kocht ik geen nieuwe schoenen. Vier jaar gelopen op dezelfde schoenen van 25 gulden, het laatste jaar met gaten, dus om de plassen heen lopen :lol: .
at ik vaak pannenkoeken, of pasta met alleen saus (zonder groenten en vlees). Sommige huisgenoten van mij aten zelfs pannenkoeken zonder ei en met water ipv melk. Eentje kocht in rijke tijden een pot vitaminepillen voor als ze aan het eind van de maand zonder eten zat :mrgreen: . Ik kreeg ook vaak eten van mijn moeder, vooral kaas of kliekjes om op te warmen.
Ik moet bekennen dat ik dus nooit arm ben geweest…dit soort dingen heb ik nooit hoeven doen…
Heb t wel es krap gehad toen ik alleen was met Romay,maar ging dan vaak warm eten bij oma of mijn ouders…en deed veel op de fiets…verder kon ik normaal door leven…
Toen ik student was heb ik ook vaak pasta met de goedkoopste ketchup gegeten :sick: . Of met een paar man koken, zodat het eten goedkoper werd. Levensmiddelen op datum kopen, die zijn vaak afgeprijst en gelukkig dankzij mijn opleiding (levensmiddelentechnologie) hadden we geregeld praktijk waarbij we ook levensmiddelen maakten en die kon ik dan mooi op mn kamer opeten. (bv kaas, rookworst, bier :oops: , brood etc.) Nieuwe kleren of schoenen kopen zat er al helemaal niet in en een bijbaantje was voor mij onmogelijk vanwege mn lichamelijke klachten.
Ik ken alleen zulke armoede uit de 1e 10 jaar van mijn leven.
Hoe wij leefden:
2 x in de week bij opa en oma eten.
geen snoep door de week alleen een biscuitje en een snoepje in het weekend
aardappelpuree en worstjes met wittebonen in tomatensaus
kleding kwam van de krijg
schoenen moest ik zuinig mee doen, er was geen geld voor nieuwe schoenen het is me dus met de paplepel ingegoten dat je oude schoenen aan doet voor het spelen en oude kleding zodat de nette niet verslijten.
geen vla door de week na het eten(ook geen yoghurt) alleen in het weekend.
Alleen aanmaaklimo of water drinken.
alles te voet of met de fiets
ruilbeurzen voor speelgoed
verjaardagstaarten werden zelf gebakken
spelletjes zelf verzonnen
kadootjes werden soms zelf gemaakt
etc etc.
enne mijn moeder moest dus alleen van een bijstandsuitkering leven samen met mij. Geen allimentatie papa was niet in beeld.
Na 10 jaar kreeg ze een vriend met een goede baan en kon ik ineens gaan paardrijden en kreeg een surfplank :shock: ik was helemaal overdondert en heb hierdoor luxe weten waarderen maar weet ook dat ik met minder kan.
Ik ben direct na de Havo gaan werken en met avondstudie lukte het me toch een HBO opleiding te volgen en een goed betaalde baan te vinden.
Nu ik als thuisblijfmama een stap terug moet doen valt het me reuze mee.
Dus nee echte armoede ken ik niet maar weet wel hoe je meer met minder kan doen.
sja, prioriteiten stellen… Een volwassen mens kan prima leven op brood, pasteitjes/ragout, aardappels, frikandellen, knakworstjes, spinazie etc…
Duurder wordt het als je een baby hebt, hahaha, en die komt hier ook niks te kort, heeft leuke kleding, en krijgt op tijd zijn melk en andere voeding. Daarna kom ik pas… (na de huur, gas licht water, verzekeringen , benzine voor in de auto) Kleding voor mezelf krijg ik of koop ik goedkoop bij de sengers/zeeman/hans. schoenen doe ik jaren mee, dus dat is geen probleem… en anders ook gewoon bij de van haren of schoenenreus…
Voor Daan koop ik veel kleding op internet, tweedehands, of bij de zeeman/wibra.
Zodra het een beetje warmer wordt gaat de verwarming hier uit. Douchen doe ik niet elke dag, wel wassen aan de wastafel, maar dat verbruikt minder water, voor Daan heb ik een tummytub op de kop weten te tikken. Hij vindt allebei leuk(bad en tub) maar in de tub gaat vier keer zo niet meer, zo weinig water.
Verder blijf ik, als ik geen afspraken heb, zo veel mogelijk thuis, en dan nog het liefst binnen, want dan kan ik geen geld uitgeven. Boodschappen doe ik bij de goedkope super, of bij de lidl.
Qua rekeningen is het creatief boekkhouden. Wat kan nog even wachten, wat moet eerst. Huur, gas en licht, water zijn het belangrijkste(direct effect op daan) Daarna komen de verzekeringen en eventueel andere bijkomende kosten. Kunnen die er net ff niet vanaf, dan bewaar ik die voor later of schrijf ik het bedrijf aan om om uitstel te vragen.
