Zo, dat is lang geleden dat ik hier een topic heb geopend, als ik het uberhaubt al eens heb gedaan 
Maar goed: ben dus even benieuwd wanneer jullie grote broer/zus hebben ingelicht over het nieuwe leven in jullie buik. N is vier, dat is natuurlijk een andere situatie dan een kind van bv 2.
Ik neigde eerst erg naar gewoon vertellen (met daarbij uitleggen dat het ook nog mis kan gaan én dat het nog heel lang duurt (nog eerst zijn verjaardag, en kerst en zo)), maar begin toch een beetje te twijfelen.
Dus vertel: wat hebben jullie gedaan? En ben dus vooral geinteresseerd in de relatief oudere (aanstaande) broers en zussen…
Whaaaaaaaa wat leuk, gefeliciteerd!!!
Wij hebben het Nathalie verteld toen ik eenmaal de 12 weken voorbij was, dit ook omdat ik 2 miskramen hiervoor gehad heb en ik echt zekerheid wilde.
:-*
Oja, Naat is net afgelopen week 4 jaar geworden dus een beetje de leeftijd van Nano.
Max was 3 toen ik zwanger werd van Victor. EN aangezien ik direct vreselijk misselijk was en vooral moest spugen als hij op mijn buik drukte hebben we het hem direct verteld. Wel uitegelgd dat het nog erg lang duurde en gemarkeerd met eerst die jarig dan die enzv en uiteindelijk wanneer de baby kwam. Hij was nog niet oud genoeg voor een kalender anders had ik dat vast gedaan.
Mijn dochter was 3, dus wel iets jonger nog. Wij hebben het haar verteld vlak voor de hele wereld het mocht weten. Toen ik bijna 12 weken was hebben we het familie en vrienden verteld. Ik twijfelde of ze wel zo lang een geheim kon bewaren, dus daarom hebben wij even gewacht. 
By the way, gefeliciteerd!!
Voor onze jongste heb ik nog een ma gehad en wij wilden het dus pas vertellen als we een goede termijnecho hadden gehad.
Onze oudste heeft echter dingen voorvoelt en zei zelf dat ik een baby in de buik had… dat hebben we toen een beetje laten varen die opmerking.
Na de termijnecho hebben we het vertelt dat er een baby in de buik van mama zat en dat als die helemaal groot en sterk was dan bij ons zou komen wonen.
Nou dat was goed :lol:
Paar dagen later kwamen de vragen over wanneer de baby nou zou komen… dus toen hebben we een soort ‘lijstje’ gemaakt. Eerst nog de verjaardag van de oudste, de zomervakantie, voor het eerst naar school (de oudste was bijna 4 op dat moment, de middelste 2,5 - die kreeg het dus veel minder mee), sint maarten, de intocht van sinterklaas… en als we dan sinterklaas zouden vieren dan zou de baby er ook bij zijn! (aangezien 5 dec. meer dan 3 week na mijn uitgerekende datum was durfden we dat wel redelijk stellig te zeggen ).
De baby hield zich keurig aan het lijstje… we hebben nog sint maarten gehobbeld (lopen kon je het in mijn geval niet meer noemen :oops: ) we hebben op tv de intocht van sinterklaas gekeken… en die man stond op NL’se bodem en mijn weeen begonnen spontaan. Strakke planning he :mrgreen:
Mocht er hier nog een 4e komen, dan zouden we weer wachten tot na de termijnecho. Nog los van het feit dat het risico op een mk dan kleiner is … het duurt lang hoor voor een kind die tijd!
Als je de termijnecho achter de rug hebt is het vaak nog 6 maand, dat is echt lang genoeg voor een kind om naar toe te leven.
En ook hier nog gefeliciteerd :inlove:
Onze oudste was al 10 en die hebben we het verteld voodat anderen het wisten, met een week of 8 geloof ik. Maar ja hij kan zijn mond goed houden natuurlijk!
