ik wist ook al lang voor ik zwanger was dat BV nooit een optie zou zijn…
en iedereen om mij heen wist dat ook…maar toen Dave geboren was en ik daadwerkelijk geen BV gaf, kreeg ik commentaar :shock: …
ten eerste slik ik medicijnen waarbij het dus niet mag en ten tweede zie mijn vorige berichtjes…
maar nu is iedereen aangewend en zijn ze wel blij dat ik geen BV geef…want nu kunnen ze ook af en toe de fles geven…en dat vinden ze maar al te machtig…
niets is veranderdelijker dan een mens :think:
we hadden een lichte voorkeur voor borst ( ik heb constitutioneel eczeem, astma, en een hele trits aan allergieen) ‘maar wat niet kan dat kan niet’
tijdens de zwangerschap hebben we het “open” gelaten… hebben alles wat we nodig hadden voor borst EN flesvoeding in huis gehaald en gezegd ‘we zien wel hoe het loopt’…
nou … niet dus…
Tom deeds iets raars met zn tong, hij duwde ipv zoog :roll:
zoeken en happen deed ie al helemaal niet :roll:
en hij was uitgeput van de laatste maand in mijn buik ( was maar 50 gram gegroeid in 5 weken en woog 2450 gr) en de lange heftige bevalling ( waarin hij bijna stikte door de navelstreng en verkeerd-om lag met zn toet)
zh was pro bv en dus werd er veel tegen zn hoofd geduwd en in zn nek gegrepen om hem aan te leggen maar meneer werd alleen maar woest en huilde dan zo erg dat hij het aangeboden flesje daarna amper leeg kreeg van vermoeidheid :wall:
dus gingen we fingerfeeden …wat een drama :doh: kokhalsen, huilen…elk druppeltje kotste hij uit.
toen ben ik maar gaan kolven met neusspray voor de tsr
en OOOO wonder…melk! en niet zo zuinig ook :dance: :mrgreen:
ik ben toen volledig gaan kolven en dat was mega zwaar
heb na 3 dagen handkolven een electrische laten kopen, meeeennn wat een verademing hahahah
maar idd zwaar: EN voeden EN een uur kolven per keer ( ik heb cup f, dat is niet zomaar leeg LOL) maar goed, er was melk dus wie was ik dat mijn zoon te ontzeggen…
wel ben ik toen gestopt met aanleggen ( de lk zei dat ik door moest gaan met aanleggen maar ik wilde tom geen nog groter tietentrauma geven)
ik had totaal geen tijd voor mezelf en draaide langzaam door van vermoeidheid, uitputting ( ook 's-nachts 2x voeden en kolven) en prestatiedwang
maar op de dag dat mijn man de flesvoeding opentrok en hem naar beneden droeg de trap af, om hem dan maar fv te geven omdat ik weer eens hartverscheurend huilde, toen gebeurde er een klein wonder :inlove:
mijn man had korte mouwen en dus blote armen… en ineens ging Tom’s hoofd naar zijn huid…hij zocht en smakte!
mijn man sprintte naar boven en…we hebben hem aangelegd…eeennn het lukte, hij dronk :inlove:
ik heb hulp gehad van een lk om alles goed op de rit te krijgen en inmiddels voed ik alweer bijna 2 maanden live
maar de vermoeidheid slaat weer toe, hij slaapt nog niet door, en mijn dagelijkse dingen vreten ook energie.
Tom drinkt vaak en veel en soms is mijn melk gewoon op :shock: terwijl ik flink stuwing heb op momenten dat er langere tijd tussen zijn voedingen zit…
nou ik ben er voort klaar mee.
de fv staat in de kast en hij heeft al hier en daar een fles gehad.
ik geef de bv die ik kan, en de rest gewoon lekker fv
geen gezeik geen gedonder 8)
ik denk dat de fv snel de overhand zal krijgen :shifty:
mijn schoonzus heeft 2x fv gegeven…borst? teveel gedoe
als ik dan vraag wat “gedoe” inhoud gaf ze geen antwoord :think:
dus ik bewonder de eerlijkheid in dit draadje :thumbup: