Ik stoor me aan automobilisten die consequent 10 km zachter rijden dan toegestaan.
Ik stoor me aan mensen die 2 gezichten hebben.
Ik stoor me aan hebberds, mensen die kosten wat het kost vooraan willen staan en een ander niks gunnen.
Ik stoor me aan mensen die geen rekening houden met anderen. Ik merk steeds meer dat het fijn is om juist hoffelijk te zijn. Gewoon een ander iets gunnen, ook al is het maar een simpel ding als iemand voorlaten bij de kassa. Het is zo leuk om iemand anders te zien oplichten bij het geven van jouw hulp of aardige opmerking.
mensen die op het laatste moment pas hun knipperlicht aan doen
honden-en paardeneigenaars die hun beest op openbaar gebied laten poepen
hondeneigenaren die hun hond los laten lopen/lop op hun pas laten lopen zonder hek
fietsers zonder licht en die geen richting aangeven
automobilisten die toeteren als afscheid of hallo
twintigers met een rijbewijs die denken dat ze rij-ervaring hebben maar ondertussen moedertjes met een pas los fietsend kind afsnijen met hun auto die niet bij de Nederlandse omgeving past
cassieres die de kassa openen en die roepen ‘ik ben open’ i.p.v. ‘de eerstvolgende wachtende mag hier komen’
@Dodde wrote:
cassieres die de kassa openen en die roepen ‘ik ben open’ i.p.v. ‘de eerstvolgende wachtende mag hier komen’
Hier op inhakend… dat je staat te wachten bij de kassa als de eerst volgende, dat er een andere kassa open gaat en de caissiere bovenstaande roept, en dat er dan iemand van achter uit de rij vrolijk naar de nieuwe kassa loopt… :naughty:
En als je daar wat van zegt, dan ben je “Zwanger, zeker?!” :wall: :snooty:
Ik irriteer me mateloos aan het feit dat hubbie altijd Macroni op het lijstje zet ipv MacAroni. En het vervolgens ook stug zo uit blijft spreken.
En het ergste is dat hij het doet om me op de kast te krijgen en het nog lukt ook :twisted:
Verder de gewone ergernissen in het verkeer en aan de kassa. Sta bijvoorbeeld altijd in de verkeerde rij :doh:
verkeerd afgestelde koplampen van tegenliggers :roll: en als je ze dan een lichtseintje geeft dat ze hun grote licht aan hebben, dat je dan alsnog hun grote licht in je snuit krijgt en ze die uit woede van jouw seintje aan laten staan tot je voorbij bent.
Net te hoge drempels in het verkeer.
Verkapte boodschappen van mensen, vooral tegen de kinderen.
Zoals dit: buurman zegt tegen onze Tim, hé Tim ga jij papa ook helpen met grasmaaien vandaag? :shock: (wij zouden helemaal niet grasmaaien, maar blijkbaar vond de buurman dat dit toch wel tijd was hiervoor)
Ik erger mij aan kuddevolk, die het liefste kleine kinderen onder de voet lopen om HUN (klein) kind het beste plekje te bezorgen.
Maar verder? ben ik best relaxed hoor hahaha
@Karin2 wrote:
Ik stoor me aan mensen die geen rekening houden met anderen. Ik merk steeds meer dat het fijn is om juist hoffelijk te zijn. Gewoon een ander iets gunnen, ook al is het maar een simpel ding als iemand voorlaten bij de kassa. Het is zo leuk om iemand anders te zien oplichten bij het geven van jouw hulp of aardige opmerking.
Héél herkenbaar… fijn gevoel hé?
Het ziekenhuis hier met extreem lange wachttijden, zit je eerst 45min in de wachtkamer, dan wordt je geroepen en in een kamertje van de arts gezet maar waar je dan nog eens 30min moet wachten op de arts… :evil:
Oooow ja, dat irriteert me mateloos: kassa-manieren!
Sta je in een lange rij bij de Prenatal. Iedereen snapt dan (denk je) dat als de tweede kassa vrijkomt, de volgende doorschuift, toch?
