ik heb gestemt op 3, manlief wil er 2. nu hebben we er nog 1 dus nog tijden om het erover te hebben!
Ik heb altijd gezegd 2!, R. ook… en die heeft er dus 2!
Waar hij super blij mee is.
Maar mijn wens kriebelt nog, en vandaag heeft R. de knoop door gehakt, een tweede/derde is welkom. (tweede voor mij, derde voor hem).
Nu is het afwachten, wanneer …en of het lukt.
spannend dus!!!
sweet love wat spannend :thumbup:
Heb gekozen voor zes, acht staat er namelijk niet bij. Ik heb zelf zes kinderen samen met mijn man die als twee kinderen uit een eerdere relatie had. En ben blij met alle acht.
Het leuke van meerdere kinderen is dat het niet twee keer, drie keer etc zo leuk is maar het veelvloudige ervan door de interacties met elkaar.
je kunt nooit in de toekomst kijken maar voor nu zeg ik dat ik 2 kindjes wel genoeg vind.
Toen ik in Februari beviel van ons tweede dochtertje heb ik heel hard tegen mijn man geroepen: En nu ben ik er echt klaar mee, nu doe ik het nooit meer!! :oops:
Daar komt bij dat ik niet zo’n babymama ben… Tuurlijk ben ik straalverliefd op mijn kinderen maar ik begin het pas echt leuk te vinden als ze ongeveer een half jaar zijn.
Nee, ik vind het wel prima zo en mijn man gelukkig ook.
Wilde er graag drie.
Maar ik hoop nu dat het er misschien ooit nog eens 2 mogen worden.
(zodra ik de moed heb verzameld voor nog een zwangerschap en bevalling en dan nog hopen dat het lukt…).
@Mamalien wrote:
Wilde er graag drie.
Maar ik hoop nu dat het er misschien ooit nog eens 2 mogen worden.
(zodra ik de moed heb verzameld voor nog een zwangerschap en bevalling en dan nog hopen dat het lukt…).
niet zo bang zijn meid, geen bevalling is het zelfde ook geen zwangerschap , ik heb 45 uur over de eerste gedaan, een hele zware bevalling een hele zware zwangerschap , maar de 2de was in 5 uurtjes geboren,
voor de 2de in aantocht was zei ik dat ik nooit meer wilde na wat ik allemaal moest doorstaan, maar ik heb me er overheen gezet en gezien dat het helemaal niet nog een keer zo hoeft te gaan
alles komt goed hoor ,je angsten gewoon vaak bespreken met de vk enz , die helpen je er doorheen
ik wens voor iedereen die op een kindje wachten , vooral de meiden waar hun kleintje erg op zich laat wachten ,
dat jullie dromen werkelijkheid mag worden, en er snel voor allemaal een klein beebje msg komen
veel succes allemaal :-* :-* :-* :-* :-*
@pegje wrote:
@Mamalien wrote:Wilde er graag drie.
Maar ik hoop nu dat het er misschien ooit nog eens 2 mogen worden.
(zodra ik de moed heb verzameld voor nog een zwangerschap en bevalling en dan nog hopen dat het lukt…).
niet zo bang zijn meid, geen bevalling is het zelfde ook geen zwangerschap , ik heb 45 uur over de eerste gedaan, een hele zware bevalling een hele zware zwangerschap , maar de 2de was in 5 uurtjes geboren,
voor de 2de in aantocht was zei ik dat ik nooit meer wilde na wat ik allemaal moest doorstaan, maar ik heb me er overheen gezet en gezien dat het helemaal niet nog een keer zo hoeft te gaan
Ik bedoel het niet rot, maar vind wel dat je behoorlijk makkelijk praat.
Soms is een angst zo groot dat er niet even makkelijk over heen te zetten valt.
Het ligt bij mij toch iets anders.
In de revalidatiekliniek waar ik zat vanwege de eerste bevalling (2jr eigenlijk alleen maar kunnen liggen) hebben ze gezegd dat de kans dat het bij een 2e net zo gaat 95% is… :eh: :shifty: .
Dat maakt het dus wel anders 
.
Maar ik denk wel dat ik dingen anders en beter kan doen waardoor ik het waarschijnlijk kan beperken tot de zwangerschap + 1 jaar erna. En dat maakt dat ik nu wel zover ben dat ik daar ja tegen zeg omdat de wens zo groot is.
Maar ik moet dus echt nog wel moed verzamelen omdat ik bang ben heel depressief te worden zodra ik weer niet kan bewegen omdat er dan zoveel weer boven komt.
En dat kan ik nu nog niet aan…
En ik hou me ook zeker vast aan het idee dat het misschien wel anders gaat een 2e keer 
.
Maar hier is het wel verstandiger om er deze keer in iedergeval gewoon goed op voorbereid te zijn. Dat scheelt ook een hoop 
.
@joseetje wrote:
@pegje wrote:@Mamalien wrote:Wilde er graag drie.
Maar ik hoop nu dat het er misschien ooit nog eens 2 mogen worden.
(zodra ik de moed heb verzameld voor nog een zwangerschap en bevalling en dan nog hopen dat het lukt…).
niet zo bang zijn meid, geen bevalling is het zelfde ook geen zwangerschap , ik heb 45 uur over de eerste gedaan, een hele zware bevalling een hele zware zwangerschap , maar de 2de was in 5 uurtjes geboren,
voor de 2de in aantocht was zei ik dat ik nooit meer wilde na wat ik allemaal moest doorstaan, maar ik heb me er overheen gezet en gezien dat het helemaal niet nog een keer zo hoeft te gaan
Ik bedoel het niet rot, maar vind wel dat je behoorlijk makkelijk praat.
Soms is een angst zo groot dat er niet even makkelijk over heen te zetten valt.
dat is helemaal niet makkelijk bedoeld hoor, ik heb het zelf heeeeeeeeeel zwaar gehad , dus ik weet waar ik in mijn geval over praat , maar wat ik wilde zeggen is dat het niet hetzelfde hoeft te gaan, elke zwangerschap en bevalling is anders , ik heb haar mijn verhaal verteld om haar wat goei ervaringen te laten weten,
dat zou ik zelf fijn vinden om te horen, om een beetje te steunen,
en niet om makkelijk te praten
@Mamalien wrote:
Het ligt bij mij toch iets anders.
In de revalidatiekliniek waar ik zat vanwege de eerste bevalling (2jr eigenlijk alleen maar kunnen liggen) hebben ze gezegd dat de kans dat het bij een 2e net zo gaat 95% is… :eh: :shifty: .
Dat maakt het dus wel anders
Maar ik denk wel dat ik dingen anders en beter kan doen waardoor ik het waarschijnlijk kan beperken tot de zwangerschap + 1 jaar erna. En dat maakt dat ik nu wel zover ben dat ik daar ja tegen zeg omdat de wens zo groot is.
Maar ik moet dus echt nog wel moed verzamelen omdat ik bang ben heel depressief te worden zodra ik weer niet kan bewegen omdat er dan zoveel weer boven komt.
En dat kan ik nu nog niet aan…
En ik hou me ook zeker vast aan het idee dat het misschien wel anders gaat een 2e keer
Maar hier is het wel verstandiger om er deze keer in iedergeval gewoon goed op voorbereid te zijn. Dat scheelt ook een hoop
aj dat klopt dan is het inderdaad ook heel anders,
iedereen heeft wel angst natuurlijk, maar bij jou is het wel heel erg als je weet dat het weer zo kan gaan :?
ik kan me voorstellen als je na de eerste bevalling alleen maar hebt kunnen lliggen dat je wel bang bent,
waardoor kwam dat dat zo gegaan is bij jou , hoe ging de zwangerschap enz
95 %is wel heel veel he , ik hoop voor jou dat het totaal anders gaat en je kan genieten , want dat lijkt me zo wel heel moeilijk :hug: :-*
Ik had geen klachten tijdens de zwangerschap.
Wel altijd al rugklachten vanwege een ongeluk op mijn 14de.
Met de bevalling mocht ik heel snel persen maar dat lukte niet. Ze heeft zo 3 uren vast gezeten. En daardoor is er toen zoveel druk op komen te staan dat ik na de bevalling gewoon door mijn benen zakte en niks meer kon. (rare ervaring als je de dag ervoor nog de hele dag in de intratuin hebt gelopen).
Mijn spieren deden het gewoon niet meer (letterlijk niet; echo gemaakt).
En toen ben ik dus heel lang zoekende geweest naar de goede therapie omdat iedereen het op gewone BI gooide.
Pas na 1,5 jaar in een revalidatiekliniek beland en daar eindelijk vooruit gegaan. Maar ik ben er nu nog niet helemaal. Kan nog niet de hele dag overeind blijven. Maar ik denk nu wel dat het goed komt.
Ze zeiden daar dat ze dit vaker zien door combi eerder ongeval, hypermobiteit en moeilijke bevalling. Dan stort de boel als een kaartenhuis in. Ik moest dus alle spieren weer juist leren gebruiken.
En het lijkt me heel moeilijk om alles weer af te breken door een volgende zwangerschap na zo’n lange weg.
Dus eerst nog maar even genieten van het nu
@pegje wrote:
@joseetje wrote:@pegje wrote:@Mamalien wrote:Wilde er graag drie.
Maar ik hoop nu dat het er misschien ooit nog eens 2 mogen worden.
(zodra ik de moed heb verzameld voor nog een zwangerschap en bevalling en dan nog hopen dat het lukt…).
niet zo bang zijn meid, geen bevalling is het zelfde ook geen zwangerschap , ik heb 45 uur over de eerste gedaan, een hele zware bevalling een hele zware zwangerschap , maar de 2de was in 5 uurtjes geboren,
voor de 2de in aantocht was zei ik dat ik nooit meer wilde na wat ik allemaal moest doorstaan, maar ik heb me er overheen gezet en gezien dat het helemaal niet nog een keer zo hoeft te gaan
Ik bedoel het niet rot, maar vind wel dat je behoorlijk makkelijk praat.
Soms is een angst zo groot dat er niet even makkelijk over heen te zetten valt.
dat is helemaal niet makkelijk bedoeld hoor, ik heb het zelf heeeeeeeeeel zwaar gehad , dus ik weet waar ik in mijn geval over praat , maar wat ik wilde zeggen is dat het niet hetzelfde hoeft te gaan, elke zwangerschap en bevalling is anders , ik heb haar mijn verhaal verteld om haar wat goei ervaringen te laten weten,
dat zou ik zelf fijn vinden om te horen, om een beetje te steunen,
en niet om makkelijk te praten
Oke dan heb je het anders bedoeld dat het op mij overkwam.
Mamalien wat heftig!
Zouden ze dit niet kunnen voorkomen met een KS?
Tenminste als je het daar al over gehad hebt met de gyn en anderen die er verstand van zouden moeten hebben.
mamalien erg zeg , ik kan me helemaal voorstellen hoe je ej gevoeld hebt ,
nou het eindelijk wat beter met je gaat , en je weer wat kan dat op het spel zetten, ben je al eens met een gyn hierover gaan praten, of met die van de revalidatie , misschien dat hun er meer van weten in jou geval
wat een vreselijk moeilijke keuze voor jou en je gezin zeg , ik wens je veel beterschap dat je helemaal mag herstellen , en veel sterkte met deze moeilijke keuze :hug: :-*
Dank.
Ik wil ook geen schaal maken met hoe erg was het bij jou ofzo hoor :eh: .
Daarom twijfel ik dan ook om het hier neer te zetten. Want dan wordt het zo zielig doen ofzo en dan wil ik helemaal niet.
Ik ben ook al lang blij dat we de keuze nog wel hebben!
Ook al is het een moeilijke ik hou me er wel aan vast dat we dat zelf mogen beslissen. (er vanuit gaande dat het dan ook lukt natuurlijk).
Keizersnede is geen oplossing omdat ik volgens dat revalidatiecentrum door de hormonen de volgende keer wel vanaf dag één last krijg.
Ze zeggen alleen dat je het beste zo sterk mogelijk kan zijn omdat je veel slechter wordt.
En verder zeggen ze dat je het gewoon moet doen omdat de kans op blijvende schade even groot is als bij anderen.
Maar dat zijn dan allemaal mensen zonder kinderen die dat zeggen :wall: (en dan hebben ze dus niet door wat er allemaal bij komt kijken aan handelingen op een dag wat niet lukt…).
mamalien… heftig hoor wat jij hebt meegemaakt.
Kan me wel je twijfel voorstellen.
Nou misschien wordt het nog een tweeling ooit en hebben we er toch nog drie :mrgreen: (zoals het al bij meer is gegaan).
Stiekem lijkt me dat wel leuk maar aan de andere kant :eh: lijkt me dat zwaar hoor; respect voor de tweeling en drielingmoeders hier .
Zo en nu on topic .
Onze wens is een broertje of zusje voor Lars! Maar het antwoord “ik ben blij met 1 kind” past nu heel erg bij ons. Ik heb een zeevarende man en ik vind de zorg voor 1 kindje best zwaar, laat staan de zorg voor 2. Gevoelsmatig (wens) dus 2 kindjes, verstandelijk 1 kindje!