Mijn vriend heeft altijd gezegt “ik heb er niets over te zeggen jij moet het doen”
Met andere woorden maakt mij niets uit als jij je er maar prettig bij voelt 
Vanuit mijn werk gezien klopt het inderdaad wel dat de meeste mannen liever zien dat hun vrouw in het ziekenhuis bevallen.
Ik heb veel vrouwen meegemaakt die zeiden “ik was toch liever thuis gebleven maar hij wilde het zo graag”
Mijn vriend maakte het ook niet uit waar ik beviel, alleen dacht hij dat het voor mij prettiger zou zijn om thuis te blijven
Haha mijn ventje is heel lief en we overleggen zo’n beetje alles maar over waar ik ga bevallen heeft hij geen inspraak (gelukkig houdt hij ook wijselijk zijn mond over zh :mrgreen: ) tis mijn lijf en ik ben absoluut niet op mijn gemak ik het zh dus hogere bloeddruk, meer stress, zwaardere bevalling dus allemaal slechter voor het kind dan als ik lekker thuis blijf.
Alleen als het medisch echt noodzakelijk is wordt het zh en anders echt niet.
Nichtje van 7 zei laatst: ‘als de baby geboren wordt moet je naar het ziekenhuis’ ik zei: ‘nee hoor, dan blijven we thuis en bellen we ze op en dan komen ze lekker hierheen’ Ze dacht eerst dat ik een grapje maakte en gelooft het nog steeds niet helemaal denk ik (schoonzus heeft diabetes en beide kids zijn daarom in het zh geboren, uiteindelijk ook nog via ks) :mrgreen:
Hier ook de reactie: “Ik zou kiezen voor zkhs, maar jij moet bevallen, dus als jij je er prettig bij voelt doen we het thuis.”
En uiteindelijk vond hij dat ook heel leuk volgens mij! :mrgreen:
Ik heb het geloof ik niet eens overlegd.
Voor mij is het altijd al als standaard geweest als ik ooit ga bevallen dan doe ik dat thuis (mits het medisch verantwoord is)
Zal straks toch nog eens even vragen of hij het er wel mee eens is…vast wel!
@Pé wrote:
Als het gegeven is, dan zou ik heel graag thuis willen bevallen. Na een eerste bevalling met medische indicatie ben ik even zo klaar met het ziekenhuis…
Maar ik heb wel allerlei vragen daarover. Kleine praktische vragen, maar ook over de veiligheid. En natuurlijk kan ik die aan de vk stellen, maar zou graag jullie ervaringen horen (als barende vrouwen)
Dus ik spui hier even wat:
- Hebben jullie ervaren dat je vk ook echt snel kwam toen je belde?
Toen manlief aangaf hoe rap de weeen opliepen (dit was ons eerste telefoontje naar de vk), werd er meteen een 2e vk geregeld. De dienstdoende vk was nl. al met een bevalling bezig. De 2e vk moest wel iets verder rijden. Uiteindelijk was ze er 3 kwartier na ons telefoontje.
- Op welk moment tijdens de bevalling besluit je verloskundige te blijven (bij hoeveel ontsluiting oid?)
Ik weet het niet meer precies hoeveel ontsluiting ik toen had, maar de vk is toen meteen gebleven. Nikkie is een uurtje nadat ze er was, geboren.
- Klopt het dat je aan de rechterzijde van het bed moet liggen tijdens het persen?
Het ligt eraan of de vk rechts of linkshandig is en aan welke kant van het bed jij ligt. Ik moest me omdraaien, zodat zij er goed bij kon. Maar ik kon dus wel aan ‘‘mijn’’ kant van het bed blijven liggen
- Hoeveel troep geeft het nou daadwerkelijk? Heb je bijvoorbeeld een vies bed overgehouden? (bij mijn eerste liep bij elke wee het vruchtwater eruit, hoe ga je daarmee om in de thuissituatie?)
Ik heb geen troep gezien (nu had ik maar weinig vruchtwater) maar de kraamhulp heeft dat vliegensvlug voor ons opgeruimd, terwijl ik even onder de douche stond. Lekker uitrusten in een fris bed! 'k Heb geen idee waar alles gebleven is, maar het zal wel in de kliko zijn beland!
- Hebben jullie een penibele situatie meegemaakt en hoe handelde de verloskundige?
Nee, 't was een bevalling uit het boekje.
Uiteindelijk wordt beweerd dat thuis bevallen net zo veilig is als in het ziekenhuis, maar wat nou als je placenta niet loskomt ofzo, Zou je het op tijd redden naar het ziekenhuis?
Ik heb de thuisbevalling als heel prettig ervaren. Tijdens het bevallen maakte me het niks uit, zoland manlief maar naast me zat en dat kind er snel uit zou komen :mrgreen: Maar na de bevalling vond ik absoluut thuis veel fijner. We konden echt uitgebreid even bijkomen en ik heb bijna een uur lang met Nikkie op m’n borst gelegen. Heerlijk. Ook het feit dat je gewoon lekker thuis bent, en niet je weer in de kleren moet hijsen, baby in de mc en dan die rit naar huis. Dan vond ik geweldig.
Hub vond het belangrijk dat ik ergens zou bevallen wat voor mij prettig was. De eerste keer hadden we geen keuze, de tweede keer werd het gelukkig de zo door mij gewenste thuisbevalling!
Hier ook een thuisbevalling gehad en wil dat zeker weer deze keer!
-
Hebben jullie ervaren dat je vk ook echt snel kwam toen je belde?
De eerste keer kwam ze toen ik 3 uur om de 5 min weeen had, controle gedaan en toen ze weg ging had ik 4 cm ontsluiting. Na een half uur hield ik het niet meer en had het gevoel dat ik moest persen. Hub belde, de vk zag ons nummer in beeld en nam niet eens op met haar naam maar zei: ik kom er meteen aan. Toen ze bij ons kwam zei ze dat ze niet naar bed gegaan was (het was nacht) omdat ze als het gevoel had dat ze snel terug moest komen.
* Op welk moment tijdens de bevalling besluit je verloskundige te blijven (bij hoeveel ontsluiting oid?)
Zoals beschreven ging ze dus voor de eerste keer weg bij 4 cm ontsluiting, maar een half uur later had ik perdrang, we belden, ze was er binnen een half uur en ik had inderdaad 10 cm ontsluiting en mocht persen.
-
Klopt het dat je aan de rechterzijde van het bed moet liggen tijdens het persen?
Dat was altijd al ‘mijn’ kant, en er is niet over gesproken, ik had er inderdaad wel al over gehoord.
-
Hoeveel troep geeft het nou daadwerkelijk? Heb je bijvoorbeeld een vies bed overgehouden? (bij mijn eerste liep bij elke wee het vruchtwater eruit, hoe ga je daarmee om in de thuissituatie?)
Ik heb helemaal niks van troep gemerkt. Ik heb het hub later wel gevraagd en hij zei dat alles netjes op de matjes kwam en dat de vk die matjes in een mum van tijd weg werkte.
-
Hebben jullie een penibele situatie meegemaakt en hoe handelde de verloskundige?
Nee, alles verliep bij ons prima.
- Hebben jullie ervaren dat je vk ook echt snel kwam toen je belde?
De eerste keer belde ik en werd ik heel snel terug gebeld. De vk besloot even langs te komen om te checken, en was er binnen een kwartier (toen bleek ik al 8 cm te hebben, dus is ze gebleven: een heerlijk relaxte bevalling was het!)
Tweede keer moest ik eerder bellen, dus toen ik ‘echte’ weeën had en dan niet nog een uur wachten. De vk was er met 20 minuten, en weer had ik 7á8 cm, en is ze gebleven…( hij trouwens gelanceerd toen ze haar spullen nog uitpakte, ging een beetje snel)
De derde keer moest ik maar bellen als ik vermoedde dat de bevalling begonnen was, dan hadden ze nog tijd om rustig hierheen te rijden én hun spullen uit te pakken :mrgreen: . Wederom had ik 7á8 cm, en is ze gebleven. Ditmaal ging het wat rustiger (wilde ook dat mijn vriendin erbij was dus onbewust opgehouden?). Weer een soepele bevalling…
- Op welk moment tijdens de bevalling besluit je verloskundige te blijven (bij hoeveel ontsluiting oid?)
