Mijn oudste dochter is nu bijna 5 jaar oud en haar jongere zusje is 1,5.
Ze heeft, als oudste van de twee, een stuk meer speelgoed. De laatste tijd heeft mijn jongste dochtertje erg veel interesse in het speelgoed van de oudste.
Maar delen is een probleem…
Vanmorgen zag ik mijn jongste dochter weer stiekem het kamertje van de oudste in kruipen. Ze is helemaal weg van het keukentje dat daar staat.
Ik vind het zo sneu dat ze er niet mee kan spelen…dus ik vroeg vanmorgen aan mijn oudste dochter of ze het goed vind dat het keukentje naar de huiskamer gaat, zodat haar zusje er ook mee kan spelen.
Wat een verassing…not… het antwoord was “nee”.
Mijn man heeft toen gezegd dat dat haar keus is, maar dat we dan voor haar jongere zusje ook een keukentje gaan kopen. Een nieuwe, en dat zij daar dan ook niet mee mag gaan spelen.
Dat zag ze ook niet zitten. En dus werd er met een boos gezicht toegegeven.
Mijn dochter is nu naar school en de jongste is heerlijk aan het rommelen tussen de pannetjes en potjes.
Maar toch twijfel ik of we hier goed aan doen.
We hebben haar min of meer gedwongen om toe te geven. En het is haar keukentje.
Wat zouden jullie doen?
Ik zou de oudste helemaal geen keus geven eigenlijk, hier ook niet gedaan.
Altijd samen doen met het speelgoed, We hebben Jesse nooit anders geleerd dan samen delen.
Uiteraard heeft Jesse speelgoed waar Charlotte gewoon nog te klein voor is of wat zij stuk zou maken omdat ze niet voorzichtig is, en dat is dan alleen voor hem.
En speelgoed wat ze kado krijgen dat blijft natuurlijk van een van hun zelf, maar ook dan geldt dat de ander ook af en toe ermee mag.
Eigenlijk helemaal nooit zo over nagedacht, maar het gaat gewoon hartstikke goed zo. De jongste krijgt nog wel eens op de donder omdat ze een bouwwerk van Jesse’s blokken bijv. weer stuk maakt.
Maar verder nooit gedonder of ruzie hier om het speelgoed.
Ik vind het te gek om voor de jongste een apart keukentje te kopen terwijl je al een mooie hebt.
@Misty wrote:
En speelgoed wat ze kado krijgen dat blijft natuurlijk van een van hun zelf, maar ook dan geldt dat de ander ook af en toe ermee mag.
Tja.... maar ze heeft het keukentje ooit van Sinterklaas gehad... toen haar jongere zusje er nog niet was.
Wat moet het heerlijk zijn als de kinderen zo heerlijk samen kunnen delen.
Hier doet dochterlief er altijd moeilijk over.
Ik ben er altijd van overtuigd geweest dat je respect moet hebben voor het feit dat ze zuinig is en zelf mag bepalen over haar eigendommen.
Maar ik begin nu heel erg te twijfelen of ik er goed aan doe op deze manier :think:
hier net als bij misty! ze weten wel wat van wie is… maar er wordt gewoon door iedereen met alles gespeeld! ik zou haar ook geen keus geven en het keukentje gewoon in de woonkamer zetten
Hier zijn ze zich helemaal niet zo bewust wat van wie is. Ik ben het met je eens dat het goed is dat ze zuinig is op haar spulletjes… maar respect voor haar eigendommen…? Je hebt het over kinderspeelgoed. Hier is alle speelgoed van iedereen, ook al hebben ze het voor een verjaardag gekregen of van sinterklaas. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, dat ene mooie doosje met die bijzondere steen, de lievelingspop enz. En dat respecteren ze ook van elkaar.
Maar keukentjes, lego, treinbanen enz, dat is gewoon voor allemaal.
Als ik jou was zou ik goed gaan kijken naar wat je zelf bijdraagt aan het moeilijk doen over delen van je dochter. Haar vragen vind je het goed als het naar de woonkamer gaat zodat je zusje ermee kan spelen is in mijn ogen nergens voor nodig en versterkt dat niet willen delen-gedrag. Je geeft haar een keus.
Ik had het opgepakt en in de woonkamer gezet met hooguit de mededeling dat ze nu gezellig samen kunnen spelen ermee.
Hier eigenlijk ook zo als Misty, ze hebben hun eigen speelgoed maar spelen er eigenlijk samen mee. Als Y.eline met iets wil spelen waar Indy niet aan mag komen dan doet ze het op de grote tafel of boven, nooit problemen mee eigenlijk.
Moet zeggen dat de meiden tot nu toe bijna nooit ruzie of wat dan ook hebben ze spelen heel leuk en lief met elkaar…
Ik snap het wel, het keukentje had ze al nog voor haar zusje er was en dus is die van haar.
Zo gaat het hier ook met playmobil, sommige dingen zijn duidelijk van AS en daar mag de rest niet mee spelen.
Ik vind het wel goed dat de oudste haar grenzen bewaakt, aan de andere kant moet ze ook leren delen.
De stelregel hier is: als je niet wilt dat broertje/zusje ergens mee speelt, dan zet je het op je eigen kamer.
Alles wat in de huiskamer staat moet gedeeld worden.
Misschien is het ook wel zo, dat bijvoorbeeld bij mij was Jesse 2,5 jaar toen charlotte kwam. Dus laten we zeggen 3,5 jaar tegen de tijd dat charlotte ook al met wat meer dingetjes wilde gaan spelen die ook van Jesse waren.
Misschien dat het op die leeftijd wat makkelijker aangeleerd was, en dat het bij jouw dochter gewoon wat moeilijker is omdat ze inderdaad al 5 is en veel meer besef ervan heeft, dat ze lang alleen heeft kunnen spelen en dat het nu een beetje anders moet alemaal.
Maar dan nog zou ik proberen om haar richtlijnen te geven om er redelijk goed mee om te kunnen gaan.
Hoe groter de jongste wordt, hoe vaker zoiets als dit zal gaan gebeuren natuurlijk.
Hier hebben ze wel allebei ook hun eigen speelgoed waar de ander niet mee (mag) spelen/speelt.
Ik vind dat kinderen naast het leren delen, ook mogen leren dat je spulletjes van een ander moet respecteren.
Ik wil ook niet dat de kinderen mijn mobiel of fototoestel pakken, die zijn mij kostbaar/“dierbaar”.
En ik snap dat zoon niet graag wil dat zusje met zijn trekkers en auto’s speelt en dat dochter liever niet heeft dat broer met haar poppenbadje enz speelt. Als ze dat dan wel eens delen, dan prijs ik dat/benoem ik dat. Maar als de een bezwaar heeft dan mag hij/zij dat uiten en vind ik ook dat de ander dat moet respecteren.
Treinbaan en duplo is echt samen speelgoed al krijgt de een daar dan wel eens wat van op verjaardag of met Sint. En in ons poppenhoekje spelen ze ook allebei.
Maar goed ik heb dan ook een meisje met een echte voorliefde voor poppen, poppetjes/prulletjes en een zoon die meer heeft met voertuigen, werken/klussen, bouwen en winkeltje spelen.
En zusje kwam toen broer nog geen 3 was, dus het samen delen is dan toch anders dan wanneer het leeftijdsverschil groter is.
@lydia wrote:
Ik snap het wel, het keukentje had ze al nog voor haar zusje er was en dus is die van haar.
Zo gaat het hier ook met playmobil, sommige dingen zijn duidelijk van AS en daar mag de rest niet mee spelen.
Ik vind het wel goed dat de oudste haar grenzen bewaakt, aan de andere kant moet ze ook leren delen.
De stelregel hier is: als je niet wilt dat broertje/zusje ergens mee speelt, dan zet je het op je eigen kamer.
Alles wat in de huiskamer staat moet gedeeld worden.
Wij hebben die regel ook. Alles wat op haar kamertje staat is van haar en daar mag haar zusje niet aan komen. Haar kamertje is ook van haar… dat geeft rust en daardoor kunnen alle onveilige, kleine speeltjes daar blijven buiten het bereik van haar jonge zusje.
Vandaar dat ik ook het keukentje naar beneden wilde hebben.
…Maar wat stelt nou die regel voor als papa en mama haar min of meer dwingen om haar speelgoed mee naar beneden te nemen :think:
Ik moet er wel aan toevoegen dat ze, eenmaal terug van school, geen woord meer vuil heeft gemaakt over het keukentje in de kamer.
Dus op zich is alles gladjes verlopen.
Maar ik blijf toch twijfels hebben of dit de goede manier was…
Maar we kunnen toch moeilijk alles dubbelop kopen. Bovendien is het kamertje van de jongste mega-klein. Daar kan weinig groot speelgoed in.
Ik denk dat je het een volgende keer idd beter anders kunt brengen. Ik snap wel wat je bedoelt denk ik, nu heb je haar iets gevraagd maar haar antwoord eigenlijk niet gerespecteerd. Dat voelt niet lekker en is een boodschap die je je kind eigenlijk niet wilt geven.
Daarom zou ik het in een dergelijke situatie niet brengen als een keus, maar gewoon als een feit. Het keukentje is nu ook leuk voor je kleine zusje dus die gaan we gezellig in de woonkamer zetten. Evt door er nog iets extra leuks aan te verbinden zoals echte koekjes bakken oid, zodat het voor de oudste ook een leuke verandering is.
@Lune wrote:
Ik denk dat je het een volgende keer idd beter anders kunt brengen. Ik snap wel wat je bedoelt denk ik, nu heb je haar iets gevraagd maar haar antwoord eigenlijk niet gerespecteerd. Dat voelt niet lekker en is een boodschap die je je kind eigenlijk niet wilt geven.
Daarom zou ik het in een dergelijke situatie niet brengen als een keus, maar gewoon als een feit. Het keukentje is nu ook leuk voor je kleine zusje dus die gaan we gezellig in de woonkamer zetten. Evt door er nog iets extra leuks aan te verbinden zoals echte koekjes bakken oid, zodat het voor de oudste ook een leuke verandering is.
Ja Lune, ik geloof dat je precies verwoord hebt wat mij niet lukte (ik geloof dat ik zelf nog niet eens zeker wist wat me dwars zat).
@Lune wrote:
Ik denk dat je het een volgende keer idd beter anders kunt brengen. Ik snap wel wat je bedoelt denk ik, nu heb je haar iets gevraagd maar haar antwoord eigenlijk niet gerespecteerd. Dat voelt niet lekker en is een boodschap die je je kind eigenlijk niet wilt geven.
Daarom zou ik het in een dergelijke situatie niet brengen als een keus, maar gewoon als een feit. Het keukentje is nu ook leuk voor je kleine zusje dus die gaan we gezellig in de woonkamer zetten. Evt door er nog iets extra leuks aan te verbinden zoals echte koekjes bakken oid, zodat het voor de oudste ook een leuke verandering is.
Maar ergens voelt dit voor mij ook weer niet zo goed…Zelf zou ik het ook niet fijn vinden wanneer mijn man zou zeggen: de auto is ook leuk voor de buurman, dus nu zetten we hem uit de garage en geven hem ook een sleutel, kunnen we er fijn samen plezier van hebben. Okee, beetje kromme vergelijking, want van een auto heb je niet beide tegelijk plezier, maar toch…
Leren delen kan ook heel goed zonder dat je je eigen persoonlijke bezittingen daarvoor moet inzetten. uiteraard is het heel vervelend om nog een keuken te moeten kopen, maar ik had dat dus echt wel gedaan.
Laatst las ik ook zo’n voorbeeld hier van een babypop waar nooit mee gespeeld werd, en die toen geheel tegen de zin van de eigenaar toch naar het jongere zusje ging. ik vind dat echt oneerlijk. Hoe frustrerend het ook is dat een kind iets niet aan een ander lijkt te gunnen, toch moet je het respecteren vind ik.
Nee, ik vind dat niet altijd opgaan. Poppen zijn wel persoonlijker speelgoed dus dat zou ik ook niet afdwingen, maar echt geen haar op mijn hoofd die er over zou peinzen een extra keukentje aan te schaffen. Maar dat is idd een persoonlijke afweging 
Lasse heeft destijds het keukentje gehad maar die heeft altijd in de huiskamer gestaan en is nu van beide. Playmobiel heeft hij als eerste gekregen en zij nog wat dingen erbij maar is nu van hun samen. Hij is nu meer van de lego. Trein is in principe van Lasse maar zij heeft een bloemetjestrein gehad dis nu spelen ze er meestal samen mee.
Nu delen ze hier een kamer en staat al het speelgoed beneden.
Er zijn wel wat dingen die speciefiek van de ene of de ander zijn maar dat zijn verkleedkleren of bepaalde knuffels of poppen. Kleurboeken zijn op naam en sommige dingen is nena nog te klein voor of lasse te groot voor.
Maar geen haar op mijn hoofd dat ik een tweede keuken overwogen zou hebben.
Ik denk dat Lune idd gelijk heeft en dat daar het probleem van jouw ontevredenheid met deze situatie vandaan komt.
Hier staat het meeste speelgoed gewoon in de woonkamer en dat delen ze dus. Dat J idd het meeste heeft gekregen(ook al voordat R er was) doet er eigenlijk niet aan toe. Ik heb gelukkig kinderen die niet de neiging hebben om spullen snel in hun mond of neusgaten oid te stoppen dus ook speelgoed met kleinere onderdelen ligt gewoon voor iedereen toegankelijk in de woonkamer. Speelgoed is hier dus echt algemeengoed en niet van de een of van de ander 
Natuurlijk begrijp ik het als J even alleen ergens mee wil spelen en dat stimuleer ik ook wel. Dan gaat J bijvoorbeeld een mooi Duplo bouwwerk bouwen en ga ik intussen met R aan tafel puzzelen of tekenen oid. Wij hebben dan ook bijna geen speelgoed dubbel. Wél hebben we een oranje vuilniswagen en ook een groene recyclingvrachtauto. Maar nooit precies hetzelfde 2x.
Laatst heeft mijn vriend een heel klein afstand-bestuurbaar autotje voor J meegenomen van een zakenreis. Eenmaal thuis bleek R die natuurlijk net zo spannend te vinden en aangezien het een kwestie is van 2-3 knopjes die je in kunt drukken, kon hij er net zo snel mee overweg. Dus als J er nu mee wil spelen en R ook komt daar soms idd ruzie van. Maar intussen hebben ze geleerd om netjes om de beurt ermee te spelen. Wij zeggen dan weliswaar steeds wie er nu mee mag spelen en zorgen ervoor dat de ander nooit te lang moet wachten, maar het gaat eigenlijk prima! En ja, ik vind het belangrijker dat mijn kinderen leren te delen dan dat ze leren voor hun eigen spullen op te komen, dat leren ze vanzelf wel
Maar ook hier geen haar op mijn hoofd dat eraan zou denken om idd een 2e keuken te kopen
Nou, ik zou ook geen grote keuken kopen, maar wel zo eentje van bijvoorbeeld de Hema. Kan ze toch leuk koken 
Ik zou mijn kind echt nooit dwingen om een ander met haar speelgoed te laten spelen. Stimuleren uiteraard wel, maar als volwassene beslissen dat iemand anders er nu ook mee mag spelen, en het kind geen keuze laten vind ik echt niet kunnen.
Zo is iedereen dan weer anders inderdaad.
Ik zou mijn kind ook niet dwingen, Maar door simpelweg te zeggen: kijk, ,deze is voor jullie, ipv. deze is voor jou’, voorkom je een hoop gedoe. Speelgoed dat nu al duidelijk van de een of de ander is, kan dan wel een uitdaging betekenen.
Overigens probeer ik de jongens te leren dat samen spelen nog leuker is dan alleen te spelen ik zeg nooit dat hij z’n broertje MOET laten spelen…
Ik ben altijd heel erg stellig geweest dat ik respect voor haar bezittingen hoor te hebben.
Maar op haar rapport stond als opmerking “delen is nog steeds erg moeilijk”.
Ze is bijna 5 jaar, en er zijn kinderen die net op school komen die beter kunnen delen dan zij.
Ik denk dat ik mijn aanpak ga veranderen.
Kijken of het dan beter gaat…
Nog even een aanvulling, niet perse als reactie op iemand, maar meer in het algemeen:
Leren delen wordt alleen maar moeilijker wanneer jouw bezittingen niet gerespecteerd worden. Hoe meer kinderen MOETEn delen, hoe moeilijk het voor ze is.
Wanneer duidelijk wordt dat ze de spullen die ze niet willen delen ook niet hoeven te delen, durven ze het veel meer los te laten…