Sport/muziekles/hobbymatige andere dingen?
Aniek heeft een uitnodiging gekregen voor een feestje volgende week woensdagmiddag.
Nou heeft ze woensdagmiddag pianoles en ik heb dus gezegd tegen de pianoleraar dat ze overslaat die dag.
Geen punt.
Maar nu hoor ik van een stel heel diverse moeders, ook zeer diverse meningen.
De 1 zegt, gelijk heb je, zou ik ook doen, ze heeft niet elke week een feestje en is pas 7, dus ze moet ook kind kunnen zijn.
De ander zegt, het heeft te maken met commitment. Als je kind aangeeft op een sport of muziek te willen, maakt de leraar daar tijd voor vrij en moet het kind gewoon gaan en dat een feestje dan soms niet kan, ja jammer dan.
Ik ben er zelf niet helemaal over uit. Ik vind het toch wel verschil maken hoe oud een kind is, wat het voor buitenschoolse activiteit doet enz.
Voor mij zou het wel uitmaken als ze bijvoorbeeld een teamsport zou doen en er een wedstrijd zou zijn. Dan laat je niet je team in de steek voor een feestje.
Maar gewoon een training had ze ook mogen overslaan.
Voor mijn gevoel is kind kunnen zijn ook belangrijk en ook het gevoel van de jarige is voor mij belangrijk. Het lijkt me niet zo erg leuk te horen te krijgen dat bijvoorbeeld je beste vriendinnetje niet komt omdat ze een hockeytraining heeft of een pianoles.
Maar is dat ook zo? of zou een gemaakte commitment om een sport te beoefenen of een instrument leren bespelen toch echt boven een feestje gaan…
Ik twijfel er over en ben benieuwd naar hoe jullie dat doen.
Een feestje is iets speciaals, vind ik. Dat hebben ze niet zo vaak. En een lesje missen kan echt geen kwaad. Vind ik niet zo veel te maken hebben met toewijding. Het zijn kinderen. Bovendien bestaat er ook nog zoiets als een uitzondering op de regel. Toewijding is goed, maar je hoeft het niet te overdrijven…
Dat zei mijn gevoel in eerste instantie ook… maar nu ik toch van meerdere heb gehoord dat ze het niet vinden kunnen… ja dan ga ik twijfelen…
:shifty:
Het is jouw kind, en jij voedt het op, dus bepaal jij ook wat jij wel of niet ok vindt. Laat je niet gek maken door wat ´men´ vindt… :-*
ik zou het feestje doen …
het is toch wel speciaal en niet elke week !
wij hebben er ook wel eens zwemles voor afgezegd ze mogen toch ook wel een middag lol hebben
piano kan haar best een weekje missen toch en anders misschien thuis op een ander tijdstip oefenen ?
Ik ben het met de rest eens.
Hier afgelopen vrijdag ook een zwemles overgeslagen omdat ze een kinderfeestje had.
Die zwemles haat ze wel weer op een andere dag in.
voor piano moet ze toch al wekelijks thuis oefenen… eigelijk elke dag wel 20 minuten… dus dat komt wel goed.
En Han, je hebt wel gelijk, maar soms merk ik aan mezelf dat ik ook niet echt een duidelijke mening heb in het geheel en dat ik me ook kan vinden in de argumenten van een ander.
Ik denk dat ik met een teamsport, waar ze met ploegaantallen zitten, minder makkelijk zou zijn.
Manlief vind dan weer dat er niets is waarvoor zwemles mag wijken… dus ja…
zolang ze zo jong zijn… gaat het feestje voor of ze moeten zelf al zeggen liever te willen sporten/ musiceren.
Zelf was ik een ongelooflijke streber in alles… als kind al.
Ik zat heel snel om meerdere keren in de week sporten + pianoles.
Niet omdat mijn ouders zo pushten, maar omdat ik het zelf wilde (en kon doordat ik doorstroomde in selectie).
En onze oudste zit op een teamsport, maar dat is gelukkig in de avond (18 uur) dat ze trainen, dus geen last van feestjes gelukkig 
.
Mocht de 2e uitgenodigd worden onder gymles… dan mag hij ook naar dat feestje en gymt hij maar 1 keertje niet.
