Giulian is deze week voor t eerst naar de basisschool.
Werkelijk een drama maakt ie ervan.
Maandag afgeleverd. Hij ging gelijk spelen en ik ben gelijk naar huis gegaan. Sjappo dacht ik nog.
Bij ophalen bleek ie t laatste half uur vreselijk gehuild te hebben. Hij wilde zn mama hebben. Om dat te doorbreken, is de juf even boos op hem geweest.
Tussen de middag was ie happy, maar bleef ie snikken. Hij heeft onwijs goed gegeten, maar zei dat ie moe was. Hij wilde eerst naar bed en dan nar school zei ie, maar de school kan natuurlijk niet wachten.
Om 1 uur op school: drama!
Ik heb weer een kus gegeven en ben vertrokken.
Later kreeg ik een telefoontje dat ie na een kwartier in slaap is gevallen. Bij ophalen bleek ie net wakker. Hij was weer blij.
Gisterochtend. Huilen. “Nee mama neem me mee, ik wil bij jou zijn.”
Kus en weg was ik. (de juf neemt hem dan over, want anders kan ik niet weg, hoor)
Gister tussen de middag. Hij was blij en niet meer verdrietig, zei ie.
Bij een buuv gegeten, omdat ie dat wilde (ja ff afleiden lijkt me een goed idee) en samen naar school en dat ging prima. Nog ff sputteren, natuurlijk.
Vanochtend ging t prima. Geen onvertogen woord tijdens t ontbijt.
Toen wilde ie tv kijken. Ik eerst nieuws en daarna begon k3. Dat wilde ie niet zien en daarmee begon t drama.
Hij begon te rennen door t huis, toen ik naar buiten ging. Heb m uiteindelijk moeten grijpen bij zn arm en hem op de fiets gezet en als een gillende sirene zijn we naar school gefietst. “Nee mama, breng me naar huis, ik ben moe, ik wil slapen. Ik wil niet naar school. Mama laat me bij jou blijven.”
Godzijdank was mn buuv net in de straat. Die zou haar kids ook naar school brengen.
Giulian was niet op andere gedachten te brengen en is werkelijk afschuwelijk tekeer gegaan. (en iedereen die hem kent, kan dit gedrag niet plaatsen. Hij is heel sociaal en ik heb hem van baby af aan zomaar bij iedereen kunnen “dumpen” als ik ff mn handen vrij moest hebben. Hij is zelfs nooit eenkenning geweest.)
Op school gelijk bij de juf gebracht. Was vandaag een andere en ze had al gehoord van hoe de week verlopen was bij haar collega. (nouja dan vergeten ze zijn naam ook niet meer hahah)
Ik ben met lood in mn schoenen het lokaal uit gelopen. Ben zo verdrietig.
Ik heb er ook de balen over in.
Normaal als Giulian van slag is, dan kunnen we erover praten en vaak kunnen we hem heel makkelijk gerust stellen.
Maar ik kan hem nu niet gerust stellen. Hij moet gewoon elke dag naar school en dat nog zo’n 14 jaar lang. Welke geruststelling, behalve dat mama hem weer ophaalt, kan ik hem bieden?
Ik heb hem nooit genegeerd met zulke noodkreten en nu moet ik erover heen kletsen, doen alsof ik niks hoor, of zelfs gewoon helemaal negeren.
Zoals gisteren: ik til hem van mn fiets, hij zegt ik wil niet naar school, mama, ik wil bij jou blijven. Ik til mn dochter van de fiets en zeg: ik hoor je niet, wat zeg je? Nu snel doorlopen hoor, anders komen we laat.
Zo heb ik nog nooit gereageerd. Normaal praten we er dan over. Ik hoor wat ie te zeggen heeft en dan reageer ik. Maar nu wordt het een eindeloze discussie en hoe t ook zei: hij moet naar school. Niks aan te veranderen.
Giulian is een jongetje die zich niet laat afleiden.
Altijd konden we tot een punt komen en voelde hij zich gehoord en nu voel ik me iig schuldig over hoe ik dit moet aanpakken. Ik weet het gewoon niet meer.[/spoiler]
School gaat nu goed (Joehoe!).
