Zelf ben ik van mening dat je naar het totaalpakketje moet kijken. Dus cognitief, sociaal-emotioneel, moreel, fysiek, etc… Pas als dat pakketje compleet genoeg is om door te stromen naar groep 3, zou ik er pas over na gaan denken.
Daar heb je gelijk in, alleen is dat soms heel lastig. Wanneer is iets voldoende en in welke situatie. Ik weet dat onze oudste in groep 1 niet op haar plek was en daardoor allerlei rare dingen had ontwikkeld. Ze leek dus totaal niet klaar. Maar bij oudere kinderen viel alles weg en leek ze bijna op een normaal kind. Wij hebben natuurlijk hele grote problemen gehad. Het ging niet om een kind wat een beetje voorliep. Maar een kind met een enorme voorsprong die emotioneel helemaal in de knoop zat met zichzelf hierdoor. School had allemaal ideeën waar het door kwam (en dat lag natuurlijk allemaal bij ons :wall: ) Uiteindelijk is er een GZ psycholoog bij geweest die haar thuis en op school heeft geobserveerd, getest en (gelukkig) tot een hele andere conclusie kwam dan school. Maar dat terzijde. Het lichamelijke hebben ze toen nog een hele tijd aangevoerd als reden om niet door te stromen. Ze zou dan de kleinste zijn in groep 3. Lachen, ze was ook al de kleinste in groep 2 :mrgreen: Natuurlijk heeft het ook problemen gegeven. Cognitief en soc. emot. totaal niet. Maar haar motoriek is al niet denderend en als je dan ook nog een jaar jonger bent. Ze heeft wel eens verzucht: het is moeilijk te knippen als een 7 jarige als je nog maar 6 bent.
Dat snap ik heel goed!
Ik bedoel het ook niet echt als oneliner ofzo. Vaak komt er veel meer bij kijken. Probeer alleen aan te geven dat je niet op een punt moet beslissen of afhaken.
Werk zelf ook in het onderwijs. En bij mij is het echt het belangrijkst dat de kinderen zich op hun plek en gewaardeerd voelen. Dat zijn de voorwaarden van waaruit je moet gaan werken. Of van waaruit ik werk. Daarna ga ik pas kijken of een kind doorstroomt of doubleert. =)
Dan bedoelen we eigenlijk hetzelfde Het belangrijkste blijft dat er goed en zorgvuldig naar het kind wordt gekeken. Het belang van het kind staat voorop. Niet dat van school, niet dat van ouders, maar dat van het kind. Helaas wordt dat vaak vergeten.
Ja hoor. Y.oni is een jaar naar een Daltonschool geweest in de stad. Dat was al een stuk beter. Daar had ze misschien niet eens hoeven te versnellen. Hadden we dat maar jaren eerder gedaan. Ze deden daar allemaal hun eigen werk, dus het viel niet op dat zij ander werk kreeg. De meeste kinderen hadden niet eens door dat ze niet mee deed met het gewone rekenen. Ze hadden daar voldoende voor haar om te compacten, te verdiepen en te verbreden. Na een jaar kwam hier een leonardo. Daar hebben we erg over getwijfeld, ze zat goed op haar plek. Uiteindelijk toch de stap genomen (met haar school achter ons!) en het gaat nu heel goed met haar.
Ik ben trouwens geen voorstander voor versnellen. Voor mijn gevoel is het een noodoplossing, die soms noodzakelijk is. Dan heb ik het niet over oktober of november kinderen die anderhalf jaar kleuteren. Helaas hebben lang niet alle scholen de mogelijkheid om kinderen die er boven uit steken voldoende uit te dagen. En dan kom je al snel op een versnelling uit. Maar het is geen beslissing die je bij een kopje koffie neemt.
Tot nu toe redt de jongste het uitstekend in haar eigen groep. Met extra werk. Ik ben benieuwd of ze dat vol houden, maar ik heb goede hoop.
Onze dochter is ook versneld. Ze is 2 weken geleden 6 geworden en zit nu in groep 3.
Maart 2009 is ze begonnen in de instroomgroep 1. Na de zomervakantie combiklas 1/2 met nog altijd groep 1 achter haar naam. In november tijdens 10-min. gesprek kregen we te horen dat Evy groep 2 was geworden, omdat ze onvoldoende uitdaging vond in groep 1. Het was echter niet vanzelfsprekend dat ze na de zomer ook naar groep 3 zou gaan, want ja dat sociaal/emotionele…In februari ging Evy ineens niet meer graag naar school, brullen bij het afscheid. Meteen een gesprek aangevraagd en docent was het met ons eens dat ze cognitief beter af was in groep 3, maar dat groep 2 ook nog belangrijk was ivm met haar eigen groei op soc/emo gebied. Wij zijn toen hulp gaan zoeken van buitenaf en het bleek dat Evy ook sociaal emotioneel al veel hoger zat en de kleuters haar gewoon niet begrepen en Evy sloot zich dus voor hen af en zocht tijdens het overblijven bijvoorbeeld contact met oudere kinderen.
Docent had het op die manier nog niet bekeken en door naar groep 3 was een feit. Evy zit nu redelijk op haar plek. Alles gaat haar goed af, zelfs schrijven gaat feilloos. Ze krijgt nu een volledig eigen programma, want het programma groep 3 is ze ook al voorbij. De versnelling heeft hier dus fantastisch uitgepakt, maar alleen dat is bij lange na niet voldoende! Veel verrijking verbreding en verdieping is heel belangrijk. In november/december is ze doorgetoetst om haar didactische niveau te bepalen. Dat blijkt ergens midden groep 4 te liggen en lezen zelfs eind groep 5. Ook de cito’s hebbende juffen verder afgenomen afgelopen februari en eind groep 4 scoort ze nog een B!
Voor ons is het nu de vraag hoe lang dit nog goed gaat. Het belangrijkste criterium voor ons is dat Evy lekker in haar vel zit en dat ze leert leren. Dat laatste is nog niet aan de orde helaas en zelf heb ik dat ook ondervonden, waardoor ik tijdens vervolgstudies in de moeilijkheden kwam en dat willen we voorkomen als het even kan. We zijn ondertussen ook in gesprek met Leonardo, want in het reguliere onderwijs lijkt een 2e versnelling onvermijdelijk, maar is niet wenselijk voor ons en ook voor dochter (met 10 naar het VO…liever niet!)
Ik denk (vind) dat veel scholen het aan zouden moeten kunnen om ook kinderen die er bovenuit steken voldoende kunnen uitdagen. (dat zeg ik een beetje voorzichtig, want ik besef dat het makkelijker gezegd is dan gedaan) Er is zoveel aan materiaal. Ik heb op de daltonschool gezien dat het wel degelijk kan. Maar er zijn natuurlijk grenzen. Als kinderen cognitief echt jaren voorloopt lijkt het me bijna onmogelijk om nog voldoende te kunnen bieden. Wat dat aan gaat zijn wij heel blij met leonardo.
Het was ook ons schrikbeeld, zo jong naar het VO. Als Y.oni op een reguliere school was gebleven was ze nu klaar geweest. Ik moet er niet aan denken. Komt ook omdat wij in een klein dorp wonen en het VO is in de stad. Brrr, laat haar nog maar even lekker kind zijn hoor. Ze kan het best aan. Cognitief, emotioneel en sociaal. Daar zie ik geen probleem. Maar toch, als het niet hoeft laten we het lekker zo.
Kico, als ze echt willen kijken waar je dochter zit, moeten ze eigenlijk door toetsen tot een lage C. Mooi trouwens dat jouw dochter uiteindelijk groep 2 wel gedaan heeft. Wij zijn van begin groep 2 naar groep 3 gegaan Eerst halve dagen, later helemaal. Hierdoor miste ze een heel stuk voorbereidend schrijven. Eigenlijk heeft ze er nog steeds last van. Ze hebben haar ‘gewoon’ in het diepe gegooid. Net zo met extra werk. Ze was toch zo slim? Nou, dan kon ze het zelf allemaal wel bedenken :wall: (dat was nog op ons dorpsschooltje)
Maria. Ik vind het ook leuk om het van de kant van een docente te horen. Helaas heb ik hier in het dorp hele slechte ervaringen, maar de juf op de dalton heeft het dubbel en dwars goed gemaakt. Mijn vertrouwen in juffen is weer herstelt :mrgreen: Ik moet trouwens wel eerlijk zeggen, dat de ene juf van groep 3 het wel aardig in de vingers kreeg. Als we haar langer hadden gehad, was het vast beter gegaan hier. Maar ze hadden hier allemaal zo’n air van ‘ik ben juf, dus ik weet het het best’ en dan dus helemaal niet naar ouders willen luisteren. Ik zie mij zo al met de ouders/familie van onze bewoners omgaan. Omdat ik de professional ben wil het nog niet zeggen dat ik alle wijsheid in pacht heb.
Voor ons is het nu de vraag hoe lang dit nog goed gaat. Het belangrijkste criterium voor ons is dat Evy lekker in haar vel zit en dat ze leert leren. Dat laatste is nog niet aan de orde helaas en zelf heb ik dat ook ondervonden, waardoor ik tijdens vervolgstudies in de moeilijkheden kwam en dat willen we voorkomen als het even kan. We zijn ondertussen ook in gesprek met Leonardo, want in het reguliere onderwijs lijkt een 2e versnelling onvermijdelijk, maar is niet wenselijk voor ons en ook voor dochter (met 10 naar het VO…liever niet!)
Ik kan mij heel goed voorstellen dat je je dochter niet met 10 in het voortgezet onderwijs wil hebben… Ze is dan en jong klaar en heel jong al in het voortgezet onderwijs. Dan kan ze seo wel voorlopen, maar dat lost niet alles op en slaat ook niet overal een brug om problemen te overbruggen.
Ik denk (vind) dat veel scholen het aan zouden moeten kunnen om ook kinderen die er bovenuit steken voldoende kunnen uitdagen. (dat zeg ik een beetje voorzichtig, want ik besef dat het makkelijker gezegd is dan gedaan) Er is zoveel aan materiaal. Ik heb op de daltonschool gezien dat het wel degelijk kan. Maar er zijn natuurlijk grenzen. Als kinderen cognitief echt jaren voorloopt lijkt het me bijna onmogelijk om nog voldoende te kunnen bieden. Wat dat aan gaat zijn wij heel blij met leonardo.
Het was ook ons schrikbeeld, zo jong naar het VO. Als Y.oni op een reguliere school was gebleven was ze nu klaar geweest. Ik moet er niet aan denken. Komt ook omdat wij in een klein dorp wonen en het VO is in de stad. Brrr, laat haar nog maar even lekker kind zijn hoor. Ze kan het best aan. Cognitief, emotioneel en sociaal. Daar zie ik geen probleem. Maar toch, als het niet hoeft laten we het lekker zo.
Kico, als ze echt willen kijken waar je dochter zit, moeten ze eigenlijk door toetsen tot een lage C. Mooi trouwens dat jouw dochter uiteindelijk groep 2 wel gedaan heeft. Wij zijn van begin groep 2 naar groep 3 gegaan Eerst halve dagen, later helemaal. Hierdoor miste ze een heel stuk voorbereidend schrijven. Eigenlijk heeft ze er nog steeds last van. Ze hebben haar ‘gewoon’ in het diepe gegooid. Net zo met extra werk. Ze was toch zo slim? Nou, dan kon ze het zelf allemaal wel bedenken :wall: (dat was nog op ons dorpsschooltje)
Maria. Ik vind het ook leuk om het van de kant van een docente te horen. Helaas heb ik hier in het dorp hele slechte ervaringen, maar de juf op de dalton heeft het dubbel en dwars goed gemaakt. Mijn vertrouwen in juffen is weer herstelt :mrgreen: Ik moet trouwens wel eerlijk zeggen, dat de ene juf van groep 3 het wel aardig in de vingers kreeg. Als we haar langer hadden gehad, was het vast beter gegaan hier. Maar ze hadden hier allemaal zo’n air van ‘ik ben juf, dus ik weet het het best’ en dan dus helemaal niet naar ouders willen luisteren. Ik zie mij zo al met de ouders/familie van onze bewoners omgaan. Omdat ik de professional ben wil het nog niet zeggen dat ik alle wijsheid in pacht heb.
Dat klopt zeker. Ik ben in juni van vorig jaar afgestudeerd en heb de wijsheid nog zeke rniet in pacht. Zelf ben ik juist blij met de info en het begrip dat ik van ouders krijg, omdat ik daar op voort kan borduren in de klas. Samen weet je meer dan alleen en ik hoop dat dat nog heel lang mijn insteek kan blijven.
