ik heb een jaar geleden ongeveer geroepen haal die baarmoeder er maar uit of knoop de eierstokken dicht :lol:
en nu… twijfel ik toch over een 3e kindje als ik “grote” gezinnen zie denk ik ohhh leuk wil ik ook maar…
tegen de zwangerschap zeg ik eigenlijk nog steeds volmondig nee
tegen de eerste 6? maanden eigenlijk ook nog steeds nee
maar Odin word nu steeds leuker en en en maarja die is nu al een jaar…
manlief zou ook nog wel graag een kindje erbij willen (die probeerde mij zelfs van de week op de kast te krijgen met ook leuk een tweeling zijn we direct klaar :shock: :shock:)
maar wil ik ook…ik twijfel
zwangerschap houd voor mij in
suikerziekte, bekken instabiliteit… en als het tegen zit een hoge bloeddruk en heel veel hoofdpijn
baby’s zijn leuk… ik heb er alleen niet zoveel mee :oops: ik vind ze veel leuker als ze zelf dingen gaan doen rollen/kruipen/zitten/staan/lopen beetje praten enz
manlief zegt ja ik doe met liefde weer alle nachtvoedingen (nou dat is mooi daar ben ik dan iig vanaf 
:lol: )
opzich zijn alle kamers “vol” ware het niet dat Luna en Odin op dezelfde kamer slapen en ze dus een speelgoedkamer hebben en er is ook nog best ruimte voor een 3e bed in die kamer…
auto sja die is echt vol maar goed we willen sowieso een andere auto dus dat is ook het probleem niet
enige probleem is dus dat ik er zwanger voor moet zijn :oops:
hadden jullie ook zoveel twijfels?
en nog een vraagje 
stel ik ga er voor…
ik heb 1x keizersnede gehad moet ik nu bij een 3e weer op de natuurlijke manier bevallen of mag ik nu kiezen voor een keizersnede?
tja lastig is dat he. Ik denk dat toch echt alleen jij weet of je het wilt of niet. Misschien maar eens een tijdje goed over nadenken.
Wat betreft er zwanger voor moeten zijn, kan me helemaal voorstellen dat je dat zo voelt. Ik vond zwanger zijn ook niet fijn, bij mij ging t ook allemaal niet goed.
Succes met het overdenken…
heel lastig
als ik denk aan meedere kinderen denk ik ja leuk
als ik dan bedenk dat ik er zwanger voor moet zijn word het allemaal een stuk minder leuk :shifty: :oops:
Jouw nadelen die ik lees, zijn alleen “korte termijn” nadelen.
(niet lullig bedoeld hoor, ik kijk er even rationeel naar).
Hoe denk je erover op de lange termijn? Vind je het leuk om je gezin uit 3 kids te laten bestaan? Denk aan vakanties, school, kleding, huishouden, clubjes, sporten etc etc. Als ze hun verjaardag vieren, met al hun vrienden in je huis. En dat 3x per jaar. enzovoort enzovoort 
Als je daar gelukkig van wordt, weet je misschien het antwoord al ? !
Uiteindelijk is het natuurlijk een korte periode dat ze baby zijn en zullen dus al je ongemakken ook niet zo lang duren.
Sterkte met je overpeinzingen!
mijn man bekijkt het ook zo mijn minpunten zijn van korte duur…
hm… school, kleding, vakantie enz zie ik niet zo’n probleem in
zal wat moeilijker worden ver op vakantie te gaan met kinderen in een vliegtuig… alhoewel dan kunnen ze elkaar bezig houden :lol:
huishouden ach… zal dat echt zoveel erger zijn met nog 1 kind erbij? (ik ben heel makkelijk in de huishouding het hoeft niet te glimmen en het is allemaal behoorlijk ingericht op de kinderen)
ik heb gelukkig de tijd om erover te denken we willen eerst nog begin volgend jaar naar curaçao en misschien daarna als ik het ermee eens ben natuurlijk kijken of we een 3e willen
huishouden wordt er idd niet heel veel anders van… al moet ik zeggen… het is hier nu netter als voordat de 3e geboren werd.
Vanuit een soort ‘noodzaak’ dat je het nu wel bij MOET houden, want hoe meer mensen hoe meer spullen en als je het dan niet bijhoudt is het niet meer een uurtje weg gewerkt (nou als dat geen pluspunt is, je huis wordt er netter van :lol: ).
De 3e draaide hier zo ontzettend snel mee in het dagelijks leven en ritme van school etc. Echt die is me veels te snel baby af gegaan juist en veels te snel groot geworden/ aan het worden (ik ben dus wel zo’n baby muts :mrgreen: hoewel ik elke fase leuk vind, dus ook de zelfstandiger/ eigen persoontje worden fase).
Ik snap je punten wel, maar wat iemand anders al zei… dat zijn korte termijn dingen… zwanger ben je max 9 maand, klein zijn ze ook maar kort… voor je het weet zijn ze weer 1/2/3/4 en gaan ze naar school (oké oké overdrijven is ook een vak misschien, maar ik vind de tijd echt bizar snel gaan).
Nog geen 2 jaar… en dan zit je in de fase die je wel ontzettend leuk vindt en ouder en dat duurt dan de rest van je leven :lol:
Uiteindelijk kan alleen jij/ met je man beslissen of je die 2 jaar ook nog een keer wilt doen…
ja de tijd gaat idd heel hard vond ik ook met Odin nu alweer een jaar
dus ja ok opzich gaat het allemaal wel hard maar moet er wel doorheen… :shifty:
ik had/heb precies het zelfde, zwangerschap, babay tijd :roll:
maar daarna :inlove:
en dat duurt gelukkig het langst!
misschien kan je van te voren wat dingen plannen tijdens de zwangerschap/baby tijd zodat het voor jou te doen is?
zelf eb ik momenteel zwanger van nummer 4 en het is weer erg zwaar vind ik. En dat terwijl ik niet eens complicaties heb (beetje b.i. maar als ik dan andere verhalen hoor :oops: )
als je echt nog een kindje wil zou ik het wel doen maar ja ieders keuz is persoonlijk! succes
Misschien zijn die minpunten van korte duur, maar JIJ moet het doen niet een ander!!!
Ik heb idem hier, precies hetzelfde en dat is precies wat mij weerhoud voor een tweede, iedereen kan wel zeggen doen, maar ik vind het eerlijk gezegt makkelijk gezegt,
Je moet er zelf uitkomen , dat kan een ander niet voor je doen, jij moet echt zelf die keus maken.
Heel veel succes met het maken van je keus :thumbup:
hoihoi
ik kan de keuze niet voor je maken dat moeten jullie echt samen doen.
Wat betreft de keizersnee. Je zult in het ziekenhuis moeten bavallen maar kan in princepe wel op de natuurlijke manier (of de gyn moet er anders over denken natuurlijk)
groetjes
marlies
maar mag je ook kiezen voor een keizersnede?
@melanie wrote:
Misschien zijn die minpunten van korte duur, maar JIJ moet het doen niet een ander!!!
Ik heb idem hier, precies hetzelfde en dat is precies wat mij weerhoud voor een tweede, iedereen kan wel zeggen doen, maar ik vind het eerlijk gezegt makkelijk gezegt,
Je moet er zelf uitkomen , dat kan een ander niet voor je doen, jij moet echt zelf die keus maken.
Hoezo makkelijk gezegd? Misschien heb ik zelf ook wel helemaal geen makkelijke zwangerschappen gehad?! :think:
Het gaat mij om de overweging, zoals ik al zei: rationeel.
Ik probeerde haar te laten overdenken of ze de korte termijn nadelen groter vond dan de lange termijn verwachtingen.
Dat is denk ik een vraag die je alleen zelf kan beantwoorden, want uiteindelijk ben JIJ degene die zwanger zal zijn en ben JIJ degene die zal moeten bevallen
Wij kunnen die keuze niet voor je maken.
Zols al eerder gezegd, denk aan de toekomst, zie je jezelf als moeder van drie kinderen?
En eerlijk gezegd vind ik dat mijn zwangerschap uiteindelijk ook snel voorbij was en de babytijd ook, hij wordt alweer twee… :shock: (ja de tijd vliegt vind ik zelf :lol: )
Succes met kiezen, het lijkt me heel moeilijk.
Maak een lijst van voors en tegens en vraag aan je man of hij dat ook wil doen. Leg de lijsten naast elkaar en kijk dan wat de uitkomst is
@Pé wrote:
@melanie wrote:Misschien zijn die minpunten van korte duur, maar JIJ moet het doen niet een ander!!!
Ik heb idem hier, precies hetzelfde en dat is precies wat mij weerhoud voor een tweede, iedereen kan wel zeggen doen, maar ik vind het eerlijk gezegt makkelijk gezegt,
Je moet er zelf uitkomen , dat kan een ander niet voor je doen, jij moet echt zelf die keus maken.
Hoezo makkelijk gezegd? Misschien heb ik zelf ook wel helemaal geen makkelijke zwangerschappen gehad?! :think:
Het gaat mij om de overweging, zoals ik al zei: rationeel.
Ik probeerde haar te laten overdenken of ze de korte termijn nadelen groter vond dan de lange termijn verwachtingen.
Reageer ik dan op jou persoonlijk :think: NEE!
Ik bedoel alleen te zeggen dat zij het kindje moet dragen met alle bijkomende klachten en dat ze zelf de keus moet maken, die kan niemand maken .
Dus graag niet meteen zo aanvallend !
Heel eerlijk…
Zwanger zijn is aan mij niet besteed… nooit zo geweest ook. Ik vind zwanger zijn echt een gruwel, geniet niet van die trappelende voetjes maar denk alleen maar… hou es op met dat geklier.
Denk niet… wat een moooie bolle buik, alleen maar… jemig, mag ik zeker nog weer een andere broek kopen vanwege dat mormel :oops:
Je kan dus op zijn zachtst gezegd wel zeggen dat ik niet de ideale vrouw ben om zwanger te zijn.
Babies… tja, ze zijn wel vertederend, maar dat gelurk aan mijn tiet vind ik afschuwelijk en dus krijgt deze echt echt echt echt geen borstvoeding meer en slaapgebrek maakt mij geen leuk mens, ook niet als dat slaapgebrek komt door zo’n klein hummeltje die behoevend is.
Vind het moederschap tegek, maar heb bij allemaal gezegd… voor mij als persoon was het makkelijker geweest als ik ze met 7 maanden kant en klaar ergens op had kunnen halen.
Want die 9 maanden zwanger zijn en de eerste 6 a 7 maanden vind ik een gruwel.
Helaas is het me vaak ook aan te zien, ik heb werkelijk geen foto’s waar ik nou echt florisant op sta… dat komt pas weer als ze idd rond de 7 maand zijn.
Dus kan me zoooooooooooooooooo goed voorstellen dat je in 2 strijd zit tussen je wens om op lange termijn een groot gezin te hebben en te weten dat je voor een groot gezin ook zwanger moet zijn en die eerste maanden door moet.
Hier is de keus voor de laatste niet gemaakt, t blijkt een eigenwijsje die door de pil heen haar weg heeft gevonden. Ben de eerste maanden ook echt depri geweest, zag het totaal niet zitten en riep eigelijk alleen maar dat alles Ruud zijn schuld was… waarom was hij ook niet gewoon een knoopje er in gaan laten leggen enz.
Nu ben ik wel aan het idee gewend dat we straks weer een baby krijgen, maar verheugen op die eerste maanden doe ik me niet hoor.
We zullen het wel overleven en ik weet gewoon dat zodra ze een maand of 7 is en lekker mee gaat eten enz… ik ook weer ga genieten en dan heb ik toch maar mooi mijn grote gezin.
Ik denk nu steeds maar in termen als… stel dat ik op wereldreis zou willen, dan moet ik ook dingen laten, veel sparen, investeren en mijn tijd uitzitten… dus dan moet dat ook maar voor mijn wens om moeder te zijn van meerdere KINDEREN… ik kies voor kinderen, niet voor babies en dat is ook altijd wat mij stoort als ik mensen hoor zwijmelen over babies… dan denk ik… maar ze blijven geen babies en kinderen hebben is gewoon hard werken, investeren en opvoeden en DAT vind ik WEL leuk!
Ik heb dus ook de twijfels over een derde, maar ik heb het precies andersom en die keus is “moeilijker”
Ik wil juist dolgraag nog een keer zwnager zijn, dolgraag nog een baby, maar weet dus niet of ik drie KINDEREN wil, snap je?
Ik ben juist dol op de babytijd en zeker het zwanger zijn, maar ja, dat zijn maar 21 maanden en daar komen nog 17 jaar achteraan.
Begrijp me niet verkeerd, hou zielsveel van B’Elanna en Benthe, maar ik wil graag nog een keer zwanger zijn en nog een keer de babytijd, maar dat daarna zie ik eigenlijk niet zo…
Maar wat al gezegd is, niemand kan die keus maken behalve jij/ik en onze partner.
@Cell wrote:
Babies… tja, ze zijn wel vertederend, maar dat gelurk aan mijn tiet vind ik afschuwelijk en dus krijgt deze echt echt echt echt geen borstvoeding meer en slaapgebrek maakt mij geen leuk mens, ook niet als dat slaapgebrek komt door zo’n klein hummeltje die behoevend is.
Vind het moederschap tegek, maar heb bij allemaal gezegd… voor mij als persoon was het makkelijker geweest als ik ze met 7 maanden kant en klaar ergens op had kunnen halen.
Want die 9 maanden zwanger zijn en de eerste 6 a 7 maanden vind ik een gruwel.
:lol: :lol: echt mijn woorden ook
ik zeg ook vaak als ze nou kant en klaar rond een jaar werden afgeleverd :oops: :mrgreen: :mrgreen:
Wisje: ja dat kan
baby’s kan je lekker knuffelen en doen maar als ze huilen dan mis ik de gebruiksaanwijzing :oops: :lol:
dan heb ik echt een beetje zoiets van wat moet je nou?!? je hebt eten gehad schone kont wat wil je in hemelsnaam nog meer van mij??? :oops: :oops: :oops:
en kinderen ja die stuiteren af en toe door het huis (nouja bij Luna is het meer af en toe stuitert ze niet…:lol:) maar als ze wat mankeert kan ze zeggen wat er is
Ik heb dat juist met baby’s. Zelfs die van andere kan ik stil krijgen, vraag me niet waarom.
Mijn schoonzus zei ook eens: wou je ze met vier jaar kon krijgen… Nou ik wist niet wat ik hoorde…
Ik heb bij beide meiden gehuild op de avond voor hun eerste jaar :oops:
Toch ben ik vreselijk trots op mijn meiden, begrijp dat AUB niet verkeerd… Maar ik wilde altijd een baby, had het niet over kinderen.
En dat heb ik nu nog. Ik wil nog een keer zwanger zijn, dat getrappel in mijn buik, die heerlijke onderonsjes. Zo’n hulpeloos hummeltje troosten en knuffelen, verzorgen…
Alle leeftijden hebben hun charmes en elke moeder zal haar voorkeur hebben. De mijne is de babytijd, en die duurt helaas veel te kort
Wij hebben onlangs (na lang overwegen) ook besloten om nog voor een derde kindje te gaan. Onze twijfels lagen in eerste instantie bij het fiannciële plaatje en bij onze vorige woning (met z’n 5-en op een 3 kamer flatje is niet echt optimaal natuurlijk.
Nu zijn we verhuisd en wonen we in een 5 kamerwoning, heb dus 4 slaapkamers, waarvan 2 hele grote, 1 normaal en 1 klein kamertje. Ik kan van 1 grote slaapkamer eventueel nog 2 kamer maken, dus ruimte is ons probleem niet meer.
Financieel… tja ik denk dat je op langer termijn inderdaad meer hogere kosten gaat hebben, maar als ze zo klein zijn… vind ik het persoonlijk wel mee vallen, niet iets, wat we niet kunnen missen.
Bovendien… deze precies dezelfde twijfels hadden we ook bij de eerste en tweede.
Zwanger zijn (ondanks dat het niet altijd een pretje was) lijkt me weer heerlijk, baby tijd lijkt me ook super, maar ook de leeftijden die mijn oudste nu hebben. 6 en 3 jaar… waar ik tegenop zie is de puberteit :lol:
Maar zoals al eerder gezegd is… het is iets dat je zelf moet beslissen.
Succes daarmee dames!
En mochten jullie voor een derde gaan… daar is al een topic voor!