Jasmijn loopt het liefst de hele dag rond met haar speen. Behalve als we ergens zijn waar ze erg word afgeleid of op het kinderdagverblijf. Dan hoeft ze hem niet. Nu was ik vandaag op het cb en daar kreeg ik natuurlijk commentaar daarop :roll: . Niet goed voor d’r spraak en stand van de mond later, bla bla bla… Maar ik weet echt niet hoe ik het aan moet pakken om het af te leren. Als ik hem gewoon niet geef (verstoppen) dan is het huis te klein en dat houd ze erg lang vol door alles bijelkaar te krijsen :oops: . Nu kan ze dus best af en toe zonder maar als ze hemdan eenmaal wil, dan hem ook… :shifty: Dus hoe pak ik dat aan :think: ?
keihard zijn :shifty:
mijn ervaring is eigenlijk dat vooral ook voor de ouders doorbijten is. het is namelijk op een gegeven moment een erg makkelijke gewoonte om je kind te troosten met een speen. die speen wegdoen betekent dat je opeens een kind hebt dat meer huilt en dat je niet meer op de oude manier kunt troosten.
maar investeer erin, een paar dagen, en je zult zien dat de kans groot is dat je kind het wel pikt. spreek af wanneer je kind de speen wel mag, en hou je daar strak aan (ik zou zelf bij deze leeftijd kiezen voor enkel nog speen in bed en eventueel bij ziekte).
uh ik kan verder niet echt met veel tips komen, behalve dus: zie er niet te veel tegenop, het wordt even huilen, maar daarna is het wslk weer goed. en stel het niet te lang uit, onder het mom van : mijn kind kan echt niet zonder.
en spenen verstoppen. nano is al 1,5 jaar overdag van speen af, maar hij hoeft er maar 1 te zien of hij wordt wild…en hij hoeft het woord speen maar te horen of hij wil um. NU. Dus synoniem bedenken 
succes!
Bekend probleem… 
Wij hebben toentertijd gewoon de regel gesteld dat ze alleen in bed de speen mag. Of in extreme gevallen van onrust in een vreemde omgeving of zo… :think:
In het begin was het wel even mopperen, maar ze accepteerde het toch vrij snel. Nu legt ze netjes zelf haar speen weg als ze uit bed komt…
Ja thuis is het misschien nog te doen maar als ik haar meeneem in de buggy het dorp in dan wil ze de speen ook meestal. Als ik hem dan niet geef kan ik net zo goed naar huis gaan want dan word het 1 grote scene. Echt niet te doen 
. Want het is hier dus niet een kwestie van mopperen wat ze doet maar de hel breekt los :oops: :lol: .
Tja, de speen. Hier ook een geliefd onderwerp van discussie. Hij lijkt wel een junk af en toe. We hebben de regel dat hij er niet mee rond mag lopen. Dus of bij papa/mama/buggy/bed of niet en dat werkt goed. Zodra hij wat ouder is, zal ik het hem zeker af gaan leren. Nu zie ik de noodzaak nog niet zo. Hij praat erg goed en als je maar op tijd stopt komt dat gebit ook wel goed (heb zelf geduimd tot ik twaalf was en ben erg tevreden met mijn tanden. Slissen doe ik ook niet ).
Misschien is dat inderdaad iets om mee te beginnen, er niet mee rondlopen. Goeie tip :thumbup: !
Ik hoor nu toch wel heel goed het verschil tussen met en zonder speen praten hoor. Met speen is ze echt onverstaanbaar… :think:
Het mopperen was hier trouwens ook ‘iets’ harder dan gewoon mopperen. Ik stoorde me er zelf niet aan en de omstanders hadden gewoon even pech.
(buiten dat ik het echt gewoon geen gezicht vind; een groter kindje met speen… :oops: )
Toen B’Elanna onderweg was, wilde hubby graag een speen geven. Ik ben vreselijk tegen die dingen.
Na veel discussie warn we het erover eens: speen in bed box en auto.
B’Elanna werd geboren en ging elke keer zowat over haar nek van de speen :dance:
Geen spenenkindje dus…
Toen kwam Benthe. Is met een zuignap geboren en heeft veel pijn gehad. Als ze in de couveuse op haar linkerzij lag, was ze heel onrustig.
Verpleging haar een speen gegeven en daar werd ze meteen rustig van.
