handelingen (dat was althans toen het geval, die man bracht zijn kind nooit weg, alleen die ene dag door een omstandigheid wel).
Het enige dat ik altijd heel moeilijk te begrijpen vind is dat knagende gevoel.
Ik ben ook ooit in gedachten verzonken bijna het KDV voorbij gereden.
Ik haal ze 1 keer per maand op (de rest ben ik later thuis), en pas toen ik het gebouw zag schoot het me te binnen.
Maar stel ik zou thuis komen, dan is er toch dat gevoel dat er iets niet klopt?
Als je je kind dus zou vergeten 's ochtends, wat ik me dus wel kan voorstellen, dan vind ik het altijd wel moeilijk te begrijpen dat je dan de hele dag daar niet aan denkt.
Dat je niet dat gevoel hebt dat er iets niet pluis is.
Dat je je niet gaat afvragen, er klopt iets niet…
@Anneke wrote:
Dus die moeder rijd dan eerst naar het werk van haar man om het stoeltje uit de auto te pakken en dan naar de creche te gaan?
Anders begrijp ik hem niet helemaal geloof ik.
Maar je zou je kind er dan inderdaad maar in aantreffen… Brrrr…
Lijkt me zo vreselijk, ook voor je relatie…
Ooit bij Oprah is dit ook geweest, en hoe je hersenen dan kunnen functioneren als je je in een situatie bevind die anders is dan je normale handelingen (dat was althans toen het geval, die man bracht zijn kind nooit weg, alleen die ene dag door een omstandigheid wel).
Het enige dat ik altijd heel moeilijk te begrijpen vind is dat knagende gevoel.
Ik ben ook ooit in gedachten verzonken bijna het KDV voorbij gereden.
Ik haal ze 1 keer per maand op (de rest ben ik later thuis), en pas toen ik het gebouw zag schoot het me te binnen.
Maar stel ik zou thuis komen, dan is er toch dat gevoel dat er iets niet klopt?
Als je je kind dus zou vergeten 's ochtends, wat ik me dus wel kan voorstellen, dan vind ik het altijd wel moeilijk te begrijpen dat je dan de hele dag daar niet aan denkt.
Dat je niet dat gevoel hebt dat er iets niet pluis is.
Dat je je niet gaat afvragen, er klopt iets niet…
De ouders van dat kindje uit Baarle Nassau die het zelfde is overkomen, hebben een tijd daarna een interview gegeven over hoe dat bij hun werkte. En hoezeer ik ook het gevoel heb van ‘dat overkomt mij niet’ moet ik zeggen dat ik zoals zij het vertelde, me het best wel voor kan stellen dat het wél kan gebeuren. Je hersenen werken idd vanuit patronen, en als je eenmaal ‘op een ander spoor’ zit, dan kunje dus blijkbaar dat andere patroon (waar het weghalen en ophalen van kindje dus bijhoort) helemaal vergeten…
Ik heb ook wel eens gehad dat ik bijna thuis was toen ik opeens bedacht dat ik iemand was vergeten op te halen…Dat is dan maar 5 minuten voordat er een bel begint te rinkelen, maar bij andere mensen kan dat dus veel langer duren…met een afschuwelijk iets als dit als gevolg…
Moet verschrikkelijk zijn voor de mama om zo haar kindje te vinden. Om nog maar te zwijgen over de papa, die man komt dit vast nooit te boven.
:kaars: :kaars: :kaars: :kaars: :vlinder:
Hier heb ik enkele maanden gewerkt en toen was Jade bij de onthaalmoeder.
Na die werkperiode was ik vrij en ging ik boodschappen doen met Jade. Haar stoeltje stond toen achter de stoel van de bestuurder (dus van mij). Ik kroop de auto uit en was al op weg naar de voordeur van de winkel, toen mijn moeder riep dat Jade nog in de auto zat. :oops: :oops: Ze lag te slapen. En daarvoor deed ik ook altijd de booschappen alleen vlug na het werk. 
Nu heb ik haar stoeltje achter de zetel van de passagier gezet zodat ik ze nu altijd zie. Het stoeltje van Lucas staat nu achter de stoel van de bestuurder, maar hij zwijgt geen minuut, dus hem vergeten zal zeker niet. Daarbij hij is ook veel ouder al.
Echt afschuwlijk en heel erg voor de ouders :kaars: :kaars: :kaars:
Ik ben zelf ook weleens rechtdoor naar mijn werk gereden, gelukkig was ik op de fiets en vroeg mijn zoon telkens “waar gaan we naartoe mama?”, maar ik was toch al bij de fietsenstalling.
Wat me eigenlijk verbaast is dat het KDV niet heeft gebeld waar de kleine meid bleef (misschien is dat wel gebeurd, maar ik lees er niets over) … Niet dat het KDV schuld heeft hoor, maar dan zou zoiets toch ondervangen kunnen worden … ik hoop dat ons KDV of school altijd zal bellen als mijn kindjes onverwacht niet komen opdagen …
Maar hoe dan ook en in en in triest verhaal, sterkte voor de ouders :hug:
D.
Ow my god wat erg zeg.
Zoals iemand al eerder zei komt je relatie niet ten goede dit hoor.
Ik denk dat als mijn vriend dit zou overkomen dat ik weg zou gaan uiteindelijk.
Ik kan er met mijn hoofd niet bij dat jij je kindje vergeet.
En er heel de dag niet aan denkt, dat snap ik niet.
Je moet toch door hebben dat jij je kindje niet hebt afgezet :think:
Arm kindje :kaars: :vlinder: :kaars:
Dat het kan gebeuren begrijp ik wel.
Tenminste, begrijpen…het is mogelijk, het gebeurt.
Ja dat gevoel… ik kan dat niet goed plaatsen, dat je dat niet hebt dan.
Dat je even die klik met je hersenen niet hebt, maar een héle dag, pffjeww…
Ik heb het ook nooit meegemaakt (gelukkig!) dus misschien valt er niets te oordelen.
Wat betreft het KDV, daar verbaasde ik me al over toen in Baarle-Nassau.
Ik vind dat ze dat echt verplicht moeten stellen.
Als een kindje dat gewoon op die dag ingepland is niet op komt dagen dan moet er gewoon gebeld worden.
Dit had wellicht nu al 2 levens kunnen sparen.
@Anneke wrote:
Ja dat gevoel… ik kan dat niet goed plaatsen, dat je dat niet hebt dan.
Dat je even die klik met je hersenen niet hebt, maar een héle dag, pffjeww…
Heb er nog even over nagedacht wat dat gevoel dan zou moeten zijn.
In mijn geval is het zo dat ik op het werk regelmatig aan mijn kinderen denk.
Lucas word wat eenkenniger en lijkt het minder leuk te vinden om 'achtergelaten' te worden.
En gisteren was ik een beetje geirriteerd toen ik hem bracht omdat niemand echt tijd leek te hebben/nemen toen ik vertelde hoe het met hem ging (verkouden/weinig gegeten), en toen ik weg ging keek hij ontzettend zielig en even had ik de neiging om hem weer mee te nemen.
Onderweg naar het werk probeer ik dat dan een plaatsje te geven, en eenmaal aan het werk denk ik daar dan nog weleens aan.
Dus ik denk dan dat als je aan je kind denkt, dat je dan wel iets moet hebben van.. :think: :think:
Vind het ergens ook een enge gedachte dat dat gewoon niet gebeurt..
Erg wat hier gebeurd is, een :kaars: voor Britt, want zo heette het meisje
vind het erg dat het kdv geviseerd wordt, ik werk zelf in een kdv maar als wij alle ouders moeten opbellen waarvan het kind niet komt opdagen… dan moeten we iemand bij aannemen… als ouders niet afbellen voor 10u, wordt de dag aangerekend, maar dan stoort de ouders niet… :think:
Was bij ons in de buurt, kreeg zelfs telefoon van de krant met de vraag: ik zoek de creche van … :naughty:
Ik vind het heel moeilijk te geloven dat je er een dagtaak aan hebt om alle ouders te bellen waarvan het kind niet op komt dagen.
Wat voor KDV is dat dan?
Ik kan me dat haast niet voorstellen.
Hoeveel kinderen zitten er op 1 groep? Stuk of 15? (Bij ons althans, en dat is het maximum dat kan komen, soms zijn er maar 6, soms 12 en soms zitten ze vol)
Je bent toch alleen verantwoordelijk voor je eigen groep?
Je laatste zin begrijp ik niet echt… :think:
Als het een dagtaak is om ouders te bellen van kindjes die niet komen opdagen ligt dat volgens mij ook aan de ouders. Ik vind het niet meer dan vanzelfsprekend om even te bellen als mijn kindje niet naar het KDV of naar school gaan … zelfs als je met een vriendin afspreekt en het gaat niet door bel je toch even. Verder is het KDV natuurlijk niet verantwoordelijk … maar er kan zoveel leed voorkomen worden als alle partijen attent zijn … toch ?
Anneke, met de laatste zin bedoelt ze volgens mij pers die het KDV zoekt waar Britt opzat … nou dat vind ik helemaal niet kunnen, laat die mensen met rust, ze lijden al genoeg …
:kaars: voor Britt
Oh oke, ik begrijp hem.
Dat is inderdaad wel heel erg.
Vind trouwens ook niet dat een KDV de verantwoordelijkheid heeft.
Net zoals jij al zegt, het is een kleine moeite (althans, dat dacht ik…) en als je ziet wat ermee voorkomen kan worden.
Ik vind het net zo goed een taak van de ouders om af te bellen. Dat doe ik hier ook altijd als er eentje ziek is of er iets tussenkomt waardoor ze een dag niet hoeven.
Anders raakt men toch ook het hele overzicht kwijt?
Weer verschikkelijk nieuws.
Gelukkig is de creche aan de overkant, dus wij gaan altijd lopend, dus ik kan mijn kind gelukkig niet in de auto vergeten als ik naar mijn werk ga.
Maar onze creche belt wel als je je kind niet komt brengen en je belt niet af. Ik heb het één keer gehad dat Tycho echt ziek was en ik gelijk maandag ochtend naar de huisarts ben gegaan en vergeten was de creche te bellen dat hij niet kwam. Om 10 uur belde de creche mij netjes om te vragen wat er met Tycho was.
En ze hebben daar echt geen dagtaak aan.
Misschien dat sommige kdv-en niet meer opbellen als een kindje niet komt, omdat de ouders ook geen moeite doen. Kan hé. Het meot van twee kanten komen.
Jullie mama’s bellen wel als jullie kindje niet komt, nou dan denk ik ook dat het kdv jullie opbelt als jullie kindje niet gaat en je het vergeten te zeggen bent. Denk ik dan hé.
Misschien dat ze er langzaam aan betere afspraken over gaan maken naar ouders en kdv toe.
@Anneke wrote:
Ik vind het heel moeilijk te geloven dat je er een dagtaak aan hebt om alle ouders te bellen waarvan het kind niet op komt dagen.
Wat voor KDV is dat dan?
Ik kan me dat haast niet voorstellen.
Hoeveel kinderen zitten er op 1 groep? Stuk of 15? (Bij ons althans, en dat is het maximum dat kan komen, soms zijn er maar 6, soms 12 en soms zitten ze vol)
Je bent toch alleen verantwoordelijk voor je eigen groep?
Je laatste zin begrijp ik niet echt… :think:
Bij ons in de creche zitten zijn een 100kdn ingeschreven, 80 ongeveer elke dag aanwezig… een 15-tal verzorgsters en 3 stafmedewerkers waaronder ik. Ik kom tijd te kort om alle verslagen van vergaderingen, vormingen, facturen, dossiers, enz… in orde te maken, laat staan om nog ouders op te bellen daarvoor, spijtig genoeg…
Vandaag belde een ouder om 13.30u af :?
Als er inderdaad zoveel kinderen zijn, zijn er ook meerdere groepen neem ik aan? De werklast wordt dan toch wel verdeeld. Je hebt toch als leidster niet de verantwoordelijkheid over alle 80 of hoeveel er die dag ook zijn.
jammer dat dan de mentaliteit van de ouders niet strakker wordt bekeken.
wij spreken er als oudercommissie via de nieuwsbrief onze ouders op aan, bel af als je niet komt, als er een kind ziek is, als ze een feestje hebben (bso) en ze daardoor niet hoeven worden opgehaald.
Op onze locatie bellen ze ALTIJD als ze een kind missen. Ik krijg dat door via de ouders en de lokatieleidster, er is gewoon geen uitzondering mogelijk, maar bij ons komt bv ook niemand binnen zonder dat de leidster het gezicht heeft gezien, je moet bellen bij de groep waar je hoort, en die groep doet de deur open, zodat ze zien of jij er ook echt thuishoort.
als mijn moeder de kinderen ophaalt, moet ik dat vooraf doorbellen, anders krijgt ze ze echt NIET mee, ook al is het tien keer hun oma. Dat zijn allemaal dingen die zo belangrijk zijn bij een kinderdagverblijf.
@Ilse81 wrote:
Misschien dat sommige kdv-en niet meer opbellen als een kindje niet komt, omdat de ouders ook geen moeite doen. Kan hé. Het meot van twee kanten komen.
Jullie mama’s bellen wel als jullie kindje niet komt, nou dan denk ik ook dat het kdv jullie opbelt als jullie kindje niet gaat en je het vergeten te zeggen bent. Denk ik dan hé.
Misschien dat ze er langzaam aan betere afspraken over gaan maken naar ouders en kdv toe.
Dan is dat nogal een rare instelling van het KDV! Kind kan er niks aan doen
en op tijden dat kind op kdv zou moeten zijn, dan heeft het kdv daarin toch
zeker wat verantwoordelijkheden.
(verantwoordelijkheidsgevoel en servicegerichtheid naar je klanten!)
Ik werk in het onderwijs en je komt heel wat lakse/onverschillige ouders tegen,
maar als er niet afgebeld wordt max een half uur nadat de school begonnen
is, wordt er toch echt wel gebeld. En ja, dan moet ik ook even mijn klas
uitlopen. Veiligheid boven alles.
Het is heel triest voor het gezin :kaars:
Je zal als moeder maar zo je kind vinden
Wij zijn ons kind gelukkig nog nooit vergeten, maar ik heb regelmatig dat
ik op de fiets op de automatische piloot ga. “Ooow ben ik hier al” is een
gedachte die regelmatig opkomt.
Vreselijk dat het gebeurt is zeg. Het zal je gebeuren zeg :hug:
:kaars: :kaars:
Ik werk als leerkracht op een basisschool met ongeveer 200 kinderen, en ook wij nemen de moeite om de ouders te bellen als een kind afwezig is. Ook wij zitten in een wijk waar er genoeg ouders niet afbellen, beltegoed op of verzin het maar.