Nee hoor… Komt een mevrouwtje aanlopen met 1 artikel en die schuift zo achter de kassa (die net vrijkomt) En de hele rij staat er dus naast en zij kijkt ons zo aan van: ja duh mensen, je ziet toch dat de kassa vrij is?
“JA! Voor mij, domme doos!” (denk ik dan) Ik was nu immers aan de beurt.
Blijkbaar is het een erg moeilijk concept ofzo.
Net als wanneer er een tweede kassa opengaat: dan hoor je toch gewoon degene die dan aan de beurt is voor te laten gaan? Nee hoor; ze rennen achter hun kar aan door het gangpad om snel die nieuwe kassa te bemachtigen. Ooooooooo, rete-irritant!
(Ik ga ook altijd in de 2 over een rotonde. Is dat raar dan? Je gaat toch niet in de eerste versnelling een rotonde nemen? Tenzij je vanuit stilstand optrekt natuurlijk, maar dan schakel ik ook snel door naar de 2)
Haha erg herkenbaar. Dat moet gewoon goed zitten.
Tja waar word ik gek van? Als mijn sok halverwege de dag besluit een mooie opening te maken voor mijn grote teen en dat die daar dan doorheen piept;
en beha die niet lekker zit;
een onderbroek die opkruipt;
als iemand anders iets van mij gebruikt en het ergens anders terug doet (bijv. mijn man die mijn pinpas verkeerd terug stopt en ik in de super de kar boodschappen laat staan om thuis te ontdekken dat die pas ergens anders in mijn portemonnee zit en ik dus eerst boos mijn man op zijn werk gebeld heb);
eh eh eh tja dit zijn voor nu wel even genoeg openbaringen!
:mrgreen:
Oh heerlijk om te lezen. Maar dat van die dekbedden snap ik niet helemaal geloof ik. Als die toch netjes in de hoes zit blijft die daar toch gewoon zitten. Tja, ik laat mijn man het bed niet verschonen, want dan zit de hoes ook niet goed maar als het eenmaal goed zit, blijft die goed zitten :think:
Ow ik heb ook een gruwelijke hekel aan de kattebak verschonen. Bah! Maar ja ik wil ook niet dat ze alles buiten doen. :sick: :snooty:
@Fleur wrote:
Dekbed hebben wij ook vaak last van. Ons dekbed is 2 meter lang en bijna alle hoezen zijn 2.20. Dan heb je onderaan 20 cm over en dat verschuift in de loop van de week zodat je dus een flapje "niks’ over houd bij je hoofd. Héél irritant ook…
Kan je er dan niet met een naaimachine een extra naad in zetten met opening zodat je dekbed er nog wel in past?
ik heb ooit een overtrek gekocht en daar zat geen instopstrook aan. Daar heb ik een oude kussensloop voor open geknipt en die er aan vast genaaid. Dus geen koude voetjes meer in bed. :mrgreen:
Ach ik woon in het noorden van Drenthe, dus als je hulp nodig hebt…
Mensen die in de neus peuteren terwijl je voor deze persoon zit. Of extreem de keel schrapen in je nabijheid.
ARGGHHHH, ik heb zo’n collega en ik vind het zooooo vies :? !
@nomi wrote:
het enige waar ik me echt aan kan ergeren is dat mensen te laat komen…bah,kan daar niet tegen,loop dan te ijsberen…verder erger ik mij niet meer zo snel…heb ik afgeleerd,kost te veel energie…gebruik ik liever ergens anders voor…(ik kon er vroeger wel wat van hoor)
Daar kan ik ook niet tegen. Na een kwartier ben ik dan weg. Bij de huisarts/tandarts wil ik nog wel vragen hoe lang het nog gaat duren maar anders ga ik weg. Hetzelfde als iemand afspreekt bij mij en te laat komt. Zo was er iemand waarvan ik dacht dat het een vriendin was die chronisch te laat kwam, soms zelfs helemaal niet. Tja daar wachtte ik een kwartier op en dan ging ik met Stijn de hort op.
Wispelturigheid. Zowel bij mezelf als een ander, kan er niet tegen. Of gewoon niet weten wat ik ergens mee moet/wil. Ook iets om me aan te ergeren.