Ik zou denk ik op N’s leeftijd kiezen voor vertellen als je zeker bent dat iedereen het mag weten van jezelf
En even offtopic en toch ook weer niet: WAT leuk!!! gefeliciteerd!
@mamy wrote:
Onze oudste was al 10 en die hebben we het verteld voodat anderen het wisten, met een week of 8 geloof ik. Maar ja hij kan zijn mond goed houden natuurlijk!
Ik zou denk ik op N’s leeftijd kiezen voor vertellen als je zeker bent dat iedereen het mag weten van jezelf
Haha ja, ik weet idd ook wel hoe dat gaat. ik denk dat het ongeveer drie minuten duurt voordat nano naar zijn juf zal rennen om te zeggen dat zijn moeder echt geen baby in haar buik heeft, hoor....
Zo had ie ook echt geen hartje gemaakt voor moederdag voor me :angel:
Of dat ie een geheim heeft dat alleen papa en mama weten, en dat dat geheim is dat er een baby komt....
Maar goed, ik vind het stom als veel mensen het weten voordat hij het weet, en ik ben zelf niet zo goed in wachten tot 12 wkn (en vind dat ook niet zo nodig), en ik vind het bij zijn leeftijd ook wel heel leuk als hij het zelf mag vertellen aan mensen.
Maar goed, vooralsnog hou ik nog wel even mijn mond.
Wij hebben gewacht tot een week of 10, toen had ik al 2 goede echo’s gehad. Maar toen zij het wist, wist de hele wereld het geloof ik ook :mrgreen:
Hier ook maar gewoon meteen verteld…
Kinderen zijn eigenzinnig en hebben snel genoeg door dat mama moe is, niet alle geurtjes meer lekker vind en ineens staat te zwijmelen bij babykleertjes :lol:
Net wat de anderen al zeggen, eerlijk zeggen dat de baby nog zooooo klein is dat het ook nog verkeerd kan gaan met groeien, maar dat als alles goed Nano een zusje (toch :mrgreen: ) krijgt begin volgend jaar… Na de kerst en zo… je hebt genoeg mijlpalen om hem de termijn een beetje duidelijk te maken.
Enne… by the weg… ik ben helemaal flabbergasted :mrgreen:
gefeliciteerd joh… :dance:
@ariel wrote:
Max was 3 toen ik zwanger werd van Victor. EN aangezien ik direct vreselijk misselijk was en vooral moest spugen als hij op mijn buik drukte hebben we het hem direct verteld. Wel uitegelgd dat het nog erg lang duurde en gemarkeerd met eerst die jarig dan die enzv en uiteindelijk wanneer de baby kwam. Hij was nog niet oud genoeg voor een kalender anders had ik dat vast gedaan.
Even een aanvulling hoor
Max wist het een uur voor iedereen het wist. En dat was de avond na de test. Dus met 4 weken en 1 dag :mrgreen:
Ik wilde persé dat Mischa het wist voor de andere mensen. Ik was er bang voor dat anderen anders naar hem toe zouden komen van: dát is leuk, krijg je nog een broertje of zusje! En dat hij dan van niks wist.
We hebben het gedaan net voor de opa’s en oma’s het wisten, maar Mischa heeft eigenlijk z’n mond goed gehouden uit zichzelf.
we hebben het Annan verteld met een week of 6, ja, vroeg, ik weet het, maar mijn buik werd zichtbaar, ik kreeg bekkenklachten, en ik wilde Anna dus graag uitleggen waarom…
Ik weet zeker dat ik het wel tot een week of 8 geheim had kunnen houden, maar daarna zou ook de omgeving het gaan zien, en ik wilde niet dat ze het van een ander zou gaan horen.