Tja, een vreselijk spenenkindje nu.
Wel de 7 jaar eerder afgesproken “regels” erin gehouden.
Benthe heeft hem nu nog in de box en in bed. Met wandelen neem ik hem wel (stiekum) mee in de tas, maar heeft ze hem (bijna) nooit meer nodig. In bed wel, maar merk dat ze niet meer wakker wordt als ze hem kwwijt is…
Als ze 18 maanden is, ga ik hem uit de box halen… Hoop met twee hem uit bed te kunnen halen 
Begonnen met de speen in bed te laten liggen en niet meer mee naar beneden. En een maandje later hebben we de speen weggehaald en gezegd dat de speen er niet meer was en dat ze eigelnlijk te groot was voor een speen. Een speen is voor een baby en dat vondt ze vreselijk om te horen Britt was toen 2 jr. 3 mnd.
Daarna nooit meer getaald naae een speeen en ook niet overgestapt op duimen. :thumbup:
Hier ook allebei de kinderen cold turkey hoor! Indy met 1 1/2, Kes met 2 jaar en 2 mnd. Voordeel was wel dat ze hem vanaf 7 maanden al alleen in bed kregen dus het “afkicken” was in een vloek en een zucht gebeurd.
Heb besloten om de speen haar toch maar gewoon te geven. Natuurlijk niet als ze hem links laat liggen als ze aan het spelen is, dan pak ik hem snel weg. Maar als ze na een tijdje hem toch graag weer heeft dan geef ik hem maar gewoon. Ik weet niet hoe jullie kinderen reageerden toen ze hem niet meer kregen maar hier is echt het huis te klein. De pleurus breekt dan uit :roll: . Ja echt, zo erg is het. Ze heeft ook geen vaste knuffel waar ze mee tut als ze moe is ofzo.
Hier wil Kimberly ook de hele dag met speen rondlopen. Maar als ze wakker wordt krijgt ze 'smorgens een flesje pap en 'smiddags een flesje drinken.
Dan stop ik de speen weg en daarna ga ik met haar spelen, in ieder geval afleiden en taalt ze er niet meer naar.
Als ze de speen per ongeluk vindt, zittie weer in haar mond natuurlijk, maar dat is dan maar voor even, want we drinken of eten fruit of iets anders en dan doet ze hem zelf weer uit haar mondje.
Dan leid ik haar weer af en stop de speen weer weg en dan taalt ze er eigenlijk niet naar. Het gebeurt ook maar zelden hoor, dat ze een speentje vindt
Dus misschien dat dat ook werkt? Als hij even uit gaat, flesje drinken geven en dan afleiden?
En misschien een popje aan de speen binden, zodat ze aan 1 popje gaat hechten zodat ALS de speen weg is, ze in ieder geval haar popje heeft waar ze aan gehecht is geraakt.
Sterkte.
Aan de andere kant: als jouw kindje daar nog zo’n behoefte aan heeft, kun je ook nog een paar maandjes wachten tot ze 2 is. Misschien is dat een “stopdatum” omdat ze dan al een grote meid is geworden.
Bagheera, bij ons gaat het eigenlijk ook zo zoals jij verteld. Het is alleen zo dat ze hem ook vaak weer wil hebben zelfs al ziet ze hem niet liggen. Wacht gewoon nog een tijdje totdat ik haar wat beter uit kan leggen dat, in eerste instantie, de speen alleen nog maar mag in bed en zo van lief en lee 's nachts ook niet meer kan.
Lars was pas 3 toen hij van zijn speen af was. Ik had echt het gevoel dat hij met 18 jaar nog met dat ding zou rondlopen. En het is ook je eigen zwakte. Hij beet ze ook telkens kapot en dan kocht ik er toch weer eentje voor als… Op een gegeven moment dat al niet meer gedaan. Toen met hem afgesproken dat de speen alleen in bed mocht en dat pikte ie toch redelijk goed. Na 3 dagen zonder wilde hij 's avonds naar bed …was ie zijn speen kwijt, echt we konden hem nergens vinden…en ik had dus ook geen reserve! En sinds die dag…nooit meer een speen gehad! Ik ben echt superblij en hij praat inderdaad sindsdien veel beter. Het is gewoon even volhouden en misschien als het echt moeilijk gaat even wachten tot ze je wat beter begrijpen!
Zoiets kun je niet forceren denk ik.