__________________________________________________________________________________________
En dan nu dit:
Ik ben vanavond gebeld dat er kleutergroepen zwemles gaan starten. Kinderen vanaf 4,5 jaar. (voor zwemdiploma A, elke week 1x een half uur ipv een uur die 5jarigen gelijk krijgen)
Giulian kan starten vanaf de week van 7 september.
Ik had gehoopt dat er een oproep zou komen dit najaar of komende winter. Ik heb gevraagd of er in januari niet nog een groep begint, maar daar kunnen ze geen garantie op geven en dan schuift ie automatisch door naar de 5 jarigen groep en mag ie pas vanaf mei beginnen.
Dat is natuurlijk net voor de vakantie en daar schieten we komende zomer vakantie niks mee op in t kader van dat onze zoon zich enigszins weet te redden.
Mijn idee is: wel doen, dan kan ie zich idd goed redden volgende zomer en aangezien hij nu toch volop meedraait in alle nieuwe dingen, maakt dit extra ding niet meer uit.
Ik kan kiezen voor vrijdagmiddag half 4, dan kan ie tussen 12 en 3 een slaapje doen eventueel en is ie zover mogelijk uitgerust voor zwemles (van maar een half uur).
Hij is geen held met water, dus het zou hem goed doen zo vlak na de vakantie, denk ik. (na de 3 wkn elke dag in t zwembad van de camping te hebben gezeten, werd die de laatste dagen pas zo vrij dat ie ook wel es dieper ging dan tot zn enkels.)
What say you?
Pffff moeilijk hoor. Zou het helpen als je hem de komende maand niet hele dagen naar school doet maar hem staps gewijs zou kunnen laten wennen. Hij is nu nog niet leerplichtig.
En maar blijven uitleggen dat het leuk is op school, dat hij daar nieuwe vriendjes krijgt en vooral dat jij hem als de school klaar is weer op komt halen. Ik roep ook maar wat hoor.
Ik mag het zelf allemaal over een maandje ondervinden.
Sterkte in iedergeval
hij kan toch nog wel een tijdje oefenen, je bent tot 5 jaar niks verplicht, dus probeer het even uit hoeveel hij aankan, eerst halve dagen is een idee. Heb ik met Su niet gedaan gewoon af en toe als het teveel was geworden (bij ons was het slapen dan dus echt niets meer 's nachts en kon je ons ook opvegen) achteraf had ik dat misschien beter wel kunnen doen, maar goed het is een kwestie van kijken en uitproberen wat ze aankunnen, mag je zelf gewoon beslissen hoor. Er zijn nl. mensen die denken dat het het beste is om ze er maar meteen vol tegenaan te gooien zodat ze hier het snelste doorheen zijn, maar dat is echt totaal achterhaald. En als ik Giul zo inschat is het best veel voor hem ook gezien de extra slaapbehoefte. En jullie zijn ook nog eens net terug van vakantie, dan is het allemaal best veel dus spaar jezelf en je gezin en kind en ‘doseer’ het schoolgaan. Misschien de eerste paar weken/maanden/jaar alleen 's ochtends tot hij zelf vaker wil ??
Met Su gaat het gelukkig goed nu wat school betreft, zij was er nu echt aan toe en wij/ik ook, dus dat kwam mooi uit, blijkt nu, maar ik zou zeggen altid handelen naar de situatie waar dat kan, en dat kan eigenlijk bijna altijd, trek lekker je eigen plan hoor !!
x
:-* SUKSES !@!
IK zou hem ook wat langzamer laten wennen. Als hij de hele middag heeft geslapen op school lijkt mij dat een teken dat het gewoon teveel is. Hij is nog niet leerplichtig nu. Ik heb mijn dochter het eerst half jaar alle woensdagen thuis gehouden. Dat had ze even een dag midden in de week om echt bij te komen. In haar klas zitten ook kindjes die beginnen met alleen halve dagen. Ik zou kijken wat voor hem (en voor jou) haalbaar is en dan afspraken maken met de juf wanneer ie wel en niet komt.
