Ik kan nog steeds elke dag wakker worden en het zo’n wondertje vinden dat mijn zoontje in mijn buik gegroeid is.
Wat het toch een prachtig iets.
En wat komt er dan in eens een liefde vrij voor je kindje ik vind het nog steeds prachtig en geniet nog elke dag.
Zat mij net te bedenken hoe mooi dit is en dat je echt gezegend bent als je dit mag mee maken.
Beetje sentimenteel misschien maar moest daar gewoon heel sterk aan denken met mijn schatje op mijn schoot :inlove: :inlove: :inlove:
O ja ik snap helemaal wat je bedoeld, ik geniet ook iedere dag van onze prachtige meid :inlove: En besef me ook steeds weer wat een groot wonder het is 
Heel mooi gezegd. En ook hier een zee van herkenning! :inlove:
Na 15 maanden vind ik het nog steeds bijzonder… Ik weet wat er technisch gezien gebeurt na een bevruchting en zo… Maar begrijpen dat er uit twee cellen zo’n prachtig apparaat kan komen dat blijft groeien en ontwikkelen… Nee, dat gaat mijn bevattingsvermogen te boven…
:inlove:
ook hier een en al herkennig, mooi verwoord zoals lissie ook al zei :inlove:
Zijn jullie ook van die sentimentele emo-dozen geworden die elke avond nog even in de wieg/het ledikant kijken en stiekem huilen van geluk…?? :?
Zelfs na 4,5 jaar heb ik dat soms nog. Heerlijk om nog even bij dat dametje te kijken. En soms doet ze iets leuks of liefs en dan wordt ik helemaal warm van binnen. Nog meer dan trots :inlove:
En als Anyk bij me ligt te drinken krijg ik gewoon vlinders in mijn buik. Helemaal verliefd :inlove: Eigenlijk zou ze 's avonds gewoon in haar eigen bedje moeten slapen. Maar ze ligt hier heerlijk in haar wiegje, dan kan ik zo nu en dan even naar haar kijken hoe lief ze ligt te slapen :-*
Ik ben altijd bang dat ik wakker word en alles heb gedroomd…
ik herken het ook hoor. het is echt een wonder. ik denk er ook vaak aan van mijn zoontjes kwam uit mij. en heefd in mij gegroeit, en groeit nu verder… ik dacht toevallig vandaag nog van. dat ik zo blij ben dat ik dit mag meemaken.
ik herken het ook helemaal :inlove: :inlove: :inlove:
Ik herken het helemaaaal :inlove:
Ik herken het ook zo! Ik heb dit de hele zwangerschap al gezegd, en nu hij er is helemaal. Maar het valt me wel op dat veel mensen dingen maar als vanzelfsprekend aannemen… Kijk maar gewoon op straat, we respecteren elkaar amper, maar je eigen kind is een wonder… In feite is iedereen een wonder natuurlijk, maar dat wordt vaak vergeten…
Ook ik kan het helemaal volgen…
Zo geweldig mooi.
Vandaag had ik het met mijn vriend over het steeds sterker wordende gevoel voor mijn dochtertje. :inlove:
En volgens haar wordt het alleen maar ‘erger’!
Daarom is het voor mij het volgende verhaal bijna niet te volgen:
Vorige week heeft een bekende van mij een einde aan het leven gemaakt terwijl ze een dochtertje heeft van een paar maanden.
Ze wilde heel graag kinderen en heeft er een lange tijd op moeten wachten. In eerste instantie was ze mega gelukkig, maar halverwege de zwangerschap ging het mis. Ze raakte in een hele zware depressie.
Helaas heeft niemand maar dan ook niemand haar kunnen helpen.
Ik vind het zo schrijnend dat iemand zo ziek in het hoofd kan worden.
Moet er nog zoveel aan denken, vooral omdat ik zelf een kleine heb.
Sorry maar toen ik de 1e regels op schreef kwam ineens het gevoel dat ik dit moest opschrijven, maar het is wel het tegengestelde van het onderwerp.
Wat fijn dat wij zo van onze kindjes kunnen genieten!!!
Vanwege complicaties heeft Ruben de eerste paar dagen op de kinderafdeling gelegen. Als ik dan met mijn ziekenhuisbed of de rolstoel bij hem kwam, stond ik elke keer weer verbaasd en dacht: is dit prachtige wezentje echt wel van mij of heb ik alles maar gedroomd?
Moet zeggen dat ik door de ziekenhuisopname en alles nog wel moeite had met me aan Ruben te hechten. Toen we eenmaal beide thuis waren, was dat gevoel er heel erg snel.
Nu kan ik uren naar mijn kleine mannetje kijken. Ik laat zijn slaapkamerdeur op een kiertje staan zodat ik regelmatig even naar hem kan kijken door de kier tussen de schanieren van de deur.
Zucht, wat ben ik verliefd op dat kleine wezentje (vooral als hij zo naar mij lacht als bij mijn avator).
Liefs Stephanie
Ook ik ben stapel verliefd op mijn zoon en als hij lekker zijn armpjes om me heen slaat en tegen me aan in slaap valt ( gebeurt bijna nooit)
Dan kan ik wel huilen van geluk!!! :inlove:
Af en toe overvalt het me gewoon hoe gelukkig ik ben met de kleine dingetjes en janken doe ik dan ook regelmatig 
met een big smile :mrgreen:
Ik vind Lotte ook de allerleukste en liefste :inlove:
hahaha nee ik kan dat helemaal volgen hoor. Ik zit soms savonds met haar op de benen en zeg dan tegen haar meissie mama is zo blij met jou, mama houd zo vreselijk veel van jou… dat jij ooit in deze buik heb gezeten ongelofelijk.
Soms kan ik gewoon huilen van geluk van blijdschap van diepe liefde voor haar. Wij hebben al een speciale start gehad en geeft dit dan weer extra iets aan mee.
Liefs Marian
Ik volg het ook hoor!!!
De liefde voor Tomas zit zó
ontzettend diep, is niet uit te
leggen!!!
Mooi he, jaaaa echt ik begrijp je goed! Mijn kleine meisje is ook echt helemaal mijn ALLESSIE! :inlove: Het is de grootste rijkdom die je maar hebben kunt, echt echte liefde. Als ik zorgen aan mijn hoofd heb of whatever en ik zie mijn kleine poppetje dan waait alles van me af, want ik heb Milou! :inlove:
Ik vind het ook echt ongelofelijk dat ze in mijn buik gegroeit is,ik haar gemaakt heb (samen met pappa natuurlijk ), ik ben ZOOO trots op haar.
heeel herkenbaar idd…
na de geboorte van Aniek heb ik 2 dagen met open mond steeds naar haar zitten kijken, ik kon maar niet geloven dat ze van mij was, echt uit mij gekomen was, heb zelfs een paar keer aan anderen gevraagd… knijp me is En nu is ze dan hard op weg naar anderhalf, maar nog elke avond ga ik even bij haar kijken, knuffel haar nog even en ze weet het al zo dat ze vaak even door een ooglid spiekt en mama een glimlach geeft (met slaapogen en speen) :inlove: En Peter… Peter is mijn 2e grote liefde, zeg steeds maar tegen Ruud… ik ben verliefd en kan niet kiezen… moet ik nou voor mijn grote vent kiezen of voor mijn kleine… ach wat, neem ze gewoon allebei :inlove: Heeerlijk zoals die zijn neus in je nek kan duwen, begint te frummelen met het randje van mijn shirt en dan een diepe zucht van tevredenheid slaakt… oh wat een oneindig goed gevoel :inlove: :dance: