Kom net bij de verloskundige vandaan voor controle en weeeeeeer begon ze over of ik toch niet al besloten had om bv te geven! Ik heb het er al een paar keer met haar over gehad dat ik dit dus niet wil, maar ze blijft er over beginnen!! Je zou bijna denken dat ze subsidie krijgt voor iedere to be-mom die aan bv begint! (begrijp me niet verkeerd, ik ben niet anti-bv ofzo, chapau voor degenen die het wel doen, maar het is niks voor mij!) Vind het jammer dat ze mijn idee niet respecteerd, nou ja, voor de rest is het een tof mens, moest het even kwijt.
Begrijpelijk dat het je begint te storen. Wat je reden ook is, nadat ze heeft laten merken dat ze het er misschien niet mee eens is, zal ze zich er toch bij neer moeten leggen.
Misschien maar gewoon eens zeggen dat je het vervelend begint te vinden?
Wat ik me wel altijd afvraag is hoe je weet dat het niks voor jou is. Ik weet natuurlijk niet of je al kinderen hebt.
Maar goed, het is jouw keuze en als je daar 100% achter staat dan is het ook de enige juiste.
de meeste verloskundigen hebben een pro-borstvoedingsbeleid. Dat betekent dat ze mensen goed informeren en ook enthousiasmeren om aan bv te beginnen. Heef tniks met subsidie te maken (het geld zit ten slotte juist bij de kv-industrie, niet bij de bv-industrie; dat zijn tenslotte je eigen borsten 
), wel met het algemeen geldende idee dat bv gezonder is.
Maar jammer dat ze je keuze niet respecteert en door blijft zagen. Ik was daar tijdens mijn zwangerschap ook heel allergisch voor. Ik had 0,0 twijfel over bv, vond het ontzettend vanzelfsprekend om bv te gaan geven, maar werd tijdens mijn zwangerschap soms zoooo sjaggerijnig van dat gepush dat ik haast rebels voor kv zou gaan kiezen 
[quote="Matsjo
Wat ik me wel altijd afvraag is hoe je weet dat het niks voor jou is. Ik weet natuurlijk niet of je al kinderen hebt.
[/quote]
Mijn reden? Tis een mengeling van dat ik er geen fijn gevoel bij heb, een mondje aan mijn borst en dan nog die onzekerheid van krijgt het genoeg binnen. Ik weet dat ik bij mijn dochter al zo’n 100 dingen kon bedenken waar ik onzeker over was, met flesvoeding wist ik in ieder geval wat ze binnen kreeg! Bovendien was mijn lijf na de zwangerschap en bevalling al zo’n bouwval, bv pleegt ook alweer zo’n roofbouw op je lijf.
De enige reden waarom ik het wel zou doen als mijn beebje te vroeg geboren zou worden of ziek zou zijn.
Het zal wel eeuwig een punt van discussie blijven, net zoiets als pijnbestrijding bij de bevalling.
@Sannepan wrote:
[
O ik wilde geen discussie aangaan hoor. Ik begrijp je best. Vroeg het me gewoon af. Ook ik heb bij mijn zoontje niet de leukste ervaringen met bv geven. Idd veel twijfels en onzekerheid. Ik ben nu voor mijn gevoel iets beter voorbereid en ga het dus wel weer proberen maar dat wil niet zeggen dat iedereen dat zou moeten doen. Nogmaals… de keuze waar je 100% achter staat kan alleen maar de juiste zijn.
Succes!
O, maar zo vatte ik het ook niet op hoor!! 
Je mag me gewoon alles vragen, of ik dan antwoord geef is een tweede…
@Sannepan wrote:
O, maar zo vatte ik het ook niet op hoor!!
Ach ja, het stond er misschien weer zo betweterig ofzo
hier gaf de verloskundige aan of ik alsjeblieeeeft niet eens misschien aan de mensen die onzinnige fabels uit de wereld kon halen zoals: past niet bij mij, etc… Ze vond het zo vervelend dat waneer je het niet hebt geprobeert je dat al kan zeggen.
Zelf ben ik er aan begonnen met: ik zie het wel, dan kan ik in elk geval zeggen dat het wel of niet zo is.
Zelf roept op dit moment bij ons in de verloskunidigenpraktijk 75 procent van de vrouwen… neeeeh… dat past echt niet bij mij…
dus… zelf kan ik zo de verloskundige wel begrijpen. Al snap ik ook wel weer dat het aangegeven hebt, dat ze er niet weer over gaat zeuren.
Zelf blijf ik erbij. Als je hetniet hebt geprobeert kan je er niet over meepraten… of het wel of niet wat voor je is. Ik had het ook niet verwacht dat het ooit wat voor mij zou zijn, maar heb 8 maand volledig gegeven en ze groeide als kool!
dus… ik snap jo ook wel weer… dat gezeur altijd… over die bv… tis tenslotte jou lichaamm, dus jij bent daar altijd nog de baas over, teminste… ik hoophet van wel!
@Matsjo wrote:
@Sannepan wrote:O, maar zo vatte ik het ook niet op hoor!!
Ach ja, het stond er misschien weer zo betweterig ofzo
[/quoteBen je gek!! Kom maar op hoor!!
En over alles uit proberen… mwah, er zijn toch echt dingen waarvan ik weet dat het niks voor mij is zonder dat ik ze geprobeerd heb! Bungee-jumpen, SM, hond eten, hahahaha!!
Nee zonder gekheid, als beebje er is wil ik het misschien wel. Die hormonen doen veel met je natuurlijk! Maar zoals ik er nu over denk wil ik het niet.
Hoi,
Ik denk toch wel dat er veel vk,s zijn die dat doen hoor, ik dacht ook zoals jou
maar uiteindelijk gedaan en t, begon al te, spuiten voor ik haar aangelegt had, en dan hoorde ik klok klok klok, echt hele teugen :inlove:
en weet je ik ben er zo blij mee geweest, was ons momentje :inlove:
T, is zoooo bijzonder als je het kan en mag doen, MAAR… inderdaad moet je er zelf achterstaan, als je het niet wil, moet je het je niet op laten dringen.
gr melanie.
Ach, gewoon zeggen: ik beslis wel als het kindje geboren is, dat werkte hier prima
Je ontkomt er niet aan…zo ook hier op kok niet.
Een VK heeft meerdere redenen iemand te motiveren voor Bv te kiezen OF iemand de kans te bieden een weloverwogen besluit te nemen.
Ik bedoel dus,dat als ze VK geen overtuigende argumenten hoort of het idee heeft dat je niet alle informatie over de voordelen van BV tot je hebt genomen om een goede keuze te maken,dan voelen ze ingang om je de kans te blijven bieden deze info op te zoeken…
Bijv. bijeenkomsten,informatie-avonden,documentatie.
Ik kan me namelijk heeeeeeeeeeeeeeeeeeeel goed voorstellen dat er ook mensen zijn die in de eerste instantie aangeven “dat lijkt me niet”,maar verder eigenlijk totaaaaal niet weten wat de voordelen zijn voor je kind (die staat voorop,want die mag deze keuze niet zelf maken) en zeker ook voor jou als moeder…
Een VK speelt daar op in…niet om je over te halen/pushen,maar wel om het vertrouwen te krijgen dat als jij Nee zegt,dat ook doet vanuit het idee dat je alle voors-tegens ook afgewogen hebt.
Even voor de duidelijkheid…ik snap je HELEMAAL! (niet betweterig bedoeld) maar ook ik was een hard-core “laat me met rust” “het lijkt me niets” “past niet bij me” “heb vlakke tepels,dus kan het toch niet” zwangere…
Of nog leuker “ik ben ook een grote meid geworden met KV”.
Heb me niet verdiept, heb alle vragen afgewimpeld met de kreet “ik zie nog wel, ik weet het nog niet” of “ik kan geen BV geven”.
Geen info-avonden,geen info gelezen,geen issue van gemaakt.
Lag met weeen in het ZH en de verpleegster ging zo’n leuk lijstje invullen…“mevrouw” wilt u straks na de bevalling BV gaan geven?"
“Eeuuhh…weet ik nog niet, geen idee” (dat geeft altijd nog minder discussie dan NEE). Laat ik eerst maar eens kijken of dat kind ooit nog naar buiten wil gaan komen…pfff…irritant!!!
Mijn idee,ik ga het straks gewoon proberen en dan zien de verpleegsters meteen dat ik het helemaal niet kan…gewoon klaar discussie,punt.