Verder zou ik hem toch op de momenten dat ie rustig is uit blijven leggen dat kindjes van 4 naar school gaan en dat dat zo blijft. Dat je snapt dat ie het moeilijk vindt maar dat ie gewoon nog meot wennen en dat hij het vast heel leuk zal gaan vinden. Ik doe als mijn dochter een periode heeft dat ze er genoeg van heeft altijd heel erg de leuke dingen benadrukken. MAar dat had je zelf waarschijnlijk ook wel bedacht 
:roll:
Stekrte ermee, is moeilijk joh :-*
O en boekejs uit de bieb over het thema school… maar dat had je denk ik ook zelf al bedacht :mrgreen:
pfffffff lijk me idd. echt hartverscheurend ja als je je zoontje zo achter moet laten.
zo ie zo zou ik halve dagen eerst proberen zo kan hij ook rustig wennen.
Verder dacht ik zelf aan dat als jij hem s’ochtends breng dat je dan even 5 min. samen gaat spelen daar een puzzeltje of iets deed ik en mijn moeder ook wel eens bij me nichtje als we haar brachten.
Misschien is dat een idee???
Wel erg moeilijk hoor, zeg tie niet waarom die het niks aan vind of???
het is ook een hele grote stap voor ze zo zijn ze hele dagen bij mama en zo hele dagen naar school daarom zou ik het opbouwen.
Wens je veel sterkte want lijk me echt zwaar.
En Giul voelt natuurlijk aan dat jij er zelf zo een moeite mee hebt 
doe het anders gewoon zoals je het op de peuterschool deed ? Dat ging goed toch… verder moet ie vast nog even wennen en dat kost natuurlijk ook energie… is best een grote verandering voor jou en hem
sterkte meis en sukses, en het komt goed hoor voordat ie afstudeert…
gewoon je eigen ding doen en proberen je zo min mogelijk sappel te maken (hihi erg moeilijk, weet het ! :oops: )
dit heb ik heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel vaak gezien! ik zal het nog eerlijker zeggen, in extreme gevallen gaat dit wel een dikke maand aan!! en begint het na de herfstvakantie opnieuw, of het is huilen en drame tot de hefst en daarna over!!
Wat wij hier altijd deden was gewoon een riuteel van maken, vaste tijd komen, of als eerste of als een van d elaatsten, wat je afspreekt met de juf, dan binnen brengen, bij stoeltje zetten, iets zeggen… mama komt je om 12 uur weer ophalen en je blijft bij d ejuf… dan gewoon gaan!
Tis drama, maar als je er aan toegeeft, ben je vaker verder van de deur.
Overigens hadden wij een kindje wat ook echt naar huis ging, dus moets je de deur ook nog barricaderen… :roll:
Sterkte hoor!! het lijkt me vreselijk als ze zo huiln… k geloof dat je hart breekt 
schiet me nu nog te binnen, zijn favoriete knuffel mee?? zou dat helpen? Hebben we ook wel eens gedaan… De eerste weken mocht knuffel dicht bij, na twee weken op de kast en alleen in de kring erbij, en op een gegeven moment alleen op de kast, en daarna namen ze em eigenlijk automatisch niet meer mee.
Onze Sam die keek er zo naar uit om naar school te gaan maar toen hij mocht was het zo’n drama.
Zodra hij nog maar opstond was het al van “ik wil niet naar school”, “de school is nog dicht”, “de juf is nog niet”, “het is te koud”, het is nog donker,…
Ik leverde hem net niet huilend af 's ochtends. Als ik hem ging ophalen had hij het altijd wel leuk gevonden en toen zei hij ook altijd heel enthousiast dat hij 's middag weer ging tot we voorbij de schoolpoort waren. Dan was het direct van ik ga niet meer terug hoor. Het was dus ook een drama onderweg naar huis, een drama om te eten en een superdrama om 's middags weer te gaan. Ik ging er zelf helemaal aan te onder. Toen hebben we besloten om hem voorlopig 's middags thuis te laten tot de voorjaarsvakantie. (begin december is hij begonnen).
Na een week of drie vond hij het steeds leuker en werden de ochtelijke drama’s veel minder en ik ben begonnen met 1 middag en dat zo verder uitgebreid. Tegen dat het voorjaarsvakantie was wou hij zelfs 's middags al overblijven om nog wat met zijn vriendjes te kunnen spelen.
Het enthousiasme om aankomende maandag te starten is weer ver te zoeken. Ben benieuwd hij zit nu bij de oudste van de klas in groep 2.
Kun je hem niet een paar weken thuis laten 's middags en dan na de najaarsvakantie terug eens proberen met de middagen?
Dankjullie wel allemaal!
Hier keek Giul er dus ook onwijs naar uit. Hij werd eind mei al 4, maar omdat de schoolvakantie vroeg viel, zei de juf dat ze het niet aanraadde hem nu naar school te doen. Het viel m tegen dat ie niet gelijk na zn verjaardag naar school mocht.
Nouja de rest is “geschiedenis”.
Vandaag is Elmar meegeweest. Die gaat hem op donderdagen naar school brengen en ik ben nu ff meegeweest om hen naar t klas lokaal te begeleiden.
Giul is zingend naar zn klas gegaan. Helemaal trots dat ie papa kon laten zien waar ie naar school gaat. Hij rende gewoon vooruit. In de klas dikke kussen en doei!
Vanmiddag was ik natuurlijk alleen en hij ging een plekje zoeken in de kring en zei: nu mag je gaan, mama.
Heel uitgebreid gezwaaid en goh, wat ben ik dan toch trots.
Ben benieuwd hoe t morgen gaat.
Vanmiddag een afspraak met zn juf gehad. Het ging gewoon heel goed vandaag en ze verteld dat hij gewoon genoten heeft en gespeeld heeft met een jongetje dat net zo rustig en lief is als hij.
Afwachten hoe t nu verder gaat.
jeetje Mandy wat een ommezwaai zeg hahaah.
gelukkig maar en nu maar hopen dat het zo goed blijft gaan.
echt een kwestie van wennen denk ik.
En je man zal wel niet gedacht hebben gaat toch goed :mrgreen: :mrgreen:
ooh ooh maar goed duim met je mee dat het goed blijft gaan.
Vanmorgen weer goed gegaan.
Wel klagen, maar ik herinnerde hem eraan dat als ie niet zeurt over school en gewoon gaat, hij vannacht bij de buurvrouw mag logeren. :mrgreen:
Hij ging de buuv (en de kinderen) vragen of zij ook naar school gingen en zo heeft ie zn buurmeisje die in de klaslokaal naast de zijne zit gebacht, een kusje gegeven en hebben we hem zonder moeite in zijn klas kunnen achter laten. Helemaal top!
Ben echt rete trots!
wow zeg… gelukkig dat ie het nu wel fijn vindt om te gaan… al vond ie 't stiekem natuurlijk al wel fijn om er te zijn als jij er niet bij was
goed gedaan hoor van Giul (en jou)… :thumbup:
Hahaha, wat een ommezwaai!
En gelukkig ook maar!
Thomas heeft er dit jaar, nu hij in een andere klas en bij een andere juf zit wat meer moeite mee, met afscheid nemen, maar door elke dag hetzelfde ritueel (kindjes komen binnen, geven juffie een hand, gaan in de kring zitten en als het bellekindje van die dag het belletje luid nemen ze afscheid van de ouder(s)) een lieve juf en zijn trouwe knuffel Poes/MauwMauw gaat het elke keer toch nog goed, alleen heel even (nu 2 keer geweest) dat hij zich aan me vastklampt en zegt dat ik in de klas moet blijven. Wel moeilijk om je dan toch los te maken. Maar ik weet gewoon dat hij het daar goed heeft.
Maar als Giulian altijd zo moe is, zijn halve dagen dan geen goed idee?
Dan kan hij rustig aan wennen. Het is ook onwijs vermoeiend school!
Thomas valt nu nog vaak in slaap 's middags (en hij heeft “maar” school tot 13uur).
Wat goed dat het nu zo goed gaat! Gelukkig maar!
