@Rhiannon wrote:
Wauw Miranda wat is dat bijzonder gelopen bij jullie! :inlove: En zo knap dat je ondanks de troubles (opstartproblemen laten we het zo maar noemen?) hebt weten door te zetten.
Ik ben zeg maar ook het andere uiterste. Had 1 flesje in huis, een miniverpakking HA KV. Die uiteindelijk vet over datum is gegaan en in de prullenbak is beland.
Verdiept in BV? Ja een boek in huis gehaald een cursus half bijgewoond want we gingen trouwen en dat ging mij zelfs nog voor de avond cursus. :lol:
Het boek pas ingekeken toen de kleine man uiteindelijk al lang en breed geboren was. Het was echt; geboren, aanleggen (dit is het enige geweest waarbij de cursus van pas kwam en de ervaringen van de BV mama’s van het forum) zonder de verpleegkundige erbij want tja er zijn natuurlijk nog meer bevallingen in het ziekenhuis. Tegen de tijd dat ze terug was had meneer al bijna zijn buikje vol en kon ik gehecht worden 8) .
En over voeding heb ik echt pas weer nagedacht toen hij toe was aan vaste voeding. Daarvoor echt nooooooit over gedacht, nooit problemen tegengekomen (das mss wel een stukje uitzondering want heb zelfs nooit een kloofje gehad), geen twijfels over wel of niet genoeg voeding, geen gedoe of meneer zijn flesje wel leeg zou drinken, of ik genoeg voeding in huis had, of hij mss een andere voeding zou moeten krijgen.
Het enige wat ik gedurende de eerste 7 maanden hoefde te doen was kijken naar mijn zoon. Als hij honger had gaf hij dat aan, als hij genoeg had stopte hij met drinken. Ook geen zorgen mbt wat ik vaak hoor over KV dat ze maar max een liter mogen. Toen hij ziek was (griep) wilde hij niets maar nog wel drinken. Wat was dat een opluchting!
En doorslapen sneller op een flesje dan op BV? Euhm hij sliep toch echt rond de 3 maanden zomaar een hele nacht door. :shifty:
Je kunt als vrouw zijnde een weloverwogen keuze maken. Goed geinformeerd. Maar het is met BV en KV nooit een keuze op basis van ervaring als je nog nooit BV hebt gegeven. Dat kan niemand ontkennen lijkt me? Een idee kun je in je hoofd hebben, maar dat is net zo hypothetisch als je een voorstelling maken van het kindje wat je draagt als je zwanger bent.Ja het wordt natuurlijk het mooiste kindje van de hele wereld, maar het karakter is een verrassing. :inlove: Zo zie ik BV ook. Het is mooi als het kan, nog mooier als alles zooo super verloopt als ik 8 maanden heb gedaan. En het is verrassend hoe makkelijk en praktisch het kan zijn. Je kunt de wens hebben om na de bevalling snel je ‘eigen lijf’ weer terug te krijgen en dus geen BV te geven. Maar ja die ontzwangerperiode heb je toch nodig. Die duurt ongeacht of je wel of geen BV geeft ongeveer 9 maanden tot een jaar. Daar doet wel of geen BV geven niets aan af (soms helaas
).
En ik heb serieus niets gelaten of extra gedaan vanwege de BV. Mijn eetpatroon is altijd ‘gewoon’ gebleven. Een borreltje kon ik ook gerust drinken mits ik dat zo mikte dat het net na een voeding was, maar ik moest er eigenlijk vanzelf al niet aan denken. Had er geen behoefte aan.
En voor mijn gevoel heb ik dus eigenlijk vanaf de bevalling mijn lijf dus ook weer ‘teruggekregen’ want hij was uit mijn buik. :thumbup:
Ik vermoed dat KV mij persoonlijk dus meer stress en onzekerheid zou opleveren. :think:
Rhiannon…van A tot Z…wauw! Mooi verhaal!
Kan niets vinden waar ik het niet eens mee zou kunnen zijn of een andere zienswijze op heb. Ongedwongen mooi ervaringsverhaal…
1 puntje dan…je eigen lijf terughebben…in veel gevallen draagt BV natuurlijk wel degelijk bij aan een sneller herstel van de mama…het krimpen van je baarmoeder bijv…oke,oke…ik verzwijg even stiekum de “naweeen” van de eerste paar voedingen (auw,auw,auw, Bij Eli kon ik wel janken,maar wist dat het voor een goed doel was…snel herstel van de baarmoeder en dus ook ook mede het slinken van je buik).
Ik heb juist ervaren dat ik mijn gewicht sneller verloor…
Af en toe een drankje…ja hoor…beeb slaapt toch ook wel eens een paar uurtjes…en anders is de kolf er nog. Ik was sowieso te moe om te drinken.
Alles eten (heeft als voordeel dat je kind ook veel smaken aanleert).
Geen flesjes uitkoken,stereliseren…geen gehaast flesvoeding maken of water koken en terugkoelen, geen tripjes naar de keuken midden in de nacht…borsten hoef je niet uit te koken en ook niet op te warmen.
Geen voedingen vooruit rekenen…zeker als je niet precies weet hoe lang je weg bent…
Het altijd kunnen voeden…geen voedingen uitstellen met een schreeuwend kind…geen schema’s,wat juist vrijheid geeft. Jo hoefde geen rekening te houden met Eli’s voedingen…dat hadden we altijd bij ons.
Als ze ziek zijn en niets willen…ja…flesjes om het uur geven als ze doodziek met 40 graden koorts liggen…dat kan natuurlijk niet.
Geen krampjes…troost…het is er gewoon.
Bij Jo wel kloven de eerste dagen en af en aan lekken,maar bij Eli geen enkele kloof en volgens mij buiten mn kraamweek nooit een compres gebruikt…ik lekte niet.
Stuwing…ja…is niet leuk…klaar. Maar ook dat is een kleine drempel die als het het loopt verdwijnt.
Bizar toch eigenlijk?