Broes is ook nog maar net van de speen af, (3 jaar dus).
Hij had er 2, die éne was al wat kapot en hebben we samen in de vuilnisbak gegooigd, de andere was ook al aan het kapot gaan en ik zei dat als die helemaal stuk was ik geen nieuwe meer ging kopen.
Een paar dagen later was die ook stuk en sindsdien heeft hij geen speen meer! :dance:
Heel af en toe vraagt hij er nog naar maar Broes is nu een grote jongen en dan voelt hij zich wel stoer want Senne is nog kleiner (heeft wel nog zijn speen dus).
Senne vraagt ook vaak om zijn speentje en dan neemt Broes hem zelfs van de kast voor hem, erg lief om te zijn en best wel knap van Broes dat hij dit doet terwijl hij er zelf ook naar snakt denk ik, ah gossie!
Maar goed, je vroeg geen verhaaltje hé :lol: .
Ik heb niet echt tips dus aan mij heb je eigenlijk niet veel :eh: .
Bietje, ik heb echt wel wat aan je verhaaltje hoor want dan zie ik hoe het bij anderen gaat en dat kan heel nuttig zijn :thumbup: :mrgreen: .
@Miepel wrote:
Bietje, ik heb echt wel wat aan je verhaaltje hoor want dan zie ik hoe het bij anderen gaat en dat kan heel nuttig zijn :thumbup: :mrgreen: .
Ow oké, haha! :lol:
:-*
Jade en haar speen waren echt samengesmolten… Totdat madam het presteerde om ze allemaal kwijt te raken. Op het kinderdagverblijf mag ze geen speen, behalve als ze slapen. En ik dacht, waarom heeft ze daar geen problemen mee…? Maar idd een koude douche voor Jade!
Dan maar 1 verschrikkelijke nacht, daarna was het goed.
Ze begreep dat ze hem zelf had kwijt gemaakt (net 3 jr) en simpelweg pech had.
Nu is ze “verslaafd” aan haar woef :eh: maar ook daar is ze van aan het afkicken
Mijn zoon (nu 5 jaar) had zijn speen tot ongeveer z’n 3de. Toen het sinterklaas was hebben we de spenen 's avonds in z’n schoen gedaan. We hebben een sinterklaasliedje gezongen en ik heb hem heel duidelijk en vrolijk uitgelegd dat sinterklaas zijn spenen aan babietjes zou geven en dat Carlos geen speen meer nodig had. Want hij was al heeeel groot.
Nou geen enkel probleem hoor. Helemaal niet toen hij de volgende ochtend een cadeautje in z’n schoen zag
Ongeveer 2 nachten heeft hij iets onrustiger geslapen dan anders maar daarna taalde hij niet meer naar z’n speen.
Onze dochter heeft ongeveer tot ze 1 1/2 was 's nachts een speen gehad en daarna wilde ze hem zelf niet meer.
Ik denk dat je een goed tijdstip moet zoeken waarop je kind in ieder geval lekker in z’n vel zit en vervolgens breng je heel positief dat hij/zijn geen speen meer nodig heeft maar dat die nu voor de babietjes is.
En daarna vooral niet meer toegeven maar gewoon een paar nachten doorbijten met een beetje pech.
Groetjes Grietje
@Miepel wrote:
Heb besloten om de speen haar toch maar gewoon te geven. Natuurlijk niet als ze hem links laat liggen als ze aan het spelen is, dan pak ik hem snel weg. Maar als ze na een tijdje hem toch graag weer heeft dan geef ik hem maar gewoon. Ik weet niet hoe jullie kinderen reageerden toen ze hem niet meer kregen maar hier is echt het huis te klein. De pleurus breekt dan uit :roll: . Ja echt, zo erg is het. Ze heeft ook geen vaste knuffel waar ze mee tut als ze moe is ofzo.
Maar wat wil je nou? Wel of geen speen, of wil je de speen afleren zonder gedoe??? Als je dat wilt heeft ze op haar 15e nog een speen.
Als jij wilt dat die speen alleen nog maar op bed mag, geef jij die speen alleen maar als ze naar bed gaat. En dat de pleures uitbreekt is tijdelijk, stopt vanzelf. Jij hebt het haar aangeleerd dus zal jij het haar ook moeten afleren… Klinkt misschien har maar zo is het in mijn ogen wel