Bij de 2e ben ik in het ziekenhuis bevallen omdat ik een ks wou en heb gekregen.
Bij een 3e gelijk weer in het ziekenhuis voor mij geen thuisbevalling hoor, na wat ik met Y.eline heb meegemaakt durf ik het echt niet meer…
Al zou je het aandurven, er zal waarschijnlijk geen VK zijn die je bevalling thuis wil begeleiden ivm de sectio bij In.dy
zelfs na bijna 9,5 met een vaginale bevalling tussendoor, is er in mijn geval ook geen VK die aan een thuisbevalling wil meewerken :(. De kans op scheuren van het litteken is nou eenmaal aanwezig
Ik moet dan nog wel bevallen van onze eerste (wat nog lang gaat duren, maar toch). Echter is thuisbevallen iets wat ik tot nu toe niet wil, maar wat praktisch gezien niet kan vanwege 3-hoog, smal trappenhuis, geen lift.
Nu is het hier in de omgeving zo dat je niet meer poliklinisch mag bevallen (dus zonder MI). Maar dat je naar het geboortecentrum gaat. En eigenlijk ben ik daar best blij mee, gewoon in het ziekenhuis, de huislijke sfeer…
Ik had bij Nathalie heel graag thuis willen bevallen maar dat ging niet door omdat madammeke dus 18 dagen na de datum geboren is.
Achteraf gezien maar goed ook omdat we anders met spoed naar het ziekenhuis gekund hadden.
Deze keer wil ik als het mogelijk is weer thuisbevallen maar dat hangt van een aantal factoren af.
Ik zit namelijk met beginnende zwangerschapssuiker en ben overgedragen aan de gyn. Tot nu toe zijn mijn waardes redelijk stabiel. Als dit zo blijft en kleine Harry groeit niet buiten proporties EN de vk staat erachter mag ik eventueel terug naar de vk en thuis bevallen. Het ziekenhuis blijft dan wel als een waakhond op de achtergrond aanwezig zeg maar.
Maandagochtend krijg ik waarschijnlijk te horen of dit mag
Beide bevallingen waren bij ons ziekenhuis. De eerste vrije keuze de tweede eigenlijk ook (ik mag wel thuis maar durfde na de eerste ‘even’ niet meer :silenced: ). Nu zit er wel een verschil ws tussen een ‘medische’ (met reden bv veel bloedverlies, niet vorderende ontsluiting, of wat dan ook) bevalling met veeeeeul mensen aan je bed of een bevalling zoals die ik heb gehad; vrijwillige poliklinische.
Ik had veel vrijheid, mocht lopen ondanks de CTG, naar het toilet ed. Weinig ‘extra’ mensen aan mijn bed. Geen gyn gezien. Geen medische complicaties bij de tweede bevalling.
Ja het is geen slaapkamer zoals bij mij thuis natuurlijk. De eerste ben ik incl weeën de auto ingestapt (oeh wel 5 min naar het ziekenhuis voor mij dus dat zegt mss niet veel) maar vooruit. Beetje pauze houden met het naar de verloskamer lopen als er een zware wee kwam. De tweede ben ik (vrijwillig) eerder ingeleid vanwege dus de eerste bevalling die overtijd was etc. Dus zonder weeën heen, aan de CTG, inleiding in de vorm van vliezen breken en strippen daarna medicatie omdat het niet vlot genoeg ging.
Heb het toch beide keren niet als heel steriel ervaren. Misschien omdat ik vooral bezig was met de bevalling, en erna het genieten van de beeb.
Er werd erg goed geluisterd naar onze wensen (als in niet wassen van beeb, gelijk aanleggen ed) en we ook best snel weer thuis waren.
Die ervaring zal mss ook anders zijn wanneer je meer medische dingen eromheen hebt, en langer zou liggen in het ziekenhuis.
Het enige wat ik wel weet van ‘ons’ ziekenhuis is dat er GEEN speciale bezoektijden zijn (je mag in en uitlopen naar wens), je baby altijd bij je op de kamer mag! (in het nieuwe ziekenhuis zijn er speciale verlos/kraamkamers met bad en mogelijkheid om te overnachten met partner ed!) Je partner ook altijd erbij mag blijven, er netjes overleg is en uitleg over van alles en nog wat indien nodig.
Ik had de laatste bevalling zelfs erg luxe want ik had mijn ‘eigen VK’ meegenomen om bij de bevalling te zijn als extra steuntje in de rug. Dit vooraf ook afgesproken in het ziekenhuis en dat vonden ze een goed idee (tja soms kunnen ze zich ook op teentjes getrapt voelen ) en zo maakte dat onze ervaring mbt bevallen echt fijn. :thumbup:
De VK van het ziekenhuis die de bevalling ‘in de hand had’ vond het ook prima en heeft vooral het ‘technische/morele’ stukje gedaan en mijn VK was er om ons te ondersteunen en ze had natuurlijk mijn voorgaande bevalling als ervaring waardoor ze wist dat ik ‘sneller’ beval als ik de kans krijg af en toe te staan en te lopen zodat ze hierin mee kon sturen.
Voor wat betreft een volgende bevalling. Soms hoop ik dat het thuis kan zodat ik ook die ervaring mag meemaken. Vaak (vaker?) denk ik toch aan het ziekenhuis juist omdat die ervaring mij niet tegenstaat en me misschien meer rust geeft ondanks dat we dus erg dichtbij het ziekenhuis wonen. Als het dan toch thuis gebeurd is het in mijn hoofd iig altijd een bevalling die heel snel gaat en we zodoende het ziekenhuis niet eens halen (hahaha wat een illusie he als je er 5 min vandaan woont :lol: ).
Ik weet iig heel erg zeker dat wanneer ik (weer) mag bevallen en dit in het ziekenhuis is we al heel snel daarna toch weer thuis zullen zijn, de bevalling is maar zo’n klein stukje (wel heel belangrijk dat ontken ik niet) dat ik hoe dat ook loopt er altijd wel ‘vrede’ mee zal hebben waar het ook plaatsvind. :thumbup:
Ik ben van Bo bevallen in het zh, ik moest ingeleid worden vanwege overtijd. Dan heb je dus geen keuze meer. Uiteindelijk maakte het me niets uit, je bent zo bezig met bevallen dat het zh voor mij ook prima was. Maar na de bevalling…ik vond het 3x niks. Dat kind wordt vrij snel meegenomen, ze was onderkoeld dus onder de lamp, lag ik daar een paar meter verderop :? En toen ik dus mocht kiezen of we naar huis gingen of een nachtje bleven…HUIS!
Bij Nikkie ben ik thuis bevallen. Tijdens de bevalling maakte het me niets uit, maar daarna…wat een heerlijkheid. Nikkie heeft een uur bij me gelegen voordat de vk haar controles ging doen. Lekker even onder je eigen douche en daarna in je eigen, inmiddels verschoonde bedje. De eerste uurtjes met je kindje dat je dat deelt met maar een paar mensen…dat vond ik wel heel speciaal. In het zh loopt iedereen in en uit, dat vond ik echt niet zo geslaagd. Misschien had dat speciale ook wel te maken met het feit dat het een nachtbevalling was, ik had echt het gevoel dat we met 4 mensen (ik, hub, vk en kraamhulp) heel stilletjes, terwijl de rest van de wereld sliep, een wondertje meemaakten.
Ik had dat dus niet, dat in en uit geren in mijn kamer in het ziekenhuis.
Kan ook komen omdat de placenta bij L.R. niet losliet. Ik heb heerlijk een uur lang kunnen genieten samen met mijn man van L.R. En de enige die erbij was, was de vk en haar assistent.
Ik had dat dus niet, dat in en uit geren in mijn kamer in het ziekenhuis.
Kan ook komen omdat de placenta bij L.R. niet losliet. Ik heb heerlijk een uur lang kunnen genieten samen met mijn man van L.R. En de enige die erbij was, was de vk en haar assistent.
Hier alleen bij de oudste dat er niet super veel rust was, maar ja dat was dan ook omdat ik met een infectie rondliep en de kleine snel nagekeken moest worden en ook aan de AB geslingerd werd op de kinderafdeling…
Bij de 2e en 3e (poliklinisch) in het zhuis bevallen en daar heeeeerlijk rustig kunnen genieten van de kleine voor de controles uitgevoerd werden ed. VK is 1x binnen komen lopen denk ik en verpleegkundige kwam pas weer toen de VK idd de controles ging doen.
Chrissy ik herken dat ook niet hoor in en uit geren in het ziekenhuis. Heb mss totaal 4x ‘iemand’ (verpleegkundige of VK) gezien tijdens de hele bevalling. Toen ik aankwam en aan de CTG werd gelegt en mijn vliezen gebroken. Daarna pas weer toen ik al ong een uurtje of anderhalf weeën had kwam de verpleegkundige even kijken of we nog koffie of thee wilde. Iets later nog weer eens de verpleegkundige om het infuus aan te leggen en medicatie te starten, toen was mijn eigen VK er ondertussen ook. Die bleef uiteraard. Pas toen ik al even aan de medicatie lag kwam ze even toucheren hoe het vorderde (doet de VK thuis natuurlijk ook). Pas toen ik daarna op volledige ontsluiting zat kwam de VK letterlijk de bevalling doen (euhm die deed ik dus eigenlijk ) en daarna was het echt een uurtje ook voor onszelf en onze VK. (zij deed ook de eerste Apgar) Pas nadat de kleine man lekker lag te drinken kwam de verpleegkundige eigenlijk om te helpen met aanleggen maar dat was dus niet nodig. Ze vertelde dat de VK de andere bevalling ging ‘afmaken’ en daarna kwam om de hechtingen te zetten. Na het hechten heb ik haar geloof ik helemaal niet terug gezien. :o :oops:
Ik denk ook dat het in en uitlopen ed het meeste te maken heeft met wat er gaande is tijdens je bevalling (complicaties), het merendeel van de poliklinische bevallingen zijn letterlijk zoals ze dat noemen; verplaatste thuisbevallingen.
Eenmaal thuis hoefde er ook niemand meer ons bedje op te maken, de kraamzorg was er praktisch tegelijk met ons en zette nog een bakje koffie voor de eerste visite, kindje bewonderen, klaarmaken voor de nacht en voila de kraamweek was begonnen. :inlove:
Bij de 1e was een thuisbevalling de bedoeling…het liep allemaal iets anders :wall: . Uiteindelijk met volledige ontsluiting en niet vorderende uitdrijving per ambulance naar het ZKH. Daar ook nog een tijd aan het worstelen geweest, en dus een spoedKS.
Deze keer mag het dus ook niet meer thuis…maar met de gebeurtenissen van de 1e keer nog in mijn geheugen zou ik het zoiezo nooooooit meer thuis willen proberen eerlijk gezegd
(al moet ik wel zeggen dat het er thuis veel rustiger en gemoedelijker aan toe ging dan in het steriele ongezellige ziekenhuis)
Ik wilde echt in het ziekenhuis bevallen dus we zijn bij 5 cm ook die kant op gegaan. Helaas bleef de ontsluiting steken en ben ik alsnog aan het infuus gegaan, weeënopwekkers + pijnstilling.
Toen Marijne een paar maanden oud was, dacht ik ‘misschien volgende keer toch maar thuis bevallen’. Want ondanks dat het best een mooie kraamsuite was, heb ik wel veel mensen aan mijn bed gehad (nachtploeg, ochtendploeg en tot slot de avondploeg ) en moest ik op mijn rug liggen, terwijl ik enorme rugweeën had. Niet leuk.
ik wilde 3 keer thuis bevallen! en gelukkig is dat ook gelukt!! Bij Milan was het wel 3 kwartier persen zonder persweeen! maar hij is gelukkig toch thuis geboren! Bij Matteo ging het zo snel dat het maar goed was dat ik niet naar het ziekenhuis ging… na een uur en kwartier had ik 4 cm ontsluiting en een half uur later was hij al geboren… ik had het ziekenhuis niet op tijd gered! Bij Manoël ging het ook weer zo snel! De huisarts zei al… zulke bevallingen vind ik perfect… ik kan vannacht mooi in eigen bed slapen :mrgreen: (ben 's avonds bevallen)
Ik ben 4x thuis bevallen. Zelf wilde ik dit erg graag en gelukkig mocht het ook zo zijn. Hadden mijn bevallingen complicaties gehad dan was ik erg blij geweest dat de optie ziekenhuis er was en was ik er zeker heen gegaan.
Maar zo thuis was echt heerlijk, zou het zo weer doen :lol:
Bij de eerste wilde ik naar het ziekenhuis. De vk liet me kiezen met de mededeling ‘of je redt het net wel of net niet’ :shock: . Ik had al persweëen en wilde absoluut niet meer van mijn bed af, dus Gwen is thuis geboren. Achteraf was dat zo fijn dat ik bij Dean niet meer naar het ziekenhuis wilde. Gelukkig hoefde dat ook niet, want de bevalling van hem was een makkie.
