ja ik had gezien dat dat topic er al is idd die ervoor gaan
hoihoi
zelf gaan wij echt niet voor een derde. Ik wil het risico gewoon niet meer nemen. ik heb nu twee zwngerschappen gehad met daar tussendoor een miskraampje(was echt maar een paar weken). Twee keer ben ik ziek geweest van misselijkheid. bekkeninstabiliteit en de eerste keer een bevalling met 33 weken en de volgende met 34 weken en beide bevallingen waren niet om over naar huis te schrijven en ook nu zit ik nog met de gevolgen van de tweede bevalling. Dus mijn man is bij de arts langs geweest en volgende week voor de telling en dan kunnen we veilig grote mensen spelletjes doen 
wel heb ik altijd gezegt als we veel geld winnen laat ik een groot huis bouwen en ga ik kindje opvangen als crissesplek. en dat gaan we ook doen als onze eigen kinderen ouder zijn (al zou dan die zak met geld wel handig zijn)
groetjes
marlies
Heb je er al goed over kunnen slapen?
Het is zoooo moeilijk die keuze! Zeker als je het niet tof vind om zwanger te zijn (adoptie is geen optie want dan mag je wel een giga zak geld meenemen :silenced: incl veeeeel geduld) en babytijd vind je ook niet leuk. Misschien is het voor jou meer een optie wanneer je zeg maar wat bijgekomen bent van de babytijd van Odin? Die is nu achter de rug zeg maar maar of je er ook al van bent bijgekomen? Het hakt er natuurlijk wel in als je relatief kort daarna weer in de luiers, nachtvoedingen etc terecht komt. Of dat er bv een jaartje of 2 extra tussen zit. Hij naar de peuterspeelzaal en gewend aan het nieuwe ritme en jij weer energie voor een (al dan niet zware) zwangerschap waarin je dan ook door het nieuwe ritme meer aan jezelf en je rust toekomt.
Je hoeft niet meteen ervoor te gaan toch?
Ik zou alleen wel even op papier laten zetten door je man dat ie de nachtvoedingen wel doet. 8) :lol: En dan ingelijst ophangen hihi.
nou na een dag als vandaag 
moet ik niet aan een 3e denken maar gelukkig zit de vakantie er ook weer op :dance:
Luna heeft vandaag aan 1 stuk door gepraat echt die kaken stonden geen 1 seconde stil zo vermoeiend…
ik heb nog ongeveer een jaartje om erover te denken gelukkig
we willen eerst begin volgend jaar op vakantie naar curaçao
en om nou met een baby daar op vakantie te gaan lijkt mij helemaal niks ook met vliegen niet
en dan tegen die tijd is Odin ook alweer 2 en gaat hij ook naar de peuterspeelzaal idd misschien dat ik er dan wat meer weer aan moet denken
En meis je hebt ook je eigen lijf nog om aan te denken. Hoe is het daarmee? Beter? :-*
En idd je hebt wel eerst wat heeel leuks in het vooruitzicht! :dance:
nee dat gaat ook nog niet beter :thumbdown:
schildklier leek er wel goed uit te zien maar krijg morgen de uitslag ervan
Hallo
Zo herkenbaar al die dingen die er beschreven zijn…waar ik eigenlijk het meeste over twijfel is of mijn lijf het goed houdt …
Na de 2e bevalling heb ik zoveel last gehad van mijn onderrug hele zwangerschap bijna geen last ergens van gehad…maar na die bevalling kon bijna niks heel veel pijn gehad en ik heb het idee dat de bevalling zo snel ging dat ik een enorme klap op mijn bekken heb gehad…maar eerlijk gezegd weet ik niet eens zeker of het mijn bekken zijn of gewoon mijn onderrug…zelfs nu bijna 3 jaar later blijft het een zwakke plek…
Herkent iemand dit…
Ik twijfelde eerst ook heel erg over financieen, kamers enz.
Dat heb ik nu niet meer ik wil gewoon graag meer kinderen ,maar daarna denk ik wat als er met mij iets gebeurt tijdens de zwangerschap waardoor ik niet meer zo voor mijn kids kan zorgen als nu wil ik dat risico nemen…
Blijf het moeilijk vinden…
Ik moet wel zeggen dat ik twee fantastische zwangerschappen heb gehad en de bevallingen zelf was ook super bij de 2e was de verloskundige er niet eens bij zo snel ging het en heb ook het gevoel dat de dokter die de bevalling deed mij een beetje aan mijn lot heeft over gelaten…
Zou je ook een verloskundige kunnen bellen nu om die dingen mee te bespreken voordat je eraan begint …rare vraag misschien HIHI
Wel een fijn topic en heerlijk dat er meer mensen zijn die babies en de roze wolk etc niet zo hebben
Hier bij de 2e zwangerschapsdiabetes gehad… hij was ook een huilbaby en we woonden erg klein.
Ik moest echt toegroeien naar het idee van een 3e.
Dat duurde ook zeker tot Peter 2 was. Hij en Mies schelen dan ook 2 jaar en 10 maanden.
Bij Mies heb ik heel erg bekkeninstabilliteit gehad, en carpaal tunnelsyndroom. Ik kon met 20 weken al amper nog een veter strikken. Peter verschonen was een drama en ik lag vanaf 20 weken dagelijks te huilen in bed van de pen aan mijn bekken en onderrug.
Dit kindje is een verrassing geweest, niets gekozen en toen ik ontdekte dat er een 4e kwam ben ik enorm angstig geweest. Het " ik overvraag mijn hand" gevoel overheerste en ik dacht ook steeds dat deze zwangerschap MIJ zou nekken en wat dan, dan bleef manlief achter met 4 kleine kinderen.
Maar stomgenoeg heb ik een pracht zwangerschap.
De dagen dat ik bekkenpijn had zijn nog steeds op 1 hand te tellen en mijn rug blijft rustig. Ben ook amper misselijk geweest, voel me best heel goed eigelijk.
Dus in meerdere opzichten is dit kindje tot op heden een cadeautje.
Hoe ik de bevalling ga doorstaan moeten we nog maar zien, maar ik heb er goed vertrouwen in en uiteindelijk zijn we allemaal mensen van een dag he. Je kan nog zo gezond en fit zijn en rustig leven… je hoeft maar een idioot te hebben bijvoorbeeld op de weg die je hele gezin aan gort rijdt en dan… tja… zo probeer ik maar gewoon niet te denken, want dan kan je niets meer.
kamers zijn ook subjectief. Ik heb jaren geen eigen kamer gehad en moeten delen en dat kon prima. Kinderen passen zich aan aan vaststaande feiten. Die hebben zo door dat er van 2 kamers geen 3 gemaakt kunnen worden.
Financien is ook subjectief, tenzij je het ZOOO slecht heb dat je nu al echt moet sappelen om rond te komen en te eten.
Maar wij zouden het ook wel redden met wat moeite als een groot deel inkomen zou wegvallen. Dan eten we maar niet meer elke dag vlees en dan gaan we wat vaker kijken op marktplaats en dergelijke voor kleding.
Het is maar net hoe groot je aanpassingsvermogen is.
Voor alles is wel een oplossing denk ik dan.
Die babytijd overleef ik wel en over 2 jaar zal ik vast heel blij zijn met mijn 4 spruitjes :mrgreen:
Hoe was de uitslag van je schildklier? Zo goed als je verwachtte? :-*
Sidny heel veel VK’s hebben tegenwoordig een pre-conceptueel spreekuur. Juist idd voor de stellen die voorbereid willen beginnen aan het zwanger worden. Mss heeft 1 bij jou in de buurt ook iets dergelijks en anders even een belletje dan weet je het. :thumbup:
En tja het speculeren over de wat-als-en…altijd moeilijk. Zelf vermoed ik dat hoe meer kinderen je kijgt/hebt hoe meer je je beseft dat je kwetsbaar bent. Wat Cell al aangeeft iedere dag kan jou, je man, je kids iets overkomen, maar als je daarnaar gaat leven dan overheerst de angst dat lijkt me niet goed. Het enige goeie wat je uit dat besef kunt halen is; leven bij de dag, het positieve blijven zien en genieten! :thumbup:
Cell ik heb zo het vermoeden dat wanneer jullie meisje is geboren je mss ook wel een heeeel erg fantastische kraamtijd gaat hebben! :inlove: Minder troubles met je lijf helpt daar enorm bij. Dus ik hoop dat dat gaat uitkomen voor je. :thumbup:
ze hadden de uitslag nog niet :thumbdown:
ik ga morgen bellen dan moet het er wel zijn neem ik aan dan is het langer dan een week geweest
zucht… nog geen uitslag…
volgende week op vakantie en als ik het dan nog onthou die week erna even bellen :roll:
Ohhh diepe sjucht idd! Euhm even een abonnement op dit topic en dan posten we hier tegen die tijd weer…of een berichtje aan jezelf ‘inplannen’ op je mobieltje (ik kan dat iig als een taak in mijn agenda) ik ken mezelf ook vergeet zooooveel dan doe ik meestal dat laatste. :thumbup:
ja idd even in m? agenda zetten op m’n telefoon
mijn geheugen is de laatste tijd echt een ramp ik vergeet nog net m’n eigen naam niet zeg maar :oops:
oh hier helemaal nog niet gemeld curacao is een beetje behoorlijk vervroegd 
we gaan volgende maand al :dance: :dance: :dance: dus even afwachten hoe en wat met die vakantie (voor degene die nog weten wat ik heb geroepen ssstttt ik mocht en mag het nog niet van de daken schreeuwen)
:o :mrgreen: :dance: Wat heeeeerlijk! Hopelijk gaat dat lukken meis! :-*
Hallo Allemaal
Ik wil toch even kwijt dat ik blijf twijfelen
Niet eens perse dat ik twijfel over meer kinderen maar meer hoe het zou gaan met deze twee het is nu zo heerlijk hier ze kunnen heel goed met elkaar opschieten …verpest ik dat niet dan omdat wij graag meer kinderen zouden willen…en ik hoor overal verhalen over zware bevallingen met placenta’s die niet loslaten enz…ARGHHHHH daar wordt ik bang van…
Ik weet wel dat bij de tweede ik ook dezelfde dingen had toen dacht ik ook het is zo leuk met 1 kind straks wordt het niks met 2 HIHIH wat een rare kronkels in dit koppie…HERKENBAAR???
O en Cell ik herken me helemaal in jou verhalen …dat gezwijmel ik heb dat helemaal niet baby’s leuk hoor maar je kan er zo weinig mee HIHI
Ga broodje eten met de kids en dan weer naar school kom later weer!!!
hallo twijfelaars 
Wij hebben 2 kids van 3 en net 1 jaar en het begon toch echt weer te kriebelen echt heel erg, maar ja de twijfels sloegen toe een andere auto de kamers moeten gewisseld worden etc etc. maar toch de knoop doorgehakt er komt een nummertje 3 (als dat zo mag zijn natuurlijk!!)
dus ben in mei gestopt met depil en nu is t spannend!!!
je kan zoveel beren op de weg verzinnen maar als je hart t zegt ik heb nu weer wat rust nu ik met depil gestopt ben ehct heel erg raar.
Ik heb heel erg getwijfeld…3x… 8)
En in alle gevallen toch lange termijn gekeken en me niet door angst laten leiden… 2de is 11 weken na de geboorte overleden door wiegendood
Zwanger zijn vond ik geen punt (al vond mn lijf het de 4de en 5de zwangerschap echt niet meer zo gezellig), maar de periode erna zag ik erg tegenop…
Als ik voor zekerheid had gekozen en me door angst had laten leiden, had ik nu dus 1 meid van 23 gehad…
En ik had best gelijk hoor…met die angst… 8) het was zwaar…heel zwaar…en het heeft een hoop verpest van de babytijd.
Maar nu zijn ze 19, 18 en 4 jaar…en wat ben ik blij met mn gezin :inlove: :inlove:
ik zal je alvast waarschuwen: je derde zwangerschap wordt een tweeling. :lol: Want je man heeft de goden al verzocht en jij hebt er al van op de kast gezeten…precies zo was het bij ons ook gegaan.
Lang getwijfeld over een tweede, 'wat nou als ik een tweeling krijg, dan kun je me opvegen" etc etc. Mijn mans letterlijke woorden na het zien van de zwangerschapstest: “als het er maar geen twee zijn!”
Zie mijn banners voor het resultaat. En weet je: het is geweldig. :inlove: :inlove: :inlove: . Van harte aan te bevelen.
Life is what happens while you’re making other plans!
Moeilijk he die keuze maken. Hier ook heel lang over een derde nagedacht (er zit vijf jaar tussen hem en zijn jongste broer). Bij mij ook omdat ik twee keer een paar maanden na de bevalling erg ziek geweest ben. Woog nog 48 kilo, vochtinfuus, ziekenhuisopnames, longontsteking, heel de riedel.
Maar op een moment had ik zoiets van ik heb het twee keer overleefd dus de derde keer zal ook wel lukken. Bij mij voelde het na twee kinderen gewoon niet af en dat gevoel heb ik nu wel (een pnd doet daar veel aan dat wil ik nooit meer meemaken). Ben nog steeds dolgelukkig met ons kleine boeffie, het is heerlijk om hem erbij te hebben.
Oke, de zwangerschap heb ik regelmatig vervloekt, ik had zwangerschapsischias, was er strontsjagrijnig van en voelde me zo mezelf niet. Bevalling van derde was daartegen een eitje. Een uur en negen minuten vanaf de eerste wee tot beeb op buik, maar mag ook wel als je 41.6 weken zwanger bent.
Kind aan de borst, lees dat sommige moeders het niets vonden/vinden maar dat vond ik juist heerlijk. Ruim 21 maanden van genoten en wel wat traantjes gelaten toen het over was.
Denk niet echt dat dit een zinnige bijdrage is dit bericht maar ik denk dat een ander niet de keuze voor jullie kan maken. Heel veel wijsheid toegewenst in het maken van een keuze.