Wanneer zijn jullie voor een tweede kindje gegaan? Dwz, hoe oud was je eerste?
Wij gingen voor een tweede kindje toen onze dochter 2 jaar en 4 maanden was. Helaas is er wat tijd overheen gegaan en was ze bijna 4,5 toen haar broertje geboren werd.
wij zijn voor een tweede gegaan toen L. 7 maand was,maar we wilden ze dan wel snel op elkaar 
Onze zoon was toen 1 jaar en 8 maanden.
Dochter was 8 mnd toen we besloten voor nr 2 te gaan… was snel raak… er zit anderhalf jaar tussen… :thumbup:
Helemaal geen voorbehoedsmiddelen ertussenin, maar na een maand of 4 a 5 echt actief bezig.
op de 1e verjaardag van onze oudste was ik 3 maand zwanger van de 2e.
Net als bij Faizaa besloten we met 8 maand dat we graag een 2e zouden willen en een maand later stond ik misselijk met een positieve test in handen (want eigenlijk was die test niet meer nodig, zo misselijk als ik al was direct).
Na 8 maanden voor de 2e gegaan en er zit bijna 20 maand tussen (dus na 3mnd zwanger).
Daarna weer na 8 maanden voor de 3e gegaan, maar daar zit straks 24 maand tussen (duurde wat langer en een MK tussendoor)
Wij hebben onze oudsten dicht op elkaar, 15 en 18 mnd ertussen en dat vind ik ontzettend leuk. Maar nu komt er dus een kleintje aan die dan 6,8 en 9 jr scheelt en ook dit is wel weer heel bijzonder hoor Heel anders, maar ze maken het heel bewust mee nu natuurlijk, hebben voor de baby dingetjes gemaakt die ook echt bruikbaar zijn zeg maar, ik heb straks alle tijd voor de baby (dat realiseerde ik me toen de jongste door bepaalde fases ging, dat ik dat helemaal niet zo had opgemerkt bij de oudste/middelste gewoon door de drukte).
Ik had dit topic ook kunnen openen 
Ik zou het graag van verschillende kanten willen bekijken. Uiteraard wat is een leuk leeftijdsverschil tussen de kinderen.
Maar ook wat is voor jezelf praktisch? Loop je tegen praktische problemen aan als de kindjes kort op elkaar komen?
Ik denk dan: Je bent dan zwanger en hebt nog een kindje wat je veel moet tillen. In een autostoeltje moet zetten, de trap op en af dragen etc. In de afgelopen zwangerschap kon ik zelf mijn rust pakken wanneer ik maar wilde. Maar dat zal een volgende keer wel anders zijn.
Zijn er mensen die daar iets over kunnen vertellen/zeggen?
Ik denk dat dat heel moeilijk te voorspellen is.
Tijdens mijn tweede en derde zwangerschap vond ik het zwaar dat ik heel de dag met nog een baby en later baby en peuter bezig was. Ik kon daarentegen wel een middagdutje meedoen of gewoon lekker een dagje thuisblijven als ik me niet goed voelde. En meeste van de tijd voelde ik me prima, dat scheelt ook nogal.
Nu zitten ze op school en kan ik heel de ochtend rusten. Maar die paar keer op en neer naar school fietsen viel me zwaar, en dat moet, iedere dag, meerdere keren. Dan nog sporten, spelen met vriendjes etc.
Ik kan ze moeilijk lekker een dagje thuishouden zodat ik rustig aan kan doen.
Aan de andere kant was deze zwangerschap de eerste waarin ik last van mn bekken had, en had dat met nog een kleintje wat je moet tillen ook heel pittig geweest.
Hier zit tussen de eerste en tweede 3,5 jaar.
En tussen de 2e en 3e zit straks 2 jr en 4 mnd.
Ik had graag wat eerder een tweede gehad, maar achteraf vond ik het leeftijdsverschil ideaal.
Mijn zwangerschap ging goed, maar was redelijk zwaar. Doordat ik stopte met werken ging het wel beter, maar thuis ging natuurlijk gewoon door. Mijn zoon was met zijn 2,5 goed in staat om zelf te spelen en de trap op en af te gaan. Ook kon ik hem uitleggen dat ik niet meer mee kon rennen of spelen op de grond, maar wel dat we een puzzel konden maken of knutselen etc. En hij gaat 's middags nog naar bed, dus die 2 uur kon ik ook rusten.
Om na een half jaar al aan een tweede te denken was voor mij sowieso geen optie omdat mijn eerste (en tweede ook maar dat wist ik toen nog niet0 via een ks is geboren.
Levi was 2,5 toen Yari geboren werd :thumbup:
Tussen Dylano en Kyara zit 10,5 maand.
Dylano was +/-3 maanden toen ik zwanger raakte van Kyara.
En Kyara is 4 weken te vroeg geboren.
Heel kort dus maar heel leuk!!
Wij willen eind dit jaar voor een 2e gaan, Lesley is dan bijna 1,5 jaar…
Bij de eerste was ik in 1x zwanger, stel dat dit weer zou gebeuren dan zou ik in september bevallen van de 2e en dan is Lesley dus 2jr en 2 maanden oud…vind ik een mooi verschil…
Mocht het niet in 1x lukken dan is het dus iets meer haha!
Ik zou nog niet te snel voor een 2e gaan ook ivm het tillen van je 1e kindje en die is nog zo afhankelijk van je…Vind het wel lekker als je eerste al wat kan lopen en wat zelfstandig is.
Bij beiden met 9 maanden gestopt met pil, tussen 1 en 2 een miskraam en daar duurde het ewat langer allemaal, de 3e x na 2 rondes een positieve test. Deze zwangerschap valt me zwaarder dan bij elise, geen tijd om te dutten want elise slaapt niet meer. Maar ook rekening houden met jesse die nog getild moet worden. Wel geweldig dat de jongste 2 zo dicht op elkaar zitten, ben heel benieuwd of dat nou ook echt kameraadjes gaan worden ( en dan vooral in crime )
@miro wrote:
Ik had dit topic ook kunnen openen
Ik zou het graag van verschillende kanten willen bekijken. Uiteraard wat is een leuk leeftijdsverschil tussen de kinderen.
Maar ook wat is voor jezelf praktisch? Loop je tegen praktische problemen aan als de kindjes kort op elkaar komen?
Ik denk dan: Je bent dan zwanger en hebt nog een kindje wat je veel moet tillen. In een autostoeltje moet zetten, de trap op en af dragen etc. In de afgelopen zwangerschap kon ik zelf mijn rust pakken wanneer ik maar wilde. Maar dat zal een volgende keer wel anders zijn.
Zijn er mensen die daar iets over kunnen vertellen/zeggen?
Ow meid, woordenuitdemondtrekken…
Ik zit ook steeds wat is het beste, veel tijd, weinig tijd?? En idd de praktische dingen.
Dus ik lees mee…
Wij hebben, op 1 maand na, 2 jaar tussen de mannetjes. Toen Tycho net wel/net niet een jaar was bleek ik onverwachts zwanger. Moest er erg aan wennen, maar was al snel helemaal happy :inlove: Helaas werd dat een mk. Omdat we inmiddels zo aan het idee gewend waren besloten we de natuur haar gang te laten gaan en was ik na 1x ongi weer zwanger van Jesse :inlove:
Wij vonden 2 jaar ertussen wel een mooi leeftijdsverschil. NU zou ik er niet meer voor kiezen (Als ik wist hoe het zou gaan destijds en bij een 3e kindje), maar het heeft ook met de (thuis/gezins) situatie te maken.
Ik vond de 2e zwangerschap veel zwaarder, had al vrij vroeg bekken klachten en werkte vanaf een week of 24 niet meer. Je kunt idd niet rusten wanneer je wilt omdat je al eentje rond hebt lopen (gelukkig liep Tycho al met 11 maanden).
Wat voor jullie goed voelt, is goed! Je weet nooit hoe het zal lopen. Bij de een positief en bij de ander wat minder, maar dat is altijd achteraf-praat.
Als jullie beiden ‘kriebels’ hebben en het beide zien zitten…
@Sennapen wrote:
@miro wrote:Ik had dit topic ook kunnen openen
Ik zou het graag van verschillende kanten willen bekijken. Uiteraard wat is een leuk leeftijdsverschil tussen de kinderen.
Maar ook wat is voor jezelf praktisch? Loop je tegen praktische problemen aan als de kindjes kort op elkaar komen?
Ik denk dan: Je bent dan zwanger en hebt nog een kindje wat je veel moet tillen. In een autostoeltje moet zetten, de trap op en af dragen etc. In de afgelopen zwangerschap kon ik zelf mijn rust pakken wanneer ik maar wilde. Maar dat zal een volgende keer wel anders zijn.
Zijn er mensen die daar iets over kunnen vertellen/zeggen?
Ow meid, woordenuitdemondtrekken…
Ik zit ook steeds wat is het beste, veel tijd, weinig tijd?? En idd de praktische dingen.
Dus ik lees mee…
nou mbt Levi en Yari was het allemaal geen probleem eigenlijk qua rust pakken etc.
Tja soms wel wat zwaarder als we weg gingen (speeltuin), maar dat kwam door de dikke buik.
Nu is Yari dus net een jaar, en loopt nog niet.
En ben dus weer zwanger. Geheel een verrassing.
Maar nu ervaar ik het allemaal als veel zwaarder. Yari kan wel zelf de trap op kruipen, maar lopen vertikt hij.
Dus soms is dat nogal zwaar. Ook omdat Levi nu dus niet meer in de middag gaat slapen, kan ik ook niet meer gaan liggen!
Rust pakken in de middag lukt dus niet, want er is altij wel 1 kind wakker (dat is dan weer jammer met een ouder kind haha).
Daarbij komt ook dat ik nu behoorlijke last heb van mijn bekken + bloedarmoede, en het daardoor dus allemaal nog zwaarder is.
Misschien als je gewoon “fit” zou zijn, het heel anders zou zijn natuurlijk :thumbup: