Toen ik zwanger was van Femke was het voor mij duidelijk dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen. Dat is ook gebeurd en ik ging er om half tien 's ochtends in en om half drie die middag waren we weer thuis.
Prima ervaring dus!
Maar iedereen die ik ken en thuis is bevallen zegt nooit meer anders te willen… hebben jullie ervaring met allebei? En wat beviel beter (qua gebeuren op zich… kraamhulp ipv verpleegkundige, eigen omgeving, troep in huis, niet de deur uit, oudste kindje wel of niet weggebracht etc).
Alvast dank voor jullie ervaringen!
wilde bij nano heel graag thuis bevallen. Was voor de zekerheid toch naar een bijeenkomst in zh geweest, en zeker daarna gruwelde ik echt bij het idee daar te moeten bevallen. Uiteindelijk liep mijn bevalling alles behalve vlekkeloos en ben ik toch nog in zh bevallen.
Nu ben ik minder bang om eventueel in zh te moeten bevallen, omdat ik heb gemerkt dat het op het echte moment supreme geen ene biet uitmaakt waar je bent. Ik hoop wel met heel mijn hart dat ik dit keer, als een thuisbevalling er weer niet in zit, gewoon na de bevalling naar huis mag, ipv de 4 dagen die ik de vorige keer moest blijven. Want die tijd daarna heb ik als alles behalve fijn ervaren. Dat ik na 25 uur bevallen en een aantal uur narcose bij kwam, en er geen lunch voor me was, want helaas daar was ik te laat voor. Of ja, er stond nog wel ergens een bord met aardappels en kip (lekkkkkker voor een vegetarier als ik…). Dat ik op een knopje moest drukken als ik mijn kind hoorde huilen maar er zelf niet bij kwam. Dat ik aan bezoektijden vast zat…blehhhhhh, gewoon niet fijn.
Wat me overigens heel erg opviel op het moment dat ik naar zh ging (na 20 uur weeen thuis), dat ik van het ene op het andere moment de hele regie over de bevalling kwijt was. Thuis was alles heel overzichtelijk; ik was er, een vriendin en de vk kwam soms. Alles werd gewoon besproken en overlegd. In zh kwamen er ineens tig mensen aan mijn bed, werd er zonder overleg een infuus ingebracht, weeenopwekkers enz enz.
Maar goed, ik hoop in feb écht antwoord op je vraag te kunnen geven en een zh-bevalling te kunnen vergelijken met een thuis-bevalling.
Ik wilde beide keren heel graag thuis bevallen, maar ben bij beide jongens met persweeen naar het ziekenhuis gegaan,
omdat de uitdrijving niet vorderde.
Erg vervelend, vooral de laatste keer, omdat ik rond etenstijd de ambulance in werd geschoven en de hele buurt dus kon meegenieten 
.
Ik zou er nu dus voor kiezen om in het ziekenhuis te bevallen, hoewel er hier waarschijnlijk geen 3e komt.
Als jouw 1e bevalling redelijk vlot en zonder complicaties is verlopen, dan zou ik kiezen voor een thuisbevalling.
Het is intiem, de kraamhulp is er op de achtergrond, van de rommel krijg je weinig mee, wij kwamen beide keren in een keurig opgeruimd huis thuis.
Onze oudste is tijdens de bevalling van de tweede opgehaald door oma,
ik had toen al flink weeen en volgens mij zo’n 5cm ontsluiting.
Ik ben met de eerste thuis bevallen, vond dat super fijn…
Eigen spulletjes, kon lopend de weeen opvangen, in je eigen omgeving zijn.
Het was een hele relaxte bevalling…
De tweede wou ik dan ook weer graag thuis, maar door lang durige gebroken vliezen toch naar het zkh…
Dat heeft me wat traantjes gekost, want wou zou graag thuis.
Eenmaal in het zkh aan de wee opwekkers (dus een infuus) waardoor je op bed moest blijven liggen.
Moest steeds plassen, maar lag ook aan de ctg, dus als ik naar de wc wou moest alles los gekoppeld worden.
Kon dit keer ook niet fijn de weeen opvangen omdat ik op bed moest blijven liggen.
Gelukkig was ze er al na 1,5 uur. Maar de placenta wou niet komen ( bij de eerste bavalling duurde dat ook langer dan 1uur). Na lang duwen en trekken aan de placenta, bleef er toch een stuk zitten en moest ik onder narcose om dat te verwijderen.
Achteraf dus maar goed dat ik er was, anders had ik alsnog er naar toe gemoeten.
De vk gaf het advies als er ooit een 3de komt in het zkh te bevallen omdat mijn placenta’s niet makkelijk komen, dat advies zal ik dan ook opvolgen, terwijl ik zelf anders weer voor een thuis bevalling had gekozen.
Heb die toch als veel prettiger ervaren.
Eerste keer in het ziekenhuis ivm hoge bloeddruk, tweede keer lekker thuis.
Ik heb helaas geen keuze…
Ben bij vorige twee in het ZH bevallen op medische indicatie dus deze derde MOET in het ZH…
Of moet zijn dat het zo snel gaat en ik het niet meer haal natuurlijk… :mrgreen:
Bij een derde heb ik ook weinig keus meer volgens mij. Los daarvan wil ik gewoon weer in het zhuis bevallen.
De eerste keer wilde ik thuis maar vanwege het niet vorderende ontsluiting moest ik naar het zhuis. UIteindelijk maar goed ook had thuis nl echt niet gelukt
De tweede besloot met 36.5 te komen en toen moest ik naar het zhuis. Dezelfde dag is hij opgenomen op de kinderafd wegens het feit dat hij zijn suikerwaarden niet kon reguleren. Had er niet aan moeten denken om van huis daar heen te moeten.
Mijn placenta kwam overigens ook pas na een uur (met ëen boel getrek en geduw :shifty:, lag met 1 been al op de OK)
Ik heb dus het risico bij een derde dat de placenta helemaal niet los komt (eerste bevalling duurde het ook langer nl). Ook bleek ik bij T.ygo drager te zijn van de streptokok dus moet een volgende keer AB krijgen. De kleine wordt dan 24 uur geobserveerd.
In jouw geval, eerste bevalling zonder enige complicatie, probeer het lekker thuis!
Wilde graag thuis maar ook weer niet. En uiteindelijk bevallen in het zkh wegens inleiding! Wat k alleen niet niet fijn omdat we 1 dag moest blijven. eten zeer slecht waren, geen privacy had omdat je kamer moest delen met een buurvrouw naast je en zij dag in en dag uit telkens visite kreeg! Leuk hoor als je wilde rusten… :eh:
nee, voor mij volgende x thuisbevalling zonder medische indicatie!
Wilde bij de eerste gewoon thuis bevallen, maar toen ik over de 42 weken ging,
was daar sowieso geen sprake meer van.
Die bevalling ging niet van een leien dakje, maar dat had niet veel te maken met
het zh.
Nu moet ik daardoor weer in het zh bevallen. Nu ben ik daar op voorbereid en alles
is ook anders dan 4 1/2 jaar geleden. Toen lag ik nog op een echte ziekenhuis
verloskamer. Nu ziet het er meer uit als een woonkamer; warme kleuren,
kleine schemerlampjes, keukentje, gordijnen en een heerlijke relaxfauteuil voor paps.
Grote lampen gaan niet aan …
Het zal mij verder niet echt boeien… als het kind er maar gezond en wel uitkomt 
ik wil graag een thuisbevalling! Bij de 1e mocht het uiteindelijk niet, omdat ze in het vruchwater gepoept had 
…ik vond het al met al wel redelijk hoor in het ziekenhuis! Maar dat je na zoveel uur een ander vk en verpleegkundige kreeg vond ik irrie…en je zit aan bezoektijden vast en ik kon en mocht niks zelf doen ivm ruggenprik voor een operatie na de bevalling…en dat is me heel slecht bevallen.
Daarnaast vond ik de vk wel lief, maar heeft ze me ook teleurgesteld, ze is na de bevalling niet even langs geweest om te zeggen hoe het nu gegaan is en waarom het van onderen verkeerd ging …dus ik wil heel graag een thuisbevalling!! Alleen de gyn raadt het af :shifty: :shifty: dus ik met de groeiecho’s nog een goed gesprek aan bij de gyn…
maar als het mag en kan beval ik het liefst thuis heerlijk lijkt me dat!
@Kroes wrote:
Nu ziet het er meer uit als een woonkamer; warme kleuren,
kleine schemerlampjes, keukentje, gordijnen en een heerlijke relaxfauteuil voor paps.
Grote lampen gaan niet aan …
:shifty: Ik ben bij N.yn nog in Haarlem bevallen..... maar Hoofddorp bij M.artijn heb ik niet echt als een woonkamer ervaren..... :shifty:
@ICL wrote:
@Kroes wrote:
Nu ziet het er meer uit als een woonkamer; warme kleuren,
kleine schemerlampjes, keukentje, gordijnen en een heerlijke relaxfauteuil voor paps.
Grote lampen gaan niet aan …
:shifty: Ik ben bij N.yn nog in Haarlem bevallen..... maar Hoofddorp bij M.artijn heb ik niet echt als een woonkamer ervaren..... :shifty:
ze hebben ze laatst weer een opfrisbeurt gegeven :wink:
vriendin van mij is er maandag bevallen en tuurlijk tis geen thuis, maar ook zeker
geen ziekenhuisgevoel
Wat mij vooral opvalt is dat mensen die graag wilden thuisbevallen en die toch naar het ziekenhuis zijn gegaan om welke reden dan ook, het wel als enigzins negatief beschouwen. Logisch, want het was nu eenmaal de bedoeling om thuis te bevallen.
Hier 2 bevallingen gehad, en beide bevallingen bewust voor het ziekenhuis gekozen.
Okay, geen “intimiteit” en zeker geen woonkamer gevoel. Maar voor mij wel een gevoel van veiligheid, dat ik goed in de gaten werd gehouden. Dat ik niet met volledige ontsluiting en persweeeen die je moet wegpuffen (wat een helskarwei vond ik dat zeg :lol: ) alsnog richting het ziekenhuis te gaan, mocht er iets niet goed gaan.
Ik zou ook bij een derde (die er NIET komt) weer voor een ziekenhuisbevalling gaan.
Het enige wat ik fijn vond aan z.huis was dat ze alles bij de hand hadden voor het geval dat het slecht zou aflopen en pijnstillers… Maar om aan hun eisen te voldoen waaronder rusttijden, niks zelf mogen (niet eens luier verschonen) doen met je kind… En te slecht eten :sick:
Bij de eerste zou ik thuis bevallen maar doordat ze in het vruchtwater gepoept had alsnog naar het ziekenhuis. Achteraf beter want ik kreeg een pompverlossing en mijn placenta kwam niet met gevolg bloedverlies. Bij de twee wil ik nu wel in het ziekenhuis en door de gyn is het me afgeraden om thuis te bevallen.
Dank voor jullie reacties tot nu toe.
Ik zit er qua gevoel nog erg tussenin. Maar het is ook nog geen eind maart
@Sproetje wrote:
Ik zit er qua gevoel nog erg tussenin.
Wat voor gevoel heb je? Waar zie je tegenop en wat niet?
In het zkh heb ik als zeer prettig ervaren.
Aan de andere kant lijkt het me ook wel fijn om niet weg te hoeven (mits alles goed gaat natuurlijk), hoewel ik niet een enorme meerwaarde zie in het bevallen in mijn eigen slaapkamer (en de route van mijn bed naar de douche). Mijn man vond trouwens wel dat ze alles keurig opruimden en ‘schoon’ hielden tussendoor, dat zal thuis ook vast wel lukken.
Mijn placenta kwam vrij vlot en het persen duurde 25 min.
Dus in eerste instantie moeten we maar hopen dat dit nu ook geen probleem zal vormen.
Ik denk trouwen wel dat ik redelijk snel kan schakelen (gevoelsmatig) als ik toch naar het zkh zou moeten. Alleen met die weeën op pad… :shifty:
bij mijn oudste wilde ik graag thuis bevallen, leek me heerlijk om na gedane (pijnlijke) arbeid onder je eigen douche te kunnen stappen en daarna in je schone bed te kunnen stappen met je eigen kindje :inlove:
Niks leek dat in de weg staan tot ik 4 dagen voor de uitgerekende datum hondsberoerd werd, pijn in maagstreek en gewoon algeheel niet lekker.
VK vertrouwde het niet en ik lag dan ook al snel in het zhuis.
Dag voor UD ben ik toen ingeleid en dat heb ik als heel heftig ervaren, maar op zich het feit dat ik in het zhuis lag boeide me werkelijk waar niet meer. Ik was drukker met ziek zijn en de weeen dan er ook maar 1 moment aan gedacht te hebben dat ik niet thuis was.
Heb het moeilijker gehad achteraf met het feit dat we de hele kraamweek ook in het zhuis lagen waarbij ik op de kraamafdeling lag en onze kleine op de kinderafdeling.
Bij de 2e heb ik ontzettend lang tegen de bevalling op gezien, vond het doodeng door alles wat er bij de oudste gebeurt was… dat was toch niet zoals het hoorde. Vlak voor UD ging de knop om: kind moet eruit, komt goed, maaaaar ik wil wel persé in het zhuis zijn. Stel dat er (weer) iets gemist is, dan ben ik op de goeie plek!
Hij is daar dan ook geboren na een ontzettend makkelijke bevalling en na de douche in het zhuis kroop ik alsnog thuis in ons eigen bed met onze 2e zoon :inlove:
Bij de 3e had ik zoiets… joh die 2e kwam zo makkelijk… misschien deze keer toch maar thuis. Heel lang gedacht dat ik thuis zou gaan bevallen. Tot ik daadwerkelijk weeen had, de VK 5 cm ontsluiting constateerde en vroeg: en wat wil je?! ZIEKENHUIS!
Dus daar gingen we weer :lol:
En dat voor een heel kort verblijf want nummer 3 kwam nog makkelijker als nummer 2. Even na 4 uur waren we in het zhuis, even na 6 gingen we al weer met ons vers van de pers kindje op weg naar dat heerlijke bed.
En nu? Ik weet het gewoon niet… ik laat het maar op me af komen.
Het lijkt me nog steeds geweldig een keer gewoon thuis in eigen omgeving. De 2e en 3e zijn zo makkelijk geboren… die hadden met gemak thuis gekund… maar ja in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst natuurlijk.
Waarschijnlijk beslis ik weer op het moment dat het nodig is… of misschien beslist deze beeb wel door nog sneller te komen als nummer 3, dan is een ritje zhuis niet eens haalbaar .
Wou bij de 1e thuis bevallen maar ben achteraf enorm blij dat het in het ziekenhuis gebeurde ivm complicatie’s van Y.eline, als ik thuis was geweest was het waarschijnlijk verkeerd afgelopen met dr en mn placenta kwam ook niet zoals het hoort trouwens, heb een MPV gehad.
Bij de 2e ben ik in het ziekenhuis bevallen omdat ik een ks wou en heb gekregen.
Bij een 3e gelijk weer in het ziekenhuis voor mij geen thuisbevalling hoor, na wat ik met Y.eline heb meegemaakt durf ik het echt niet meer…