Lieve Marite…zie ik dat nu goed? Ben jij om kwart voor drie 's nachts aan het piekeren over de psz??
:hug: 'voor jou! Of staat bij jou de tijd gewoon anders???
je plan klinkt goed btw!
Nee, dat zag je goed…
Ik sliep uiteindelijk pas rond half 5 :shifty: :shock: .
Klinkt als een mooie middenweg :thumbup: .
Het brengt jou rust en Thomas kan nog steeds naar de psz. En tegen de tijd dat hij eraan toe is en het ook beter in jullie ritme past, kun je hem dan makkelijk wat vaker sturen, omdat hij er gewend is.
O, en dat zwemmen wat je moede ropperde… dat zou ik ook doen 
.
Ik durfde het vandaag nog niet met de juf te bespreken (ik ben/was nog niet zeker-zeker). Maar als ik dan hoor dat ze afgelopen donderdag zo’n drukke groep hadden met juf en 2 hulpjuffen en dat ze het met zn drietjes nauwlijks aankonden al die drukte… dan denk ik; eerst maar even kappen op donderdag!
Op maandag gaat het zo gemoedelijk en gezellig, kleinere groep, meer tijd voor het rustig spelen… (o.a. ook buitenspelen, en dat doet Thomas het liefste!).
Er bloeit trouwens al heel langzaam een vriendschapje op tussen Thomas en een jongentje dat er sinds vorige week zit. :mrgreen:
Inhoudelijk is geen reactie meer mogelijk…
maar ik las de hele lijn en vond het een prachtig voorbeeld hoe moeders elkaar steunen en inzicht helpen krijgen… maar dus ook openstaan voor meningen van anderen…
Echt een mooi gesprek en proces om te zien!!! :thumbup: :thumbup:
(wel een beetje belerend he hihi :lol: ) maar viel me op!
Lieve Marite, volgens mij ben je zwanger, maar ook nog 's moeder van Thomas die het heel moeilijk heeft (allebei toch??).
Ik vind het knap hoe je je dilemma voorlegt en ook echt overweegt…
Heel veel sterkte de komende tijd…
Zucht…
ik weet het, ik ben erg…
Maar twijfel toch weer enorm, reden… Thomas.
Hij WIL niet meer mee, wil op maandag zn kleren niet aan, wil thuis blijven, wil niet eten, wil niet op de fiets, wil niet naar juf Riet…
Vorige week maandag ben ik uiteindelijk ALLEEN gegaan aangezien ik hulp-ouder ben en niet zomaar kan afzeggen, we kregen Thomas echt niet aangekleed en op de fiets.
Als het wel lukt moet ik hem naar binnen dragen op school, wil niet meer mee doen met de groep, speelt lang zo uitbundig niet meer, duurt lang voordat hij zn draai vind (en meestal is dat bij het “dag dag” zingen), en als je naderhand vraagt of hij het leuk vond zegt hij dat PiepPiep (knuffel) het wel leuk vond, maar Thomas niet en dat hij de volgende keer in Miemie’s huisje wil blijven en niet naar Tuf Tiets huisje wil.
Voor de rest valt het nu iedereen op dat hij echt bleek ziet, hij eet slecht, hij slaapt nog slechter, hij kan niets hebben en is snel kwaad en heel verdrietig.
Het valt juf wel op dat hij witjes ziet, vroeg ook hoe het nu met zn slapen zit en of hij wel genoeg eet. Maar ze blijft maar hameren dat ze vindt dat hij te traag vooruit gaat met taal, dat mocht volgens haar wel sneller gaan aangezien hij er zo lang al is en dat de PSZ nodig is om hem te leren praten enzo, dat het vanzelf wel beter zal gaan.
Maar ik geloof dat zij niet helemaal door heeft HOE wij momenteel leven, dat we al maanden bij mn moeder zitten, dat Thomas alle spanning wel voelt en dat Thomas intens verdriet heeft…
Hij maakt zoveel mee, geen wonder dat hij de taal nog even langer laat liggen, al is hij er echt actief mee bezig en zeker de laatste maanden vooruit gaat, maar op school komt er niks uit hem, dan houdt hij liever zn mond dicht.
In elk geval ga ik met mn huisarts praten, want inmiddels maak ik me gewoon zorgen om mijn mannetje, want hij is gewoon echt zichzelf niet meer en voelt zich overduidelijk niet lekker in zn vel zitten.