Wat betreft het hanteren van kinderen die bovengemiddeld presteren. Mijn ervaring leert dat het lastig is, om die kinderen dat aan te bieden wat ze nodig hebben. Het is echter niet onmogelijk. Ik heb zelf een half jaar gewerkt met drie niveau groepen binnen vakken als rekenen en taal. DAn kan je zelf heel goed bepalen wat je wil en doet.
Kinderen die in de top zitten snappen vrij snel wat je wil en kunnen op oudere leeftijd ook vrij gemakkelijk zelfstandig werken.
Het is inderdaad een hoop werk, je moet het als leerkracht willen en het is een groot verschil of je dat in groep 3 of in groep 8 doet.
Ik ben een beetje rond gaan neuzen hier omdat onze zoon ook naar groep 3 gaat volgend jaar. Hij is nu in feb 5 geworden. Begin dit jaar zat hij in groep 1 maar de juf vertelde al dat ze niet dacht dat hij alleen gr 1 werkjes ging doen. In januari cito (gr 2) meegedaan en hij had voor ordenen de hoogste score van de hele groep. Dus is hij toen naar gr 2 gegaan. Met niet zeker gr 3 volgend jaar maar zullen kijken. Nu gisteren ouderavond gehad en hij heeft goed gescoord. Cito taal was hoge C (op 1 punt na B) maar daar zaten een heleboel oefeningen in die hij nog nooit gedaan had (omdat hij in gr 1 zat). In feb begintoets gedaan en kwam zeer hoog uit. Dus nu naar gr 3 volgend jaar. De juf is bang dat hij zich anders te erg gaat vervelen… ENige nadeel volgens juf is dat hij zijn vriendje kwijt gaat raken (die zit nu in gr 1). Zelf toch wel geschrokken want hoort niet altijd goede dingen hierover (versnellen). Maar ik werk zelf in basisonderwijs (gymjuf) en bij ons op school zijn het vaak de juffen die de ouders tegen moeten houden… Ook is de juf erg ervaren (en ook goed, ook volgens collega’s op mijn school) en had ze vorig jaar gr 3 dus ook daar weet ze van.
Wilde het even kwijt want we zijn enorm trots op ons jochie maar ook schrikken dit
zo zie je maar dat toch alle scholen enorm verschillen en dat het volgens mij echt een kwestie is van de goede optelsom:
-school
-eigen inzicht
-kijken naar je kind
Die van ons (5 van jan.) mocht vorig jaar ook doorstromen naar groep 2 met hoge cito scores en grote cognitieve voorsprong. We hebben dit niet gedaan omdat we hem dan altijd de jongste van de klas vonden en de zaken op cognitief gebied kunnen ze hem ook in de lagere groepen gericht aanbieden.
Nu zijn we blij, hij gaat straks gewoon naar groep 2 en zit heerlijk in zijn vel. Het jaar groep 2 zal hij extra in de gaten gehouden worden en uitgedaagd worden wat wil zeggen dat hij m.n. op het vlak van lezen en schrijven en rekenen wat andere dingen mag doen.
Ik had hem nu niet graag al naar groep 3 zien gaan waar hij veel minder kind mag zijn i.m.o. Want meer aanbieden op school en thuis kan altijd maar tegen 1 kind zeggen ach nee jij hoeft niet ga jij nog maar even naar de poppenhoek in groep 2 dat kan gewoon niet. Althans niet bij ons op school.
Gesprek ging goed. Ze hebben haar cognitief getest en ze is in de klas geobserveerd om te zien hoe ze in de omgang is met de andere kinderen en hoe ze omgaat met bepaalde situaties.
Uit alles blijkt dat ze groep 2 nu al makkelijk aan kan. Motorisch is ze wel nog echt 5, maar dat hoeft verder geen belemmering te zijn voor versnellen. Ze is cognitief heel sterk. Zowel op taalniveau als rekeninzicht. Sommige dingen kan ze zelfs al die al groep 3 niveau zijn.
De keuze die nu gemaakt is, is dat ze vanaf maandag officieel en dus ook op papier in groep 2 zit. Ze deed alles al mee met groep 2, maar op papier was ze echt nog een leerling in groep 1. Het is dus meer een psychologische stap voor zowel ons als ouders als (vooral) voor haarzelf. Dat maakt de stap voor versnellen na de zomervakantie naar groep 3 kleiner.
Nikkie weet het al en vindt het tof :lol:. Ze heeft er erg veel zin in om al echt in groep 2 te zitten.
De intentie is na de zomervakantie naar groep 3 te versnellen, maar in juni hebben we nog een evaluatie op school. We gaan dan kijken hoe het met Nikkie is gegaan. Dan besluiten we definitief wat we na de zomervakantie gaan doen.
Voor mij voelt dit nu als een hele fijne beslissing. Ben heel benieuwd hoe het vanaf maandag gaat. het zal wel z’n gangetje gaan, aangezien er eigenlijk niet veel veranderd. Ze komt alleen nu ook echt aan een tafel van groep 2 te zitten.
Nikkie is na de zomervakantie versneld door gegaan naar groep 3. Ze had in het begin wel wat opstartproblemen. Bijvoorbeeld paniek omdat ze haar eten niet op tijd op had en wat kleine onzekerheden, maar dat was na een paar weken helemaal over en ik merkte dat andere kinderen dat ook hadden en het normaal was bij de overgang van groep 2 naar groep 3.
Ik heb nog wel wakker gelegen hoor. Ik ben begin juni gescheiden (of nou ja, officieel gescheiden in september, maar in juni zijn we uit elkaar gegaan). Ik was bang dat dat er behoorlijk in zou hakken bij Nikkie, maar dat is allemaal goed gegaan en ook op school goed opgepakt gelukkig. We zijn nog wel met z’n allen op vakantie gegaan en niet met ruzie uit elkaar. Dat scheelt wel denk ik.
En vlak daarna ging ze ook ineens naar een volgend badje met zwemles, dus ook daar was de routine even weg.
Maar ik heb me er drukker om gemaakt dan Nikkie zelf.
We zijn nu een klein half jaar verder en ze heeft haar plek helemaal gevonden. Ze is bij de BSO ook doorgegaan naar de groep met kinderen uit haar klas en daar dus ook versneld zeg maar. Bij de BSO trekt ze ook veel met kinderen uit groep 4 op. Maar eigenlijk kan ze het met iedereen wel goed vinden en daar ben ik blij om.
Wel kreeg ik bij de BSO van een leidster te horen dat ze vaak tegen andere kinderen zegt dat ze iets een makkie vindt waar andere kinderen dan moeite mee hebben. Dus heb ik haar gezegd dat ze dat niet meer moet zeggen, maar dat het beter is dat ze dan aan de anderen vraagt of ze ergens mee kan helpen. En dat doet ze nu en gaat ook goed.
In de klas zit ze wederom bij de sterkste kinderen. Met de rekenmethode doet ze de plusboekjes en bij lezen zit ze in de zon-groep (zit nu op niveau M5).
Ze doet het nu dus super.
Maak me nog steeds wel zorgen, juist omdat het zo snel gaat, maar probeer daar niet teveel mee bezig te zijn, zolang er geen problemen zijn. Er is nu nog genoeg uitdaging voor haar gelukkig.
Volgens mij vindt ze het ook wel interessant dat ze nu de jongste in de klas is en is ze er trots op. Ze heeft het er wel over dat ze de enige is die 5 jaar is in de klas en dat de anderen nu 7 of zelfs 8 jaar worden.
Ben trots op haar dat ze het zo goed doet. En ben blij dat ik haar wel heb laten versnellen. Denk dat het voor haar wel de juiste stap is. Hoop dat het zo goed blijft gaan.
Ik heb ook een vraagje. Hebben jullie jullie kinderen laten testen?
Mika is van begin november en zit nu ook in groep 3. Met alles ligt hij voor op zijn klasgenootjes en zijn juf speelt hier goed op in door hem dagtaken te geven en hem te laten werken uit plusboekjes.
We hebben laatst 10-minuten gesprek gehad en daarin vertelde zij dat ze een vermoeden heeft van meerbegaafd maar misschien ook van ADHD. Op de momenten dat er geen structuur is dan is Mika een ongeleid projectiel 8) :lol: … Maar goed dat ligt wel dicht bij elkaar ook lees ik elke keer op internet.
De juf vertelde al dat zij niks met een uitslag gaat doen, ze ziet nu al dat hij extra aandacht nodig heeft dus voor haar heeft het geen meerwaarde, maar als wij Mika wel willen laten testen dan staat ze daar volledig achter.
En nu weet ik dus niet wat ik moet doen :think: .
Iemand tips?
(sorry dat ik dat in dit topic gooi maar misschien is dit ook iets waar jullie over nagedacht hebben?)
Aan de ene kant wil je zekerheid, aan de andere kant moet je waken voor etiketjes. Er is nu in ieder geval een juf die hem ziet en biedt wat nodig is. Gaan de testen van school uit of vanuit jullie zelf?
En bedoel je een IQ-test of doortoetsen om het niveau te bepalen?
Ik denk dat de meeste kinderen niet getest zijn. In ieder geval bij ons op school zitten alle 2005 kindjes in groep 3, behalve degene die achterlopen (meeste taalachterstand ivm nationaliteit).
Aan de ene kant wil je zekerheid, aan de andere kant moet je waken voor etiketjes. Er is nu in ieder geval een juf die hem ziet en biedt wat nodig is. Gaan de testen van school uit of vanuit jullie zelf?
En bedoel je een IQ-test of doortoetsen om het niveau te bepalen?
Ik denk dat de meeste kinderen niet getest zijn. In ieder geval bij ons op school zitten alle 2005 kindjes in groep 3, behalve degene die achterlopen (meeste taalachterstand ivm nationaliteit).
Nou dat is het precies erg dubbel. De test moeten we aanvragen via de huisarts en gaat niet via school, juist omdat ze wel zien hoe Mika is en daar aandacht aan geven. Ik heb het over een test om te bepalen of Mika hoogbegaafd is dan wel ADHD heeft. Tja wat wil ik ermee. nu hebben we idd een juf die het super oppakt maar hoe gaat dat volgend jaar? De school gaat binnen nu en twee jaar fuseren houden ze dan wel de aandacht voor de kinderen zoals ze die nu hebben?
Ik vind het gewoon lastig, je wilt toch het beste voor je kind maar dat wil iedere ouder.
Mijn dochter is niet getest. Maar ze heeft ook zeker geen ADHD. Het is een rustig, en op de ‘normale’ momenten een energiek meisje. Ze kan zich ook lang en goed concentreren.
Vorig jaar heeft de intern begeleider wel testjes met haar gedaan om te kijken hoe ze er cognitief voorstond. Daaruit bleek dus dat ze echt wel toe was aan groep 3 (en dus tussentijds al in over gegaan naar groep 2).
Ik ga haar ook niet laten testen op IQ. Ben wel eens benieuwd, maar zie er de meerwaarde niet van. Maar bij haar spelen er dus ook geen andere dingen mee, zoals misschien ADHD.
Overigens is ze niet van 2005, maar van maart 2006.
Mika kan zich ook heel erg goed concentreren en dat kunnen kindjes met ADHD volgens mij niet, maar hij is echt op sommige momenten echt heelmlastig te handelen. Dan draait hij door en komt er niks meer bij hem binnen en dat soot momenten vind ik echt moeilijk en daar probeer je dan een verklaring voor te vinden. Maar idd met een Iq test kun je niet zoveel. De school krijgt geen extra middelen voor hoogbegaafde kinderen dus is het alleen maar een labeltje.
Voorlopig laten we het gewoon zo, dat was ik al van plan, testen kan altijd nog, maar ik was gewoon benieuwd hoe jullie erover dachten.
Kes is wel doorgetoetst en juf en ib-er zien kenmerken van hoogbegaafdheid maar voorlopig zie ik er ook niet de meerwaarde van om een cijfertje te weten. Hij wordt genoeg uitgedaagd met allerlei extra werk dus voorlopig houden we het zo. Mocht hij nou echt vast gaan lopen of gefrustreerd raken dan kunnen we altijd nog kijken of een iq test zinvol is om hem weer op de goede weg te helpen.
Het belangrijkste blijft dat er goed en zorgvuldig naar het kind wordt gekeken. Het belang van het kind staat voorop. Niet dat van school, niet dat van ouders, maar dat van het kind. Helaas wordt dat vaak vergeten.