Mascha veel plezier vandaag met de geslachts bepaling! Ben benieuwd wat het wordt!
Hier gaat het niet zo top, mijn man is 6 weken geleden opnieuw opgenomen op de paaz, hij was net weer twee weken terug thuis, dus eigenlijk sta ik er al 4 maanden alleen voor met mijn knullen… Van de week na 4 maanden eindelijk een diagnose, hij heeft dis, dissociatie identiteitsstoornis. Dat wil zeggen dat hij door trauma 's uit het verleden verschillende identiteiten heeft gecreeërd om zo de trauma’s te overleven, ik kom nu nog steeds achter dingen die ik helemaal niet wist of kende van hem… Hij is niet meer mijn maatje, mijn man op wie ik zo verliefd werd, bij wie ik steun vond, er is niets meer van over, hij is depressief, in zich zelf gekeerd en kan nauwelijks iets aan… Dus ik vraag om ook heel erg af of hij uberhaupt terug zou kunnen komen in ons gezinsleven… Vorige week toen we even met de jongste twee de stad in gingen omdat hij wat spullen nodig had, gingen we ergens drinken en hij "vergat " de kids toen hij een plekje vond om te gaan zitten… Ik riep hem nog ivm levi, maar daar reageerde hij helemaal niet op, dus de halve bakker bart zat ons aan te gapen omdat hij niet reageerde… Uiteindelijk heb ik hem nog geen uur later weer teug gebracht omdat het gewoonweg niet ging.
@Mascha, en??? Wat fijn dat je man ‘eindelijk’ voor was en het dan ook nog zo snel raak was!
@Saskia, leuke naam :inlove: Gelukkig mag je nu nog slapen wanneer je wilt, dus heerlijk bijkomen 
heb je een leuke kraamhulp? Lekker uitrusten en genieten van je kleine mannetje!
@Lenneke, ik zit helemaal met kippenvel… dat je (een) partner zo kan veranderen dat je hem niet meer herkent, wat lijkt me dat zwaar. En dat hij nu helemaal in zijn eigen wereldje lijkt te leven, een moeilijke, maar wel verstandig keuze, want nu heb je alleen de zorg voor de kinderen en anders ook nog de zorg voor je man (klinkt misschien wel wat hard, maar hij zit daar beter op zijn plek)
Heb je wel hulp van familie? Want 3 kinderen is best pittig en dan is het wel lekker als iemand anders ze een keer naar bed kan brengen bijvoorbeeld (hier zijn in elk geval de stress-momenten, 's morgens uit bed en naar school, soms met eten en naar bed brengen, want als je alleen bent en ze zijn dwars, dan mis je net een paar handen).
Ik probeer zoveel mogelijk zelf op te lossen, ivm duidelijkheid voor de kids. Met name de jongste twee hebben er veel last van, bang dat ik ook weg ga… Ze gaan wel eens ovedag naar de opvang of vriendinnen, maar verder eigenlijk niet. Mijn familie woont hier niet, dus die steunen me veel via telefoon en mail en komen zo nu en dan een dagje over
Schoonfamilie ervaar ik weinig steun, allen zijn moeder woont in de buurt en daar heb ik vorige week juist giga ruzie mee gehad, zij zit vol met verwijten naar mij toe en volgens haar sta ik wel klaar voor anderen en niet voor mijn man… Dat was de druppel, want het enige wat ik de afgelopen maanden heb gedaan is er zijn voor de kids, 1keer per week op bezoek met de kids op de paaz, het huishouden gerunt, gewerkt en dan nog regelmatig mee gegaan naar gesprekken… Heb de afgelopen 4 maanden twee keer een leuke avond met vriendinnen gehad en verde dus helemaal niets…
Het maakt me onzeker en bang, ik weet niet meer of ik dit de rest van mijn leven wil en kan, dit is hatuurlijk niet zo maar aankomen waaien maar gegroeit en duur eigenlijk al bijna 3 jaar, alleen het laatste halfjaar/laatste 9 maanden is het steeds erger geworden.
Hij is de laatste keer ook “gedwongen” opgenomen, psychiater heeft besloten dat hij terug opgenomen moest worden.
Hij loopt met zelfmoordneigingen, wil verdwijnen, dus niet echt leuk om te horen.
Volgens milo is papa kwijt, vond dat eigenlijk wel een mooie verwoording. Ze hebben het moeilijk, ze missen papa, het is onzeker of en wanneer hij thuis komt, iedere week als we op visite gaan is het afwachten hoe het gaat…
Lenneke :hug: wat heftig meis. Petje af dat je het allemaal zo goed weet te runnen met je gezin en je werk. Kan me voorstellen dat dit zwaar is en ik vind je schoonmoeder dan ook heel erg onredelijk. Lijkt me eng voor de kids inderdaad, papa is al weg, straks gaat mama ook. Al is dat niet zo natuurlijk.