Hier zijn we heel makkelijk, zelfs nog met onze oudste van 10. Voor een feestje zeggen we pianoles af. Soms kan het ook op een ander tijdstip. Deze juf is altijd heel schappelijk. Vaak hoeven we die gemiste les niet eens te betalen. Maar als we wel moeten betalen vind ik het ook terecht.
Voor de jongste van 6 hoef ik er niet eens over na te denken. Haar vioolles wordt dan gewoon een week verschoven.
Ze oefenen allebei elke dag 20 minuten, een keer een les overslaan is dan gaan punt.
Zwemles mocht ze ook missen. Heb ik nooit een punt van gemaakt.
Daarentegen speelt ze ook een teamsport en daar kan je niet zomaar bij wegblijven. Haar team heeft haar nodig. Bij een wedstrijd bedoel ik dan. Een keertje trainen overslaan vind ik niet zo’n punt. Al heeft ze het wel nodig. Als ze opgesteld is moet ze ook gaan. Gelukkig kan er ook geruild worden onderling, dus als er een keer een feestje op zaterdag is kan ze dat eerst proberen. En anders komt ze later. Bij haar in de klas hebben ze tegenwoordig vaak slaapfeestjes van zaterdag op zondag. Het gebeurd vaker dat een kind dan na zijn/haar sport komt.
Cell, laat je niet gek maken door de meningen van anderen. Je maakt jouw keuzes. Vanuit jouw overtuiging of jouw gevoel. Dan is het altijd goed. (en dat is heel makkelijk tegen een ander gezegd, nu zelf ook nog doen)
Voor mij is er een verschil tussen wedstrijd of training.
Max speelt trompet en doet aan ijshockey. Victor alleen ijshockey op dit moment.
Feestjes die gelijk vallen met de trainingen dan maken we de keuze voor het feestje.
Feestjes tijdens wedstrijden dan kiezen we voor de wedstrijd (of het concert igv Max en zijn trompet)
De muziekleraar laat ik het wel zo vroeg mogelijk weten. Dus direct als de uitnodiging binnen komt. Voor de ijshockey ook maar dat kan ook rustig op de training voor de training die ze gaan missen. ( trainen 2 x per week)
Ik ozu dus in jou geval voor het feestje kiezen.
toen ik 11 was, kwam mijn beste vriendin niet op mijn feestje omdat ze toen paardrijles had. Dat vond ik zó erg…ik was ten slotte maar 1 x per jaar jarig, en paardrijles had ze elke week…
Als we het over commitment hebben, dan kunnen we het ook over commitment ten opzichte van vrienden hebben 
Ik vind net als ariel er wel nog een verschil zitten tussen een optreden of wedstrijd oid of een gewone les/training. Bij die eersten kan ik me voorstellen dat de afweging anders ligt en dat de wedstrijd/optreden voor gaat. BIj een les zou ik zonder twijfel kiezen voor het feestje. Kinderen moeten ook gewoon nog kind kunnen zijn, en feestjes zijn een belangrijk onderdeel daarvan.
Mee eens hoor, ik vind wedstrijden ook iets anders dan lessen. Ik zou dan nog steeds proberen iets te regelen, zodat kind naar het feestje kan, maar als het echt niet gaat, dan is het niet anders…
@fiep klophout wrote:
toen ik 11 was, kwam mijn beste vriendin niet op mijn feestje omdat ze toen paardrijles had. Dat vond ik zó erg…ik was ten slotte maar 1 x per jaar jarig, en paardrijles had ze elke week…
Ik zou dus een vriendinnetje geweest zijn die er dan niet geweest zou zijn :shifty: zeker tegen de tijd dat ik 11 was. Tot mijn 26e ongeveer was sport ontzettend belangrijk voor mij (ergens is er iets mis gegaan in de afgelopen 7 jaar… oh wacht 4 kinderen gekregen in die tijd, zou er iets mee te maken kunnen hebben :mrgreen: ) en ging voor heel veel. Het ging zelfs voor mijn eigen verjaardag.
Het is puur dankzij de volhardendheid van mijn man dat wij nu samen zijn hoor… dat 1e afspraakje is er gekomen doordat hij zich volledig heeft aangepast aan mijn sportschema :oops: (het kwam nog net niet neer op ‘ik kan altijd wel, wanneer kan jij mee?’).
En voor een wedstrijd zou ik ook zeggen: dan is het heel erg jammer voor jou EN voor de jarige… maar je team rekent op jou. Training ben ik nu dus nog wel makkelijk(er) in.
Zoals gezegd… ze zijn nog jong en kunnen een sport dan wel heel erg leuk vinden, maar vind niet dat dat al voor alles hoeft te gaan (of het moet dus vanuit het kind zelf komen dat het liever gaat trainen als naar die verjaardag, maar dan is het een eigen afweging en ik verwacht niet dat een 6/7 jarige die al zo zal maken in de meeste gevallen).
@fiep klophout wrote:
toen ik 11 was, kwam mijn beste vriendin niet op mijn feestje omdat ze toen paardrijles had. Dat vond ik zó erg…ik was ten slotte maar 1 x per jaar jarig, en paardrijles had ze elke week…
Als we het over commitment hebben, dan kunnen we het ook over commitment ten opzichte van vrienden hebben
Ik vind net als ariel er wel nog een verschil zitten tussen een optreden of wedstrijd oid of een gewone les/training. Bij die eersten kan ik me voorstellen dat de afweging anders ligt en dat de wedstrijd/optreden voor gaat. BIj een les zou ik zonder twijfel kiezen voor het feestje. Kinderen moeten ook gewoon nog kind kunnen zijn, en feestjes zijn een belangrijk onderdeel daarvan.
AS heeft zo’n vriendinnetje gehad. Die deed dat drie verjaardagen, toen zijn we gestopt met uitnodigen. Resultaat: as mocht niet meer op haar feest komen.
Prima. Zulke vriendinnen gun ik mijn kind niet geloof ik…
En idd, dit is eveneens een commitment.
Nou, wat jullie (Fiep en Lydia) dus schrijven is dus ook wat ik denk…
Ik heb ook zoiets van… jarig ben je maar 1x en ik vind het toch een teken van vriendschap als een kind een uitnodiging krijgt.
Dan kies ik dus voor het feestje (gevoelsmatig) met idd als uitzondering een wedstrijd waarbij je teamgenoten niet kan laten zakken of een muziekuitvoering waarvoor je kind zelf hard getraint heeft.
Maar ik merkte dus wel dat niet iedereen er zo over denkt en aangezien het nog niet eerder is voorgekomen… had ik zoiets van… ben ik nou gek of…
Maar dus niet, Niek gaat lekker naar dat feestje en de week erop weer verder met pianoles. Zoals afgesproken met de leraar.
:thumbup:
Ik zou ook kiezen voor het feestje…en die ouders die daar dus anders over denken zijn ws zelf stebers die vroeger iets gemist hebben en het nu met hun eigen kind willen inhalen/goedmaken en ze dus niet naar feestjes laten gaan omdat hun kind ergens heel goed in moet worden.
Volg je eigen gevoel tenzij je kind duidelijk aangeeft liever naar pianoles te gaan…ze is tenslotte al 7 dus kan zelf ook al wel een beetje een mening hebben.
Nou ja, een beetje tijgermoeder kiest niet voor feestjes :mrgreen:
Luna zit op zwemles en als ze een feestje heeft gaat ze niet :mrgreen:
zelf vieren we haar kinderfeestje ook gewoon op de dag dat ze eigenlijk naar zwemles zou moeten
als het een belangrijke dag zou zijn diploma zwemmen of echt een belangrijke wedstrijd voor het een of ander zou ik overleggen met de ouder of ze later kan of dat ze eerder weg kan maar zou wel proberen haar te laten gaan iig
@lydia wrote:
Nou ja, een beetje tijgermoeder kiest niet voor feestjes :mrgreen:
ik begin steeds meer een hekel te krijgen aan die tijgermoeder-stroming 8)
@fiep klophout wrote:
@lydia wrote:Nou ja, een beetje tijgermoeder kiest niet voor feestjes :mrgreen:
ik begin steeds meer een hekel te krijgen aan die tijgermoeder-stroming 8)
What the Hell is een tijgermoeder :roll:
Een moeder die overal het beste in moet zijn ofzo en er altijd picobello uit moet zien net zoals haar kids.
Nou als dat zo is dan heb ik er bij voorbaat al een hekel aan.