Een vader van een kind uit mijn klas is overleden 
Donderdag is de crematie en ik wil graag iets aan het jongetje geven als troostkadootje. Het is een stoer mannetje van bijna 9 jaar. Ik heb al zitten zoeken, maar vind het maar lastig. Hij krijgt van de hele klas een kleine uitvoering van onze klassenknuffel met een troostboek dat alle kinderen voor hem hebben gemaakt. Maar ik wilde graag ook iets namens mezelf als juf geven, maar heb echt geen idee wat… Heeft iemand van jullie misschien een ideetje?
Zo’n wens ballon?
Misschien toch een boek met een persoonlijke boodschap erin?
Moeilijk hoor. Ik zou die vraag zeker even op school in de groep gooien…misschein hebben je collega’s of de directie er wel ervaring mee en hebben ze nuttige tips??
Ik denk dat het grootste kadoo wat je het jongetje kunt geven aandacht is. Hem het idee geven dat zijn vader niet vergeten word. Bijvoorbeeld met vaderdag met hem overleggen of je iets maakt wat naar een graf kan. Of het veranderen zodat het voor moeder kan zijn.
Maar misschien kun je een mooie fotolijst geven. Wellicht in de kleur of thema wat de jongen en vader bond. `Misschien heb je zelfs door schoolactiviteiten wel een foto van de jongen met zijn vader?
Wat vreselijk en wat ook vreselijk voor jou om dit mee te maken als juf…bah! Ik vind het een mooi idee van je om het jongetje iets te willen geven. Zo’n ballon is idd mooi, verder vind ik het erg moeilijk en zou ik het ook zeker in de groep gooien bij je collega’s (als je dat al niet gedaan hebt). Ik vind het idee wat ik hier net lees er met vaderdag rekening mee houden ook erg goed, dat zou ik zeker doen, dat heeft dat ventje zeker nodig.
:hug:
wat zielig zeg…
Een boek? Met een eigen tekst er voorin?
Of een dagboek?
Pfffffff… :hug:
Dank jullie wel voor jullie ideetjes en tips. Ik denk dat ik morgen een leuk prentenboekje voor hem koop. Ik heb al wat contact met andere leerkrachten gehad, maar het is hier vakantie. De meeste collega’s zijn dan ook op vakantie. Nu gaan er gelukkig wel 3 mee naar de crematie donderdag.
@mamaartje wrote:
Dank jullie wel voor jullie ideetjes en tips. Ik denk dat ik morgen een leuk prentenboekje voor hem koop. Ik heb al wat contact met andere leerkrachten gehad, maar het is hier vakantie. De meeste collega’s zijn dan ook op vakantie. Nu gaan er gelukkig wel 3 mee naar de crematie donderdag.
Veel sterkte donderdag.
Sterkte…
pff sterkte een boek lijkt me een mooi “cadeau”.
maar het mooiste cadeau erachter dat je erover nadenkt aan wat hij er aan heeft, wat hem troost biedt. en dat je er donderdag bij bent. :hug:
:kaars:
Op mn 15de mn pa verloren 
… wat ik heel fijn en belangrijk vond was dat men er was en nog steeds is voor me. Dat wanneer ik het nodig heb, ook zonder er iets over te zeggen bij mn vrienden, familie en des tijd leerkrachten terecht kon.<br /> Eèn van de leerkrachten was altijd op zoek naar de leuke dingen die ik had meegemaakt met mn pa en hierover spraken wij dan 
. Dat deed mij heel vaak goed, gewoon het er over hebben.
:kaars:
Iets wat je zou kunnen doen is, samen met het jongetje, een ster maken welke dan de vader symboliseert en deze kan hij dan boven zn bed hangen.<br /> Kijk uit met kreten "het komt wel goed", "het gaat wel weer hé?" dit kan verkeerd begrepen worden.<br /> Vergeet de vader idd niet met vaderdag en met de verjaardag. Op deze manier laat je dan aan het jongetje weten dat je hem en zn vader niet vergeten bent.
En hoe moeilijk ook, zorg dat je de juiste balans probeert te vinden tussen hem de aandacht geven die hij nu nodig heeft en hem op laten gaan “in de massa” zodat hij niet straks buiten de klas staat (dat hij niet het buitenbeentje wordt want kinderen kunnen erg hard zijn, maar dat zal je wel weten als juf).
Verder is het heel moeilijk aan te geven wat je zou kunnen doen… soms kan iets kleins al veel goed doen.
:kaars:
Jerry
Misschien is een versierde bewaarbox een idee? Waar hij foto’s, tekeningen enzo in kan doen? Daar kan hij dan bijvoorbeeld ook zijn vaderdagkado-tje in doen… Mooi om herinneringen in te stoppen… Succes in ieder geval…
Ja, zo’n bewaarbox/kist/doos kwam ook in mij op.
Je kunt gewoon een blanco kistje doen, hij kan dit dan misschien samen met zijn moeder versieren zoals hij wil en erin doen wat hij wil.
Er schrijft in de GG geloof ik een moeder wiens man is overleden en samen met haar dochter heeft zij ook zo’n kistje gemaakt.
Daar gaan dan bijv ook schelpen in die ze vind op het strand, of een grote dennenappel oid. Dingen die ze aan haar vader zou willen laten zien.
Beste mensen,
wie weet hoe het jongetje donderdag alles ervaart… dingen weg stoppen in een kistje, doosje, box… sorry maar dat lijkt me geen verstandig idee voor iemand van 9.
Misschien later met vaderdag maar niet nu.
Hij moet nu al zn vader wegbrengen in een box, doos, kistje en dan moet hij alles wat hem aan zn vader herinnerd ook weg stoppen in een doos, kistje, box?
Sorry dat ik hier enig zins fel op reageer maar op deze manier lijkt het alsof hij z`n verdriet ook weg moet stoppen alsof het er niet mag zijn!
Weet hier alles van!
Jerry
m&J dat ben ik toch niet met je eens.
Mijn vriendin is helaas 5 jaar geleden overleden en haar vader heeft toen samen met haar een mooi doosje gekocht met een dagboekje. Dan kon ze wat aan haar mama schrijven en in het doosje spulletjes stoppen die ze aan mama wilde laten zien of aan haar herinnerde. Het doosje is toen mooi versierd met stickers en kinderjuweeltjes (plak juweeltjes)
Het heeft haar heel veel geholpen en heeft nu nog steeds een ere plaatsje.
ps. lees net nog eens je berichtje (laatste zin) en dat vind ik echt erg. Zo iets kan je niet wegstoppen toch?
Luister het idee erachter wijs ik niet af, alleen niet nu…
Ik was 15 (ik ben nu 35) toen mijn vader overleed en er werd verwacht dat ik er mee omging als een volwassene, zelfs vandaag de dag nog begrijpen die mensen mij niet en dat zullen ze denk ik ook nooit doen.
Ook ik had een mooi gemaakt doosje om alles in te bewaren, nou… ik heb niks meer omdat “het doosje” in de kliko is belandt met alles erin onder het mom van oude rotzooi, papieren, frutsels en knutsels.
Enkele maanden geleden doken er oude fotos op van mn vader deze heb ik nu afgedrukt en een mooi plekje gegeven in huis en elke dag brand er een kaars bij.
En elke dag heb ik nog verdriet om het verlies, gelukkig heb ik wel een schat van een echtgenote die mij laat gaan, begrijpt, aanvult en opvangt.
@mamaartje
zorg dat je er bent voor hem, dat is het belangrijkste, hij heeft je straks erg hard nodig!
m&J :hug: :hug:
Ontopic: ik denk niet dat er 1 kado is die echt geschikt is. Mijn vader is overleden toen ik 14 was en ik vond het persoonlijk heel fijn om gewoon over hem te praten. En dat mijn hele klas op condoleren kwam. Ik zag namelijk erg op om na alles weer naar school te moeten want straks kijken ze me raar aan? of vinden ze me zielig? En, op een enkele klasgenoot na, kwam iedereen en dat deed me echt heel goed. Ook toen ik weer naar school moest, ze waren er gewoon voor me ook de leraren. Ik kon er over praten en mijn hart luchten. En dat is met geen 1 kado te vergelijken. Nu is jou leerling nog maar 9, heel sneu kan zo met hem mee huilen als ik weer herinner hoe ik me toen voelde en hoe hij zich moet voelen 13 februari was het 9 jaar terug van mijn vader, dus ook rond deze tijd moest ik mijn vader begraven toen.
Hoe goed bedoeld en verschrikkelijk ik jullie verhalen ook vind, ik vind het zelf geen reden om dan maar niets te doen…Tom krijgt maandag als iedereen weer op school is een troostknuffel en een troostboek. Dat is een fotoalbumpje waar alle kinderen iets liefs voor hem ingeschreven hebben zodat hij erin kan lezen als hij zich verdrietig voelt.Ook komt er een gedenkhoekje in de aula, waar Tom samen met zijn moeder en broertje (die is pas 5) dingen neerleggen die voor hen en hun papa/man belangrijk waren. Dit immense verdriet kan ik natuurlijk niet wegnemen als juf, maar ik vind niet dat ik het daarom maar allemaal niet moet doen…
mamaartje,
Mijn nicht overleed 3 j geleden en liet een dochtertje (Maité) van 9 jaar achter…
Mijn mama heeft haar toen zo’n mooie beplakte doos cadeau gedaan, op de dag van de crematie.
Een kleurrijke doos waar ze inderdaad spulletjes kon in bewaren ivm haar mama.
Zij is nu 12 en laatst had ik het er met mijn andere nicht (de zus van de overleden nicht) nog over. Je moet weten dat deze meid nu bij haar woont, want mijn overleden nicht was alleenstaand…
De psychologe (waar ze een tijdje gingen) vond die doos een schitterend idee !
Ikzelf heb haar toen een beer-knuffel gegeven, met een briefje erbij…
veel sterkte en wat fijn dat je dit voor hem doet…
ben zeker dat het door de mama ook erg gewaardeerd zal worden…
liefs
Gerda
mamamaartje: ik zeg ook niet dat je dan maar helemaal niets moet doen. Een gedenk hoek is een erg mooi idee. Teken dat iedereen mee denkt en mee voelt.
Sterkte als juf is het ook moeilijk :hug: