Hallo
Ik heb ff getwijfeld maar ik ga t toch maar even van me afschrijven. Ik ben nu 27 en heb met 12 wk een nekplooimeting laten doen, maar nooit gerekend dat de uitslag ook verhoogd zou kunnen zijn… Pffff… Daar schrok ik heel erg van. Kans 1 op 90 op een kindje met downsyndroom . Het heeft echt 2 wk geduurd voordat de grootste schok voorbij was. Ik kwam dus in aanmerking voor een punctie maar ik heb hier toch niet voor gekozen want de kans was 89 keer dat het niet zo zou zijn en ik zou de 20 wk echo afwachten. Die had ik dus afgelopen donderdag en alles was goed met het kindje maar toch zagen ze kleine witte vlekjes op de darmpjes, wel heel mild en het was een twijfelgeval en de reden dat dit zou kunnen veroorzaken is of een infectie of bloedverlies of taaislijmziekte of bij bijna de helft is er niks aan de hand of een chromosoom afwijking. Tja toen schrok ik me een hoedje en ik dacht 1 en 1 is 2! Dus toch maar gekozen voor de vruchtwater punctie waar ik heeeeel erg tegenop zie en er gewoon super slecht van slaap terwijl het heel erg mee schijnt te vallen. Dus dat is mijn verhaal en t word dus een klote week en ik ga er zowiezo van uit dat het kindje down heeft. Mocht het niet zo zijn dan valt het altijd mee. Is iemand bekend met deze situaties. Graag alleen de positieve verhalen want ik ben al aardig gestrest.
Gr
Ow meis ik lees net je berichtje en ja natuurlijk zijn er positieve verhalen! In een zwangerschap is bijna nooit 1 en 1 2, wat zeg ik echografie is goed maar nooit perfect! Wij hebben een echo gehad waarbij niertjes er anders dan anders uitzagen en blaasje te groot. Er vlogen allerlei syndromen over tafel en echt waar geen enkel syndroom!! Een kindje in de baarmoeder is in ontwikkeling, ze groeien geen van allen gelijk, en ze kunnen bij 3 verschillende echo’s ook 3 x iets anders zien. Wij staan onder extreme controle, krijgen en hebben gehad de GUO ipv de standaard SEO. En zelfs mijn gyn geeft toe dat ze niet alle wijsheid in pacht hebben. Dit geldt beide kanten uit (helaas) want er zijn ook kindjes waarbij nooit ook maar iets afwijkends gezien is tijdens allerlei echo’s en waarbij na de bevalling toch een (kleine) afwijking blijkt. Houdt de positieve dingen in je achterhoofd zoals ze zeiden een kleine ontsteking die voor de plekjes heeft gezorgt. De punctie geeft al meer duidelijkheid al geeft het wel een lange wachttijd met extra stress. Hopelijk geeft het jullie op een positieve manier duidelijkheid waardoor je laatste deel van je zwangerschap met meer rust mag zijn. :hug:
Hi rihannon
Bedankt voor je berichtje. Tja ik weet dat ze er vaak naast zitten maar omdat ik al een verhoogd risico heb op down en dan zagen ze ook nog die plekjes op de darmen , dan zou je toch echt denken dat het kindje down heeft. Natuurlijk is het niet uitgesloten maar ik ga altijd van het ergste uit dan valt het altijd mee. Gelukkig heb ik binnen 5 dagen de uitslag dus geen 3 wk. Getverderrie , zie echt op tegen de punctie ookal hoor ik dat t meevalt… ( zucht :? ),
Ik ben altijd iemand die alle pech heeft en die alles krijgt :oops: , dus het is moeilijk om nog positief te zijn. Maar laten we t hopen.
En ik houd je op de hoogte.
X
Jeetje meis wat een schok kan me je angst heel goed voorstellen.
Ik heb 3x een vlokkentest gehad en 1x een vruchtwaterpunctie. Ik heb echt veel liever de vruchtwaterpunctie. Ingreep merk je eigenlijk niks van.
Wij kwamen in aanmerking voor de vlokkentest/vruchtwaterpunctie omdat onze 1e zoon trisomie 18 had.
Heel veel sterkte met de punctie maar vooral heel veel sterkte met wachten op de uitslag Dat vond ik eigenlijk het ergste , wachten op :hug: :hug: :hug:
Meis hoe snel je de uitslag ook hebt het wachten valt nooit mee! En de spanning ook niet!
Een punctie kan idd en valt vaak ook mee, ontspannen schijnt te helpen maar doe dat maar eens… :shifty: internet helpt ook niet want daar staan zoooooveel verhalen op.
En geloof me ook wij hebben alle pech gekend (dochter overleden zonder aanwijzingen vooraf etc) maar daarna alle geluk van de wereld gekent met een gezonde zoon. Nu komt er weer een gezond knulletje aan zover ze konden zien. Maar echt waar ik geloof het pas wanneer ik hem in mijn armen heb. 
Ws geldt voor jullie zo ongeveer hetzelfde en komt deze uitslag van de meting en het onderzoek dan extra hard aan.
Ik zal je niet zeggen maak je niet druk en probeer te genieten maar zwangerschappen zijn niet altijd een roze wolk. Pak het per dag waar je kunt!
@rhiannon , ik kan me nog goed heugen dat jij je dochter verloor. Is me altijd bij gebleven. En ik zie dat het alweer 5 jaar geleden is, een paar maanden nadat ik m’n zoontje verloor. Wat gaat de tijd toch snel hè. Ik hoop dat alles echt heel snel achter de rug is.
@karin gelukkig heb jij ook wel een goede ervaring met de vwp. Laten we t daar maar op houden. Kon jij je aardig ontspannen tijdens de punctie?
Nee echt ontspannen kon ik niet tijdens de punctie ik was erg zenuwachtig.
Hey jody, :hug:
kan ealleen maar meepraten over de ervaringen van een vruchtwaterpunctie… over het gebeuren zelf…
Dat viel goed mee voor mij, af en toe een beetje een drukgevoel, en achteraf wat plaatselijke pijn, maar viel goed mee
veel 
en duim voor je mee
Ondanks dat t mee schijnt te vallen vind ik t echt een nachtmerrie, tot nu toe elke nacht over de punctie gedroomd. Nou dan zit t wel diep :shifty: . En dan is dat voorbij en dan die uitslag, kan er echt van :sick: . Ik hoop zo dat t allemaal meevalt en de uitslag goed is.
Jee wat spannend :hug:
Wanneer heb je de punctie?
@jody wrote:
Ondanks dat t mee schijnt te vallen vind ik t echt een nachtmerrie, tot nu toe elke nacht over de punctie gedroomd. Nou dan zit t wel diep :shifty: . En dan is dat voorbij en dan die uitslag, kan er echt van :sick: . Ik hoop zo dat t allemaal meevalt en de uitslag goed is.
:hug:
het lijkt alsof je wereld ff stilstaat, denk ik …
Morgenochtend , wil echt m’n ogen dichtdoen en ff niet meer wakker worden voor een maand of 2.
:hug:
:-*
Ik heb 2 keer in 1 zwangerschap een punctie gehad en heb het echt niet pijnlijk gevonden. Ik was de eerste keer ook stikzenuwachtig maar de tweede keer helemaal niet.
Succes met de punctie morgen en :hug: voor het slopende wachten op de uitslag.
Ik heb ook een vruchtwater punctie gehad omdat onze zoon meerdere lichamelijke afwijkingen had.
Ik was ook erg zenuwachtig voor de punctie. Uiteindelijk vond ik het wel mee vallen.
Inderdaad een drukkend gevoel.
Onze uitslag was helaas niet positief, net als Karin had onze zoon oon Trisomie 18.
Ik wil je heel veel sterkte wensen voor morgen!!
:hug:
Nou meiden
T zit erop. Schaal 1 op 10 kwa pijn geef ik t een 4. Dus t viel idd mee. En ook zo gepiept. Pffff… Stap 1 is gezet. Nu de uitslagen nog.
Fijn dat het meegevallen is, nu gaan hier duimen heeeel hard draaien voor een goede uitslag
ik mee