was je tweede zwangerschap het zelfde of anders? kilo,s, te laat geboren, ingeleid
hoi,
het zegt het eigelijk al ik ben nieuwgierig hoe een tweede zwangerschap zou kunnen verlopen. en vindt het leuk om verschillende verhalen te lezen. ik was 25 kilo aangekomen en kreeg een hele kleine ukke puck van 49 cm en 2700 gram. 10 dagen over tijd moest mijn zoontje gehaald worden omdat het vruchtwater op was. ik werd ingeleid en volgens mij is dat erger dan als het gewoon op gang had gekomen gelukkig kreeg ik wel pijnstillers via het infuus. na 6 en half uur weeen opwekkers mocht ik beginnen ook dit ging niet vanzelf en na ongeveer 1 uur en 15 min werdt hij dan eindelijk met de vacuum pomp geboren. volgens mij had ik alles erop en eraan nou ja… ik ben van onder helemaal heel gebleven dus toch nog iets wat mee zat en ben mijn kilo,s ook helemaal kwijt, 9 maanden op en 9 maanden af. hoe was het verschil bij jullie tussen je eerste en tweede?
Mijn ervaring tijdens deze zwangerschap is echt om te huilen… Ik geniet er niet van, alles doet pijn waaronder je onderrug. buik voelt zwaar aan alsof ik 3 bakstenen in heb liggen ipv een kleine uk… Ben ontzettend moe, kan wel slapen wat ik wil maar beter wordt het er ook niet op. Eetlust is af en toe slecht. Dan heb ik overdag als ik boodschappen ga halen trek in eten voor vanavond, breekt de avond aan, is het eetlust weg :thumbdown:
Ik kan niet lang staan… Of ik krijg het te verduren met een pijnlijke rug…
Of als ik huishouden ga doen, dan krijg ik even later last van harde buiken…
Maar de vk zegt dat alles goed is met me baarmoeder en kind dus me lichaam kan het met de dag niet meer aan!
Dus al met al hoop ik niet dat het ook bij me 2de zwangerschap zoiets moet ervaren.
mijn tweede zwangerschap is nog niet helemaal geeindigt ben nog steeds zwanger maar tot nu toe dan
hoi…mijn eerste zwangerschap was niet makkelijk heel veel blaasontstekingen gehad in totaal tien ofzo daardoor ook veel en vroeg weeen uiteindelijk is ons zoontje geboren met 38 weken en 5 dagen en woog ook 2700 ook klein dus… bevalling duurde echt lang maar uiteindelijk ben ik normaal bevallen en ook helemaal zonder scheurtje of iets dergelijks…
deze zwangerschap weer heel veel weeen echt ook veel last van gehad…en wordt ik goed in de gaten gehouden omdat ons ukje nog maar 2177 weegt iets meer misschien nu… ik ben er eigenlijk nu ook wel klaar mee en hoop ook echt dat ik ongeveer over een weekje weer mag bevallen … maar dat is natuurlijk nog afwachten ook hoop ik dat deze bevalling wat sneller gaat…
Mariiyelle dat is niet zo fijn zoveel klachten, hoop voor je dat het snel over gaat.
shirley jij hebt dus wel een beetje hetzelfde.
ik kreeg te horen dat ze mij vanf 32 weken ook extra controles willen geven omdat mijn eerste zo klein was. ze zeggen dat de tweede altijd sneller gaat 
wat is het achter af toch allemaal mooi!
eerst klagen toen ik overtijd ging, ik was er helemaal klaar mee.
ik voelde me net een olifant met die 25 kilo erbij. elke morgen moest ik me echt het bed uitrollen :? en dan is de dag… alleen maar klagen van de pijn! alles wat er gebeurd is nieuw en eng en je laat je maar begeleiden door de dokters. en als hij eenmaal geboren is :lol: ik voelde me zo heerlijk zo zonder pijn dat ik wel een rondje door het zieken huis kon rennen. ik kon alleen nog maar lachend naar mijn vriend kijken die er nogal wittjes uitzach van het verwerken ervan. en nu denk ik wat jammer dat het allemaal zo snel gaat, over twee dagen is het weer een jaar geleden.
niewgierig… was het geslacht anders bij een andere zwangerschap of hetzelfde?
Hm bij mij kwamen alletwee de zwangerschappen wel aardig overeen eigelijk. Alleen was ik bij Emma de eerste paar weken misselijk en bij Laurens niet. Verder zijn ze alletwee met 41 wken en 6 dagen spontaan geboren 
.
nou als ik de 13 weken voorbij ben kan ik maar beter deze zwangerschap er van uit gaan dat ik toch overtijd ga 
Hier waren ze anders…
Bij de 1e alleen moe en koud in het begin, bij de 2e had ik een innige relatie met de toiletpot in de eerste weken :oops: en ook als ik er niet van hoefde te spugen, misselijk was ik veel. Vanaf 12/13 weken wel redelijk gelijkende zwschappen, fietste er op wat standaard dingen als maagzuur enzo lekker makkelijk doorheen. Bij de 3e weer niet misselijk, maar al vroeg in de zw.schap bekkenklachten waardoor ik aan het eind weinig meer kon.
