Jaaaaaaaaaaaaaa herkenbaar!
Ben nog steeds de emodoos die ik tijdens de zwangerschap geworden ben :mrgreen: (ik meganuchtere Fries :shock: nooit verwacht hihi). Maar ik ben zo verliefd op haar! En elke dag zie ik weer wat nieuws. Word ook helemaal emo als ze bij haar papa zo heerlijk in slaap valt met haar handje te kroelen op zijn borst :inlove: zucht :inlove:
(…zucht…) ja mooi he? Ik voel me zoooo rijk en ben zo dankbaar dat ik dit mee mag maken en dat ik het mooiste en liefste kereltje van de wereld heb gekregen wat ook nog eens gezond is…Waar heb ik het aan verdiend denk ik wel eens… :think: Toen hij uit me kwam en zn oogjes open deed en me heel aandachtig aankeek voelde ik het meteen: LIEFDE voor het leven, zo intens…
Ik zeg nog steeds regelmatig zij ipv hij. Ik kan er maar niet aan wennen dat ik echt een jochie heb en zo’n makkelijke ondanks zijn voedselallergie, want dat ben ik wel anders gewend met zijn zus.
Iedere keer weer maak ik het moment dat hij geboren was en Marcel zei: je vindt Luuk toch zo’n leuke naam weer mee. Ik moest echt zelf zien dat het een jochie was en nog kon het ik niet geloven.
Zielsgelukkig. :inlove:
Hoi,
Hier ook zo. Vindt het nog steeds een wonder dat dit "mensje"in mijn buik heeft gezeten. Ik geniet dan ook elke dag weer volop van haar :inlove:
Gr. Minke 
Hier ook hoor…
Soms denk ik terug aan m’n bevalling en dan zit ik met een brok in me keel!! Zo mooi… Als ze dan op je buik wordt gelegd…en je aankijkt met die oogjes alsof ze wil zeggen…“haai mam!” Ben jij nou mijn mammie?
Ik zit nu weer met een brok in me keel…pfffff
En als je dan 's ochtends in der kamertje komt en ze begint gelijk te lachen…dan kan ik haar wel opvreten.
Ze maakt me zooooo gelukkig!!