(dat werd vroeger tegen mijn ma gezegd, je kan het niet, ik heb dezelfde vlakke ingetrokken tepels en had geen zin in allemaal truukjes en hoedjes e.d.).
Jo werd geboren en ging vrijwel meteen de opwarmbak in (open couveuze). Het duurde dus even voordat ik hem bij me kreeg (heb hem wel even vast gehad hoor). Hij lag naast me…
Na een tijdje kreeg ik hem weer bij me…of ik wilde gaan voeden.
Als je je pasgeboren kind op je buik hebt en ziet dat je kindje zelf gaat zoeken naar je tepel, volledig natural,zonder enige sturing gewoon snapt wat de bedoeling is…dat was MOOI!
Jo kon nog niets…ogen nauwelijks open houden,knallende koppijn van de vaccuum,maar voelde zich veilig bij mij…en dat kindje gaat vanuit een oeroud instinct op zoek naar eten…briljant toch?
Jo heeft vanaf dat moment 9 maanden BV gehad.
Ja…niet makkelijk, ja…de eerste 2 weken waren niet leuk,kloven,pijn,kolven…maar jeetje zeg…hij groeide,groeide,groeide…was zoooooo rustig bij me…zo voldaan. Voeden op verzoek…geen zorgen dat het te weinig of teveel krijgt…kindje geeft het zelf aan. Heeft het niet genoeg,dan komt het vanzelf wel weer.
Eli heeft 21 maanden BV gehad. Die moest het happen wel even doorkijgen,maar heeft daarna ook niet meer losgelaten.
Nee…ik ga je niet overtuigen. Nee, jij hebt recht op je keuze.
Nee is Nee…klaar.
Ik kon verhalen als bovenstaand voor mijn ervaring ook makkelijk naast me neerleggen. Kon de vraag makkelijk ontwijken. Kon me niet voorstellen dat het allemaal nou zoooooooo belangrijk was.
1 ding kon ik alleen niet…mijn kindje iets weigeren wat niet alleen zijn eerste natuur is,maar ook het allerbeste is voor hem…
Veel succes! Wat je keuze ook is, jij moet er achter staan!
Wat heb je dat prachtig geschreven Mandy
Thanks…
Moet zeggen dat misschien de lekker-tegen-draadse kraamhulp daar een groot aandeel in had.
Werd uit het ZH ontslagen na 1,5 dag en kregen geen kraamhulp…hebben dus een drama van een eerste nacht gehad. Jo misselijk en koppijn van de vacuum…die heeft non-stop gekrijst…hebben alles uit de kast getrokken en flink mee lopen huilen “is dit het nou?” Kreeg hem stil met 1 ding…mn boobs…heb nonstop gevoed…smorgen half jankend de kraam ontvangen. Help!!!
Tepels waren op dat moment al stuk,omdat ik geen flauw benul had wat ik deed…
Na een paar zeer pijnlijke pogingen zei ze tegen mn man dat hij even naar de etos moest rijden om een kolf te kopen.
Ik gaf nog bijdehand aan dat dat vast niet kon ivm tepel/speenverwarring,maar dat wees ze van de hand. Die kans bestaat,maar in de praktijk valt dat reuze mee,maar wat is je alternatief nu dan?
Heb 2 dagen gekolft met af en toe livevoeden…na 3 dagen kon live-voeden weer wat vaker. Jo maakte het niet uit.
Na 1,5 week heb ik het live voeden weer bijna helemaal opgepakt,met als grote voordeel dat Jo de fles ook pikte.
Ik denk dat het Ja, zo moet het gevoel ook pas later kwam…maar heb geen moment spijt gehad.
Eli kreeg vanzelfsprekend ook BV. Alleen wilde hij liever slapen dan eten. Zit je dan met cup dubbel DD terwijl je A hebt…met 2 dagen kwamen de zorgen wel dat hij nu echt normaal moest gaan drinken en normaal moest gaan happen…die nacht erna begon hij daar ook mee. Hij was eindelijk klaar met slaap inhalen…
Eli werd helaas wel een flesweigeraar,maar ook daar was een oplossing voor. Hetheeft me ruim 1 jaar mijn slaap gekost,maar meneer is inmiddels 2,5 en zo’n 9 maanden van de Bv af…weer geen moment spijt.
Ik zag de voordelen voornamelijk in een stukje vrijheid en gemak wat BV geeft…geen gehannes met flessen en eettijden…BV heb je altijd bij je…
Dus ook als je besluit ergens een uurtje langer te blijven hangen of als het onderweg allemaal tegenzit.
Ik persoonlijk denk dat ik het meer een sport vond mijn eigen grenzen over te gaan…op te zoeken. Waren met Jo aan het wandelen…in no-time zetten hij het op een gillen…zucht…man stelde voor terug naar huis te lopen (waren net eindelijk de flat uit). Besloot in het park even snel BV te geven…hebben daarna nog een heerlijke wandeling kunnen maken…
Dat was voor mij echt een grens…voeden in het openbaar…best grappig hoe dat werkt als je dat zegt voor het kind er is en wat je uiteindelijk doet als het kind er is.
Ik denk dat je op een vraag als deze zoals TS hem stelt op kok er niet aan gaat ontkomen dat deze verhalen naar boven komen.
Het gevoel van Ts is niet uniek…vele zullen het herkennen…
Het gaat er toch om hoe je reageert als het kind er eenmaal is.
Een voorgevoel hebben dat het je niets lijkt is 1 ding…als het kind er is en merkt hoe diep het gevoel zit dat je het beste wilt voor je kind,dan kan dat zomaar heel anders zijn.
Ik zou de discussie met een VK oid niet eens aangaan. Als je bij je standpunt blijft,dan is dat prima. Dan klopt je gevoel dus…
Ik vraag me altijd af waarom er altijd gedacht wordt dat mensen die geen bv willen geven er niet bij nagedacht hebben :roll: Ik denk dat ze er beter bij nagedacht hebben dan een heleboel wel bv-ers.
Lijkt mij, met alle lobby tegenwoordig, dat je steviger in je schoenen moet staan om er niet aan te beginnen en daar dan achter te staan, dan er uit gemak of vanzelfsprekendheid wel aan te beginnen.
Heel erg mooi omschreven Mandy, mijn complimenten! Je deelt echt je ervaring, maar bent niet bezig iemand ‘over te halen’ waar ik nogal eens een handje van heb…
TS: Ik kan me jouw gevoel ook wel voorstellen hoor. Het lijkt mij ook erg vervelend, dat wanneer je iets aangeeft, iemand (de vk) je op andere gedachten wil brengen. Maar ook de vk kan ik best begrijpen. Misschien dat zij denkt of weet dat je nog niet álle voor en nadelen van bv/kv kent, en wil ze jouw op die manier stimuleren die op te zoeken?
Dat is mijn ervaring namelijk wel: Ik heb zelf niet hoeven nadenken wat ik gaf hoor, wilde ‘gewoon’ bv geven, en ook geen problemen gehad.
Maar een collega zei ook in haar zwangerschap: ‘ik ga de fles geven wánt ik heb geen zin in gedoe, ben al zo snel gestrest…’ Dus ja, dán denk ik: is dát de reden om geen bv te geven? In mijn ogen is dat dus niet volledig, en heb ik haar aangeraden eerst wat info op te zoeken. Maar zij was zeker van haar keuze…
Toen de kleine er was, gaf zij dus de fles. Mijn derde kwam 2 maanden later, en ik gaf bv. We spraken weleens af, en na een maand of 3 zei ze: Hà d ik nou maar wat meer informatie gehad, als ik dat zo zie bij julllie, is het toch wel heel makkelijk… En later op het werk dus nog een keer: "ik wist niet dat er écht zoveel voordelen aan bv zaten? (we hadden het er met collega’s over, ik was alweer slank, mijn kids deed het super, geen allergie oid, maar ook de verhalen van mijn collega’s met al wat oudere kinderen…)
En dán vind ik het dus jammer: omdat ze van te voren dus toch niet genoeg info heeft gehad, heeft zij nu spijt van haar keuze, Dat is toch zonde? Terwijl ze eerst zo stellig was met ‘dat is niks voor mij’.
Daarom vind ik het ook wel moeilijk om hier op te reageren. Want ik wil niemand overhalen ofzo: als je achter je keuze staat, is dat heel fijn. Maar het is zóó jammer om dat achteraf spijt te hebben en je meer info had gewild…
Nogmaals: het is niet mijn bedoeling je op andere gedachten te brengen
Dankje Miranda, lief.
Ik ga ook zeker niemand overhalen. Maar iemand die bewust iets post,die zal op voorhand ook bedacht kunnen hebben dat het geen “groot gelijk meid” topic zou worden. Dus DAT er reacties volgen is dan een beetje in de lijn der verwachting.
Op zich snap ik TS namelijk…“dat is niets voor mij”. Voor mij ook niet…
Althans…VOOR de geboorte. Op een bepaald moment had ik de “ik zie wel” houding. Ik was tegelijk zwanger met mijn vriendin. Ik 3 maanden verder. Met haar had ik dit gesprek dus ook vaak genoeg. Zij kent mij en wilde me niet overhalen. Maar zij was zeker van haar besluit. Natuurlijk geeft zij wel BV. Helaas voor haar liep het niet zoals gepland…of liep het niet zoals verwacht. Haar kindje had HONGER…en ze trok het niet. Uiteindelijk is ze 50/50 gaan geven. Maar al snel strande dat en werd het KV. Helemaal prima. Ik had ook zo mijn problemen met de BV,maar mijn gevoel zei iets anders. Ik ben ook moe,maar trek het nog wel even.
De nadelen wogen niet op tegen de voordelen.
(nachtvoedingen en voeden op verzoek).
@Kittycat wrote:
Ik vraag me altijd af waarom er altijd gedacht word
dat mensen die geen bv willen geven er niet bij nagedacht hebben :roll: Ik denk dat ze er beter bij nagedacht hebben dan een heleboel wel bv-ers.
Lijkt mij, met alle lobby tegenwoordig, dat je steviger in je schoenen moet staan om er niet aan te beginnen en daar dan achter te staan, dan er uit gemak of vanzelfsprekendheid wel aan te beginnen.
Ik geloof dat dat hier niet zo gezegd is,maar oke…geeft iemand aan “het lijkt mij niets” dan roept dat vraagtekens op…logisch. Ik snap dat een VK daar ingang ziet…
Lijkt mij, met alle lobby tegenwoordig, dat je steviger in je schoenen moet staan om er niet aan te beginnen en daar dan achter te staan, dan er uit gemak of vanzelfsprekendheid wel aan te beginnen.
Ik snap je punt,maar dat betwijfel ik ten zeerste. Je draait de norm namelijk om nu. Net zo natuurlijk als het leven schenken aan een kind is ook de voeding die je het geeft. BV heeft de beste samenstelling voor een baby. Geen enkele baby verheugt zich in de buik al op een fles KV. De darmen van een baby zijn daar eveneens niet op "gebouwd".
Je noemt het lobby....BV is geen "hobby" of keuze waarvoor je moet lobbyen. BV is de het beste,KV een goed alternatief.
Ik en vele met mij die geroepen hebben "is niets voor mij" hebben er inderdaad niet lang over nagedacht....als je er blanco instapt en ziet wat de voordelen voor je kind EN jezelf zijn (en dat zijn zeker niet de minste) dan zou je denken dat het geen kwestie is van kiezen..vraag me dan eerder af wat de zwaarwegende argumenten zijn om het niet te doen.
Welk voordeel geeft KV wat zo zwaarwegend is dat het alle voordelen van BV overtreft. KV is zeer zeker een keuze. Een prima keuze, een vrije keuze.....maar kies je wat het beste is voor je kind,dan vallen alle argumenten om voor KV te kiezen in het niet.
Heb je een eerdere slechte ervaring, lijkt mij een weloverwogen keuze (als het teveel spanningen oplevert). Slik je medicatie of ben je ziek, wederom,dan is het alleen maar fijn dat er een alternatief is. Een prima alternatief. Kan zo nog even doorgaan.
Niets is zeker. Ja ook met BV kan een kind krampjes krijgen of andere voedingsproblemen (kans is alleen stukken kleiner,omdat de darmen van een baby de BV beter verteren). Maar ook met FV kan een kind spruw krijgen. Zo kan je dat soort voordelen al wegstrepen tegen elkaar. Er blijven er genoeg staan die het overwegen wel waard blijven. Kies je dan nog voor Nee..prima. Dan sta je dus helemaal achter je keuze..sterker nog,dan maak je ook een goede keuze.
Eli kreeg met 17 maanden eczeem...Ja, ook met BV. Wij zijn er van overtuigd dat het ofwel het gevolg was van de vaccins (1 week na zn verlate BMR) ofwel het zat er zeker al in,maar heb hem voor erger behoed. T.o.v. andere eczeemkindjes mogen wij in ons handjes klappen..
Ik hoorde pas tijdens de BV echt wat de voordelen waren. Bij Jo deden we niet zo moeilijk als het kolven weer mislukt was en hij een flesje KV kreeg als ik moest werken. Bij Eli hebben we ons beste gedaan dit zoveel mogelijk te voorkomen.
Iedereen wil het beste voor zijn kind. Een VK bied de mogelijkheid om keuzes te maken en aan te geven wat zij denken dat het beste is. Blijft het antwoord NEE,dan moet je aannemen dat iemand dat weloverwogen doet. Het hoe en waarom zou er niet toe moeten doen..
MAAR...kiest iemand NEE en vind het verder niet belangrijk wat een ander daar van vind,dan open je daar ook geen topic over natuurlijk...
Als ik iets vind,waarvan ik weet dat maar weinig mensen deze mening delen, dan heb ik ook niet de behoeft dit te delen natuurlijk...op een BV-forum welteverstaan (laat staan dat ik inhoudelijk mee kan discusseren,omdat ik eigenlijk niet goed weet waarom ik iets kies..gevoelskeuze dus).
Dat is op zijn minst iets om over na te denken.
Nogmaals...ik wil nog steeds niemand overhalen...ben eerder erg benieuwd hoe iemands vastberadenheid tot stand is gekomen...en of ze denken dat het straks na de geboorte nog zo is...
Ik las ergens iets..ga het even terugzoeken,want vond het best een opmerkelijke uitspraak...deed me vermoeden dat iemand zich er misschien niet in verdiept heeft....
De enige reden waarom ik het wel zou doen als mijn beebje te vroeg geboren zou worden of ziek zou zijn.
Deze dus...ik snap de achterliggende gedachten wel hoor,maar het is best een opmerkelijke...een pasgeboren baby a terme, heeft moedermelk namelijk net zo hard nodig...daar zit geen verschil in. behalve dan dat een veel te vroeg geboren baby een zeer slechte weerstand kan hebben en het dus nog harder nodig kan hebben.
Een baby die op tijd geboren wordt,kan evengoed ziek worden...of ziektes ontwikkelen..
Je zegt er eigenlijk mee dat je een te vroeg geboren kind geen risico wilt laten lopen,maar een baby die op tijd komt wel...
Daaruit maak ik een beetje op dat er best wat misverstanden zijn omtrent BV.....
Die VK en straks ook de intake van de kraam (en vergeet even niet alle folders e.d. die je nog gaat krijgen) dat is idd erg vervelend als je achter je keuze staat...(op een forum je natuurlijk de keuze dit wel/niet aan te geven,dus in dat kader "zaag ik door").
Overigens ben ik in mijn omgeving 1 van de weinige die BV heeft gegeven..in de afgelopen 2 jaar kwamen er daar zowaar 2 mensen bij...super,maar ben de andere kant gewend. Heb er nooit raar over gedacht,laat staan geprobeerd over te halen. Dat is hun keuze..ze weten hoe ik er over denk,dus die discussie hoeven we niet eens openlijk te voeren. In de meeste gevallen was het argument dus ook "zag het niet zitten of lijkt me niets".
Ik moest even bijlezen hoor, want ik heb even niet op dit draadje gelezen.
Ik was degene die zei dat ik wel bv zou geven als mijn beebje op de een of andere manier een “achterstand” zou hebben. (bijv. door vroeggeboorte)
Mijn reactie daarop is dat ik het niet 100% uitsluit dat ik bv ga geven. Misschien voel ik de behoefte daartoe wel na de bevalling, dat kan. En als ik die behoefte voel zal ik het ook zeker doen. Mijn ervaring bij mijn eerste kind is dat ik die behoefte totaal niet had en Mel ook niet naar mijn borst hapte. Ze vond een flesje vanaf het begin prima en reageerde meteen goed op de kv. Ik heb in mijn omgeving juist “slechte” ervaringen met bv meegemaakt die mij toch afschrikken. Dus het is denk ik ook maar net wat je eigen ervaringen zijn en wat je in je omgeving meemaakt. Daar vorm je een beeld van.