Bij de 1e ben ik met 39+6 ingeleid, de 2e is met 40 weken precies spontaan geboren en de 3e met 40 weken en 2 dagen spontaan.
Aangekomen kilo’s: bij de 1e 10, bij de 2e 18, bij de 3e 11
Gewicht van de kinderen: 4545, 4040, 4700 gram
Oh ja bij de eerste kon ik niet genoeg krijgen van fruit (op bananen na), bij de 2e kreeg ik het niet weg… bij de 3e heb ik echt tics gehad zoals ham op crackers en een tijdje van die foute kaaschippies :lol:
Grootste gemene deler: ik heb intens genoten van het zwanger zijn, het bewegen van het kindje, ik was zo’n blij ei zwangere ook bij de 3e toen ik heel weinig kon met mijn bekken.
En oh ja… het zijn 3 jongens geworden dus een andere zw.schap zegt ook niks over het geslacht :lol:
leuk om te lezen zo veel verschil 
@simone 26 wrote:
Mariiyelle dat is niet zo fijn zoveel klachten, hoop voor je dat het snel over gaat.
Daar hopen we in ieder geval wel op.. Anders eindig ik in een depressie :( Mijn hummeur beinvloed ook. Telkens dat er gevraagd wordt of er niks is.. Nee, er is niks buiten de klachten om!
Hoop dat jij een geweldige zwangerschap krijgt :)
ik denk ik het het tegenovergestelde van jou ben,
ik had bij mijn eerste geen ene klacht en tot nu toe ook nog helemaal niks. tja op het einde van de rit werd ik wat moeier maar dat mag ook wel als je al dat gewicht extra bij je hebt.
De eerste 15 wkn nergens last van gehad… Ook niet van de misselijkheid… Had wel hele andere eetlust, wat ik altijd al lekker had gevonden, moest ik niks van hebben maar dat is nu voorbij… Maar na week 15 begon de kwaaltjes te komen zoals pijnlijke buikbanden, rugpijn… Vervolgens ergens in de week van na 20 werd ik opgenomen in het ziekenhuis met Urineweg infectie. En nu enorme last van de kwaaltjes wat ik hierboven beschreef… Tis idd je lichaam die het denk ik te zwaar vindt.
Mijn eerste zwangerschap was een eitje. Ik kwam wel veel aan (25 kilo :oops: ) maar merkte daar niet veel van. Heb gewoon tot het einde kunnen werken (onderwijs, dus best zwaar) en ben net voor de uitgerekende datum bevallen. Een bevalling uit een boekje, geen complicaties en totaal 8 uurtjes bezig geweest.
Deze zwangerschap valt me daarintegen erg zwaar! Ik heb sinds week 17 bekkeninstabiliteit en werk sinds week 21 helemaal niet meer. Ik ben minder kilo’s aangekomen maar het voelt allemaal toch zwaarder. Ben nog vaak misselijk en heb een lage bloeddruk waardoor ik ook snel moe ben en veel hoofdpijn heb.
Echter, met de kleine meid gaat alles uitstekend dus daar houden we ons aan vast. Maar ik kan eerlijk gezegd niet wachten tot het zover is. Hopelijk zit de bevalling wel mee net als de vorige keer.
Ik wens jou een fijne 2de zwangerschap!
mamaMarije vond jij inleiden erger dan een spontane bevalling?
Matsjo twee verschillende dus, nou hopen dat je snel bij de uitgerekende datum bent en dat je van je klachten verlost ben
ehm… eerste zwangerschap, moe moe en nog eens moe, ochtendmisselijk maar niet extreem. Met 17 weken al bekkenpijn, met 30 weken een doorgezakt middenvoetsbeentje en dus niet kunnen lopen van de pijn, met 32 weken hoge bloeddruk, bleef stabiel, ze hebben me door laten lopen tot 39 en toen ingeleid omdat de bloeddruk ineens weer steeg en ik eiwitten in mijn urine had.
Bevalling uit de hel, 3 dagen geprobeert ontsluiting op te wekken met een hormoonveter, 3e dag was ik uitgevloerd en er gebeurde niets. Net toen ik dacht naar huis te mogen om bij te komen, braken de vliezen en mocht ik vol aan de boek. Na nog eens 17,5 uur, ruggenprik, pethidine, een bijna spoed ks en veel geduw op mijn buik werd Aniek geboren met oedeem en een lichte hersenschuddig en wilde de placenta niet komen, dus we plakten er ook een rondje OK aan vast.
Joepijee, ik was moeder :lol:
Peter was ik wederom moe en nog moeier. Gewoon in slaap vallen op momenten dat het eigelijk niet kon. Weinig misselijk, pas na de 32e week licht last van mijn bekken, mijn voet ging prima inmiddels met steunzool, bloeddruk was prima, maar wel met 34 weken zwangerschapsdiabetes.
Ging op zich ook allemaal prima, ik had er nog wel vetrouwen in.
Met 39+3 spontaan binnen 3,5 uur bevallen, 2 flinke persweeen en hij lag zonder veel poeha op mijn buik. Placenta had er ook zin aan, dus die kwam ook spontaan en nou… dan is het feest want dat maakt een boel goed.
Michel ook weer veel moe, niet misselijk, weer vroeg last van mijn bekken, veel bandenpijn, veel hoofdpijn en een wisselende bloeddruk.
Geen diabetes gelukkig en met 41+3 weer binnen 3,5 bevallen zonder kleerscheuren, weer 1 of 2 flinke persweeen en de placenta die zo kwam.
Dus hopelijk gaat het nu weer zo.
Nu ben ik veel minder moe geweest dan voorheen, wel meer misselijk.
Nog geen last van mijn bekken, heel af en toe even, maar dat is nog weg te krijgen met wat houdingsaanpassingen.
Een baggervette huid en haren, dus waar dat nou op neer komt, geen idee.
Bij alle zwangerschappen kwam ik rond de 4 a 7 kilo aan.
@simone 26 wrote:
mamaMarije vond jij inleiden erger dan een spontane bevalling?
Matsjo twee verschillende dus, nou hopen dat je snel bij de uitgerekende datum bent en dat je van je klachten verlost ben
Ja ik vond het erger om ingeleid te worden als de spontane bevallingen van de andere 2.
Nu is het misschien ergens deels ook gekleurd omdat ik TOEN geen vergelijkingsmateriaal had. Die bevalling met inleiding werd mijn referentiekader, dus alles daarna kan alleen maar meevallen :lol:
Maar de omstandigheden waren toen gewoon niet super. Ik was al dagen aan het spugen, lag al aan het infuus met vocht en antibiotica en daar werden de weeenopwekkers bij aan gehangen.
Die deden in eerste instantie niks, maar toen ze eenmaal aansloegen… belande ik in een weeenstorm die een paar uur aan heeft gehouden. Rugweeen waar ik niks mee kon en die bleven dus maar komen. Soms had ik mazzel en even 10 sec. om adem te halen… en nog een keer te spugen :oops: en dan was de volgende er alweer.
Infuus stond allang weer uit, maar mijn lijf had het toen al overgenomen. Wat was ik blij toen ik mocht persen :mrgreen:
Overigens horen weeenstorm, rugweeen en spugen blijkbaar wel voor mij bij bevallen, want ook bij de 2e en 3e heb ik dat gehad/gedaan, maar het was allemaal veel korter qua duur.
Wat ik bij mijn 2e heerlijk vond was dat het rustig begon. Eerst een paar krampen, daarna werden het echt weeen met eerst 10 minuten ertussen en dat werd steeds minder en de weeen hefitger.
Bij de 3e had ik wel patsboem weeen en direct heftig en snel op elkaar, maar ik kon toen gewoon mijn ding doen. Lag niet vast aan allerlei meters en infusen etc. Dus dat voelde zo anders. Heb die laatste bevalling als heel relaxed ervaren en hij heeft vanaf wee 1 tot baby op buik maar dik 2 uur geduurd :thumbup:
Mocht er ooit een 4e komen, schrijf ik bij deze vast in op een gelijke bevalling als bij de 3e :mrgreen: (was het maar waar dat het zo werkte :lol: )
Hier waren ze hetzelfde. Alletwee bijna geen kwaaltjes. prima zwangerschappen gehad. De eerste keer 15 kilo bijgekomen de 2e keer 17 kilo (wel in de zomer met hoge temp).
Alletwee overtijd: 40 wk + 4 dg en 41 wk + 5 dg
Alletwee helse bevallingen. Dagenlang weeen, uitgeput en uiteindelijk 2 keer een keizersnede.
wat een geduld moet jij gehad hebben zeg
een zelfde zwangerschap zegt dus niets over een jongen of meisje.
en het overtijd gaan ook niet :?
Mijn zwangerschappen zijn hetzelfde verlopen, alleen anders geëindigd.
Bij beiden niet overmatig misselijk, hetzelfde aantal kilo’s aangekomen.
Bij allebei hoge bloeddruk en stuitligging.
Maar, dus wel uiteindelijk anders geëïndigd.
Bij de tweede is hij naar hoofdligging gedraaid in de 34e week (bij gebruik van moxa) en ben ik ingeleid vanwege hoge bloeddruk bij 37 weken (bij de eerste zwangerschap hebben ze me eerder medicatie gegeven waardoor een inleiding niet nodig bleek)
was er veel verschil tussen inleiden en een spontaane bevalling?
ik vond inleiden best heftig ik hoop dat het bij deze niet hoeft.
Mijn eerste is geboren in stuitligging.
En ook al begon die bevalling vanzelf, ik moet je zeggen, dat vond ik nou niet echt een “spontane” bevalling :mrgreen:
Bij de inleiding heb ik maar 2 pilletjes ingebracht gekregen en toen kwamen de weeën al spontaan op gang.
Mijn vliezen zijn door de gyn. gebroken bij 3 cm ontsluiting en mijn zoontje is een uur daarna geboren.
Inleiding is hier dus heel vlot verlopen gelukkig.