Binnenkort ga ik een slinger maken met de plaatjes van een weekkalender uit een of ander tijdschrift (kopietjes maken), waarbij de dan elke week een plaatje mag wegknippen. Zo krijgt ze een beetje zicht op het fiet dat het nog lag gaat duren. Ik laat de slinger tot 42 weken doorlopen, ik denk dat dat wat teleurstelling scheelt.
verder praten wij ook in tijdsaanduidingen van: eerst is die jarig, dan nog die, dan nog die… de baby komt pas wanneer sinterklaas ook komt…
Sinterklaas komt in november, dus als het op TV begint, zou ik ook zo`n beetje moeten bevallen…
Wij wilden het Veron vertellen bij de 10 weken bij 2 goede echo’s… Nou ging mijn vader bij 8 weken zwangerschap onverwachts dood…
Ik heb het toen openbaar gemaakt… Toch hebben we het voor Veron nog enkele weken verborgen gehouden tot we zeker voorbij de 12 weken waren (dit ivm miskraam het jaar ervoor)…
We hebben gezegd dat de baby komt als het zomer is… Tja het was wel lekker weer afgelopen weekend en ik had het niet erg gevonden als de baby er al was maar ja het is nog geen zomer zegt Veron dus ze komt nog niet…
grts patricia
Wow! Wat een mooi bericht om te lezen dat je zwanger bent!
Wij hebben het verteld toen iedereen het mocht weten.
Dat was bij 11 weken ongeveer.
wij hebben het de oudste van 5 verteld na de 12 weken. Hij zit op de school waar ik werk en had niet zo’n zin dat hij mijn werkgever zou inlichten + mijn klas en ouders van de klas…
Dat heb ik dus zelf gedaan (na 12 weken) en toen wist hij het natuurlijk ook…
Als de situatie anders was geweest had hij het waarschijnlijk wel eerder al geweten…
Ik had trouwens mijn mond niet hoeven houde, hij zegt er niks over :mrgreen:
Je doet je kind niets te kort door het achter te houden.
Ik heb meerdere miskramen meegemaakt en dat hoefde as van mij echt niet te weten; “ziek” was voor haar een afdoende verklaring. Ik ben echt niet van mening dat je kinderen voor teleurstellingen moet beschermen, maar dit is wel iets bijzonders en als het die eerste weken mis gaat een best heftige teleurstelling. Aan de andere kant zijn kinderen hier ook flexibel in natuurlijk, maar dochter zou er hier erg veel moeite mee hebben gehad omdat ze zo graag een brusje wilde.
Daarnaast duurt een zwangerschap heel erg lang. Voor mij persoonlijk ook een reden om te wachten.
voor nano is het denk ik wel wat begrijpelijker als ik het vertel als zijn vader er nog is, want hij weet heel goed dat je een vader en moeder nodig hebt om een kindje te maken (hij stelde laatst zelf nog voor om nu maar eens een baby te maken aangezien papa nu hier was :mrgreen: ), en daarbij is het natuurlijk ook wel fijn om het te vertellen als papa er ook nog is, en er dus bij is. Dus het wordt dan sowieso uh, met 10 wkn of zo? geen idee, ik kan even niet rekenen :mrgreen:
ja dat is wel zo leuk eigenlijk ja…
Volg je gevoel, dan is het altijd goed toch…
Heb je de vorige keer de bevalling zonder vader gedaan eigenlijk?? En nu, kan hij daarvoor naar Nederland komen???
Sorry, ben gewoon nieuwsgierig…
grts patricia
@fiep klophout wrote:
voor nano is het denk ik wel wat begrijpelijker als ik het vertel als zijn vader er nog is, want hij weet heel goed dat je een vader en moeder nodig hebt om een kindje te maken (hij stelde laatst zelf nog voor om nu maar eens een baby te maken aangezien papa nu hier was :mrgreen: ), en daarbij is het natuurlijk ook wel fijn om het te vertellen als papa er ook nog is, en er dus bij is. Dus het wordt dan sowieso uh, met 10 wkn of zo? geen idee, ik kan even niet rekenen :mrgreen:
zou je niet kunnen proberen de termijnecho eerder te krijgen? Dan kan papa ook nog mee 8)
Gezien het voorstel van Nano kun je hem dat ook prima met 12 wk uitleggen trouwens