@minni wrote:
Giulian is deze week voor t eerst naar de basisschool.
Werkelijk een drama maakt ie ervan.
Maandag afgeleverd. Hij ging gelijk spelen en ik ben gelijk naar huis gegaan. Sjappo dacht ik nog.
Bij ophalen bleek ie t laatste half uur vreselijk gehuild te hebben. Hij wilde zn mama hebben. Om dat te doorbreken, is de juf even boos op hem geweest.
Ik ben blij dat het nu goed gaat!
Eerlijk gezegd heb ik je verhaal bovenaan maar half gelezen. Ik bleef al steken bij de woorden dat de juf even boos op hem is geweest :shock:
Op zijn eerste schooldag ? En dan al boos ? Ik hoop dat ik het verhaal verkeerd begrepen heb door maar half te lezen want anders zou ik de juf even naar een herscholingscursus voor kleuters sturen.
Ik heb er geen idee van.
Volgens haar was er echt geen land mee te bezeilen en toen ze even boos tegen hem had gedaan, was t over en uit.
Ik hoop maar dat dit geen blijvende schade heeft opgeleverd bij hem. :eh:
Hoe dan ook: het gaat nu goed. Hij heeft een vriendje en is daar zo schattig mee.
Hij brengt eerst zn buurmeisje, die in het lokaal naast hem zit, naar haar klas en dan gaat ie naar zn eigen klas, waar hij zn vriendje ziet. Super schattig!
@Karin2 wrote:
@minni wrote:Giulian is deze week voor t eerst naar de basisschool.
Werkelijk een drama maakt ie ervan.
Maandag afgeleverd. Hij ging gelijk spelen en ik ben gelijk naar huis gegaan. Sjappo dacht ik nog.
Bij ophalen bleek ie t laatste half uur vreselijk gehuild te hebben. Hij wilde zn mama hebben. Om dat te doorbreken, is de juf even boos op hem geweest.
Ik ben blij dat het nu goed gaat!
Eerlijk gezegd heb ik je verhaal bovenaan maar half gelezen. Ik bleef al steken bij de woorden dat de juf even boos op hem is geweest :shock:
Op zijn eerste schooldag ? En dan al boos ? Ik hoop dat ik het verhaal verkeerd begrepen heb door maar half te lezen want anders zou ik de juf even naar een herscholingscursus voor kleuters sturen.
Ik denk dat je dat boos zijn moet interpreteren als hem even hebben aangesproken op zijn gedrag. Dat doe je als moeder zelf ook als je kind in boosheid, woede, verdriet oid blijft hangen. Ik weet dat de juf Femke ook even ‘boos’ toespreekt en vind het prima omdat Femke dat juist nodig heeft om zich te vermannen en over haar boosheid/woede/verdriet heen te stappen. Wat is daar dan mis aan?
Wat daar mis aan is ? Even toespreken is niets mis mee maar ik lees ook niets over dat hij getroost is. Dus als ik lees dat de juf boos op hem is geweest op zijn eerste schooldag omdat hij zo moest huilen, vind ik dat kwalijk. Om zoiets te doorbreken troost je een kind en als het ontroostbaar is, dan leid je het af of bel je toch naar huis. Een kind moet zich veilig voelen bij de juf, helemaal als hij deze nog maar net 2 uurtjes kent!
Als het al de zoveelste keer is dat een kindje huilt om mama en je kent het kind goed genoeg om deze op de juiste manier “aan te pakken” dan vind ik dat heel anders.
Minni maak je niet druk hoor, het zal geen blijvende schade hebben opgeleverd. Kinderen zijn heel veerbaar. Bovendien, als het niet goed zat, had je dat echt wel gemerkt. Ik zeg ook niet dat er iets mis is met de juf op zich, maar haar manier van aanpak vind ik niet goed.
Ik was er natuurlijk niet bij, ik ga af op wat jij schrijft. Misschien heeft ze best wel getroost en hielp dat totaal niet. Maar dat vind ik nog geen reden om boos te doen tegen een kind dat net 2 of 3 uurtjes op de basisschool zit. :shock: