Geen idee of ik met mijn verhaal hier moet zijn en weet ook nog niet zo goed of ik een vraag heb…
Ja, ik denk het wel. Ik wil graag ervaringen…
Mijn dochter zit nu in groep 1. Ze is van maart 2006. Nou is ze cognitief heel goed en zit ze nu op een gemiddeld groep 3 niveau. Ze doet al sinds oktober mee met alle werkjes van groep 2 en dit gaat haar goed tot makkelijk af. Ze wil ook heel graag werken. Spelen in de themahoeken vindt ze ook heel leuk, maar ook dat kiest ze het liefst wel iets waar ze dan ook aan kan werken (in de bouwhoek pakt ze bijvoorbeeld toch weer een bouwplaat om die na te bouwen). In groep 1 doen ze bij haar op school nog geen Citotoets, maar zij heeft wel meegedaan met de toets van groep 2. De juf wilde graag weten hoe ze die zou maken. Uitslag is op gebied van taal, rekenen en ruimte en tijd is alledrie A. Dit is maar een momentopname, maar voor de juf wel een extra bevestiging van wat ze al wist.
Afgelopen november hebben we al een gesprek op school gehad en toen was versneld doorstromen naar groep 3 nog geen optie, omdat ze dat sociaal-emotioneel nog niet aan kon. Ze had nog wel de oplossingsgerichtheid en zelfredzaamheid van een kleuter van groep 1.
Maar nu zijn we drie maanden verder en heeft ze ook daarin een sprong gemaakt.
Maar daar ligt nu dus wel mijn twijfel. We zijn hartstikke trots op haar en willen haar niet tekort doen. Maar ik ben zo bang dat ze zo onzeker wordt in groep 3. Bij de juf is hier ook nog wat twijfel, maar neigt nu toch naar doorstromen. Wanneer mijn dochter volgend jaar wel gewoon naar groep 2 gaat, heeft de juf nog voldoende stof op de diepte met haar in te gaan en haar te blijven uitdagen. Dat is het probleem niet. Maar dan hebben we daarna in groep 3 cognitief gezien wel een probleem. Daar is dan niet voldoende stof meer. Maar groep 3 overslaan is voor de basis ook geen optie.
Ik ben nu ook bezig om haar thuis nog zelfstandiger te laten zijn en haar de meeste dingen zelf te laten doen. Ik merk alleen dat ik zelf erg onzeker ben hierover. Het gaat natuurlijk niet alleen over de stap die we nu moeten gaan nemen -het versneld doorstromen-, maar ook over haar verdere toekomst. Ze zal dan altijd een jaar jonger zijn dan haar klasgenootjes. Gaat dat geen parten spelen? Ik kan er zo lastig een inschatting van maken.
Ze zal binnenkort in de klas geobserveerd worden voor de sociaal-emotionele kant. De verslagen krijgen we dan te horen en in april hebben we weer een gesprek op school. Dan moeten we wel een keuze maken met z’n allen, omdat ze moeten weten of ze haar moeten gaan klaarstomen voor groep 3 of niet.
Misschien zit ik mezelf gek te maken. Het is ook wel een luzeprobleem. Ze doet het juist hartstikke goed. En eigenlijk gewoon op alle fronten. Sociaal ligt ze ook goed in de klas. Ze speelt ook thuis veel met groep 2 kindjes (en ook van groep1). Ze heeft heel vaak vriendenboekjes mee naar huis en ook op de BSO bij de grotere kinderen ligt ze goed in de groep. Dus wat zeur ik nou.
Heeft iemand ervaring?
Niet een exacte ervaring, maar wel een soortgelijke.
Een meisje hier van maart 2005 die er vorig jaar ongeveer gelijkend voorstond.
Op alle vlakken. Ook al de cito gemaakt alles op A niveau.
Toch is er in overleg met school besloten haar niet door te laten stromen.
Echter als ik dat met alle liefde toch gedaan als ik had geweten hoe het nu zou gaan.
Ik heb namelijk nu een dochter in groep 2, welke nog steeds voorligt op bijna alle nieveaus kwa leren (zo leest ze zelfstandig boeken voor eind groep 4, en leest deze ook aan de hele klas voor) en ze zit niet fijn in haar vel omdat ze geen aansluiting meer vind bij de jongere kinderen.
Voor haar wordt nu extra werk gevonden in de groep zoals hij nu is en ook in groep 3 zal ze extra werk gaan krijgen omdat ze dat nodig heeft op het gebeid van lezen in elk geval.
Succes met het maken van de toch wel ingewikkelde keuze
Dank je voor je ervaring.
Ik heb altijd geroepen dat ze niet zomaar door zou moeten stromen. We hebben bij het maken van de schoolkeuze zelfs al de vraag gesteld aan de scholen wat ze doen voor kinderen die voor lopen (voordat ze 4 werd, ging ze cognitief al erg snel voor haar leeftijd). Bij deze school zeiden ze geen voorstander te zijn van versneld doorstromen en veel materiaal hebben om eerst de diepte in te gaan voordat ze de breedte opzoeken.
Maar de diepte gaat ze nu dus al in en loopt ze toch al mee met groep 2.
Ik ben dus van twee kanten onzeker. Bang dat groep 3 toch te snel voor haar is op sociaal-emotioneel vlak, maar zoals jij ook aangeeft, ze straks ook geen aansluiting meer vindt bij de jongere kinderen. Pfff, lastig hoor. Ik ben blij dat ze eerst ook nog geobserveerd wordt in de klas en er nog een extra oordeel zal zijn. Blij dat ik (natuurlijk samen met mijn man) de keuze niet helemaal alleen hoef te maken. Maar ja, wij zijn wel de doorslaggevende factor straks :shifty:.
Hoe dubbel kan het zijn. Zo trots op mijn meid, maar toch af en toe de gedachte: “had ik maar een gemiddeld kind.”. :oops:
Dit is inderdaad altijd heel erg lastig. Ik heb wel ervaring, zowel vanuit mijn werk als vanuit prive.
Zelf was ik altijd de jongste in de groep, ging met net 5 al naar groep 3, eerste klas toen nog. En ik heb daar altijd last van gehad, hoewel ik het nivo gemakkelijk aankon. Ik had geen aansluiting bij klasgenootjes.
Aan de andere kant zitten bij mijn kinderen op school ook kinderen in de klas die 1 of zelfs 2 klassen hebben overgeslagen. Het voordeel is dat het een Montessorischool is, en dat er dus altijd veel verschillende nivo’s en leeftijden in 1 groep zitten. Die kinderen doen het gewoon prima.
Ik denk dat het ook aan de groep ligt. Wanneer ze nu gewoon prima aansluit bij de groep 2 kinderen, dan zal dat straks ook geen problemen geven denk ik. Bovendien zijn er tegenwoordig wel meer kinderen die versnellen, het zijn geen uitzonderingen meer gelukkig.
Maar goed, het blijft inderdaad een lastige beslissing. Wij zitten hier eigenlijk met hetzelfde, alleen onze dochter is iets ouder dan die van jou. Wij hebben besloten in Mei nog eens te overleggen met school, en het tot die tijd aan te kijken.
Vanuit mijn eigen verleden hang ik naar blijven in groep 2, ook omdat ze hier in januari ook nog naar groep 3 kunnen doorstromen als blijkt dat het toch te ingewikkeld wordt in groep 2. En ze zijn hier in groep 2 ook aan het rekenen en lezen, dus de keuze is dan wat minder zwaarwegend dan bij een reguliere school.
Succes met je beslissing, en wie weet zie je het over 4 maanden opeens veel duidelijker wat de juiste keuze is. Er kan nog zo veel gebeuren in die tijd…
Moeilijk he. Wij hebben ook eens voor dit dilemma gestaan, met een kind dat jarig is in de winter en dus of met 5,5 jr of met 6,5jr naar de eerste klas zou gaan. Wij hebben toch besloten om gewoon de kleuterperiode af te maken, juist omdat wij denken dat het heel belangrijk is dat ook die andere zaken flink gestimuleerd worden, juist bij een kind wat cognitief al verder is. Hier gaan op school dus niet de diepte in maar gewoon compleet andere dingen aanbieden; in de tuin werken, breien enz. Zodat het kind zich in balans gaat ontwikkelen en niet voornamelijk cognitief. Pas vanaf halverwege de eerste klas gaan ze ook op cognitief extra’s aanbieden als dat nodig is.
Voor ons kind heeft het iig heel goed uitgepakt.
't is me te laat om nog uitgebreid te schrijven. Even kort:
Onze oudste dochter heeft groep 2 overgeslagen. Dat heeft - op dat moment - goed uitgepakt. Groep 2 doen was eigenlijk geen optie.
Onze jongste dochter blijft wel in groep 2, maar doet al voor een groot gedeelte werk van groep 3. Voor haar was deze keuze beter.
Hier heeft mijn derde zoon groep 2 overgeslagen. Bij hem is dat een goede keuze gebleken. Wel is het nog jaren zoeken geweest hem de juiste uitdaging te geven op school. Want met het overslaan van groep 2 was het punt verveling slechts de eerste maanden van groep 3 opgelost.
Inmiddels zit hij in groep 8 en gaat na de zomervakantie naar het vwo.
Volgens mij groeien kinderen sociaal emotioneel vaak gewoon met hun omgeving mee. In die zin dat ze bij versneld doorstromen vaak in een sociaal emotionele ontwikkeling geprikkeld wordt.
mijn zusje heeft ook een klas overgeslagen. Achteraf hebben mijn ouders er echt spijt van. Ze was met 15 klaar met de middelbare school, en had geen idee wat ze wilde doen verder als opleiding. ze heeft dan ook 4 opleidingen gedaan tot nu toe. Mijn ouders hadden meer dingen waarom ze er spijt van hebben maar die weet ik zo niet meer … ik zeg dus … niet doen! Dan extra taakjes geven in groep 2…
Maar het probleem wat je aangeeft cariska had een jaar later waarschijnlijk evengoed opgetreden. Bovendien kunnen de leerlingen die er aan toe zijn een groep over te slaan meestal naar het vwo en dan zijn ze na de basisschool nog 6 jaar onder dak. Genoeg tijd om na te denken hoe of wat.
Bij verveleling krijg je grote kans op onderpresteren of dat ze gewoon nooit leren te leren. En dan gaan ze op de middelbare school waar toch wel wat gedaan moet worden ook ten onder.
mijn zusje kon idd vwo doen, maar was heel lui, ze deed alles met 2 vingers in haar neus (bij wijze van spreken dan hé) vwo wilde ze niet, was voor studiebollen. Toen havo gedaan, ook een redelijk makkie voor haar geweest. Ze was altijd de jongste van de klas, gaf haar een vervelend gevoel. Doordat ik dit heb meegemaakt met haar zou ik het dus neit adviseren en zeker niet doen bij mijn dochter, hoe slim ze wellicht ook is…
Mijn mening dan ook maar even (vanuit werkervaring en -visie)…
Ik ben niet zo’n voorstander van zomaar versneld doorstromen. Als je dochter daadwerkelijk voor is, is de kans aanwezig dat ze datzelfde tempo houdt en dus over een paar jaar weer zover voorloopt dat ze zich verveelt of (in theorie) weer een klas over zou kunnen slaan.
Als ze sociaal-emotioneel kan aansluiten bij de kids die volgend jaar ook naar groep 3 gaan en daarbij ruimte krijgt voor verbreding (stof aangeboden krijgen die ze anders op de basisschool niet zou krijgen - bij wijze van spreken breien en schaken) naast verdieping, heb je naar mijn idee meer kans dat het goed werkt.
Als ze niet mee kan op soc-emo gebied dan zou ik pleiten voor gewoon doorstromen, want sociaal en emotioneel goed in je vel zitten is naar mijn idee wel heel erg belangrijk. Verveling en uitdaging is in groep 2 ook wel aan te pakken lijkt mij zo…
Succes met de beslissing!
Het verschilt per kind. Bij de een is het wel goed en bij de ander niet. Dat is heel simpel. Omdat het bij de een niet werkt kun je niet gelijk zeggen dat het niet goed is. En andersom.
Dat ‘sociaal emotioneel’ heb ik het helemaal mee gehad. Mijn oudste dochter zat nog maar net in groep 1 toen de juf tegen me zei: ‘ze is heel slim, maar loopt sociaal emotioneel achter zoals je dat wel vaker ziet bij zulke kinderen’. Zucht. Hierna volgde een jaar ellende waar ik maar niet over uit zal wijden. Dit had alles te maken met onkunde, onbegrip en vooroordelen. Na een jaar is ze getest en daaruit bleek, naast dat ze enorm voor liep, dat ze ook sociaal emotioneel voor liep. Alleen denkt ze anders. Doordat ze ook soc.em. voor liep had ze weinig tot geen aansluiting met de klas wat dus weer werd gezien als soc. em. zwak.
Oke, ze heeft groep 2 overgeslagen. Het was voor ons kiezen uit twee kwaden. In groep 2 met eigen werkjes werkte totaal niet. Ze was doodongelukkig. Na heel veel strijd mocht ze naar groep 3. Het heeft goed uitgepakt. Ze voelde zich daar veel beter op de plek. Het nadeel was inderdaad dat ze na een paar maanden al weer voorliep en daar op school hadden ze nog nooit gehoord van verbreding en verdieping. Daar leerde ze gewoon nog hakken en plakken terwijl ze al zelf boeken van Dolfje Weerwolfje las :wall:
Nu zit ze op een andere school (leonardo) waar heel veel verdieping en verbreding is. En het kan best zijn dat we haar nu ‘gewoon’ tot haar 12de daar laten. Want het was wel een beetje mij schrikbeeld, dat ze heel jong naar het middelbare zou moeten. Hoewel ik genoeg kinderen ken die het wél gered hebben. En als zij op een ‘normale’ school was gebleven was ze na dit jaar naar de middelbare gegaan. Ze had het wel gered.
Onze jongste is ook een slimme meid. Maar voor haar was het voldoende om eigen taken in groep 2 te doen. Daar vaart ze wel bij. Met elkaar hebben we daar naar gekeken. Wat zullen we doen. En zoals het nu lijkt is dit voor haar een juiste keuze geweest.
En weet je wat het is, ik weet het uit ervaring. Als jij je altijd hebt verveeld op de lagere school heb je niet leren leren. Dat is waar veel slimme kinderen op de middelbare school tegenaan lopen. Ze leren niet leren, ze leren niet falen, ze stellen hoge eisen aan zichzelf etc. En dan moeten ze ineens leren. Want het komt ze niet allemaal aanvliegen. Ik dacht ook altijd dat ik met een paar keer lezen het wist. Toen dat niet meer werkte wist ik niet meer wat ik moest doen. Ik raakte in paniek en dacht dat ik het niet meer kon. Dacht dat het gewoon te moeilijk voor me was en ik ben met school gestopt. Pas veel later heb ik geleerd dat en hoe ik echt moest leren. Dat het niet normaal is dat je de dingen weet zodra je het een keer gezien of gelezen hebt. Zo heb ik uiteindelijk toch nog mijn HBO gehaald, maar wel met heel veel vertraging. En helaas zie ik dat regelmatig gebeuren bij hele slimme kinderen.
@bianca68 wrote:
Dat ‘sociaal emotioneel’ heb ik het helemaal mee gehad. Mijn oudste dochter zat nog maar net in groep 1 toen de juf tegen me zei: ‘ze is heel slim, maar loopt sociaal emotioneel achter zoals je dat wel vaker ziet bij zulke kinderen’. Zucht. Hierna volgde een jaar ellende waar ik maar niet over uit zal wijden. Dit had alles te maken met onkunde, onbegrip en vooroordelen. Na een jaar is ze getest en daaruit bleek, naast dat ze enorm voor liep, dat ze ook sociaal emotioneel voor liep. Alleen denkt ze anders. Doordat ze ook soc.em. voor liep had ze weinig tot geen aansluiting met de klas wat dus weer werd gezien als soc. em. zwak.
Ik heb de afgelopen twee weken eens extra gelet op hoe ze met andere kinderen speelt. Ze speelt thuis veel met kinderen uit haar klas. Soms is dat iemand van groep 1 en dan weer iemand van groep 2 (ze zit nu in een gecombineerde groep). Thuis kon ik er dus extra op letten. Wat ik dan zag, was dat wanneer ze met iemand van groep 1 speelt, zij de leiding neemt en verteld welk spel ze gaan spelen (rollenspellen bijv.). Vanuit het rollenspel bedenkt ze weer nieuwe spellen. Zij denkt verder, terwijl het andere kind nog in het rollenspel zit wat ze hadden afgesproken. Daardoor spelen ze niet meer hetzelfde spel en is het al snel niet leuk meer (voor beiden niet) en stoppen ze met dat spel.
Wanneer ze met iemand van groep 2 speelt, zie ik veel meer overleg en gaan ze met elkaar mee met elkaars nieuwe ideeën. Zo spelen ze veel langer een rollenspel en veranderd dat steeds. Ik heb dus inderdaad het idee dat ze soc. em. juist meer op het niveau van iemand van groep 2 zit. Ik merk dat ze het soms ook vervelend vindt dat iemand van groep 1 waar ze dan mee speelt niet snel genoeg begrijpt wat ze bedoelt en dan boos kan worden.
