wat zijn het en HOE VOELT het
ik heb dat niog niet eerder gehad, maar heb een beetje last van de rug (alsof ik ongie moet worden zeg maar)
nou voreg ik me af, komen die vanuit je buik doortrekkend naar de rug, of beginnen die gelijk in de rug???
hoe zit dat nou???
Bij mij begon het gelijk in de rug. Een pijn als of je ongi moet worden/bent. Alleen erger.
En het hield even aan en dan zakte het weer weg. Na een paar minuten kwam het weer.
Bij mij was het gelijk om de 3 a 4 minuten. En bij de eerste wee. Wist ik ook echt dat het weeen waren.
Echt die golf beweging van opkomen hoogtepunt afzakken. En dat om de 3 a 4 minuten.
Sterkte nog ff.
x Coor
Ik heb nooit weeen in mijn buik gevoeld, alleen maar in mijn rug. Veel pijn, maar het schijnen hele goede ontsluitingsweeen te zijn. Dat klopte ook wel bij mij, 2 snelle bevallingen!
Succes en hopelijk komt het snel op gang!
Heb heel erge rugweeën gehad, vond het niet lijken op ongi!
Ik kreeg om de 2/3 minuten echte weeën, maar de pijn in mijn rug bleef constant…ik wist ook niet waar ik het zoeken moest.
Mijn huisarts heeft 3 uur nonstop over mijn rug gewreven/geduwd, erg lief van 'm :mrgreen: .
Waar mijn man was weet ik niet eens meer, waarschijnlijk naast me op bed :shock:
En ook bij mij ging de ontsluiting heel snel, een kleine 4 /12 uur na de eerste wee had ik volledige ontsluiting (1e kindje)…daarna ging het niet meer zo voorspoedig, maar dat is weer een ander verhaal :evil:
Ik mag in ieder geval nooit meer ‘auw mijn rug’ zeggen! :oops:
Maar het zal wel voor iedereen anders zijn! En natuurlijk wordt het ook altijd anders dan je verwacht…
Sterkte met de laatste loodjes, en probeer nog van je buik te genieten!
Ik mis 'm af en toe…het was toch wel heel bijzonder!
Bij mij voelde het letterlijk aan alsof iemand van onderaf mijn lange rugspieren even flink naar beneden trok.
Mijn rug verkrampte echt van onder tot aan mijn schouderbladen en het enige wat hielp was vooroverhangen…
Ik had ook rug weeen (en beenweeen! Kon niet stil blijven staan/liggen)
Ik vond het begin wel op ongi lijken, het zat erg vast allemaal. Daarna kwamen de echte weeen dus, en ik vond hetook prettig om dan voorover te hangen. Ook snelle ontsluiting: eerste kindje 4 uur, 2e 2 uur…
bij mij ook echt felle gemene pijn scheuten gelijk onder in de rug…vreselijk…heb alleen maar rug weeen gehad en moest ook nog eens op bed blijven liggen tijdens de bevalling :wall:
…
Dat is dat het voelt alsof je ruggegraat gaat breken vanwege dat je spieren in de fik staan :mrgreen: .
Als je man er keihard tegen duwt scheelt het een hoop.
Bij mij waren de eerste weën nog buikweën, maar zodra het ergens op begon te lijken werden het rugweën. Die begonnen van voren, maar trokken door naar achteren en waren in de rug zoveel heviger dan in mijn buik, dat ik me eignelijk nauwelijks kan herinneren dat ik mijn buik ook nog voelde.
Tja die zijn erg gemeen (understatement)
Ik heb alleen maar rugweeen gehad, althans dit waren de enige weeen die ik voelde doordat ze alles overtroffen :evil:
Het enige wat hielp was flinke tegendruk. Mijn man mocht geen seconde van mijn bed wijken. :mrgreen: (had flinke spierpijn de dag daarna…)
Hier ook voornamelijk rugweeen gehad…zeer pijnlijk!!!
Maar ik heb ook altijd heel erg pijn in mijn onderrug als ik ongesteld moet worden en daar is het begin wel mee te vergelijken.
Pas later wordt de pijn erger en bij mij ging de ontsluiting niet heel snel ofzo bij de eerste (12 uur). Bij de tweede wel (3 uur).
Ik kon ook echt niet liggen en heb al die uren zittend doorgebracht (kleermakerszit) en dan beetje wiegen.
Moest helaas liggend bevallen wat een HEL met rugweeen :shock:
Bij mij is de bevalling ook begonnen met rugweeen. Maar bij mij begon het met vage kramepen in mijn rug, dit heeft de hele dag geduurd. Was ook heel erg goed uit te houden. Heb nog vanalles gedaan. Pas om 18.30 kwamen ze om de 1 min heb ik de verloskundige gebeld. Ik heb de deur nog lachend open gemaakt, heb haar ook weer lachend uitgezwaaid. Maar toen begon. Zorg dat je man, kinderen, fam, vrienden maakt niet uit wie, in de buurt is om even flink tegen je rug te duwen!!! Het zijn ontzettend heftige weeen, maar des te sneller is het voorbij en kun je van je kleine mup genieten. in 3 uurtjes tijd van 3cm ontsluiting en lachend de vk uitzwaaien, naar genieten van mijn zoontje… (eerste kindje) :shock: :mrgreen:
hoi,
cell goed omschreven :thumbup:
bij mij begonnen eerst buik en al heel snel rug weeen erbij :oops:
o, ik wist niet waar ik het zoeken moest, en dan wee op wee ik had eigenlijk nog niet eens de lucht om wat tegen iemandt te zeggen.
ongie kramp steld voor mij daar niets bij voor.
gr mel
Hier ook rugweeen bij de eerste…
Je moet gewoon een goede houding zoeken…ik kon niet op mijn billen (wilde in bad bevallen :roll: ) mennnnn dat was net of er iemand aan mijn stuit stond te trekken,auwww die deed zeer ja die wee daarzo in bad…
Op bed…hoofd in de kussens kont in de lucht en mijn liefste die met zijn vuist met al zijn kracht tegendruk gaf op mijn stuit en de pijn was weg…goed puffen en mijn bevalling was prima te doen :thumbup:
Het toucheren op de rug was weer even wat minder dus snel weer terug in de houding :mrgreen:
Persen ging wel op mijn rug liggend toen was die rugpijn weg :thumbup:
:shifty: Hier ook rugweeën, maar op 1 plekje aan de rechterkant van mijn ruggewervel, Roon kon het wegmasseren en zo kon ik het echt prima uithouden.
Hopelijk krijg ik ze nu weer, zou namelijk niet weten wat ik moet doen als die hele buik in een kramp gaat :silenced: :shifty:
Doe mij maar rugweeën, maar dan wel dezelfde als vorige keer 
, die waren goed op te vangen :thumbup:
begint alvast met hopen voor Mei
ik heb alleen maar rug en beenweeen en geen buikweeen ( beha,ve wel weer persweeen) gehad…nou ik gun ze niemand :thumbdown: :twisted:
van de beenweeen kreeg ik krampen…wat je wel eens hebt na te lang lopen of verkeerd stappen…maar dan in je hele been :shock: :evil: ik kon dus niet staan want ik had ze urenlang om de 2 minuten: daar lig je dan met 2 stokken van benen :thumbdown:
en de rugweeen: bukken, vooroverhangen, lopen, staan…nee…ik kon alleen op mijn zij liggen en hij met volle kracht met 2 vuisten duwen tot ie een rood hoofd kreeg … :oops: en ook weer die krampen in je rug :twisted:
ik heb vaak geroepen in die uren dat een frontaaltje met een vrachtwagen waarschijnlijk minder pijn zou doen :eh: :thumbdown:
ik heb 2x pethidine gehad, maar daar merkte ik niks van :roll: hielp niks :roll: en veel later een ruggeprik maar die werkt niet tegen de pijn van beenweeeen dus dat was ook een feest :roll:
maar toch…succes met bevallen! :hug:
Hier ook vooral rugweeen en been weeen… niet te harden… De beenweeen zorgden ervoor dat ik niet meer kon staan op den duur… het enige wat hielp was op handen en ellebogen op bed gaan zitten en wiegen met de kont… whahaha… of op handen en knieen en heen en weer wiegen… Moet wel zeggen dat het bij de tweede heftiger was als bij de eerste… bij de eerste kon ik mezelf er echt helemaal aan overgeven, bij de tweede leek het alsof ik alles vergeten was… zelfs persen lukte niet fatsoenlijk :eh:
Maar ze zijn er toch allebei gekomen hoor 
Ik heb bij de eerste alleen maar rugweeën gehad. Wat een verschrikking zeg, ik wist niet hoe ik het had. En zoals ik het hier lees, ben ik de enige die er dus niks aan had als mijn man op mijn rug duwde. Niks was goed :oops: .
Ik was erg bang dat ik de tweede keer weer rugweeën zou krijgen, maar gelukkig bijna alleen maar buikweeën :thumbup: .
Zoals iemand hier al zei, als je rugweeën hebt, dan weet je het wel hoor.
Bij mij begon het met rugweeën en eigenlijk waren die nog wel prima te doen vooral met tegendruk op je rug. Helaas kreeg ik daarna beenweeën en die waren echt heel verschrikkelijk en niet weg te masseren.
Rugweeen…ow men…Maargoed, ook hier een niet al te lange bevalling (om 11.00 start van rugweeen(-storm) en om 14.00 mogen persen). Ik kon niet liggen en dus alleen maar staan en mezelf afzetten tegen het bed (en manlief die 3 uur lang op m’n onderrug heeft staan duwen, uiteraard te hard en dan weer te zacht en dan weer net niet op de goede plek :roll: ). Ik heb die eerste 2 dagen zo’n enorme pijn gehad…aan m’n armen (van spierpijn). :roll:
Succes!