Als het gegeven is, dan zou ik heel graag thuis willen bevallen. Na een eerste bevalling met medische indicatie ben ik even zo klaar met het ziekenhuis…
Maar ik heb wel allerlei vragen daarover. Kleine praktische vragen, maar ook over de veiligheid. En natuurlijk kan ik die aan de vk stellen, maar zou graag jullie ervaringen horen (als barende vrouwen )
Dus ik spui hier even wat:
Hebben jullie ervaren dat je vk ook echt snel kwam toen je belde?
Op welk moment tijdens de bevalling besluit je verloskundige te blijven (bij hoeveel ontsluiting oid?)
Klopt het dat je aan de rechterzijde van het bed moet liggen tijdens het persen?
Hoeveel troep geeft het nou daadwerkelijk? Heb je bijvoorbeeld een vies bed overgehouden? (bij mijn eerste liep bij elke wee het vruchtwater eruit, hoe ga je daarmee om in de thuissituatie?)
Hebben jullie een penibele situatie meegemaakt en hoe handelde de verloskundige?
Uiteindelijk wordt beweerd dat thuis bevallen net zo veilig is als in het ziekenhuis, maar wat nou als je placenta niet loskomt ofzo, Zou je het op tijd redden naar het ziekenhuis?
Ik ben bij allebei thuis bevallen dus ik weet niet hoe het in het ziekenhuis gaat. Ik vond het heerlijk :thumbup:
Bij allebei waren de vk er binnen een half uurtje denk ik. Bij jimmy is ze nog even weggeweest (had nog geen 2 cm ontsluiting) en zou ze vier uur later terugkomen. Dat werden anderhalf uur omdat het ineens heel hard ging(7 cm in anderhalf uur erbij :shock: ) Toen is ze niet meer weggegaan
Bij Sanna had ik 6 cm ontsluiting maar omdat het heel hard leek te gaan is de vk gebleven (uur later was Sanna geboren :lol: )
Qua troep is het allebei de keren heel netjes gebleven. Ik kan me niks herinneren van bende of rotzooi van vruchtwater in ieder geval. Je hebt ook van die matrasbeschermers in je kraampakket zitten en ik had een waterafstotende molton er extra onder liggen.
Als je voor het bed staat moest ik links gaan liggen. Dat heeft te maken dat de vk’s rechts waren en dan er dus beter bij konden.
Bij Jimmy zakten zijn harttonen tijdens het persen, ik merkte wel dat het een beetje zorgelijk was maar op dat moment was ik heel rustig en dacht alleen maar ‘Nu moet hij er echt uit’ Knip gehad en vk heeft op mijn buik meegeduwd en toen was hij er.
Bij Jimmy is het allemaal goed verlopen en ik vond het heerlijk dat ik in mijn eigen huisje was. Vandaar dat ik bij Sanna niet eens aan het ziekenhuis heb gedacht.
De verloskundige kwam toen we belden meteen, was er binnen half uur.
We belden en ze is ook meteen gebleven, ze had niet het idee dat de weeën intens waren, maar m’n vruchtwater brak na kwartiertje ongeveer en toen is ze gebleven. De eerste keer dat ze ging meten hoeveel ontsluiting ik had, was het al 8-9 cm
Ik lag aan de linkerkant van het bed als je voor het voeteneind staat, dus als je ligt voor jezelf rechts. Waarom, tja, da’s mijn plekje. We hebben het er verder niet over gehad.
Heb geen troep opgemerkt, terwijl het vruchtwater brak in bed. Ik stapte uit bed, voor mijn gevoel wilde ik even naar de wc nog ( ff mezelf opfrissen ) en toen heeft de VK het bed verschoont samen met hub. Het is trouwens maar een kopje wat je verliest…
Gelukig geen lastige situatie gehad, dus kan daar niet over oordelen.
Was heel bang voor een thuisbevalling voor het gebeurde ( woon in flat, 4 hoog zonder lift ) maar toen ik Elise in mijn eigen bed in mijn armen hield, meteen onder mijn eigen douche kon, was die angst helemaal verdwenen. Sterker nog, ik teken er voor!
helaas zit dat er voor mij niet meer in om thuis te bevallen…
Ik zou als je verder geen vreemde dingen meemaakt in je zwangerschap echt wel thuis gaan bevallen… en als er echt iets aan de hand is dan brengen ze je echt wel direct naar het ziekenhuis…!
Bij de eerste kwam de vk binnen een uur nadat ik gebeld had. Ik had toen pas 1 cm ontsluiting, dus ze ging weer weg en beloofde een paar uur later weer te komen. Toen ze 3 uur daarna kwam had ik 6 cm ontsluiting en ze bleef. Bij ons was alleen de linkerkant van het bed vrij, de rechterkant stond tegen de muur, ik moest daarom met mijn hoofd aan het voeteneind gaan liggen. (alle drie de keren trouwens).
Bij de tweede thuisbevalling kwam de vk ongeveer een half uur nadat ik gebeld had, ik had 3 cm ontsluiting, dus ze ging nog even weg. Maar omdat het snel ging, belde ik haar na een half uur op, of ze alsjeblieft terug wilde komen. Ik had toen 5 cm ontsluiting en ze bleef tot de bevalling.
Bij de derde thuisbevalling had ik een vervelende vk. Ze kwam een uur nadat ik gebeld had. Ik had 4 cm ontsluiting en ze wilde mijn vliezen breken en weggaan… Ik heb min of meer geëist dat ze zou blijven :oops: want ik wist dat het vanaf het breken van de vliezen snel zou gaan. Met veel gemopper en steeds maar blijven herhalen dat ze toch nog wel even weg wilde, is ze uiteindelijk toch gebleven.
De rotzooi werd keurig door de kraamhulp opgeruimd in de tijd dat ik lekker aan het douchen was. Na het douchen stapte ik dus in een schoon bed, was alle rotzooi weggewerkt en draaide de wasmachine met de vieze lakens. Heerlijk!
Hier nooit een penibele situatie meegemaakt, dus daar kan ik niks over zeggen.
Ik ben de eerste keer in het ZH bevallen, en hoewel ik dat helemaal okay vond en echt niet vervelend, teken ik toch voor een thuisbevalling.
Pete is thuis geboren, dat is me erg goed bevallen en ik zou het zo weer doen. Ik vond het dus erg jammer dat ik de tweede keer niet thuis mocht bevallen, dat is een minpuntje van een tweelingzwangerschap…
Om 15.30 belde ik dat ik weeen om de 5 a 6 minuten had. Ze was in het ziekenhuis een andere bevalling aan het afronden, daarna zou ze naar ons komen. Als het te snel ging, moesten we bellen.
Om 17.30 was ze hier, ik had 2 cm ontsluiting. Ik kreeg echter een weeenstorm, vandaar dat ze gelijk is gebleven. Om 19.30 had ik volledige ontsluiting.
Ik had een 1-persoonsbed in de woonkamer staan, omdat we een waterbed hebben. Volgens mij ligt het aan de verloskundige aan welke kant je moet gaan liggen, de een heeft het links geleerd en de ander weer rechts. Ook ligt het eraan waar je meer ruimte hebt.
Aan het matras en hoeslakens van het 1-persoonsbed heb ik niks gemerkt, geen vlekken overgehouden. De kraamhulp die bij de bevalling is, zorgt ervoor dat alles netjes opgeruimd wordt. Ik had ook enorm veel vruchtwater, maar die kraammatjes nemen erg veel vocht op.
Mijn oudste was een sterretjeskijker, dus erg moeilijk om eruit te persen. Na anderhalf uur zei ze dat ik nu toch harder moest gaan persen, omdat ik anders naar het ziekenhuis moest. Gelukkig duurde het toen niet lang meer, maar anders had ik dus naar het ziekenhuis gemoeten.
Hier 1 ziekenhuishuisbevalling en 1 thuisbevalling.
Ik kan mij goed voorstellen dat je thuis zou willen bevallen! 8)
Maar om je vragen te beantwoorden:
Bij mijn thuisbevalling waren mijn vliezen om 01.45u gebroken. Geen bruin water, dus lekker rustig afwachten.
Nou, om 4.50u bleken de weeen om de 3 min. te komen en hielden ze 1,5min aan, dus heeft hubby de vk gebeld. Die was er dus om 5.10u!! :shock: Best snel voor midden in de nacht, vond ik. :lol:
Ze kwam binnen en zei tegen hubby dat hij ook de kraamhulp kon bellen (en dat terwijl ze haar jas nog aan had en nog niets had gedaan…)
Bij het toucheren bleek ik 6cm te hebben en is ze dus gebleven.
Ik lig normaal aan de linkerzijde van het bed, dus na het spontaan breken van de vliezen ben ik naar de wc gegaan en heeft hubby ondertussen het hoeslaken en zo vervangen. En de hele bups naar de rechterkant verplaatst. Toen ik terugkwam van de wc had hij alles al omgegooid en kon ik mijn weeen gaan wegpuffen! :lol:
Ik heb geen vlekken in lakens of wat dan ook overgehouden aan de bevalling. Alles was picobello schoon. Heb eigenlijk niets van de troep gemerkt. Het was al weg voor ik er uberhaupt op kon letten. :mrgreen:
De harttonen van de jongste daalden tijdens het persen. Ik hoorde de vk tegen de kraamverzorgster zeggen dat de beeb wat klem zat, dus toen ik dat hoorde heb ik een megapers gedaan en werd onze 2e dochter geboren. :inlove:
Er kwam ook erg veel bloed mee, dus de kraamverzorgster stond al te bellen terwijl ons meisje nog niet eens op mijn buik lag, maar het was niet nodig, want het stopte toen.