Wij krijgen een jongen :inlove: Hubby helemaal happy, ik happy en Inge is zo trots als het maar kan, loopt het tegen iedereen te zeggen, terwijl we dat eigenlijk vanavond wilde doen. Me schoonouders kwamen zojuist alvast de cadeau’s brengen en ze vertelde het meteen.
Wat leuk een koningskoppel 
geniet er van meid.
Ik zit zelf sinds vorige week in de ziektewet omdat ik het even niet meer trok, het is wel mijn bedoeling vanaf volgende week of e week daarop weer aan het werk te gaan
@Lenneke :hug: wat moeilijk meis, want je komt nu idd niet aan jezelf toe en hoe lang hou je dat vol… de ziektewet helpt even, maar is idd geen blijvende oplossing. Ik vind je schoonmoeder ook niet redelijk, dit is juist het beste voor je man, jou en de kinderen. Als je maar weer wat licht zou zien aan het eind van de tunnel, maar dit is zoveel onzekerheid… :hug:
@Mascha, Gefeliciteerd!!! Superleuk een jongen erbij!!!
Lenneke tjonge zeg wat heb jij veel meegemaakt. Ik ben het wel eens met henrieke dat je man nu juist op een goeie plek zit en wat een onredelijke schoonmoeder zeg :hug:
Mascha ook een jongen leuk hoor :inlove:
@Saskia, wat grappig dat je 2x meistopper bent en ze 3? dagen na elkaar geboren zijn 8) Nu was je veel sneller zwanger :inlove:
Ik kan gelukkig wel positief blijven, alleen de toekomst is zo onzeker en dat maakt het wel lastig… Maar goed ben blij dat ik de kids heb, want zij houden mij op de been en zorgen er voor dat ik door ga!
:hug:
Ja inderdaad 3 dagen, 31 oktober en 3 november :mrgreen:
Weer mei stopper klopt niet helemaal hoor. Ik ben eigenlijk bij hun binnengerold en mocht met hun meekletsen :mrgreen:
Ga het nog leuker maken meiden. Eva is een half jaar ouder dan Inge… Lars is zo direct zo’n half jaar ouder dan onze jongen.
Saskia gefeliciteerd met Eva der 4de verjaardag!!! Kan en zal hem niet vergeten.
Saskia gefeliciteerd met eva! 4 jaar alweer!
Eva ook alweer 4 jaar, GEFELICITEERD!!!
Fijne dag vandaag!
Mascha wat ben jij een na-aper zeg 
(geintje he) wat grappig dat we het zo gelijk op doen steeds :mrgreen:
Eva is verschrikkelijk verwend. Iedereen heeft hasr meer dan 1 kadootje gegeven dus dat wordt speelgoed schiften en wat naar boven brengen want de speelgoedkist hier puilt uit.
Sorry :oops: Wij stoppen bij 2 hoor. Dus hierna zal ik je niet meer na-apen
Eva dus lekker verwend op der verjaardag. Ja dat hoort er wel bij he. :lol:
Wat toevallig, elke keer een half jaar na elkaar! Afgesproken zeker :mrgreen:
Net als kindjes die vlak bij hun broertje / zusje / papa of mama geboren worden… als je het zou plannen zou het niet lukken :lol: (arme ik, ik ben de enige die alleen jarig is hier thuis)
Ik ben 2 weken na me moeder der verjaardag geboren, me zusje 2 na me pa, tegelijkertijd met onze oma. Ik kreeg op mijn 5de verjaardag een neefje. Nu ben ik 1,5 week voor Inge der verjaardag uitgerekend. Zulke kinderen bedoel je Henrieke?
Geloof me het is ook niet alles hoor… Verjaardagen die samen worden gevierd, zeker toen we wat verder weg waren verhuisd. Me oma die der eigen verjaardag voor die van der kleindochter liet gaan. Me familie die eerder naar de verjaardag van me neefje ging dan naar die van mij…
Ja, die bedoel ik Hier zijn vader en dochter 2 dagen na elkaar jarig en zoon en dochter 1 week na elkaar… (en dan ook nog 28 dec en 4 jan, dus lekker met de feestdagen :? )
Helemaal tegelijk lijkt me idd echt niet leuk, wij hebben het ook in de familie en dan is de ‘afspraak’ dat kinderen voor gaan (op de dag zelf) 
Met dat laatste zijn wij het ook eens hoor, helaas mijn oma niet. Kwam er eigenlijk op neer dat mijn moeder altijd me zusje der verjaardag maar op een ander moment moest vieren, want zij vierde dan al der verjaardag.
In mijn geval probeerde in ieder geval me opa en oma nog te komen, maar meestal niet op de dag zelf, want daar was de afstand R’dam - L’stad te lang voor en zeker als ik dan ook nog naar school toe moest.