Sja het is behelpen met een 70% uitkering, maar ach we leven nog steeds, heb nog steeds een dak boven mijn hoofd, en heb het niet koud, en stink(nog :mrgreen: ) niet. Daan komt niks te kort, en wat ik mis kan ik van mijn ouders krijgen.
Kortom… armoe is relatief… .kijk toch eens wat ik allemaal heb… :inlove:
Mv2kids… Als jij van 70% moet leven, dan heb je toch recht op een aanvulling van de gemeente? En heb je verder alles aangevraagd aan kwijtscheldingen en toeslagen wat er aan te vragen valt?
Ik ben arm opgegroeid, dus weet wel hoe dat is. Wij hadden 75 gulden per week om alles van te doen met 2 volwassenen en 4 kinderen.
Hier werd 1x in de week cement gegeten, zo noemen wij het, maar dat was dan bruine bonen met aardappelen en jus… :sick:
1x in de week ook macaroni waar dan een onsje gehakt door ging of 1 blikje tonijn…
1x in de week gewoon brood eten en dan mocht er knakworst op. De rest van de week probeerde mijn moeder wel aardappelen en verse groenten op tafel te zetten maar toetjes en uitgebreid vlees was er niet bij.
Schoenen kocht ze van de kinderbijslag, dat vond ze wel belangrijk, dus we kregen wel goed schoeisel. Kleding was meestal doorgegeven van nichtjes en vrienden enzo.
Snoep en snaai was er nooit, we aten gewoon goedkoop bruin brood en dan was er alleen goedkope boterhamworst en pindakaas.
Later toen ze het iets beter kregen was er soms ook kaas.
Nu is het wel anders, ja ik moet nog steeds opletten want Ruud is alleen verdiener en ondanks een goed salaris kunnen we echt niet alles zomaar doen.
Ik koop dus nog steeds geen mega dure kleding voor de kids, we kopen bij lidl en brood haal ik wel bij appie heijn of op de markt want dat vind ik lekkerder.
Ze hebben net weer nieuwe schoenen gekregen en ook daar bezuinig ik net als mijn moeder niet op. Ze moeten zo lang doen met die voeten he…
Maar verder… het is vaak wel goed nadenken, afzien en relativeren als de knip niet zo dik is.
om telefoonkosten te besparen belde ik mijn ouders met de mededeling: bel even terug :mrgreen: (wat ze ook altijd braaf deden :lol: )
Ik heb mijn telefoon en internet bij @home. Heb expres het telefoonabbonnement genomen met gratis bellen naar vaste nummers. Simpel rekensommetje leerde mij dat ik niet heel veel meer kwijt was als dat ik alleen een abbonnement van de kpn zou hebben, en zo kan ik dus gewoon bellen. Voor mobiele nummers en calamiteiten heb ik een pre-paid telefoon waar ik een keer per twee-drie maanden een tientje opstort. Internet is mijn enige uitgave aan hobbies, en dat heb ik onlangs verlaagd naar het meest simpele abonnement…
Mv2kids… Als jij van 70% moet leven, dan heb je toch recht op een aanvulling van de gemeente? En heb je verder alles aangevraagd aan kwijtscheldingen en toeslagen wat er aan te vragen valt?
Ja zo ongeveer elke toeslag en aanvulling heb ik al aangevraagd. Ik hoorde pas van de week dat ik ook een aanvulling op mijn uitkering kon krijgen, dus daar heb ik nu een formulier voor aangevraagd. Er zijn zoveel dingen waar je niks van af weet… Bovendien heeft de belastingdienst ook str*nt in de ogen, want vorig jaar kreeg ik eerst de extra teruggaaf, omdat ik toen alleen was komen te staan, maar omdat mijn ex zich pas in september had uitgeschreven, hebben ze dat hele bedrag weer teruggevorderd… Krijg het in juli wel weer terug, maar toch, daar heb ik nu niks aan!!!
Tis allemaal passen en meten, en erg goed zijn in rekenen en creatief boekhouden… maar ik kom er wel… :mrgreen:
Echt “arm” heb ik het nooit gehad vind ik. Nu moeten we op het moment rondkomen van 1000 euro (vriend zit in de ziektewet ivm versleten heup en krijgt dus maar 70% van zijn loon uitbetaald), en dat is zeker geen vetpot, maar het lukt nog steeds aardig. Wij kopen groente en fruit vaak op de markt. Zo koop ik eens in de zoveel tijd een grote tas paprika en die was ik en snij ik in stukjes om ze in porties in te vriezen. Ontzettend handig voor in de pasta. Hetzelfde doe ik ook met prei. Vlees koop ik in de aanbieding, en meestal eten we gehakt of kip want dat is vaak goedkoop. Ook die goedkope pakken diepvrieshamburgers halen we vaak. En meestal eten we groente uit blik. Kleding koop ik altijd bij de zeeman of via marktplaats. Schoenen in de uitverkoop. Voor Emma koop ik kleding meestal 2dehands op rommelmarkten of ook via marktplaats. Veel krijgt ze ook van oma. Luiers en doekjes koop ik in de aanbieding of bij het kruidvat, net zoals de voeding. Ook haar kamertje komt van marktplaats. Een ontzettend leuk kamertje voor maar 100 euro. De maxi cosi met alles erop en eraan was maar 30 euro, en de kinderwagen was bij de praxis afgeprijst van 179 voor 75 euro. Verder hebben we veel gekregen. Ik heb tot een maand voor de geboorte van Emma als gastouder gewerkt (ben gestopt omdat we binnenkort gaan verhuizen naar een andere plaats) en als ik dan zo in de maand 500 euro had, dan kregen we het geld niet eens op :lol:
Ach ja straks heeft mijn vriend weer een baan, zijn we verhuist en kan ik dus weer als gastouder gaan werken en dan hebben we het best breed dacht ik zo, al zou ik nog niet ineens dure dingen gaan kopen.
Ik heb eigenlijk nooit echt armoede gekend… Mijn moeder is een alleenstaande mama en we hadden het niet heel breed, maar ik ben nooit wat tekort gekomen…
Toen ik “studeerde” (heb Schoevers gedaan) woonde ik nog thuis, daarna ben ik gaan werken en ik huurde toen een kamer in het huis van de vader van m’n vriendin (zij woonde er ook) voor een vriendenprijsje… In die tijd heb ik dus ook gewoon geshopt en lekker kunnen eten…
ik wilde een heel verhaal schrijven, maar ik kwam er eigenlijk achter dat ik nooit echt armoede heb gekent…
Thuis hadden we het altijd krap, maar mijn moeder wist altijd heerlijk eten op tafel te toveren…Ik had misschien wel goedkope kleding, maar dat boeide mij niet echt…
Toen Mark en ik gingen samenwonen werkte hij fulltime en ik had ook geen vervelend salaris (zaterdag en donderdagavond)…
Nu hebben we het ook 2 jaar op een salaris gedaan. Het is krap geweest, maar echt armoede ken ik echt niet…
Ik spaar nog wel steeds mijn flessen op…
Soms was er aan het einde van de maand geen geld meer, maar ik had altijd wel iets in de vriezer. Of we gingen weer naar mijn ouders om te eten…Mijn moeder heeft ook wel eten voor mij gekocht…
Toen ik pas noodgedwongen op kamers ging wonen had ik het ook echt niet breed met een loon van 950 gulden en een huur van 600. Ik heb echt weken gehad dat ik alleen brood of soep at of alleen macaroni met helemaal niets erbij. Ik mocht ook wel regelmatig bij een vriendin van mij eten en dat vond ik wel hel lief :inlove: en verder dronk ik dan alleen aanmaaklimonade van 35 cent :mrgreen:
Gelukkig heb ik nu een goede baan en een hubby met een baan dus de geld problemen zijn al een hele tijd verleden tijd.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen arme jaren heb gekend. Ok, het was geen vetpot als student, maar ik werkte er zeker 15 uur per week bij in een poolcentrum (meestal meer) en in de vakanties fulltime, dus kon me ook wel wat extra veroorloven. Geen luxe, maar kon het prima redden met een beetje passen en meten. Gelukkig had ik ook toen geen 8 uur slaap per etmaal nodig, want naast het studeren en werken ('s middags, 's avonds en begin van de nacht) moest ik ook nog het nachtleven onveilig maken natuurlijk. Ik had het werk overigens wel hard nodig, anders kon ik geen eten kopen.
Volgens mij was de uitwonende basisbeurs toen iets van 420 gulden. Ik kreeg er 150 gulden bij van mijn ouders, dus had 600 gulden per maand. De huur was 350 gulden, en ik was 200 per maand kwijt voor collegegeld en boeken en er ging nog ca. 50 gulden af voor verzekeringen en telefoon. En toen was mijn geld op.
Met werken vediende ik ca. 600 gulden per maand en daar at ik van (300 gulden per maand incl. wasmiddel etc.), kocht mijn kleding, ging ik naar de kapper etc. (100 gulden per maand) en ging uit (100 gulden per maand), kocht kadootjes en probeerde af en toe wat op een spaarrekening te zetten. Van het geld dat ik verdiende met vakantiewerk ging ik op vakantie en een deel spaarde ik.
