Stoppers Oktober 2006 - Dit jaar allemaal een beeb!

Poeh :cry: :cry: :cry:

Wat oneerlijk dat dit nu moet gebeuren.

Ik steek voor de overige drie en meara en jou een kaarsje aan

:kaars: (poes1) :kaars: (poes2) :kaars: (poes3) :kaars: (meara) :kaars: (poeh)



:pray: Dat de overige drie sterk zijn en dit agressief virus de baas kunnen zijn. :pray:

Poeh, ik wil je heel veel sterkte wensen met je kittens en ik duim voor je dat je zwanger bent,

@jane wrote:

Wawa ik merk dat iedereen vrij druk is en dat er een hoop leed is te verwerken niet alleen de MK’s Toch merk ik nog wel veel betrokkenheid, maar het is lastig benoemen op een forum. Hoe vaak worden er geen kaarsjes gebrand hier ook, maar moet je dat steeds schrijven he. Moeilijk hoor. Ik ben in ieder geval erg bereid om deze club te behouden en voel me daar al super verantwoordelijk voor. Gek he?

Als ik dan nu lees van Marije dan baal ik echt dus de betrokkenheid is er wel, maar er gebeurd zo veel in een zo korte tijd… :cry:


Ik vind de betrokkenheid meer dan overweldigend. Ik had niet meer steun kunnen en willen krijgen. Dat bedoel ik ook niet. Van mij hoeven er ook niet meer kaarsjes gebrand te worden.

Ik wil de groep ook graag bij elkaar houden. Lees maar even bovenstaande bericht wat ik bedoel.

@femmie wrote:

Poeh :cry: :cry: :cry:

Wat oneerlijk dat dit nu moet gebeuren.

Ik steek voor de overige drie en meara en jou een kaarsje aan

:kaars: (poes1) :kaars: (poes2) :kaars: (poes3) :kaars: (meara) :kaars: (poeh)



:pray: Dat de overige drie sterk zijn en dit agressief virus de baas kunnen zijn. :pray:




en nog een kaarsje voor poes 4 :kaars:



en een dikke knuf voor Poeh :hug:

Poeh, wat enorm verdrietig voor je dat er nu weer 2 kittens zijn overleden. Dat moet echt heel moeilijk voor je zijn. Ik hoop met je mee dat de andere het wel overleven. Is die kans groot, of juist best klein omdat er al zoveel aan overleden zijn?

Dan even over je tepels en de bultjes er omheen. Ik wil je geen valse hoop geven, maar dat hoort nu echt duidelijk bij een zwangerschap. Ik bedoel dat vooral de bultjes op je tepelhof, dat is echt een kermerk van zwanger zijn. Hoop alleen niet dat je dan alsnog ongi gaat worden, anders snap je je lichaam misschien helemaal niet meer. Maar, ik krijg echt hele goede hoop voor je…(ook al is dat misschien verkeerd)



Ik begrijp trouwens heel goed wat iedereen zegt over ons clubje. Alles wat jullie zeggen zou ikzelf wel gezegd kunnen hebben. Hoop dat we nu misschien weer op de oude voet met elkaar verder kunnen. Zou ik namelijk erg graag willen. Ik ben inmiddels aardig aan jullie gehecht. :-



Dan nog even over een aantal van jullie die het had over mijn ziekenhuis verhaal. Die heb ik inderdaad niet gedaan, omdat ik daar weinig puf voor had. Het belangrijkste heb ik iedere keer wel geschreven en het ziekenhuis heb ik daardoor nog niet genoemd.

Ze hebben daar heel goed voor me gezorgd hoor. Ze waren allemaal lief en meelevend, echt waar!!

Toen ik aan de beurt was, iets eerder dan gepland, begonnen de zenuwen echt door mijn lijf te gieren. Eenmaal vlak voor de OK, toen ik op de operatietafel moest gaan liggen kwamen de vele tranen. Ik was echt moe, verdrietig en angstig. Gelijk kreeg ik een hand op mijn been en kalmerende woorden van de artsen. In het kamertje naast de OK werd ik weer wat rustiger en eenmaal op de OK ging het ook goed, totdat de anesthesist kwam. Die vertelde me rustig wat er ging gebeuren en begon toen met het inspuiten van de narcose. Voor extra zuurstof kreeg ik een kapje op, maar ik moest zo verschrikkelijk huilen…en toen sliep ik.

