toen we nog studeerden idd… ik wil het niet arm noemen overigens
statiegeld flessen inleveren, de hele maand opsparen,
weekend naar de ouders 
8)
en heel slim als de stufi binnen was dan 10 gulden wegleggen ergens… aan het eind van de maand hadden we dan nog dat 10tje (was tip uit boekje toen van turbotaal ofzo)
thee roken omdat er geen geld was voor shag… geen succes… (theezakje openknippen)
bij de sportclub en de vereniging bardiensten draaien en dan kon je gratis drinken en eten
kerstpakket spullen opsnorren en toch maar eens opeten…
macaroni was hot net als bami voor de afwisseling
Bij ons ook niet echt armoede hoor… ik persoonlijk vindt armoede zijn op straat geen onderdak geen rekeningen kunen betalen nauwelijks fatsoenlijk te eten of medische hulp kunnen krijgen…
dat terzeide…
maar wij voreger ook krap, eten was er altijd en met 3 meiden in huis ging kleding dus van 1 op t andere…
andré en ik samen zijn zoals ik eerder beschreef begonnen , nu 10 jaar later is hetnogniet optimaal maar toch al een heel end vol waarde en zeker geen krap leven.
Veel dingen wil ik ook blijven behouden ook al zouden we wel echt vrij ruim zitten… blij zijn met bijv 2e hands speelgoed, somige 2e hands kleding is prima,
niet te duur eten gasgebruik zo laag mogelijk en noem maar op…
Ik heb het een periode wat krapper gehad omdat ik de volledige hypotheek op m’n schouders kreeg (is later allemaal goed gekomen omdat ik het huis daarna voor veel verkocht heb…gnagna)…
- toen ging ik wat vaker bij m’n ouders eten.
- als ik iemand wilde bellen vroeg ik of ze mij wilde terugbellen.
- als een club vriendinnen langskwam vroeg ikof iedereen een hapje of drankje meenam
- voor verjaardagen shampoo en badschuim vragen
Ik ging na schooltijd eerst 2 uur weken en daarna naar huis om mijn huiswerk te maken
Ik ben ook nooit arm geweest, maar had wel altijd een stuk maand over aan het eind van mijn geld. Dus ik verstopte aan het begin van de maand bergjes klein geld her en der in mijn huis zodat ik aan het eind van de maand kon gaan zoeken in alle hoekjes, gaten en zakken van mijn jassen :mrgreen:
Arm… Als je kunt studeren ben je al rijk, vind ik achteraf.
We aten regelmatig pasta met knoflook (en meer niet), of aardappelkoekjes van restjes aardappel en ui.
Goedkoopste ranja en thee drinken, knakworstjes door de rijst.
En op de een of andere manier hadden we wel iedere dag een biertje dus misschien had het ook wel met prioriteiten te maken :mrgreen:
Echt arm waren mijn ouders toen ik kind was.
Ik zie nog de gaten in de vloerbedekking en ik proef nog de smaak van beschimmeld brood en melk die over datum was.
We kregen heel veel, geld in een envelop door de brievenbus van een onbekende gever, overgebleven kerstpakketten van een winkeliersvereniging, cake en biefstuk van de buurvrouw op zondag.
Hoogtepunt bij het eten: saromatoetje.
Kledingstoffen kocht mijn moeder op de markt en liet ze maken door een vriendin en een tante knipte ons haar.
We kregen vaak zakken vol afgedankte kleding en ik vond het altijd leuk om daaruit te zoeken.
Vakantie: in de stacaravan van oma of van vrienden, of mee op vakantie met een vriendinnetje.
Wat ik me afvraag… wat hebben we daar nou van geleerd? Het was echt miniem allemaal wat we hadden en wat we deden.
En als je dan nu mijn broertje en mij ziet… Wij kunnen heel goed met weinig geld veel doen, maar met meer kunnen we nog gekker.
Hij: D&G, Prada en high tech apparatuur, reizen en goed en gezond willen eten.
ik: goed willen eten, altijd vers brood en goede kleding, reizen en spullen voor man, kind en mezelf.
We hebben allebei een allergie voor goedkoop gekregen en als we ons rot voelen hebben we de neiging te shoppen.
En ik moet eerlijk zeggen dat ik heel erg geniet van al die mooie dingen. Ik realiseer me dagelijks dat mijn dochter het nu al beter heeft dan mijn broertje en ik het 18 jaar lang hebben gehad :oops:
@lydia wrote:
Arm… Als je kunt studeren ben je al rijk, vind ik achteraf.
We aten regelmatig pasta met knoflook (en meer niet), of aardappelkoekjes van restjes aardappel en ui.
Goedkoopste ranja en thee drinken, knakworstjes door de rijst.
En op de een of andere manier hadden we wel iedere dag een biertje dus misschien had het ook wel met prioriteiten te maken :mrgreen:
Echt arm waren mijn ouders toen ik kind was.
Ik zie nog de gaten in de vloerbedekking en ik proef nog de smaak van beschimmeld brood en melk die over datum was.
We kregen heel veel, geld in een envelop door de brievenbus van een onbekende gever, overgebleven kerstpakketten van een winkeliersvereniging, cake en biefstuk van de buurvrouw op zondag.
Hoogtepunt bij het eten: saromatoetje.
Kledingstoffen kocht mijn moeder op de markt en liet ze maken door een vriendin en een tante knipte ons haar.
We kregen vaak zakken vol afgedankte kleding en ik vond het altijd leuk om daaruit te zoeken.
Vakantie: in de stacaravan van oma of van vrienden, of mee op vakantie met een vriendinnetje.
Wat ik me afvraag… wat hebben we daar nou van geleerd? Het was echt miniem allemaal wat we hadden en wat we deden.
En als je dan nu mijn broertje en mij ziet… Wij kunnen heel goed met weinig geld veel doen, maar met meer kunnen we nog gekker.
Hij: D&G, Prada en high tech apparatuur, reizen en goed en gezond willen eten.
ik: goed willen eten, altijd vers brood en goede kleding, reizen en spullen voor man, kind en mezelf.
We hebben allebei een allergie voor goedkoop gekregen en als we ons rot voelen hebben we de neiging te shoppen.
En ik moet eerlijk zeggen dat ik heel erg geniet van al die mooie dingen. Ik realiseer me dagelijks dat mijn dochter het nu al beter heeft dan mijn broertje en ik het 18 jaar lang hebben gehad :oops:
dat gevoel is bekend zeg, ik heb ook de neiging naar mooie dingen en een allergie voor aftands en ben dan ook als de dood dat wij het ooit net zo slecht zullen hebben als dat ik het vroeger thuis had, al weet ik dat wij het al met al helemaal zo slecht niet doen er zijn toch best behoorlijk wat momenten in ons leven geweest dat het erg penibel werd(faiilisementen 2 keer van het bedrijf waar mijn man werkte :shock: ) we maken het soms zelfs zo gek dat we beide twee of 3 banen aannemen om het maar goed te hebben(net alsof dat werkt :? ) dus ik snap je gevoel heeeel erg goed, en ik zeg maar zo in dat opzicht heb ik er dus wel van geleerd ik zal het nooooit zo ver laten komen dat bijv. de buren ons eten moeten betalen…
@pino wrote:
@lena3 wrote:aten zelfs pannenkoeken zonder ei en met water ipv melk.
Bestonden er toen nog geen eierpannenkoeken? Wij kopen zulk beslag wel eens als we weinig zin hebben om zelf eieren erbij te doen…
Ha ha, het was dus niet uit luiigheid, maar uit armoede… En dan ga niet van dat dure beslag kopen… :mrgreen: