Waarom noem ik mijn huis de bende van ellende ??
Terror Tim begint eerst te denken dat mijn nieuwe GSM een duikboot was,
vervolgens gaat ie klimmen op alles wat hoog is…
Verstopt de poes in de wc, lettertijk dus, en doet de klep dicht!
Doorspoelen… riep ie ook nog ?
Klimmen op de TV kast als mama even niet kijkt?
gevolg, mijn glazen deur het schanier eruit ?
deur moet ik met een schroevendraaier open maken !
Oh ja het is erg leuk om je eigen slaapkamer te slopen,
in de commode is dus ook 1 deur eruit.
Hij klimt gewoon s’nacht lekker daarop, om vervolgens het licht aan te doen…
(en in de gloria te gaan zingen… om 4 uur in de nacht…)
Mijnheer klimt met slaapzak en al, uit de ledikant, die toevallig ook 1 spijl mist… mama maken hoor ik dan… proest zucht kreun…
Midden in de nacht hoor ik boem… mamamamaaa
heeft ie echt heel de gordijnrails naar beneden getrokken!
Eigenschuld TTje…
Als ik op de wc zit, hoor ik in de keuken gerommel, en dan pik ik wel iets uit de ijskast,
en verstop me achter de bank !
mama ziet het toch niet…
Douchen is ook leuk met grote broer,
dan gaan we gezellig oorwatstaafjes in het afvoer putje stoppen…
stom he dat de douche bak gaat overlopen ???
Mama moet het weer maken,
waar is mijn witte prins op dat mooie paardje ??
Mijn muur…
Ach ja krijg ik van opa lego, LEUKKKKK
kunnen we gaatjes in de muur mee maken, mama ziet het toch niet,
want die stond pannenkoeken te bakken…
Poepen…
weer iets nieuws,
als ik per-ongeluk in mijn broek poep,
is het leuk om met mijn hand in mijn broek te gaan wroeten,
en vervolgens BAH te roepen…
Maar goed ik ben eigenwijs, en loop lekker alleen naar boven,
met dat vieze handje…
Bedank Tim !
Ik ben blij dat je deze ochtend op school zit !
Mam is vandaag wendy, de vriendin van bob de bouwer…
Misschien zit je er niet op te wachten maareh: :lol:
oww zo herkenbaar… niet in die erge mate maar toch gaat aardig die kant op met onze kleine draak en ik hang echt werkelijk de vlag uit wanneer meneer een ochtendje naar de psz is…
en nu hebben we hier vakantie dus tja… pfff… hahaha
maar ff :hug: …
liefss
:hug: maar ook :inlove:
Pff heftige dingen vreet ie uit, maar als je dan dat snuitje ziet :inlove:
Goh, zijn er meer van dat soort???
Ik dacht dat de mijne de enige waren! Slopers zijn het!
We hebben net een nieuw huis, ik ben benieuwd hoelang alles het uithoud 
Sterkte! Behoorlijk pittig bij tijden…
Jeetje, begrijpelijk dat je daar niet vrolijk van wordt!
Straf helpt niet?
Is dit echt jongens gedrag? Komt het door de leeftijd?
Kan mij namelijk niet voorstellen dat mijn dochter dat zou doen :oops:
Misschien komt het nog, ooit 
straffen…
ik zet hem wel 20 keer per dag even appart…
elke keer zit ie weer ergens op :shock:
het maakt niet uit, of ik hem op zijn kamer zet, de gang, stoeltje… ect…
en jongens gedrag, geen idee…
Mijn oudste deed dat nooit…
Zelf op school, riep de juf, jeetje wat is tim een handebindertje…
:shock:
Heftig hoor!
Is zijn gedrag altijd redelijk moeilijk geweest dan?
Ik zou ook echt niet weten wat je eraan kan doen.
ja…
heel erg ondernemend, wil alles zelf uitvinden/doen/ondernemen…
en super eigenwijs…
(maar dat heeft ie van mij Een echte ram dus…
zoals eerder iemand eens schreef een rauwdouwertje…
maar nu gaat ie 4 halve dagen naar de psz…
dus ik hoop dat het nu beter gaat worden…
ik denk ook dat het komt ivm zijn grote broer,
er zit 7 jaar verschil tussen…
alles wat zijn grote broer doet/ en wil,
wil tim ook…
ik probeer ze zoveel mogelijk afzonderlijk te laten spelen,
spelen ze samen, wil tim alles afpakken…
Het is wel begrijpelijk ja dat hij ook de dingen wilt doen die zn broer doet.
Misschien is het ook meer zn karakter, een heel pittig karakter…
Ik wens je sterkte ermee, hopelijk draait ie snel bij.
Hoe is het met de poes :shifty: ?
Verder :hug: :hug:
Jeetje, die maakt het wel bont zeg!
En dacht dat ikzelf best wel wat gewend was, maar zo te lezen valt dat reuzemee :inlove:
Maar ik voel met je mee, volgens mij is dit wel zeer vermoeiend en slopend voor jou. :hug:
Wel een mooi kereltje hoor! :mrgreen:
Ik weet niet of je zit de wachten op tips, of dat dat niet de reden is waarom je dit topic hebt geopend,
maar ik weet nog van mezelf dat toendertijd Jesse het allemaal wat te bont maakte, dat ik hem echt een hele poos heel strak en dichtbij mij heb gehouden.
Gewoon om de meeste bende voor te zijn, maar ook om gelijk nee te kunnen zeggen als hij ook maar op het punt stond om iets te doen wat niet mocht.
Niet meer alleen in een kamer laten, constant met mij meegesjouwt, waar ik was was hij ook. Ook vermoeiend, maar na een week of 3 kon ik hem langzamerhand weer laten spelen terwijl ik boven even wat moest pakken ofzo.
en langzamerhand ging het zo weer beter. Maar ja, het was niet zoo extreem als wat jij omschrijft.
tips kan ik zeker gebruiken…
en met de poes gaat het goed…
ben gewoon zo moe van hem heel de dag te straffen, en nee tim te zeggen…
Wordt er soms gek van en blij als hij slaapt, zoals nu…
kind is ook dood op om 18.30 uur…
Vindt ik niet gek na zo hyper actief dagje…
als ik in bed lig, hoor ik mijzelf nog nee zeggen…
Leuk is het niet meer soms, dan haat ik die peuterfase…
maar ben weer blij als ik hem mag ophalen van school…
stom he…
He Gab,
Ik kreeg een beetje de neiging om te zeggen wat misty ook zegt (en die spreekt uit ervaring - ik niet - hoewel ik lasse op die leeftijd zelden uit het oog verloor) - om hem heel dichtbij te houden want ik krijgt de indruk dat hij vooral dingen doet als jij het niet kan zien.
Dus met koken hem naast je in de keuken zetten of zo. En als je boven de was moet doen, moet hij maar mee. En dan gaat ie maar mee naar de plee.
Lasse was/is ook een behoorlijk ongeleid projectiel (weliswaar een projectieltje bij jou Tim vergeleken) maar die is nu 5 en laat ik nu steeds meer uit mijn zicht zeg maar.
Misschien zit je helemaal niet op deze tip te wachten maar het viel me gewoon op dat hiij vaak is waar jij niet bent en dat hij dan stout doet.
@Bella wrote:
Dus met koken hem naast je in de keuken zetten of zo. En als je boven de was moet doen, moet hij maar mee. En dan gaat ie maar mee naar de plee.
En dat hoef je natuurlijk helemaal niet zo te brengen dat het 'moeten' lijkt. Hij kan vast heel goed helpen in de keuken, bij de was, etcetera. Grote kans dat hij het nog leuk vindt ook. :)
Ja dat probeer ik ook…
als ik ga koken zet ik een bak met lego in de gang als het ware zodat ik hem in de gaten kan houden…
ook boven de was opruimen, hup tim ook mee…
maar goed soms vraagt de oudste ook aandacht…
helaas is er geen papa in het spel die de boel kan opvangen…
Ik moet er ook niet aan denken om het opvoeden van twee kinderen alleen te doen (ik weet niet of ik daar de kracht voor zou hebben) en al helemaal niet niet als er links of rechts nog een gebruiksaanwijzing aanhangt.
Ik vind het echt knap hoe jij je staande houdt :-*
Gab, herkenbaar!
Heel erg herkenbaar!
Niet helemaal in die mate maar om het nog maar eens te zeggen: het is herkenbaar .
Terror Tim doet zijn naam eer aan.
Hier is het vooral het duo broer&zusje die heel fijn samen dingen kunnen doen, als niemand kijkt. Of zusje en haar hand… want haar hand doet altijd vanalles (tot het vasthouden van de schaar die haar haar afknipte aan toe).
En ik heb het echt wel geprobeerd hoor, ze te laten meehelpen in de keuken (en dan fijn ruzie maken wie er op t krukje mag staan :roll: plof) en vooral de jongste vindt het leuk, die helpt het liefst de hele dag.
Maar ze willen bijvoorbeeld niet met me mee naar de wc (en dat is begrijpelijk hoor :shifty: 
) en dat is nu echt zo’n moment.
Het is hier gewoon ook echt het probleem dat ik niet op 2 en nog minder op 3 plaatsen tegelijk kan zijn. En dat mijn energie ook eindig is.
Ik probeer er meestal maar de humor van in te zien.
Gasten verwachten bij mij ook niet dat ze in een net opgeruimd huis komen, pfff ik heb wel wat beters te doen !
bella… dank je… :-*
ik zit nu even heerlijk aan mijn thee, te genieten van mijn rust…
T-Tje gaat vandaag 2 dag-delen naar de PSZ !
En met een schuinoog kijk ik naar de speelhoek… :shock:
maar goed, ik riep altijd 7 jaar verschil is wel makkelijk…
Nou ik draai mijn woorden terug hoor!
Alles wat de oudste heeft, wil tim ook,
hoevaak ik de Nitendo wel niet moet afpakken,
terwijl ik elke dag roep tegen de oudste: leg dat ding hoog weg !!
En toch krijgt ie hem te pakken…
Wat heb ik gedaan?
op elke slaapkamer haakjes gedaan!
Ook bij de oudste, zodat hij zich even kan afzonderen,
zonder Tim…
Hier is het elke dag feest met vriendjes spelen,
soms wel 4 grote pubers…
tja kleine draak wil natuurlijk ook mee spelen.
Drama dus, stampvoeten, gooien, en ik blijf maar zeggen,
nee Tim jij blijft bij mij…
Ik probeer dan lekker te gaan knutselen, of even samen lezen,
maar Nee hoor, hij blijft zijn zin doorgaan…
ik hou stellig vol NEE, maar soms loopt die druppel zo over…
Ik kook dan, en denk jeetje …
Ben blij dat het zonnetje erweer is,
lekker allemaal naar buiten, de tuin is al terror tim vrij !
Eerst :hug: dan :lol: en dan pfiew ik ben niet de enige met zulke kinderen… De twee jongens hier kun je ook nauwelijks uit het oog verliezen. Ik heb me er maar even bij neergelegd. Voor dingen die echt niet kunnen gaan ze op het trapje in de gang (elkaar expres pijn doen, de kat pijn doen, dingen van een ander kapot maken) verder herhaal ik maar keer op keer dat het niet mag.
Als ik slecht in mijn vel zit zit ik zomaar in een negatieve spiraal, wil ik de spaarrekening plunderen en een enkeltje Rio kopen, en op het strand gaan liggen met een spannend boek ZONDER herrie. En als ik wel goed in mijn vel zit lach ik er maar om, en zie ze als twee onderzoekende wezentjes die gewoon heel graag willen weten wat er gebeurd als…, hoe … er van binnen uit ziet etc. Geboren onderzoekers, met een geweldige academische carrière in het verschiet, en die moet ik nu niet gaan onderdrukken, natuurlijk.
Ondertussen heb ik gewoon geen dingen in de ruimtes waar ze spelen waar ik echt verdrietig van zou worden als ze kapot gingen.
Ook ga ik er bij alles vanuit dat het bestaan van dingen tijdelijk is en dat alles wat het hier langer uithoudt dan een half jaar echt een ‘Het sterkste speelgoed van het jaar’ medaille verdiend.
Als ze het echt te bont maken en ik supersjacho wordt en ga schreeuwen en ze dus gaan huilen en we dus allemaal een beetje hysterisch worden helpt het bij de oudste om hem op de bank te zetten, muziek aan te zetten en een boekje te geven, dan wil hij zelf ook wel graag even rustig worden.
Nou, het gaat dus ooit over en dan heb je wel mooi een aantal verhalen om hem mee te chanteren / op zijn bruiloft wereldkundig te maken / in het bejaardentehuis mee te scoren
Sterkte er mee, en binnenkort kunnen ze weer buiten uitrazen…
Groetjes,
LaBruja