Eenmaal in de uitslaapkamer kwam ik huilend weer bij. Wat is dat ellendig zeg, oh wat had ik een verdriet. Het vervelende was alleen dat ik niet maar zo kon stoppen met huilen. De arts die bij me kwam zei dat ik maar gerust door moest huilen, ook omdat door de narcose veel remmingen weg zijn en stoppen met huilen dus erg moeilijk zou zijn. Gelukkig werd ik eindelijk rustig. Voor de pijn heb ik morfine gekregen en toen werd in teruggebracht naar de zaal. Daar heb ik wat drinken gekregen en even later eten. Ik heb veel geslapen en het eten ging maar moeizaam. Aan het eind van de avond kwam dat er dan ook allemaal weer uit.

Om half 9 was ik uiteindelijk weer thuis en toen kon het verdere herstel en verwerken beginnen.

Dat was mijn verhaal, zijn jullie toch echt helemaal op de hoogte. :wink: :mrgreen:



Zo, dan stop ik er ook eerst maar eens even mee. Hoor nu graag weer wat van jullie, want dit was wel even een ego verhaal.



:-
:-*

@Tilly wrote:

Poeh, wat enorm verdrietig voor je dat er nu weer 2 kittens zijn overleden. Dat moet echt heel moeilijk voor je zijn. Ik hoop met je mee dat de andere het wel overleven. Is die kans groot, of juist best klein omdat er al zoveel aan overleden zijn?

Dan even over je tepels en de bultjes er omheen. Ik wil je geen valse hoop geven, maar dat hoort nu echt duidelijk bij een zwangerschap. Ik bedoel dat vooral de bultjes op je tepelhof, dat is echt een kermerk van zwanger zijn. Hoop alleen niet dat je dan alsnog ongi gaat worden, anders snap je je lichaam misschien helemaal niet meer. Maar, ik krijg echt hele goede hoop voor je…(ook al is dat misschien verkeerd)


Sluit ik me bij aan. :mrgreen:

@Tilly wrote:

Dan nog even over een aantal van jullie die het had over mijn ziekenhuis verhaal. Die heb ik inderdaad niet gedaan, omdat ik daar weinig puf voor had. Het belangrijkste heb ik iedere keer wel geschreven en het ziekenhuis heb ik daardoor nog niet genoemd.

Ze hebben daar heel goed voor me gezorgd hoor. Ze waren allemaal lief en meelevend, echt waar!!

Toen ik aan de beurt was, iets eerder dan gepland, begonnen de zenuwen echt door mijn lijf te gieren. Eenmaal vlak voor de OK, toen ik op de operatietafel moest gaan liggen kwamen de vele tranen. Ik was echt moe, verdrietig en angstig. Gelijk kreeg ik een hand op mijn been en kalmerende woorden van de artsen. In het kamertje naast de OK werd ik weer wat rustiger en eenmaal op de OK ging het ook goed, totdat de anesthesist kwam. Die vertelde me rustig wat er ging gebeuren en begon toen met het inspuiten van de narcose. Voor extra zuurstof kreeg ik een kapje op, maar ik moest zo verschrikkelijk huilen…en toen sliep ik.

Eenmaal in de uitslaapkamer kwam ik huilend weer bij. Wat is dat ellendig zeg, oh wat had ik een verdriet. Het vervelende was alleen dat ik niet maar zo kon stoppen met huilen. De arts die bij me kwam zei dat ik maar gerust door moest huilen, ook omdat door de narcose veel remmingen weg zijn en stoppen met huilen dus erg moeilijk zou zijn. Gelukkig werd ik eindelijk rustig. Voor de pijn heb ik morfine gekregen en toen werd in teruggebracht naar de zaal. Daar heb ik wat drinken gekregen en even later eten. Ik heb veel geslapen en het eten ging maar moeizaam. Aan het eind van de avond kwam dat er dan ook allemaal weer uit.

Om half 9 was ik uiteindelijk weer thuis en toen kon het verdere herstel en verwerken beginnen.

Dat was mijn verhaal, zijn jullie toch echt helemaal op de hoogte. :wink: :mrgreen:


Ik zit hier gewoon te janken achter de computer. Pfoef, wat heftig allemaal. Ik ben heel blij, dat je dit stukje ook met ons hebt willen delen. :hug:

Tilly meid wat een dag zeg. Ik ben blij te horen dat ze daar wel goed voor je gezorgd hebben zeg. Na het routinematig bezoekje van je aan de gyn. Het is allemaal niet niets en ik merk dat ik er veel mee bezig ben en vind het fijn om van alles op de hoogte te zijn. Ik en ook de anderen hebben de laatste dagen zoveel aan je gedacht. Daarom had ik erg de behoefte om te weten wat er met je is gebeurd. Ook goed dat je zoveel tranen hebt gelaten, al die opgebouwde spanning moest er natuurlijk hoognodig uit. Tilly hoe is het met je manlief hij staat natuurlijk machteloos in zo’n situatie was er aandacht voor hem? Kon hij erbij zijn. Ik wens jullie veel sterkte toen voor dit verlies. :-*



Wawa wat ben je toch helder in je taal, Ik had het niet zo bedacht, maar toen ik je stukje las bedacht ik me ineens iets waar ik me best schuldig over voel, maar waar jij zojuist een verklaring voor hebt gegeven.

Ik heb Lotte geen welkom geheten ondanks dat ik voor iedereen een stukje heb geschreven, en ik heb niet actief op Angela gereageerd. Het klopt dat ik minder met hen bezig was door de gebeurtenissen van mezelf maar ook van de anderen. Ik vind ook dat je bij de stoppers van je maand moet blijven al zie ook uitzonderingen. Ik kan mijn ei ook niet kwijt bij het topic mk, want ik voel niet dezelfde binding als hier. Ik denk dat het altijd moeilijk is om je te voegen in een nieuwe groep. Ondanks dat ik niet goed op Angela kon reageren vind ik wel dat ze er al echt bij hoort, juist ook doordat ze zo fanatiek en betrokken is bij ons. Lotte is nog niet zo’n actief lid en ook nog niet echt bezig met zwanger worden. :think: Wawa ik ben het wel met je eens.



Poeh wat erg zeg oh is er eentje in je hand overleden oh wat moet dat verdrietig zijn geweest. Oh ik kan zo slecht tegen dierenleed. Het waren zulke schatjes. Poeh ik hoop zo voor je dat de anderen het overleven, al ben ik heel bang voor je dat het niet goed afloopt. Zo’n agressief virus oh ik hoop het zo dat ze sterk genoeg zijn.

:thumbup: :thumbup:



liefs jane

@Wawa wrote:

@Poeh wrote:
Ik ben ook erg geschrokken dat Charissa niet meer mee schrijft :frowning:

Maar ik hoop echt dat de rest wel blijft schrijven, ik wil jullie niet meer missen hoor :hug:

Wel vind ik en we hebben het hier al eerder over gehad dat er geen nieuwe mensen bij moeten komen want ik wil dat vertrouwde gevoel hier wel graag houden.

Bij de meiden die hier nu zijn heb ik het gevoel mijn verhaal kwijt te kunnen en als er met een van jullie wat aan de hand is dan gaan er hier kaarsjes aan…

Maar komen er steeds meer mensen bij dan gaat dan vertrouwde gevoel wel steeds meer weg :think:


Hier sluit ik me bij aan. Ik vind het heel moeilijk hoe ik het moet, kan en wil formuleren. Ik wil niemand kwetsen, maar ik merk dat ik mijn gevoel gewoon moet uiten. Ik heb het als heel naar ervaren, dat gelijk na mijn miskraam Angela zich tot de groep voegde. We waren net als groep zo hecht geworden door verdriet. Het voelde voor mij als een indringer. Het klinkt wel heel flauw en kinderachtig. Ik vind, dat je je aan moet sluiten bij de groep stoppers, die in dezelfde maand als jou voor het eerst zwanger proberen te raken. Ook al ben je bijvoorbeeld in oktober met de pil gestopt, als je november zwanger probeert te raken, dan is dat je plekje.
Ik vond het moeilijk om de verhalen van Angela over stoppen met roken te lezen, terwijl ik zelf een miskraam aan het verwerken was. Ik heb hier ook weleens hard op gereageerd. Angela is vanaf het moment van aanmelden een zeer fanatieke schrijfster en dat is haar goed recht, maar ik heb nog geen band met haar kunnen opbouwen. Ze is begonnen met schrijven toen ik het het moeilijkst had. Ik heb dus ook geen moeite gedaan om een band op te bouwen. Ik had genoeg aan mezelf.
Ik moet me realiseren dat het een openbaar forum is, dat iedereen mag en kan schrijven waar hij/ zij wil. Toch kun je op die manier geen band opbouwen als er elke keer weer nieuwe meiden bijkomen. Lotte heeft zich gisteren bij ons aangemeld. Ook hierbij vind ik dat ze eigenlijk bij de januaristoppers hoort. Alleen vind ik dat op zo'n moment erg moeilijk om te schrijven.
Het klinkt misschien allemaal hard, maar misschien voelen en denken meer meiden dit en als niemand het hardop uitspreekt, dan weten we nooit van elkaar waar we aan toe zijn.
Van groep "zwanger worden na een MK" weet je gewoon dat er steeds meer meiden bijkomen en dat er steeds weer meiden afgaan. Bij de "stoppers"-groepen wordt er niet voor niets steeds elke maand een nieuwe maand-stoppersgroep geopend.

Door mijn bericht realiseer ik me dat ik uit de boot kan vallen, maar dat risico neem ik. Er zijn zoveel forums op het internet. Dan sluit ik me daar aan. Zou ik absoluut heel erg vinden, maar ik moet nu gewoon mijn gevoel uiten.


Zoals Wawa het omschrijft zo voel ik het dus ook. Ik heb al een aantal keren eerder aangegeven hoe of wat.....Ik vind dat als het december is geen stoppers meer bij hoeven te komen.... :oops: Daarom kom en kwam ik hier al weer minder.

Tilly, lieverd, wat jij allemaal meemaakt.....meid ik denk echt nog aan je en hou je zekers nog extra in de gaten, evenals Jane en Wawa :hug: :-* :-* :-*

Tilly, lieverd het moment dat je bij komt en niet zomaar kunt stoppen met huilen herken ik en had ik ook al aan je meegedeeld. Maar aan de andere kant is het goed dat je je tranen hebt laten gaan. Dat hoort er bij en moet eruit. Ik vond toen wel een nadeel dat ik op een kamer met 6 mensen lag omdat ik snachts ook moest blijven en toen voelde ik me dus niet op mijn gemakt omdat ik zo emotioneel was.

Nou zijn we weer een paar dagen veder en je zult het nooit vergeten maar heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel langzaam aan kom je er wel een beetje overheen. :-* :hug:



Wawa, lieverd ik begrijp hoe je je voelt en het is gewoon moeilijk idd omdat ons clubje de laatste tijd zoveel naars heeft mee gemaakt. Maar gelukkig hebben we patricia nog die ons met positieve moed omhoog kan houden. Ik zou het echt heel erg vinden als je ook weg zou gaan dus ik hoop dat je je vertrouwde rust weer vind hier :-



Jane, Hoe gaat het nou verder met jou? Je praat wel lief over anderen maar wil natuurlijk ook weten hoe het echt me je is nou…



Femmie, wat heb je een lieve vriend/man zeg dat hij echt met je meeleeft en ook aan JOU denkt… Vind dat echt superlief, en daar mag je echt wel trots op zijn hoor… zo dat wou ik ff zeggen…

Verder hoop ik dat je een baan kunt vinden die bij je past zodat het toch wat spanning bij je weg neemt… :hug:



Charissa, lieffie we hebben samen al HEEL veel gedeeld over de lange tijd dat ik je ken. Ik zal je missen bij het clubje maar je mag soms best wel is langs komen waaien hoor… dikke knuff voor jou en je knappe pretletter :-




Mamalena, soms is het idd ff zo druk dat het moeilijk bij de houden is… vooral als je een dag niet bent geweest… maar je blijft toch wel.



Poeh, :kaars: voor de kittens en meara. Ik vind het echt super naar dat jullie dit moeten doormaken. Ik ben een echte dierenvriend en ik hecht al super snel aan dieren en jij zult dat hebben met je kittens… oh lieverd toch wat is het oneerlijk. Ik hoop dat de andere het redden en dat ze idd sterker en mooier mogen zijn dat je had gedroomt. :hug:

Ik heb net op je site gekeken en het waren allemaal zo’n mooie katjes… welke leven nog als ik vragen mag (als je het te vervelend vind, snap ik het wel als je liever niet wilt zeggen hoor)



Marije en Angela en Joos, bah zeg dat die :evil: :evil: :evil: toch op bezoek zijn gekomen …



Patricia, je hebt een mooi lijstje gemaakt hoor. Ik ben niet zo technish om het te maken… ik kan veel plaatjes vinden en zo maar daar houd het meestal al op … hoe is het je zwangerschaps kwalen??? vriend lief nou helemaal gewend aan het papa worden?



BB, spannend hoor van je onthaal moeder… ben benieuwd wat de 2nd opinion oplevert.



en een :-* voor degene die ik vergeten ben



Hier verder rustig… Alissa is thuis en zover doet ze het goed. Ze had erge honger. Ze heeft met zo’n bord rondgelopen van i’m homeless etc en daar wat geld mee verdiend en had ze kleren gekocht enzo… Toen mijn schoonzus dus vroeg waar de kleren waren zei ze in een verlaten apartement… Dus hun erheen maar Alissa wou alleen naar binnen… NEE dus zij schoonzus ik ga mee. Dat wilde Alissa niet en hebben ze dus de kleren niet opgehaald… Als het een leegstaand apartement was dan hoefde ze niet zo geheimzinnig te doen toch. Vermoedelijk woont daar dus iemand waar ze kwam of het is zo’n drugs groep bijeenkomst…

Zover ze kon zien zag Alissa er niet te slecht uit en leek ze niet onder invloed.

Mijn schoonzus laat alissa nou verplicht opnemen voor 20 dagen om getest te worden (de staat betaald). Er bestaat een kans dat ze Bipolar is. Ze dal dit niet willen maar ze weet ook niet dat ze daarheen gaat.

Ik hoop dat ze nog op Devins 2e verjaardag kan zijn maar we zien wel.

Wawa en Charissa ik voel het net zo als jullie, mischien niet leuk van mij of aardig en ik wil ook helemaal niemand wegjagen maar het is gewoon wel zo dat ik ook al is dit een openbaar forum het gevoel wil houden dat ik alles kan delen.

Vooral omdat het toch vaak hele persoonlijke dingen zijn waar over je schrijft…



Tilly, bedankt voor het delen van jou verhaal, ik ben er echt stil van meis het is echt heel heftig wat jij hebt moeten meemaken :hug:



Hoe het met de kittens gaat, tja eigenlijk is mijn gevoel over deze 3 wel goed…

Bij de anderen was ik heel bezorgt maar ik merk dat ik zelf rustiger wordt en de moederpoes die duidelijk van de anderen niks meer wilde weten laat deze 3 heel regelmatig rustig bij haar drinken dus ik :pray: :pray: :pray: en brand :kaars: :kaars: :kaars: jes dat dit goed mag blijven gaan.



Tilly en Wawa, ik hoop echt dat dit zwangerschapstekenen zijn maar ik durf niet meer te testen :oops:

Ik heb met mij zelf afgesproken dat ik als ik 8 dagen overtijd ben (ja ja ik heb jou verhaal onthouden Wawa :wink: ) ik nog eens test en is die negatief en blijft mijn ongi uit dan test ik om de paar dagen tot ik 2 weken overtijd ben en is er dan nog niks dan ga ik langs de huisarts :think:

Ik vind het spijtig dat sommigen van jullie mij als een indringer hebben gezien. Al kan ik me het gevoel enigzins wel begrijpen. Ik heb begrepen dat voor de topic oktober stoppers de meiden zich konden aansluiten die in oktober gestopt waren met de anticonceptie. Ik heb dit dus verkeerd begrepen.



Wawa het spijt me dat je er dit zo voelt. Al had ik datgene wat jij zo goed omschreven hebt al wel gemerkt. Het geeft niets het is je goed recht. Net zoals dat dit ook voor alle anderen geldt. Ik had het alleen wel fijn gevonden als het mij vanaf het begin af aan gemeld was. Dan was ik naar een andere topic gegaan.



Ik wil niemand voor het hoofd stoten en ik vind het spijtig dat er mensen weggaan omdat ik er als laatste bij gekomen ben. Dit wil ik niet.



Ik heb dan ook besloten dat ik me terug trek en dat jullie vooral moeten blijven. No hard feelings. Ik probeer me wel bij een ander topic aan te sluiten en ik hoop dat ik dan net zo’n band (want ik heb het gevoel dat ik dit met sommigen wel heb opgebouwd) met hen krijg.



Joos, Marije spijtig dat jullie je :evil: :evil: :evil: ook hebben gekregen. Ik hoop dat het de volgende keer wel raak is.



Poeh, meisje sterkte met alles in gedachte ben ik bij je.



Voor alle andere meiden, ik ben nu toch enigzins wel erg geëmotioneerd om nog verder te reageren, het ga jullie goed en succes met alles. Ik denk aan jullie.



Ik heb de tijd dat ik hier aanwezig ben geweest erg veel plezier en steun gehad van allemaal. Maar zoals ik al eerder zei: No hard feelings, ik heb het onderwerp van deze topic verkeerd opgevat.



Meiden, ik ga jullie wel missen. Ik trek me terug omdat ik het niet kan verkroppen dat er nu al een stuk of wat mensen weg zijn gegaan omdat ze zich hier niet meer thuis voelen. Dat is het laatste wat ik wil.



Voor jullie allemaal een hele dikke :hug:



:-* Angela

Hoi lieve meiden,



Wat een gedoetje hier nu ineens. Wel goed dat het nu allemaal uitgesproken wordt. Ik vind het persoonlijk moeilijk om aan te geven wat ik vind en voel. Ja, ook ik moet wennen wanneer er nieuwe mensen bijkomen. Ik was dan ook blij dat we een hele poos terug hadden besloten dat er niet meer bij zouden komen. Toch zijn er meer bijgekomen en ook ik moest toen wel even slikken. Niet omdat ik ook maar iets tegen de persoon zelf zou hebben, maar omdat je ineens weer rekening moet houden met iemand die nieuw is. Ook dit is niet erg, maar was voor mij toen wat moeilijker. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ook ik inmiddels net als Jane gewend ben geraakt aan de aanwezigheid van Angela.

Maar, wawa, ik kan jou heel goed volgen meid. Gelukkig zijn er al veel het met jou eens. Het was misschien inderdaad wel goed dat het uitgesproken is nu. Nu komt het vast allemaal wel goed.



Dank jullie wel voor al jullie lieve reacties op mijn verhaal. Het was echt een hele bijzondere ervaring. Niet iets om over te doen, maar door de goede zorg ook niet iets waar ik een trauma aan over heb gehouden om het zo maar te zeggen.

Regelmatig denk ik nog terug aan alles wat er donderdag is gebeurd. De verschillende gebeurtenissen keren elke keer weer even kort terug. Zo zal ik het denk ik langzamerhand gaan verwerken en een plekje geven.

Mijn man is er rustig onder. Het heeft hem wel veel gedaan en hij is gisteren bij mij thuis gebleven en dat had hij ook wel nodig. Hij heeft nog langer geslapen dan ik, hij was OP van de vermoeidheid en zorgen. Voor hem is alles natuurlijk heel anders, maar hij voelt en leeft natuurlijk ook heel intens mee. Ook voor hem was het erg belangrijk dat we dit achter de rug hadden. Op een gegeven moment moet er verandering in de situatie komen, anders ga je er aan onderdoor.

Zo is het dus voor ons allebei een beetje rustiger geworden en we komen er samen wel. Vooral dat SAMEN is nu weer zo belangrijk geworden, dat besef je dan ineens weer heel duidelijk.



Weer een ego bericht, maar zal me maar eens niet gaan verontschuldigen. Ik geloof dat dat hier bij ons clubje niet nodig is, toch? :mrgreen:



:-*

Ach Angela, vind het jammer dat je nu weggaat. Wat mij betreft kan je blijven, je hoorde er nu toch al wel bij!

Weet niet zo goed wat ik nu moet zeggen, dit vind ik namelijk erg verdrietig. Zo moet het hier niet gaan. We hadden nu toch ook een band met jou opgebouwd!!

Misschien wil je jou beslissing nog herzien en gewoon doorschrijven. Dan moeten we maar met elkaar afspreken dat we duidelijker zijn tegen degene die er nu nog bij willen komen. Dat kan dan gewoon niet.

Maar, ik spreek natuurlijk nu alleen voor mezelf. Dit voelt voor mij gewoon niet goed dat je na zo’n tijd en meeleven met ons weggaat.



Dikke :-* en :hug: van mij.

Sjonge jonge zeg…

Charissa ook al weg :frowning:

Wel een beetje blijven kletsen hoor… klein beetje maar :hug:



Ik ben een beetje uit mijn dalletje geklommen en probeer weer mee te kletsen nu…



@Poeh



De bultjes op je tepelhof is een zeer duidelijke aanwijzing voor een zwangerschap!!!

En de pijnlijke tepels ook…

Toch maar gauw weer ff een test doen hoor!!!

Ik heb goede hoop!!!



En ook voor de kitties heb ik weer frisse en goede moed.

ik ga gewoon door met de positiviteit…

Dan heb ik in elk geval alles gedaan wat ik kon :hug:



@Tilly



:hug:

Klinkt heftig meissie…

Doe maar flink rustig aan!



Mijn excuses dat ik zo weinig mee klets...
Ik doe zo mijn best, maar ik hou nog een topic bij en daar gaat het ook altijd zo hard dat ik niet altijd aan dit topic toekom.

Ik lees het meeste wel...
Zal alleen niet altijd aan iedereen toekomen :(

Mijn NOD nadert al weer zie ik :shock:

Als moeheid en pijnlijke tepels en misselijkheid nu al zouden kunnen voorkomen, zou ik misshien wat hoop hebben...
Maar goed daar is het nu allemaal nog te vroeg voor dus is het ws een teken dat ik het weer eens rustig aan moet doen... :oops:

Angela, voor mij hoef jij niet weg ik bedoelde alleen dat er nu echt geen nieuwe mensen meer bij moeten komen.

Jij praat nu al weer een tijdje mee en ok het was even wennen maar dat komt wel goed.

alleen lijkt het mij een goed plan dat we het nu echt houden bij de groep die we nu hebben :think:

Poeh, ik heb bijna hetzelfde gezegd als jij.



Dus Angela, gewoon blijven meid!! (wat mij betreft)



:-*

Oh angela nu niet weg gaan hoor…



Dat is ook vast niet de bedoeling!

Ik ben ook in oktober gestopt met de anticonseptie.

Het heet toch ook oktoberstoppers?

Dus dat zou geen reden moeten zijn om weg te gaan.



Het is een openbaar forum…



:hug: :hug: :hug:



En ik vind je geen indringer!!!

Lieve Tilly,



Dank je wel, maar ik vind wel dat iedereen het er mee eens moet zijn. Als er een paar meiden zijn die hier vanaf het begin al aanwezig zijn, nu weggaan omdat ze een ander gevoel hebben gekregen door de aanwezigheid van mij, dan moet ik me misschien wel terug trekken. Ik zou het erg leuk vinden als iedereen mij zou accepteren als oktober stopper (want zo zie ik mezelf namelijk wel, ik ben vanaf oktober al bezig om zwanger te worden). Ik had het zo fijn gevonden als mij het vanaf het begin was medegedeeld. Ik voel me nu zo betrokken bij iedereen.



Ik wil niet zielig gaan doen, want er zijn ergere dingen, maar ik ben wel verdrietig.



Jane: ik vind het fijn dat ook jij mij toch ondanks alles hebt geaccepteerd. Dit doet me goed. maar iedereen moet het er mee eens zijn. Als iemand het er niet mee eens is, dan ga ik. Ik wil niemand voor het hoofd stoten. Men moet niet weg gaan vanwege mij. Dan ga ik weg.



Ik moet wel zeggen dat ik jullie verder allemaal toppers vind!!!

Poeh en Mirretje, fijn dat jullie er ook zo over denken. Maar nogmaals iedereen moet het er mee eens zijn. Wat wawa al omschreef had ik al gevoeld en dat neem ik haar ook absoluut NIET kwalijk. maar ik hecht ook veel waarde aan de mening van wawa en alle anderen. Ik wacht gewoon even af wat zij er van vinden.