Al sinds Yoni op de basisschool zit loopt het niet lekker. Yoni heeft een ontwikkelingsvoorsprong en daar zouden ze rekening mee houden. Al snel hadden wij het idee dat het niet goed ging, maar we kregen op school geen ingang. Op mijn verzoek om een gesprek werd niet gereageerd. ‘Iedere ouder wil wel komen praten, daar kan ik niet aan beginnen.’ Begrijpelijk, maar met onze dochter ging het niet goed. De juf bleef beweren van wel, alleen was ze ‘sociaal emotioneel wat zwak’. “Dat zie je wel vaker bij deze kinderen.” Afijn, na bijna een jaar bleek tijdens het 10 minuten gesprek dat het helemaal niet goed ging. Ons gevoel klopte wel degelijk. Ze kwam huilend uit school, werd 's nachts huilend wakker en er openbaarde zich thuis gedragsproblemen (waar wij gelukkig wel goed mee om konden gaan). Op een gegeven moment was ze licht depressief. Wilde niks meer, had nergens meer zin in. Ze dacht dat ze maar raar was.
De stof die ze haar extra gaven was veel te gemakkelijk en het was duidelijk dat Yoni niet op haar gemak was. Thuis is ze een open en spontaan kind. Op school het tegenovergestelde. Na aandringen van ons is er iemand van buitenaf bijgehaald en is ze uiteindelijk getest. Er kwam uit dat ze cognitief 3 jaar voorloopt en dat haar emotionele ‘problemen’ op school voortkomen omdat ze bij haar leeftijdsgenootjes geen aansluiting vindt én ze niet uitgedaagd wordt. Haar iq is niet getest (ze is nog te jong), maar die is erg hoog, ze is dus hoogintelligent. Hij sprak over meervoudig begaafd, maar als ze zich zo doorontwikkeld mogen we er wel van uitgaan dat ze hoogbegaafd is. School zou dit oppakken, er zou een eigen leerlijn voor haar komen en we zouden er volledig bij betrokken worden.
Dat is nu gestart. Gelijk de eerste week hebben we aan de bel getrokken, want er is niet voldoende uitdaging. We merken dat vooral aan een kind dat vol enthousiasme naar school ging en na een week al als een ziek vogeltje uit school komt. We hebben een gesprek gehad met de ib-er die ons volledig begreep, maar ze kon nog niks doen. Het is voor hun ook de eerste keer dat ze ‘zo’n’ kind op school hebben. Daar hebben we alle begrip voor en juist daarom willen we graag goed op de hoogte gehouden worden én mee kunnen praten. Het gaat wel om ons kind! Een prachtig kind met groot talent. Er wordt echter over haar gepraat of ze een stoornis heeft. Tenminste, zo komt het op ons over. Ze is motorisch niet heel sterk. Nou en? Lekker oefenen en verder geen probleem van maken. Emotioneel zit ze anders in elkaar dan een andere kleuter. De kinderpsycholoog heeft uitgelegd dat dat niet zwak is, alleen een andere beleving. Daar is niets aan te trainen.
Gisteren was er een gesprek met het zorgplatform, maar wij horen verder niks. Als we niet zelf doorgevraagd hadden hadden we niet eens over dat gesprek geweten. Nu is dat nog maar een dag geleden, maar de afgelopen 3 weken worden we werkelijk overal buitengehouden. We hebben het plan wel gekregen, maar het verzoek om hier over te praten wordt naast hun neergelegd. Aan de ene kant snap ik wel dat we geduld moeten hebben, maar aan de andere kant. We hadden in de zomer een heel vrolijk en blij kind in huis dat heel veel zin in school had. Nu ging ze eindelijk wat leren. En dat valt dus vies tegen. Ze mag 2 x een uurtje met groep 3 meedoen waar ze leert schrijven. (lezen kan ze al) Rekenen zou ze ook aan meedoen, maar dat is nog te makkelijk. (ik doe wel mee als het moeilijker wordt, als ze bij de 1000 komen :mrgreen: ) En we zien dat kind weer veranderen. Dat doet pijn. Dus blijven we ‘zeuren’ op school. We willen weten wat er gisteren besproken en afgesproken is. Vandaag heb ik nog niks gevraagd, ik geef ze tot begin volgende week de tijd om ons aan te spreken. Maar ergens vraag ik me af waarom er niet heel simpel een gesprek met ons gepland is volgende week of eind deze week.
Is het nu normaal dat je je kind volledig uit handen moet geven op school en dat je bijna geen zeggenschap meer hebt? Helemaal als het om een ‘probleemkind’ gaat. Problemen die er overigens niet eens hoeven te zijn. Met een goede aanpak en voldoende uitdaging leeft ze op en komt er een heel ander kind te voorschijn. Een kind zoals wij haar kennen.
Het is een ingewikkeld verhaal geworden geloof ik. Maar vraag ik nu te veel van school?
Nee je verwacht niet teveel van school.
Ik was zelf ook zo’n kind. Té intelligent en sociaal gezien zwakker. Mijn ouders hebben serieus overwogen om me een klas vooruit te laten plaatsen, dat kon toen. Omdat ik dan sociaal gezien waarschijnlijk helemaal de boot zou missen hebben ze daar niet voor gekozen. In de zesde klas kreeg ik wel aparte projecten om te doen (met rekenen was ik al lang klaar) Achteraf denk ik dat ze meer hadden kunnen doen. De middelbare school was voor mij een verademing.
Maar tot die tijd wil je niet wachten!
Ik weet niet hoe het gaat in scholenland tegenwoordig, maar is er wellicht een andere school waar ze naartoe zou kunnen die wél kunnen omgaan met een intelligent kind? Als dat zou kunnen zou ik dat zeker overwegen, ze is dan misschien wel haar vertrouwde klasgenootjes kwijt maar aan een nieuwe omgeving passen ze zich snel aan (je had ook kunnen verhuizen…)
Ik hoop voor jullie dat er een oplossing komt. Dikke :hug: voor Yoni en nogmaals je verwacht echt niet teveel.
mmm tja… mischien inderdaad eens uitkijken naar een andere school?
de school waar mijn kind op zit is er erg goed in om niveau verschillen tussen kinderen aan te pakken, er is hier bij mijn zoon in de klas een jongetje naar groep 4 overgezet en in de speelkwartieren mag hij gewoon nog naar de kleuters(is sociaal ook erg zwak) zodat hij daar toch met leeftijdgenootjes kan spelen, dus leerstof is nu voor hem prima geregeld maar ook het sociale aspect pakken ze aan (al waren zijn ouders het hier niet mee eens , zij vonden dat hij dan ook maar met de 8 jarigen moest spelen en dat kan dus niet he 
de meeste kinderen die dan wel hoogbegaafd zijn hebben nog steeds wel de behoeftes die een kind van zijn eigen leeftijd vraagt bijv. het spelen en de vrije tijd indeling)
dus kijk toch eens uit of er in de buurt geen scholen zijn die deze kids beter opvangen want zo gaat het zeker mis en heb je kans dat ze school als een verschrikking gaat zien…
Ik vind ook dat je niet teveel verwacht. Niet om jouw bijzonder dochter minder bijzonder te maken hoor, maar er zullen toch wel meer kinderen zoals haar zijn, dus er moet toch ergens wel een soort leerplan voor hun zijn. Ik zou alleen niet weten waar je zou moeten beginnen, maar ik wil je wel succes wensen.
Oe, typen met één hand terwijl ik zo veel te zeggen heb!! :?
Je vraagt ZEKER NIET teveel van school. Als het over jouw kind gaat, heb je het recht te weten wat er besproken is. Het wordt me uit jouw verhaal niet helemaal duidelijk waar in het traject de school zich nu bevindt, maar ik las in ieder geval ‘zorgplatform’. Dar is goed, dat betekent dat zij ook aan de bel hebben getrokken omdat ze niet weten hoe ze verder moeten. Nu lijkt het me ook heel lastig om voor je dochter een goede manier te vinden als de school nog helemaal geen ervaring heeft. Zij gaat dus de weg vrij maken voor de kinderen die na haar komen! Maar ja, daar schiet je nu niets mee op…
Misschien kun je bij de ib-er aangeven dat je graag op de hoogte gehouden wilt worden van de vorderingen. Geef aan dat je je nu niet rustig voelt.
Even nieuwsgierig: waarom zit Yoni nog niet in groep 3? Is dit vanwege het jonge gedrag?
Vorig jaar is op ons aandringen het zorgplatform ingeschakelt. Toen moesten we een contract ondertekenen waarin we al hebben laten opnemen dat wij bij elke beslissing betrokken moeten worden én dat we overal een schriftelijk afschrift zullen krijgen. (zeg ik 't zo duidelijk?) Begin van dit schooljaar (3 weken geleden) is het plan van Yoni ons toegestuurd. Ze staan dus ook echt nog aan het begin. Het zorgplatform houdt contact met school en adviseert. Ze hebben voorbeelden van leerlijnen voor ‘deze’ kinderen, compleet met verdieping en verbreding. Als het goed is heeft school dit nu ook, dan moeten ze er ook wat mee gaan doen. Het lijkt kort, maar 3 weken aanmodderen is voor ons kind al een eeuwigheid. Steeds een huilend kind van school halen is geen pretje. En een gemaakt vrolijk kind ook niet. We kennen de tekenen van vorig jaar nog, alleen wisten we toen nog niet waar het van kwam en hoe het verder ging. Nu wel.
Die eigen leerlijn is nog niet echt van start gegaan. De computer is stuk :roll: en behalve speelgoed om haar fijne motoriek te verbeteren (wat op zich wel leuk is) is er nog niet veel voor haar. Wel leert ze nu de goede letters schrijven wat ze heel leuk vindt. Maar hier is ze over een paar weken ook op uitgekeken. Ze geeft ook aan dat het nu heel leuk is, voor even :eh: Want ze leest al avi 2 en avi 4 komt ze ook goed uit, maar dan met een beetje hulp. En ze wil zoveel weten én weet veel. Wel heel leuk hoor en daar kunnen ze zoveel meedoen. Dat wordt dus niet opgepakt.
Er zijn inderdaad meer kinderen zoals Yoni, gelukkig wel. Het was een hele opluchting voor haar dat er meer kinderen zijn zo als zij en dat ze dus niet vreemd of gek is. Dat dacht ze dus echt.
Ze gaat nu 2x een uurtje naar groep 3. Wij zouden liever zien dat ze in een jaar tijd volledig instroomt naar groep 3 en dan na de zomer naar groep 4. Op zich heeft ze het nog wel nodig om zo nu en dan lekker te spelen en zich uit te leven. Dat was de reden waarom de kinderpsycholoog aanraadde wel naar groep 2 te gaan. School hangt heel veel op aan haar sociaal emotionele gedrag. Wel begrijpelijk, maar het wil er bij hun niet in dat dat waarschijnlijk verbeterd als ze met oudere kinderen speelt. Zoals ze zelf zegt doet ze nu heel hard haar best om net zo te doen als de jongens uit groep 2. En in groep 3 begrijpen ze haar beter en wordt er tenminste overlegd. Ze doet nu goed haar best in groep 2 ook al vindt ze het niet zo leuk want ‘juf moet het nog leren’.
We hebben school tot de kerstvakantie gegeven. Als het niet lukt houdt het op, dat is de afspraak. Als er niet gereageert wordt op onze op- en aanmerkingen (al is het in eerste instantie alleen maar overleg), dan kappen we er voor de herfstvakantie al mee. Maar dan moeten we naar een ander dorp hier 9 km vandaan. Dat is best wel een opgave. Daar is een jenaplanschool die veel beter aansluit op haar behoeftes en interesses. Daarbij hebben ze ervaring met kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong.
Ik kan me goed voorstellen dat dit een hele lastige situatie is. Ik heb al een aantal keer een kind in de klas gehad die (hoog) begaafd was. En, we hebben, de kinderen goed kunnen begeleiden, gelukkig.
Ik geef les op een Montessorischool en daar zitten 3 leerjaren door elkaar heen. Maar met 24 kinderen in een klas zitten ook automatisch 24 niveau’s. Waardoor je als leerkracht er heel nauw betrokken bij moet zijn want ze werken individueel en allemaal met hun eigen programma. De een gaat sneller met werkjes, de ander wat minder snel. Er is dus veel differentiatie mogelijk. Jenaplan werk niet precies hetzelfde maar hebben ook die uitgebreide mogelijkheden om te differentieren.
Waarom is het geen optie dat Yoni naar groep 3 gaat? Alleen dat ze emotioneel/ sociaal nog ‘zwak’ is? En wat bedoelen ze daar precies mee, dat zij met haar belevingswereld niet aansluit bij de rest van haar leeftijdsgenootjes? Op zich is dat logisch. Dat zie je vaker bij begaafde kinderen. Hoe is ze in dat opzicht met oudere kinderen? Het kan namelijk heel goed dat zij ook soc/emot. verder is dan de anderen en dus beter aansluiting vindt bij de oudere kinderen.
Het zou zonde zijn als ze ook op dit gebied moet gaan onderpresteren. Dat is het laatste wat je wilt.
Er bestaat trouwens Sociale Vaardigheids Training (SOVA). Ik weet niet of dat al voor jonge kinderen is, maar dat kun je navragen.
De school zou ook voldoede materialen moeten hebben om haar vooruit te helpen. De RT/ Ib-er zal toch wel een boekje voor haar kunnen maken met uitdagende lesstof.
Overigens zijn er ook heel veel leuke spelletjes te koop die zij kan doen in de klas.
Is er al aan de mogelijkheid gedacht om werk uit groep 3 naar haar eigen klas te halen. De juf is opgeleid voor alle groepen, dus zou zij capabel genoeg moeten zijn om haar daarmee te begeleiden.
Op internet valt ook veel te halen voor slimmere kinderen. Heb je al wat gesurft?
Ik weet niet of je iets aan mijn verhaal hebt. Ik wilde alleen zeggen dat ik vind dat jullie best veel meer van de school mogen verwachten. Mocht je vragen o.i.d. hebben. PB me maar!
Nee hoor je vraagt echt niet te veel van school. Ieder kind moet zich in eigen tempo kunnen ontwikkelen. En zeker als Yoni niet lekker in de vel zit op school dat moet er echt wat gebeuren. En ik kan me voorstellen dat de leerkracht niet elke dag met elke ouder een gesprek wil. Maar als je als ouder ziet dat het niet goed gaat met je kind op school dan is het toch niet meer dan normaal dat de leerkracht tijd maakt om dit door te sprken.
Gelukkig heb ik betere ervaringen. Mijn zoontje van 6 zit in groep 4. Heeft destijds groep 2 overgeslagen. Zat in groep 3 gelijk beter in zijn vel. Hij vind bij wat oudere kinderen gewoon beter aansluiting. En zonodig krijgt hij extra uitdagend werk. Maar er wordt zo ie zo met niveau verschillen binnen de groep gewerkt.
Volgens mij is het heel moeilijk uitspraken te doen over het sociale emotionele aspect op het moment dat je kind helemaal niet lekker in zijn vel zit.
neem eens contact op met Pharos
de oudervereniging van hoogbegaafde kinderen, ze hebben zelfs een telefonisch spreekuur meen ik :dance: [/url]
er is genoeg materiaal om hooggegaafde kinderen te begeleiden, als verbreding en als verdieping zodat de “gewone” leerlijn van school niet in het gedrang komt ( wat vaak als een probleem wordt gezien door school)
je zou ook kunnen aanbieden om de juf te ontlasten, en je kind een zlef samengestelde map met leerstof die niet op school behandelt wordt, maar die wel haar interesse heeft, mee te geven.
idd kan je dat makkelijk bij elkaar googlen
maar misschien heeft de schoolbegeleidingsdienst ook wel tips voor in die map
zeker daar haar cognitieve ontwikkeling zo voorloopt zou verdieping en verbreding een goed punt zijn
als je wilt mag je me ook wel een pb sturen :hug:
ff een vraagje tussendoor: kan ze echt al tot 1000 tellen? De meester van mijn oudste dacht ook dat hij wel hoogbegaafd was (en gaf ook aan dat ie vanwege zijn jonge leeftijd daarop niet getest kon of men niet wilde dat ie dat werd, worden), maar die telt nog niet zover hoor. Laat staan rekenen met dergelijke getallen.
Ik heb liever dat ie gewoon slim is dan hoogbegaafd, maar dat zal jij ook wel hebben, maar ik vroeg het me gewoon af. Hij kan al redelijk lezen en schrijft ook al hele boeken (soort kinderboeken, je weet wel, tekening, kan ie ook heel goed, met een regel eronder), dat heeft ie zichzelf geleerd.
ik lees net :wall: dat er al een programma klaar ligt voor verdieping/verbreding…jammer dat de school niet beter doorpakt…maar goed…een juf heeft ook maar 2 handen en een klas vol andere kinderen…
ik neig toch echt naar je eigen map meegeven zolang eea nog niet lekker loopt :shifty:
Ik denk ook dat je veel meer van de school mag verwachten. Natuurlijk zitten er meer kindewren in de klas, en heeft de juf meer te doen. Maar leerkrachten moeten tegenwoordig adaptief onderwijs bieden, dus elk kind op eigen nivo!! Ze mag zich absoluut niet verschuilen achter geen tijd of geen materiaal. Ik vind dit echt niet kunnen, en zou ook zeker maatregelen nemen!
Ik heb dit zelf meerdere keren meegemaakt in mijn eigen klas, en bij ons werkten die kinderen dan op eigen nivo in hun eigen groep. Nadeel is dan dat ze niet altijd aansluiting hebben op sociaal vlak, maar dat verandert niet als ze in groep 3 of 4 geplaatst worden. Hoogbegaafde kinderen zijn nu eenmaal vaak wat änders"op sociaal gebied.
Maar nogmaals, ik zou me als school en als leerkracht schamen wanneer ik zo mijn vak moest uitoefenen!
Sterkte!
ik zou verder kijken naar een andere school…
Dan kom je daaar al met een vehaal en weet de school wat ze binnen halen en wat ze er mee kunnen en willen. Ook jullie hebben dan duidelijkheid en kiezen duidelijk voor die school met dat plan.
als je echt wilt dat ze al aan het ‘echte’ leren gaat zou ik kiezen voor montesorrei, jenaplan of freinet, die zijn heel goed in het diffrentioeren w.b. de leerstof en staan vaak open om kinderen al door te laten gaan.
sterkte
Ik sluit me aan bij mijn voorgangster, volgens mij heb je op een nieuwe school voor jullie allen een schone lei, zonder alle bagage ofzo.
En dan meteen laten proberen in te stromen op het niveau dat ze aankan, groep 3 ofzo?
@Heksje wrote:
je zou ook kunnen aanbieden om de juf te ontlasten, en je kind een zlef samengestelde map met leerstof die niet op school behandelt wordt, maar die wel haar interesse heeft, mee te geven.
idd kan je dat makkelijk bij elkaar googlen
Dan zou een leerkracht dat toch ook gemakkelijk bij elkaar kunnen googlen? :roll:
klopt!
maar ja, dat kost tijd en moeite he 
adapatief onderwijs aanbieden kost veel tijd, inspanning en betrokkenheid/inzicht van de leerkracht.
het moet een beetje passen bij het karakter en de pedagogische houding van de leerkracht om zich daarvoor in te (willen)zetten.
een doorgaande positieve lijn kan dus door 1 leerkracht verstoort worden, van jaar tot jaar is het maar de gok hoe een leerkracht het oppakt en uitvoert
en als de school lange tijd niet zo gewerkt heeft lijkt de stap soms onneembaar :wall: :roll:
en daarbij: as de lk /school vooroordelen hebben over (hoog)begaafde kinderen kom je al helemaal nergens :?
toen ik op de pabo zat maakte ik AL mijn lessen en materiaal zelf.
ik ben afgestudeerd ( als eerst van die school) op thematisch en projectmatig onderwijs.
deze manier van werken zit in mijn hart en ik kan haast niet anders…het geeft geen voldoening. mijn pedagogische normen liggen hoog, en mijn honger een kind het beste voor hem/haar te geven op vakoverschrijdende wijze zit diep.
maar ik ken er genoeg die in de bieb hele boeken copieerden=, en nog nooit zelf hebben nagedacht over lesopbouw en inhoud.
die draaiden hun lesjes af en dat was het.
om als zo’n persoon adaptief onderwijs te moeten gaan geven kan een hele kluif zijn, zoniet onmogelijk gewoon omdat ze het inzicht niet hebben
het ligt dus erg aan wat ik hierboven schreef :mrgreen:
@ Bianca68
Het is echt belangrijk dat je meid ander stof gaat doen dan het schoolse.
Omdat anders haar voorsprong op enkele gebieden steeds groter wordt en het probleem dus steeds dringender en dwingerder.
Verdiepen en verbreden dus van de kennis die ze al heeft en andere buitenschoolse interesses ophalen en uitbreiden.
misschien is een taal die andere letters gebruikt dan wij een uitdaging voor haar? grieks ofzo?
ja ze is nog klein, maar letters en getallen zijn eigenlijk gewoon symbolen, en als ze daarin geinteresseerd is kan ze ook ander symbolen leren
edit: realiseer me nu pas dat je dan ook iemand moet hebben die grieks kan dom dom hihi…
een andere taal is wel een goed idee hoor, maar engels is dan weer iets wat met school in de weg kan zitten…denkt nog even na
heb je al contact gehad met Pharos?