Ik heb hier ondertussen ook meer over gelezen en begin steeds meer het idee te krijgen dat ze soc. em. dus helemaal niet achter ligt. Alleen is het anders dan haar leeftijdsgenootjes.
In zijn algemeenheid gezien, gaat het met iedereen wel goed hoor. Ze heeft zelden ruzie en ik zie dat meerdere kinderen graag met haar spelen gelukkig. Ze is absoluut geen buitenbeentje.
@bianca68 wrote:
Het nadeel was inderdaad dat ze na een paar maanden al weer voorliep en daar op school hadden ze nog nooit gehoord van verbreding en verdieping. Daar leerde ze gewoon nog hakken en plakken terwijl ze al zelf boeken van Dolfje Weerwolfje las :wall:
Heel herkenbaar!!
@bianca68 wrote:
Ze leren niet leren, ze leren niet falen, ze stellen hoge eisen aan zichzelf etc.
Ook dit is heel herkenbaar. Alles gaat tot nu toe van een leien dakje. Maar ik merk dat ze daardoor veel moeite heeft met fouten maken. Ik laat haar dus zoveel mogelijk zelf doen en probeer haar duidelijk te maken dat fouten maken niet erg is. Sterker nog, dat ze soms wel fouten moet maken om te kunnen leren. En ik laat haar zien en merken dat ik ook wel fouten maak en dat dat niet erg is.
Bedankt voor al jullie ervaringen! Ik heb er wel al veel aan gehad. Heb veel kunnen lezen en een beter plaatje gekregen van de situatie.
Ik wacht nu de observaties ook af op school. En we hebben nog wel even tot de beslissing genomen moet worden.
Al neig ik nu wel meer naar versnellen dan haar volgend schooljaar toch groep 2 te laten doen. Ik denk dat wanneer ze het ‘normale’ stramien zou volgen, ze in groep 3 helemaal in de problemen komt, omdat ze al die stof dan echt wel al kent. En dat ze bij groep 1/2 dan geen aansluiting meer vindt, omdat ze verder is. Ik heb steeds meer het vertrouwen dat ze in groep 3 die aansluiting wel vindt en de stof en manier van werken leuker zal gaan vinden…
Het blijft een moeilijke beslissing.
Ik ben benieuwd wat er uit de observaties komt. Houd in de gaten dat je zelf wel zeggenschap houdt. Op de eerste school wilden ze het buiten ons om doen (ja, hoe gek kunnen ze zijn). Daar hebben we hard voor gevochten en dat is maar goed ook. Op de school waar we haar later naar toe hebben gedaan was het gelukkig anders. Daar werd alles wel met ons besproken en overlegd, dus het kan wel goed.
Het is ook een moeilijke beslissing. Voor mij voelde het toen uit kiezen tussen twee kwaden. Voor onze oudste was versnellen de beste oplossing, maar geen ideale.
Wat je in je eerste post schreef, over een luxe probleem. Veel andere ouders zien dat zo. Je kind kan goed leren dus wat zeur je. Maar goed leren staat niet gelijk aan zorgeloos.
ook hier blijft het spelen, net voor de vakantie is ze weer getest en ze zit nu verstandelijk op instructieniveau voor midden groep 4…
En de school, tja die weten niet goed wat ze ermee aan moeten.
Na de vakantie gaan ze weer vergaderen, en ondertussen blijf ik er bovenop zitten, want ze trekt ook meer en meer naar oudere kinderen toe met spelen. Zo ging ze vrijdag bij een klasgenootje spelen die nog maar 4 is.
Maar als ik haar dan kom halen zit ze intensief een gesprek te voeren met de moeder en het zusje van 9. :eh:
Er zijn ook veel ouders die ervaren wanneer de kinderen cognitief goed gaan/uitgedaagd worden, ze ook op soc/emot. gebied enorm vooruit gaan. Hou je ze ‘klein’ (passend bij hun leeftijdgenootjes) en je geeft ze de ‘ruimte’ om te spelen en om dus soc/emot. sterker te worden (zoals je veel juffen zal horen zeggen: :eh: ), zullen ze niet uitgedaagd worden en aangepast gedrag gaan vertonen. En dat sluit dus eigenlijk juist niet aan bij hun werkelijke soc/emot/cognitief niveau.
Dus de discussie versnellen vs. verdiepen/verbreden is een hele lastige. Voor iedereen persoonlijk. Maar het argument om een kind soc/emot. ‘sterker’ te laten worden door ze maar te laten spelen is niet de juiste denk ik…
Mijn zoon is van oktober en de grens hier ligt op 1 oktober om door te stromen (hier kijken ze al in groep 1), dus eigenlijk zou hij volgens de regels sowieso in groep 1 blijven dit jaar. Op kennisgebied kon hij echter makkelijk naar groep 2 vorig jaar, maar sociaal emotioneel dus niet na wat extra testen en observaties. Dat was voor ons toen de doorslag om hem toch in groep 1 te laten.
We hebben daar geen spijt van gehad. Hij heeft uitdaging genoeg (hij krijg extra werkjes zonder dat het opvalt) en heeft veel vriendjes en zit lekker in zijn vel. Voorwaarde was wel dat ze extra stof voor hem zouden hebben als het nodig is (dat is hier goed geregeld gelukkig).
We hebben overigens niet alleen gekeken naar de basissschooltijd maar ook gekeken naar de tijd erna. Als jongste naar de brugklas terwijl je sociaal emotioneel waarschijnlijk nog wat achter loopt leek ons niet prettig.
Ik zou eerst duidelijkheid willen hebben over het sociaal emotionele gebied.
Ik laat even van me horen…
We hebben nog geen besluiten genomen. Ze is de afgelopen weken een paar keer geobserveerd en er zijn geloof ik wat testjes afgenomen bij haar door de intern begeleider. Deze week komt ze nog 1 keer in de klas en daarna maken we met de juf een afspraak om de uitslagen daarvan te bepalen en de koers te bepalen. Ik neig steeds meer naar versnellen. Mede door tips van hier en links die mij gestuurd zijn waar ik veel heb kunnen lezen.
Bedankt alvast voor alle tips en ervaringen. Ik laat nog weten hoe het ons verder vergaat.
Ik heb hier op werkgebied ervaring mee.
Zelf ben ik van mening dat je naar het totaalpakketje moet kijken. Dus cognitief, sociaal-emotioneel, moreel, fysiek, etc… Pas als dat pakketje compleet genoeg is om door te stromen naar groep 3, zou ik er pas over na gaan denken.
Ik ben echter geen voorstander van doorstromen van groep 1, naar groep 3. Deze stap kan ineens na een paar maanden te groot blijken, of niet juist. Dan neem je het jezelf denk ik wel kwalijk dat je die keuze hebt gemaakt.
Mijn persoonlijke mening is dat je een kind het beste twee jaar kan laten kleuteren, en dan in groep 2 wel al kan gaan beginnen met voorbereidend lezen, letterherkenning etc… Dan is ze al enigszins voorbereid op groep 3 en kan ze daar makkelijk instromen.
Plus dat ik van mening ben dat als je gaat doorstromen, de kans aanwezig is dat je achter de feiten aan blijft lopen. Je hebt een slimme, pientere meid die ontzettend leerbaar is. Dat zal ze al die tijd blijven, ze zullen haar al die tijd dus ook moeten blijven uitdagen. Verdiepings/verbredings/verrijkingswerk moeten blijven aanbieden.
Plus als blijkt dat ze het allemaal heel goed aankan, kunnen ze na groep 3, of halverwege groep 3 altijd nog door laten stromen. Dan heeft ze de basis ook gehad.
Daarbij geef je aan dat je dochtertje nog voldoende aansluiting heeft met de kinderen van groep 1. Daarvan gaan er een aantal mee naar groep 2. Dus op dit moment hoef je je ook geen zorgen te maken over aansluiting bij andere kindjes.
Hmm… moet zeggen, nu ik dit zo lees… ik vind het een moeilijke kwestie. Een kind moet namelijk wel kind blijven, maar ook geprikkeld worden en blijven om te blijven werken…
Ik hoop dat je wat aan mijn mening hebt. Succes er mee in ieder geval!
@~*_Maria wrote:
Zelf ben ik van mening dat je naar het totaalpakketje moet kijken. Dus cognitief, sociaal-emotioneel, moreel, fysiek, etc… Pas als dat pakketje compleet genoeg is om door te stromen naar groep 3, zou ik er pas over na gaan denken.
Daar heb je gelijk in, alleen is dat soms heel lastig. Wanneer is iets voldoende en in welke situatie. Ik weet dat onze oudste in groep 1 niet op haar plek was en daardoor allerlei rare dingen had ontwikkeld. Ze leek dus totaal niet klaar. Maar bij oudere kinderen viel alles weg en leek ze bijna op een normaal kind. Wij hebben natuurlijk hele grote problemen gehad. Het ging niet om een kind wat een beetje voorliep. Maar een kind met een enorme voorsprong die emotioneel helemaal in de knoop zat met zichzelf hierdoor. School had allemaal ideeën waar het door kwam (en dat lag natuurlijk allemaal bij ons :wall: ) Uiteindelijk is er een GZ psycholoog bij geweest die haar thuis en op school heeft geobserveerd, getest en (gelukkig) tot een hele andere conclusie kwam dan school. Maar dat terzijde. Het lichamelijke hebben ze toen nog een hele tijd aangevoerd als reden om niet door te stromen. Ze zou dan de kleinste zijn in groep 3. Lachen, ze was ook al de kleinste in groep 2 :mrgreen: Natuurlijk heeft het ook problemen gegeven. Cognitief en soc. emot. totaal niet. Maar haar motoriek is al niet denderend en als je dan ook nog een jaar jonger bent. Ze heeft wel eens verzucht: het is moeilijk te knippen als een 7 jarige als je nog maar 6 bent.
Juulke, fijn dat het bij jullie zo goed gaat. Ik wou nog wel even kwijt, dat de 1 oktober grens helemaal niet meer bestaat. Al halverwege de jaren '80 is die afgeschaft. Veel scholen houden zich er nog wel aan. Het is een makkelijke grens, maar het heeft ook een financieel plaatje. Toch mag een school een kind wat toe is aan de volgende groep niet een jaar extra laten kleuteren omdat hij of zij van oktober is. Die grens ligt nu pas bij 1 januari. Er moet natuurlijk wel zorgvuldig gekeken worden. Het idee zit erachter dat kinderen niet langer dan 2 jaar kleuteren. Voor veel kinderen is dit te lang. Sommigen hebben het wel nodig. Ik ken kinderen van november die uitstekend meekomen in groep 3 en kinderen van juli die beter nog een jaartje kunnen kleuteren. Er moet veel meer naar het kind gekeken worden en minder naar de dag waarop ze jarig zijn. Maar dat terzijde.
Dat sociaal emotioneel is een lastig begrip. Vooral omdat scholen geneigd zijn om alles er onder te schuiven. Ook dingen die er niet bij horen. Of soms moeten ze wat beter kijken en observeren en nadenken. Maar tegenwoordig is het mode om bij alles te roepen dat het kind sociaal emotioneel achter loopt ofzo. Terwijl dat vaak niet eens aan de hand is. Het is zo’n mooi kapstokje. In feite valt onder soc.em. het zelfvertrouwen en de weerbaarheid. Het kunnen inleven in anderen, omgaan met gevoelens van zichzelf en anderen. De waarden en normen die een kind/mens heeft. Hoe conflicten opgelost worden. En nog wel meer denk ik. Heel breed dus. Hoe ga je emotioneel om met sociale dingen. Alleen kunnen heel veel situaties op meerdere manieren uitgelegd worden. Als mijn dochter niet boos werd op een kind, dat haar blokken omgooide zag school dat als soc. em. zwak. Terwijl zij niets zei, omdat het kind nog maar net 4 was ‘en nog veel moest leren’. Ze probeerde het op te lossen door in gesprek te gaan met het kind. Maar ja, dat snapte het kind weer niet. Ook schoven ze het feit dat ze nooit van haar af sloeg (letterlijk) als bewijs dat ze soc. em. zwak was. Maar ze mochten niet slaan en schoppen op school, dus ze deed het niet. Daarbij gaf ze duidelijk aan, dat het toch geen zin had. “Dan slaan ze mij weer en veel harder want ze zijn sterker dan ik ben.” Is het sociaal emotioneel zwak? Of de situatie goed in kunnen schatten? Of rekening houden met de ander?
Het is en blijft ingewikkelde materie en vooral het juist uitleggen van situaties. Dat wordt vaak niet zorgvuldig gedaan en gekeken door een gekleurde bril. Hoeft niet natuurlijk, maar helaas is dat mijn ervaring wel. Wat natuurlijk niet wegneemt, dat - mits goed gebruikt - een kind soc. em. wel rijp moet zijn om naar groep 3 te gaan.