Hij heeft sinds kort ook allemaal jeukplekjes over zn lichaam zitten en merk dat hij daar meer last van krijgt op drukke/emotionele/vermoeiende dagen…
Hè toch Marite, wat rot om je zo’n zorgen te moeten maken over je mannetje. Het lijkt me een heel goed idee om eens met de HA te gaan praten. Als Thomas echt zo lijdt onder de spanningen en zo’n verdriet heeft, dan is het misschien goed daar hulp bij te zoeken. Jij zit er zelf misschien te zeer middenin om er nog van een afstandje naar te kunnen kijken. Misschien dat iemand anders Thomas kan helpen op een manier dat jij niet kunt? Of jou ideeën kan geven over hoe je het kunt aanpakken.
Als je je serieus zorgen maakt, zou ik ook niet alleen willen afgaan op het oordeel van juf Riet.
Ik zou nog steeds zeggen: hou hem erop. Geef hem niet de gelegenheid zich terug te trekken en/of stil te blijven staan. Misschien zou je kunnen zeggen dat jij gewoon naar je werk als hulp-ouder gaat en dat je moeder, los daarvan dus eigenlijk, Thomas naar de psz brengt.
Je schrijft dat Thomas in zulke stress leeft. Het klinkt misschien als een open deur, maar waaruit bestaat die stress voor hem? Heeft hij er last van om bij oma te wonen? Of is het meer dat de spanningen die jij voelt ook op hem overslaan? Of iets anders?
Ik ben een beetje in jubelstemming :roll: .
Op de antroposofische PSZ in Groningen komen binnenkort plekjes vrij…
Zou toch geweldig zijn dat hij, als het weer wat rustiger is, voor hem (na de komst van brusje) daar zijn plekje kan verwerven, ook omdat hij dan daar blijft, vriendjes kan maken voor altijd… en het past gevoelsmatig beter bij ons…
Maar in elk geval is de dokter gebelt, kan alleen pas volgende week er heen aangezien ik Thomas in 1e instantie niet meeneem en ik mn moeder/oppas nodig heb.
Ha lekker Marite, ik hoop dat dta je wat meer rust in je kop zal geven :-*
De kogel is door de kerk…
Vandaag alweer zonder Thomas naar de PSZ.
En ik heb na afloop met de juf gepraat en ook haar lijkt het het beste om eerst maar te stoppen. De komende tijd is al hectisch genoeg met de komst van beeb en het feit dat we misschien gaan verhuizen tegen mei/juni. Het leek ook haar het slimste als het eerst wat rustiger wordt in Thomas zijn leventje en ook dat er rust komt voor mij om me te kunnen voorbereiden op de geboorte van Wonder2. En dan proberen we het in september weer.
Volgende week gaan we nog even afscheidnemen.
In de tijd van nu tot september krijg ik zo de kans om na te denken over de antroposofische PSZ, of dat ik misschien zelf een groepje ga beginnen…
Dit besluit brengt in elk geval 1 ding; RUST! Weer een last minder op mijn schouders.
Thomas heeft vandaag een heerlijk miemie-dagje gehad en heeft zich uitgeleeft in de tuin. Daarna nog boodschappen gedaan. En je merkt het direct aan Thomas wanneer hij eens niet weg heeft MOETEN gaan.
Ik hoop dat dit je rust heeft gegeven. En ik hoop dat Thomas op een andere manier zal gaan leren met andere kinderen te spelen, want dat is op zijn leeftijd toch erg belangrijk.
Sterkte ermee meid!
Groetjes,
Esther
Een last van je schouders marite? Ik hoop dat het je wat rust brengt :-* .
Maar ik denk ook dat het mss toch geen gek idee zou zijn om te kijken of Thomas misschien wat hulp kan gebruiken ‘van buitenaf’. Als de situatie voor hem zo stressvol is, dat hij niet meer naar de psz kan, en moeilijk toekomt aan ontwikkelingstaken die nu spelen voor hem, dan kan hij misschien wel een extra steuntje in de rug gebruiken.
veel succes meid :thumbup:
Ja, ik ben me nu aan het “verdiepen” in speltherapie, maar las steeds dat het vanaf 3 jaar is. Heb pas net via-via een site gevonden van een speltherapeute hier in de buurt die vanaf 2 jaar werkt!!!
Moet nog uitzoeken of het tot mijn mogelijkheid behoort (financiel :oops: ).
Het is trouwens wel de intentie dat Thomas als hij 3 is wel weer naar de PSZ gaat, of naar een speelgroepje (van de Vrije School) ofzo. Had ik in sept. 06 al mn eigen gevoel gevolgt dan was ik er toen niet mee begonnen.
En aangezien er heel veel kinderen hier pas met 3 jaar beginnen… (en die waren er ook aan toe) denk ik niet dat Thomas op dit moment veel mist aan de PSZ.
Nee da’s waar, er zijn meer kinderen die pas met drie jaar beginnen (waaronder ondergetekende, ik kon het met 2 jaar ook nog niet aan).
Het ging mij ook meer om de combinatie van dat hij dit (nog) niet kan / wil en dat jijzelf onegrust bent over alles wat hij heeft meegemaakt en nu nog doorstaan moet. Hij is ook nog zo klein, dat maakt alles zo veel minder definitief.
Marite, ik denk dat het vaker voorkomt dan men denkt hoor.
Aniek is er ook weer vanaf. Van de week had ik nog twijfels, zelfs nog hier topic geopend (wilde het jouwe niet vervuilen) maar dinsdags overleg gehad met de juf en die was ook vrij uitgesproken. Aniek hing echt aan de juffies, durfde niet echt zelf iets te ondernemen en ze hadden vaak het idee dat ze erg moe was.
Ze is nu al met al door ziekte enzo al 2 weken niet geweest en na pakweg 9 dagen zag je haar weer gewoon meer haarzelf worden.
Ze slaapt nu weer prima, geeft aan niet naar de kindjes te willen en eerlijk gezegd… vind het wel best. We hebben de boel dus afgezegd.
Ook hier gaat ze opnieuw als ze 3 is. Dan zijn we verhuisd, is hopelijk de rust wat weergekeerd en we wonen dan op 5 minuten lopen van de psz.
Ik heb als alternatief nu een afspraak om 1 keer in de week met een vriendin en haar kinderen te gaan knutselen! En we gaan 1 x in de week naar de bieb een middag. Dan mag ze boekjes uitzoeken en we maken er een uitje van. Komt ze toch onder de mensen en doen we het meer in haar tempo :thumbup:
In sommige gemeenten zijn er baby- dreumesgroepjes. Een soort speelafspraakje steeds met hetzelfde groepje, met de mama’s erbij. Misschien is dat iets voor jullie?
Vandaag afscheid genomen op de PSZ.
Uiteindelijk Thomas ook nog meegekregen, hij was erg opgelucht toen ik zei dat het de laatste keer is en we volgende week in “miemie’s huisje” bleven.
Hij wou ook niet echt gaan spelen op de PSZ, vond alleen het trakteren erg leuk :lol: .
Ik ga na mn kraamtijd eens een briefje hangen op de Vrije School in Assen, of er niet meer ouders zijn met peuters die het leuk lijkt om een speelgroepje te beginnen. Al zou er maar 1 ouder op reageren en al zouden we elkaar maar 1x per maand ontmoeten, is toch ook al iets.
En wieweet wil Thomas over een half jaar zelf wel heel graag naar “tuf Tiet”.
:-*
Ik ben tot nu toe behoorlijk blij met mijn keuze.
Sinds tijden zie ik bijvoorbeeld weer een flinke verbetering in Thomas zijn slapen! Kreeg ik hem maanden lang meestal niet voor 11 uur in zijn bed, en viel hij alleen op mijn schoot in slaap met zijn favo video aan… nu geeft hij zelf aan dat hij moe is en naar bed wil, ik mag zn tanden weer poetsen, zn luier en pyjama aan doen… en hij gaat gewoon als een vrolijk manneke naar bed en wordt meestal als een vrolijk manneke ook weer wakker!
En een speelkameraadje heb ik ook alvast voor hem gevonden.
Malin, de dochter van Kaar van dit forum :mrgreen: , als ik nog niet bevallen ben gaan ze a.s. dinsdag als het goed is voor het eerst met elkaar spelen!
Oh, wat leuk Marite,
Doe haar de groetjes van mij, en geef haar kids alledrie een knuf.
De laatste tijd merk ik echt aan Thomas dat hij toe is aan de PSZ.
Hij speelt bijv. nu echt met kindjes, vind het heerlijk om meerdere kinderen om zich heen te hebben. En hij heeft er minder moeite mee om iets zonder mama te moeten doen. :thumbup:
Na de zomervakantie (eind aug.) gaat meneer weer naar de PSZ!
Naar dezelfde juf, in dezelfde groep, maar nu zonder mama.
En het voelt nu goed!