En wat de een makkelijk vind vind ik juist een gedoe. Ik vind flesjes en melk meenemen juist geen enkele moeite en zou juist moeite hebben met in het openbaar voeden of op verzoek voeden.
Bij Mel heb ik na de geboorte dicht tegen een depressie aangezeten mede omdat ik lichamlijk helemaal op was. Als ik dan ook nog op verzoek had moeten voeden had ik hier niet meer gezeten. Dit klinkt misschien wat raar maar het is wel zo! Misschien ben ik na deze bevalling wel wat fitter en zie ik het allemaal anders, maar misschien ook niet en dan ben ik blij dat er flesjes zijn!
Ik snap heel goed dat niemand mij hier probeert over te halen (gaat ook niemand lukken hoor!) ik heb me goed voorbereid, heb me echt verdiept in het geven van bv of kv en ik weet dat ik de voor mij juist keuze maak.
Ik blijf het alleen jammer vinden dat je op het moment vaak aangevallen wordt als je aangeeft kv te willen geven. Daar bedoel ik niemand op dit forum mee hoor, maar meer de verloskundigen/mensen om je heen.
Ik wilde aan het begin gewoon even kwijt dat ik het jammer vind dat ze mijn mening niet serieus neemt, terwijl ik me heus wel voorbereid heb en niet zomaar iets roep. Ach voor de rest kan ik het goed met haar vinden en na de bevalling zie ik haar toch niet meer
Wat ik ook nog wilde zeggen is dat er achter de opmerking “het lijkt me niets” dus ook een heel verhaal kan zitten zoals bij mij dus. Alleen heb je niet altijd zin om dat te vertellen, dus oordeel niet te snel als iemand daarmee komt!
Wauw Miranda wat is dat bijzonder gelopen bij jullie! :inlove: En zo knap dat je ondanks de troubles (opstartproblemen laten we het zo maar noemen?) hebt weten door te zetten.
Ik ben zeg maar ook het andere uiterste. Had 1 flesje in huis, een miniverpakking HA KV. Die uiteindelijk vet over datum is gegaan en in de prullenbak is beland.
Verdiept in BV? Ja een boek in huis gehaald een cursus half bijgewoond want we gingen trouwen en dat ging mij zelfs nog voor de avond cursus. :lol:
Het boek pas ingekeken toen de kleine man uiteindelijk al lang en breed geboren was. Het was echt; geboren, aanleggen (dit is het enige geweest waarbij de cursus van pas kwam en de ervaringen van de BV mama’s van het forum) zonder de verpleegkundige erbij want tja er zijn natuurlijk nog meer bevallingen in het ziekenhuis. Tegen de tijd dat ze terug was had meneer al bijna zijn buikje vol en kon ik gehecht worden 8) .
En over voeding heb ik echt pas weer nagedacht toen hij toe was aan vaste voeding. Daarvoor echt nooooooit over gedacht, nooit problemen tegengekomen (das mss wel een stukje uitzondering want heb zelfs nooit een kloofje gehad), geen twijfels over wel of niet genoeg voeding, geen gedoe of meneer zijn flesje wel leeg zou drinken, of ik genoeg voeding in huis had, of hij mss een andere voeding zou moeten krijgen.
Het enige wat ik gedurende de eerste 7 maanden hoefde te doen was kijken naar mijn zoon. Als hij honger had gaf hij dat aan, als hij genoeg had stopte hij met drinken. Ook geen zorgen mbt wat ik vaak hoor over KV dat ze maar max een liter mogen. Toen hij ziek was (griep) wilde hij niets maar nog wel drinken. Wat was dat een opluchting!
En doorslapen sneller op een flesje dan op BV? Euhm hij sliep toch echt rond de 3 maanden zomaar een hele nacht door. :shifty:
Je kunt als vrouw zijnde een weloverwogen keuze maken. Goed geinformeerd. Maar het is met BV en KV nooit een keuze op basis van ervaring als je nog nooit BV hebt gegeven. Dat kan niemand ontkennen lijkt me? Een idee kun je in je hoofd hebben, maar dat is net zo hypothetisch als je een voorstelling maken van het kindje wat je draagt als je zwanger bent. Ja het wordt natuurlijk het mooiste kindje van de hele wereld, maar het karakter is een verrassing. :inlove: Zo zie ik BV ook. Het is mooi als het kan, nog mooier als alles zooo super verloopt als ik 8 maanden heb gedaan. En het is verrassend hoe makkelijk en praktisch het kan zijn. Je kunt de wens hebben om na de bevalling snel je ‘eigen lijf’ weer terug te krijgen en dus geen BV te geven. Maar ja die ontzwangerperiode heb je toch nodig. Die duurt ongeacht of je wel of geen BV geeft ongeveer 9 maanden tot een jaar. Daar doet wel of geen BV geven niets aan af (soms helaas ).
En ik heb serieus niets gelaten of extra gedaan vanwege de BV. Mijn eetpatroon is altijd ‘gewoon’ gebleven. Een borreltje kon ik ook gerust drinken mits ik dat zo mikte dat het net na een voeding was, maar ik moest er eigenlijk vanzelf al niet aan denken. Had er geen behoefte aan.
En voor mijn gevoel heb ik dus eigenlijk vanaf de bevalling mijn lijf dus ook weer ‘teruggekregen’ want hij was uit mijn buik. :thumbup:
Ik vermoed dat KV mij persoonlijk dus meer stress en onzekerheid zou opleveren. :think:
Ik blijf het alleen jammer vinden dat je op het moment vaak aangevallen wordt als je aangeeft kv te willen geven. Daar bedoel ik niemand op dit forum mee hoor, maar meer de verloskundigen/mensen om je heen.
Ik wilde aan het begin gewoon even kwijt dat ik het jammer vind dat ze mijn mening niet serieus neemt, terwijl ik me heus wel voorbereid heb en niet zomaar iets roep. Ach voor de rest kan ik het goed met haar vinden en na de bevalling zie ik haar toch niet meer
Dat blijft inderdaad erg jammer. Je VK moet je toch 9 maanden mee door..elke keer hetzelfde gezeur kan vervelend worden. Zij zou zelfs moeten weten hoe je eerdere ervaring was,dus van daaruit ander advies kunnen geven...denk dat je daar zeker wat van mag zeggen.
Het moet wel leuk blijven...je moet elkaar wel kunnen vertrouwen..
Aanvallen,daar zouden ze van moeten weten dat dat nooooooit iets teweeg brengt...
Wat ik ook nog wilde zeggen is dat er achter de opmerking "het lijkt me niets" dus ook een heel verhaal kan zitten zoals bij mij dus. Alleen heb je niet altijd zin om dat te vertellen, dus oordeel niet te snel als iemand daarmee komt!
Eens...al moet ik wel zeggen dat je op een forum enkel kan reageren met de info die je krijgt....natuurlijk kan er een heel verhaal achter "het lijkt niets" zitten,maar dat is iets wat je vaker merkt op een forum...dat komt altijd pas later omhoog...de mensen die reageren kunnen dat er niet zelf bij gaan denken natuurlijk..als het er niet staat,dan kan je het niet weten.
Als het verhaal erachter van belang kan zijn bij de reacties,dan had daar misschien ook wel een klein stukje over losgelaten kunnen worden..althans..als je hoopt op bepaalde reacties.
Ik lees nu dat je dit je 2e is en je dus al een eerdere ervaring hebt.
Dat maakt verschil...je hebt een eerdere slechte ervaring..nu hoeft een 2e zeker niet hetzelfde te zijn....maar zelden is dat zo, ook mbt hoe jij je straks voelt na je bevalling. Bij de eertse was ik 2 weken compleet van de kaart (wat hebben ze me aangedaan) kon het niet echt verwerken..
Bij de 2e heb ik mn bed nauwelijks gezien...had veel te veel te doen en echt te veel energie om kraamvrouwtje uit te hangen (lichaam riep me wel terug).
Dat is helaas niet iets waar je op voorhand op kan inschrijven..
Ik denk dat zowel VK als op een forum de juiste info een andere reactie teweeg brengen. Een eerdere slechte ervaring is een hele begrijpelijke reden.....hoe het uiteindelijk loopt...tja...daar heb je ervaringsdeskundige voor nodig. Mensen die ook opzagen tegen de 2e ivm de eerste nare ervaring..
Komt vast goed...