Juudje wat is een EVA gesprek als ik vragen mag
Guusje mijn pijn toen was eenmalig maar heb er wel last van als ik ongi moet worden maar niet zo erg als toen. En mag ik vragen hoe je je dochter hebt genoemd?? als je dat niet wil zeggen moet je t ook niet doen he en anders zeggen dat ik op moet houden met vragen…
nou ik ga hier nog wat doen thuis pffffffff
prettige weekend en toch fijne dagen toegewenst!!
Ons zwangerschapswens - verhaal begint juli 2004.
De beslissing om te stoppen met de pil bezorgde me vlinders in de buik.
De eerste maanden maakte ik mezelf wijs dat ik vanalles voelde en was ik keer op keer echt overtuigd dat het raak was. Tientallen zwangerschapstesten kopen en daarop niet de bevestiging krijgen waarop je zo hard hoopt. Na een tijd werd dit erg zwaar om te verwerken.
Maar ons leek het krijgen van zo’n wondertje zeker de moeite om door te zetten.
Ondertussen had mijn cyclus het voor elkaar gekregen om 77 dagen te duren. Het liep naar mijn gevoel allemaal fout.
Oktober 2004 kreeg ik op een ochtend hevige bloedingen. Dit ging gepaard met krampen en buikpijn waardoor ik aan mijn bed gekluisterd bleef.
Een vroege miskraam, bleek na onderzoek.
We hadden er een dubbel gevoel bij: verdriet omdat een zwangerschap niet aan ons gegeven werd, maar toch ook hoop omdat het blijkbaar wel lukte om zwanger te worden.
Ondertussen sukkelden we verder.
Een jaar na het stoppen et de pil besloten we naar de gyn te stappen. Daar bleek ik geen eisprong te hebben ( wat die ellenlange cyclussen verklaarde ) en hubbies zaad bleek van slechte kwaliteit. We zouden moeten overgaan op IUI.
SLIK - SLIK
Even een moment waarbij de moed ons naar de schoenen zonk.
Hubbie vertrouwde de hele handel niet. Hij had een vreemd voorgevoel dat er iets niet klopte. En hij kreeg gelijk.
Hij liet zich opnieuw onderzoeken in een ander ziekenhuis. Hij nam ook de resultaten mee van het vorige sperma - onderzoek. We wisten niet waar we het hadden toen daar aan het licht kwam dat hubbies sperma eigenlijk wel ok was en dat er bij het labo - onderzoek in het vorige ziekenhuis een ernstige fout was gebeurd. ( Ze hadden het staal te lang laten staan waardoor de zaadcellen minder beweeglijk werden ).
Ongeloof, woede, maar ook intense vreugde overspoelde ons.
Misschien zou het dan toch op de natuurlijk wijze lukken om zwanger te worden?
Nu, zo’n anderhalf jaar later, slik ik medicijnen om mijn ongi op te wekken. Die rotcyclussen lijken een eigen leven te leiden.
Het zwanger worden heeft een tijdje op een laag pitje gestaan.
Uiteindelijk krijg je er toch soms echt genoeg van…
Het zien van zwangere vrouwen en gelukkige ouders met pasgeboren kindjes doet bij mij steeds een jaloers gevoel opborrelen.
‘Waarom wij niet?’ spookt vaak door men hoofd…
We proberen strijdlustig te blijven. We proberen de moed erin te houden.
We proberen het geloof te houden dat eens zo’n wondertje ons gegund wordt…
:-* voor iedereen die ook noodgedwongen zo’n engelengeduld moet hebben :**:
Voor mij is het gevoel dat er overal zwangere vrouwen rondlopen of met van die kleine babytjes en dan kan ik t niet laten om te kijken en dan komt de golf van jarloerzie.
Het is niet dat ik het andere niet gun maar ik wil gewoon zelf zo graag!!!
:: :: :: :: :: :: :: :: :: ::
Tamara, wij hebben onze dochter Dilara* genoemd. Is een Turkse naam en betekend in het nederlands ‘hartendief’.
En je mag alles vragen hoor. Maar ik wil jullie niet opzadelen met mijn verhaal over het verlies van mijn dochter. Daar gaat dit topic niet over. Maar als je vragen hebt mag je ze stellen hoor en dan geef ik wel antwoord. Ben namelijk ondanks alles wel heel trots op mijn dochter.
Ikke, pfff dat is ook allemaal wat zeg. Kan me heel goed je boosheid voorstellen vanwege die vekeerde uitslag over de zwemmers. Het heeft jullie vast heel veel verdriet gedaan.
Maar al met al is het nu nog niet gelukt. In het begin ga je inderdaad iedere keer met die testen in de weer. Totdat je het spuugzat bent. Ik heb zelf van kwaadheid na een aantal cyclussen de ongebruikte zwangerschapstesten in de prullebak gegooid. Zo boos was ik maar ook die fase gaat dan weer voorbij.
En ik denk dat ieder van ons die al een tijd proberen zwanger te worden zonder resultaat bekend is met dat gevoel van jaloers zijn. Komt mij ook bekend voor hoor. En het is echt niet omdat je het een ander niet gunt. Maar we willen het zelf ook zo graag.
Ik ga nog steeds alle zwangeren, bolle buiken en baby’s uit de weg. Gewoon omdat ik weet dat het me ontzettend veel pijn doet. Misschien dat dat in de loop der tijd ook weer beter word. Maar voorlopig nog even niet.
Hallo lieve meiden ,
Het verbaast mij ook als ik iedere andere vrouw haar verhaal zo lees zo anders en ook de bezoeken bij de gyn zo anders uitpakken, ws ligt dat ook aan de vrouw zelf.en de situatie van haar wb zwanger worden.
Ook de dipjes iedere keer weer komt me heel bekend voor. En ik moet zeggen dat dat bij mij vaak in de tweede helft van de cyclus het ergste is.
Ik heb dat ook zo, net na de ongi en tijdens de klusdagen gaat het wel oke, maar zon ond 10 dagen voor mijn verwachte ongi ( of liever de niet verwachte ) begint het gestress, het voelen van mijn lichaam qua elk pijntje , het wachten wat zo lang duurt en het hopen waarvanje gemikste gevoelens hebt omdat je eigenlijk ook wel beseft dat het toch geen zin heeft want het lukt je toch niet ( zo is bij ons he ik sprrek even voor me zelf ) .Dus jou zin zou mijn zin kunnen zijn ( de quote)
ikkemeid toen ik je verhaal las net moest ik even slikken, ik kende je verhaal niet zo volledig, alhoewel wel grotendeels .
'Waarom wij niet?' spookt vaak door men hoofd...
We proberen strijdlustig te blijven. We proberen de moed erin te houden.
We proberen het geloof te houden dat eens zo'n wondertje ons gegund wordt....
Mooi gezegt en zooo herkenbaar......
:-* voor jou.
Het zien van zwangere vrouwen en gelukkige ouders met pasgeboren kindjes doet bij mij steeds een jaloers gevoel opborrelen.
Voor mij is het gevoel dat er overal zwangere vrouwen rondlopen of met van die kleine babytjes en dan kan ik t niet laten om te kijken en dan komt de golf van jarloerzie.
Ik heb dat juist helemaal niet, ik vindt dat prettig het geeft me juist energie en hoop om te zien dat het kan. Heb niet dat jaloesie eigenlijk.
Wat ik wel heb ( en ms voor sommigen ook wel herkenbaar)
is als iemand iets naars overkomt , een mk een ma een vroeggeboorte of verlies van hun kindje. Dat raakt me zo ontzettend erg en dan denk ik g**ver****!!! Ik gun dat niemand he, dat is bij mij de laatste tijd veel erger geworden die kwaadheid daarom.
voor iedereen die ook noodgedwongen zo'n engelengeduld moet hebben
Sluit ik me 200% bij aan!!! :thumbup:
Hallo allemaal, ik ben nieuw hier maar net als jullie al enige tijd bezig om zwanger te worden. Omdat ik geen eisprong heb is dit nogsteeds niet gelukt. Wel zijn we in augustus voor t eerst naar de gyn geweest en bleek alles in orde te zijn; alleen mijn oestrogeen is te laag. Nu is vandeweek opnieuw de hormoonspiegel geprikt en hoop ik 2 januari te horen hoe de stand van zaken is. Inmiddels heb ik bij de homeopaat een aantal behandelingen gehad; maar helaas zonder resultaat. Vrijdag ben ik begonnen met het middel monnikspeper (vitex agnus castus) wat goede resultaten schijnt te geven.
De gyn zij in aug dat ze wilde gaan beginnen met hormonen maar dat heb ik nog even voor me uit geschoven. Ik was er nog niet aan toe en heb dit nu tot komende zomer uitgesteld.
Ik hoop dat jullie me tips en steun kunnen geven om hier mee om te gaan; net nu ook weer een gigantische babyboom in mijn omgeving… ik gun het ze echt maar als je zo’n 5-6 meiden in je omgeving hebt met een dikke buik straks is dat erg moeilijk!!!
liefs, Anne[/color]
Hoi anne , welkom op het forumbij ons.
Jammeer dat ook bij jou en je partner het zwanger worden op zich laat wachten.
Als je stopt met voorbehoedsmiddelen dan wil je echt er voor gaan en hoop je dat je snel zwanger bent.
Helaas is die werkelijkheid zo vaak zo anders.En is zwanger worden helemaal niet vanzelfsprekends maar uniek en een fantastisch gebeuren,maar dat weet je al he hhihi.
Ik wil je succes wensen met zwanger worden het trajectdie je volgt om je droom te verwezenlijjken.
Ale goeds en met vragen, stel ze maar , altijd wel iemand die een antwoortdraad/advies heeft voor je.
Groetje bianca.
Dilara wat een mooie naam zou een keuze van mij kunnen zijn… En je moet altijd heel trots zijn op je dochter tuurlijk
Bianca en inderdaad is ieder verhaal anders maar toch ozo herkenbaar en het meeleven en meevoelen lijk ik ook eens zo erg te hebben
Anne welkom bij ons en kletsen klagen en vragen mag hier allemaal hoor en mocht bij ons beide niet lukken gaan we samen van de zomer aan de hormonen beginnen
Hier gaat het vandaag weer iets beter voel me wat rustiger van binnen alhoewel die wachtdagen duren wel heel erg lang he!
fijne dagen!!!
Hoi Bianca en Tamara!
Bedankt voor jullie warme welkom hier!
ja ik had idd zoiets toen ik stopte met de pil dat ik dacht meteen weer ongesteld te worden… maar helaas niet dus. Ik heb in de tussentijd ook een vervelende tijd gehad dus gooide ik het daar maar op. En de huisarts en internist overigens ook. Maar na een jaar heb je dan zoiets van… oke kom nu maar weer op met die rode ferrari tijd 
dan 1,5 jaar en nu bijna 2 jaar. Ben wel erg blij dat ik dit forum nu heb ontdekt; het is zo moeilijk om er met anderen over te praten want ze snappen toch niet goed hoe je je voelt.
Nou ik heb net mijn 4e capsule monnikspeper ingenomen… spannend!!!
Jullie ook gezellige kerstdagen toegewenst!!!
Ik ga mijn man maar eens helpen met het voorbereiden van het kerstdiner. Tot gauw!
liefs, Anne
ik ken het monnikspeper niet, maar wil je iig succes wensen ,
en het blijft idd erg vervelend dat wachten ,
nou alle goeds bianca
monnikspeper heeft een gunstig effect op je hormonen, waardoor je weer een regelmatige menstruatie krijgt. Het is een homeopatisch middel; en ben er via het internet achter gekomen. Ach baad het niet dan schaadt niet zeg ik maar… en ik wil toch proberen via de natuurlijke weg weer ongi te worden ipv aan de hormonen.Je grijpt toch alles aan he?
fijne kerst!
liefs, Anne
owkee bedantk voor je uitleg, ja ik hoef dus niet mionnikspeper want heb goede cyclus,
maar fijn dat zoiets bestaat en het is het proberen altijd wel waart.
Nou doegie
ja ik ben er vrijdag mee begonnen en zie wel wat er gebeurt.
Ik heb helemaal geen eisprong, al bijna 2 jaar niet … dus ik hoop natuurlijk dat dit gaat werken!!! 
Fijne 2e kerstdag!!!
jeb idd ja, tjee ook lastig hoor. Nou hopen maar dat de werking zijn bestdoet hoor.
Ik had er wel eens van gehoord van dat kruid maar heb het nog steeds niet gehaald omdat ik telkens hoop als ik er aan denk dat t niet meer nodig is! Stom he?
Ik ga lekker op de bank nu dvdtje kijken… :oops:
Ja ik heb het ook van het internet zo via via gelezen, en ik hoop dat t lukt hiermee. Nouja ik zie wel, ben er pas mee begonnen en t schijnt wel even te duren voor t werkt. Ik ga verder met kokkerelen, zijn lekker saampjes vanavond. Fijne avond nog!!!
Hey Anne,
zoals je hier misschien al hebt kunnen lezen: ik heb ook geen eisprong.
Mijn gyn heeft me Duphaston voorgeschreven. Als ik overtijd ga, dan moet ik gedurende 5 dagen 2 pilletjes nemen, en dan komt de ongi.
Wat ik niet weet is of ik met die pilletjes dan ook een eisprong opwek… dat ben ik vergeten te vragen aan de gyn :wall:
Maar die monnikspeper zou dat wel doen? Lijkt me interessant!
Als het voor mij deze keer niet raak is ga ik denk ik ook iets halen om de vruchtbaarheid te helpen…
Hoi tamara
Den Bosch is niet gek ver bij ons vandaan hoor, wij zitten vlakbij eindhoven.
Groetjes Shirley
DAT IS INDERDAAD DICHTBIJ, MAAR IK ZIT VOOR JOU AAN DE ANDERE KANT VAN DEN BOSCH MEER RICHTING ZALTBOMMEL ZEG MAAR…