En wat betreft het niet loslaten van de placenta. Dat had mijn buurvrouw. Die is opgehaald met de ambulance en in het ziekenhuis is de placenta uiteindelijk toch vanzelf gekomen. Zij heeft daar geen nare ervaringen mee gehad. Ze zei dat ze eht jammer vond dat ze niet lekker thuis kon blijven, maar op zich was het allemaal goed geregeld.
Overigens is er onlangs een onderzoek geweest door TNO over de veiligheid van thuisbevallingen. Dat blijkt dus net zo veilig te zijn als in het ziekenhuis… :thumbup:
Ik wil ook dol graag thuis bevallen. Ze wilde me met 38 wkn al inleiden maar omdat je dan toch naar het ziekenhuis moet probeer ik dat zo lang mogelijk voor me uit te schuiven
Helaas kan ik nog niet veel antwoorden geven op je vragen, maar qua vlekken en dergelijke op je matras daar hoe je opzich niet zo bang voor te zijn.
Met 36 wkn leg je namelijk een zeiltje over je matras heen, mochten je vliezen dan breken dan blijft je matras schoon en droog
Veel mensen denken nog vaak onterecht dat als je in het ziekenhuis bent er altijd een arts of anesthesist aanwezig is, dat is helaas vaak niet zo.
Dus als je in het ziekenhuis bevalt en je hebt een van hun nodig dan zul je ook moeten wachten tot ze van huis uit komen.
(of je moet net mazzel hebben dat ze voor iets anders in huis zijn)
Op de verlosafdeling waar ik werkte waren ze er dus niet standaard.
Vanaf 6 cm ontsluiting blijt de vk al?! Dat valt me zeer mee!
Waarschijnlijk schat zij ook wel in hoe erg je er aan toe bent en of ze moet blijven maar dat had ik niet verwacht.
Ik slaap aan de linkerzijde van het bed en had inderdaad gehoord dat ze willen dat je aan de rechterzijde ligt, in verband met rechtshandigheid van de verloskundige. Dat zou betekenen dat we de matrassen inderdaad even moeten wisselen, bij mij zal er tegen die tijd al een bedzeiltje op liggen. Goed om te weten.
En voldeed het kraampakket volledig? Zoals die matrasjes? Had je daar genoeg aan?
En heeft de verloskundige eigenlijk verdoving bij zich als je gehecht moet worden?
Hier nog geen eigen ervaringen. Maar wel van andere aangezien ik kraamverzorgende (verpleegkundige) ben.
Aan de matjes in het kraampakket heb je genoeg hoor. Wel adviseren wij om vaak gewoon een stuk plastick bij de bouwmarkt te halen voor over je matras (lekker goedkoop).
Over de troep thuis :lol: sorry moet even lachen.
Vaak is het in het ziekenhuis een veel groter slachtveld als thuis.
De verloskundige en de kraamverzorgende zorgen ervoor dat alles netjes blijft en meteen wordt opgeruimd. Zodra jij bevallen bent en gaat douchen en je terug komt om je bedje in te gaan, dan is jouw bedje helemaal schoon en fris en is alles opgeruimd en zal de was al in of bijna in de wasmachine zitten!
Natuurlijk heeft de verloskundige verdovingen bij zich.
Voor het hechten hoef je dus echt niet bang te zijn!
Ik heb dus zowel bevallingen geassisteerd in het ziekenhuis en thuis. En ik wil dus echt wel thuis bevallen. Ik denk dat ze me naar het ziekenhuis moeten sleuren…als het aan de orde zou komen :lol:
Ik heb dus zowel bevallingen geassisteerd in het ziekenhuis en thuis. En ik wil dus echt wel thuis bevallen. Ik denk dat ze me naar het ziekenhuis moeten sleuren…als het aan de orde zou komen :lol:
haha dat is bij mij dus nu het geval, ze willen me inleiden maar ik wil zo graag thuisbevallen.
Ondanks dat ik op een verlos/kraamafdeling heb gewerkt gaat mijn voorkeur echt naar mijn eigen bedje thuis
Om 6 uur brak mijn water, om 8:30 heb ik de vk gebeld omdat de weeen al om de 4 minuten kwamen. Binnen 15 minuten was de vk er, ik zal al op 6 cm dus ze is ook gelijk gebleven. Ff een kwartiertje douchen en ik was al bijna zover :mrgreen:
En over de troep… dat heb ik nooit gezien, ze hebben alles gelijk opgeruimd. ze hadden al een vuilniszak naast het bed klaar gezet.
Ik heb wel wat langer over het persen gedaan want Luca had zijn handjes boven zijn hoofd en mijn bekkenbodem was te nauw. Ze hebben me dus flink moeten uitrekken (ze wilden liever niet knippen).
Maar ik moet zeggen dat het heerlijk was om thuis te blijven, na de bevalling lekker onder je eigen douche en daarna een schoon bedje in. En s’ avonds lekker mijn familie en naaste vrienden om me heen :mrgreen:
Haha, ik dacht tijdens mijn zwangerschap precies hetzelfde: mij krijgen ze dat ziekenhuis niet in!
maar helaas had hij in het vruchtwater gepoept en moesten we wel.
En wat was het heerlijk! Die douche daar was ideaal, geen hoge instap (hier hebben we een douche in het bad), bij mij was het dus zeker wel een slachtveld, wat ik liever niet op mijn vloerbedekking had gehad, en douche kon ik toch niet, omdat ik van mijn graatje ging, dus ik werd lekker op bed gewassen en schoof zo op een ander schoon bed, wat thuis niet had gekund (thuis had ik toch van dat bed afgemoeten).
Toch zou ik bij een eventuele volgende (in een verre toekomst ) het zeker weer thuis willen proberen, maar ik vond het zkh heel erg meevallen, hoor, dus het is geen ramp als je er onverhoopt wel heen moet
Hebben jullie ervaren dat je vk ook echt snel kwam toen je belde?
Ik belde om 17.50 uur, de vk was er iets na zessen.
Op welk moment tijdens de bevalling besluit je verloskundige te blijven (bij hoeveel ontsluiting oid?)
Meteen. Ik belde eigenlijk met het idee dat ik even zou melden dat het begonnen was, maar toen ze er was ging ze gelijk alles klaarzetten en moesten we iemand regelen voor Dana. Ik had zelf het idee dat het nog niet zo serieus was, ik kon nog prima grapjes maken tussen de weeën door. :mrgreen: Overigens had ik 6 cm ontsluiting toen ze toucheerde, dus toen ze er net was.
Klopt het dat je aan de rechterzijde van het bed moet liggen tijdens het persen?
Deed ik wel, maar ik lig zelf altijd al rechts. Of het noodzakelijk is dat weet ik niet, ik zou het tijdens een van je controles even aan je vk vragen.
Hoeveel troep geeft het nou daadwerkelijk? Heb je bijvoorbeeld een vies bed overgehouden? (bij mijn eerste liep bij elke wee het vruchtwater eruit, hoe ga je daarmee om in de thuissituatie?)
Mijn vliezen braken niet spontaan, maar zijn gebroken door de vk. Ik had een waterdicht molton (matrasbeschermer) op mijn matras liggen en daaroverheen lagen nog celstofmatjes, dat had de vk gedaan. Ik heb er geen vies bed aan overgehouden, ik schrok wel van de enórme berg was die je na een bevalling hebt. Gelukkig regelt de kraamverzorgster dat allemaal.
Hebben jullie een penibele situatie meegemaakt en hoe handelde de verloskundige?
Nee, geen penibele situatie, ik ben in 2 uurtjes bevallen en de verloskundige noemde het een ‘droombevalling’ (zo heb ik het zelf ook ervaren!). Dus daar kan ik geen antwoord op geven.
Uiteindelijk wordt beweerd dat thuis bevallen net zo veilig is als in het ziekenhuis, maar wat nou als je placenta niet loskomt ofzo, Zou je het op tijd redden naar het ziekenhuis?
Ik zou na mijn ervaring thuis (mijn oudste is ook in het zkh geboren) altijd aanraden om het lekker thuis te gaan doen. Naar het zkh kun je altijd nog, ze nemen echt geen risico’s hoor!
Mijn vriend wilde ook liever naar het zkh, zeker ook gezien de bevalling van Dana, die niet helemaal van een leien dakje ging. Maar hij zei wel: jij moet bevallen, dus jij moet het zeggen, we doen wat jij wil. :inlove:
Mijn man vond hetzelde als ik: je bent toch niet ziek, dus ga je in eerste instantie toch ook niet naar een zkh? Verder mocht ik het allemaal zelf weten van hem, hij vond dat ik beviel, niet hij, dus als ik het prettiger had gevonden om wel op voorhand al naar het zkh te gaan had hij het ook best gevonden.
)