Elke keer gebleven dus
- Klopt het dat je aan de rechterzijde van het bed moet liggen tijdens het persen?
Ja, bij mij wel elke keer, en ik denk dat dit te maken heeft met of de vk links, of rechtshandig is? Hier wilde ze iig altijd rechts…
- Hoeveel troep geeft het nou daadwerkelijk? Heb je bijvoorbeeld een vies bed overgehouden? (bij mijn eerste liep bij elke wee het vruchtwater eruit, hoe ga je daarmee om in de thuissituatie?)
Je hebt verschillende matjes op je bed liggen, en toen ik was bevallen, hield ik gewoon zo’n matje tussen mijn benen toen ik naar de douche liep: ik had dus helemaal geen vies bed. Hij werd wel lekker verschoond erna, je zweet ook…
- Hebben jullie een penibele situatie meegemaakt en hoe handelde de verloskundige?
Bij de tweede begon ik na de bevalling ineens erg te vloeien, toen kreeg ik een prik en moest ik snel de placenta eruit werken… Daarna werd het vloeien gewoon normaal… De vk had hier heel alert op gereageerd dus: ik had niet in de gaten dat het ernstig kon zijn, dat hoorde ik achteraf. Maar als ik bleef vloeien had de vk dus wel juist kunnen handelen. (Door naar het ziekenhuis te gaan oid denk ik)
Uiteindelijk wordt beweerd dat thuis bevallen net zo veilig is als in het ziekenhuis, maar wat nou als je placenta niet loskomt ofzo, Zou je het op tijd redden naar het ziekenhuis?
Hier heb ik geen ervaring mee dus, maar ik weet wel dat mijn vk('s) zeiden dat in de tijd dat de OK klaar was, jij al in het ziekenhuis was mocht dit nodig zijn…
Zelf ben ik dus heel blij dat ik gewoon rustig thuis heb kunnen bevallen: het waren zulke goede en relaxte bevallingen dat ik er juist niet aan moet denken om nog naar het ziekenhuis te gaan, en dan daar te moeten liggen terwijl ik mijn eigen ding wilde doen ( Ik bedoel, toen ik 8cm had ging ik nog ff naar beneden om wat drinken te halen…) Ook na de bevalling was het heerlijk, om lekker in je eigen douche te douchen, en in je eigen schone bed te stappen ipv een auto…
@miranda79 wrote:
- Hebben jullie een penibele situatie meegemaakt en hoe handelde de verloskundige?
Bij de tweede begon ik na de bevalling ineens erg te vloeien, toen kreeg ik een prik en moest ik snel de placenta eruit werken… Daarna werd het vloeien gewoon normaal… De vk had hier heel alert op gereageerd dus: ik had niet in de gaten dat het ernstig kon zijn, dat hoorde ik achteraf. Maar als ik bleef vloeien had de vk dus wel juist kunnen handelen. (Door naar het ziekenhuis te gaan oid denk ik)
Uiteindelijk wordt beweerd dat thuis bevallen net zo veilig is als in het ziekenhuis, maar wat nou als je placenta niet loskomt ofzo, Zou je het op tijd redden naar het ziekenhuis?
Hier heb ik geen ervaring mee dus, maar ik weet wel dat mijn vk('s) zeiden dat in de tijd dat de OK klaar was, jij al in het ziekenhuis was mocht dit nodig zijn…
Ja dat klopt. Bij een nichtje van vriendlief was het na de bevalling nodig om naar het ziekenhuis te gaan. Er is een ambulance gebeld en die heeft haar naar het ziekenhuis gebracht. De vk en papa met de baby zijn erachteraan gereden.