Hoe werkt zoiets ? Kindje op school wilde graag met mijn dochter spelen vandaag bij haar thuis. Mijn dochtertje vind het nog erg spannend en wilde het niet, ook niet bij ons thuis.
Ik zou toch wel graag willen weten waar mijn dochter gaat spelen en een keertje kop koffie drinken met de moeder, of is het maar normaal dat je ze gewoon mee geeft ?
En is het gek om te vragen of de ouders thuis roken, en daar op af te ketsen ? Ik wil namelijk niet dat mijn dochter in de rook zit.
Lastig. Vraag het gewoon of gaaf aan dat je graag een uurtje mee wil om te kijken hoe ze reageert.
Bij mijn oudste begon het pas na een half jaar. Hij vroeg een jongen die pas na op school zat en ook nog nooit gespeeld had. Hebben het gewoon kort gehouden.
Bij het ophalen dan de ouder wat te drinken aanbieden en nog even kletsen, zo leer je elkaar ook kennen.
Mijn jongste was er wat sneller bij. Die moeder vond het goed dat hij kwam spelen en zei gewoon dat ze die middag rond x-tijd langs zou komen om ze even een uurtje te laten wennen aan elkaar en kijken hoe het gaat.
Kortom, had door dat ze er graag bij wilde zijn. Helemaal prima en nog gezellig ook. Sindsdien spreken ze af,maar spreken daarnaast samen inclusief kids ook vaak af.
Bij Jo tot op heden nog nooit een ouder er bij gehad,maar de nieuwe kinderen waar hij nu mee speelt,daar loopt hij wel al wat jaartjes mee op en de ouders onderling ken je ook al wat beter, van o.a. activiteiten op school en aan het hek.
Nu zitten ze op een vrij kleine school met veel broertjes en zusjes. Meer kids,dan ouders dus…haha.
Veel kleuters in de klas van mijn jongste hebben een broer/zus die in de klas van mijn oudste zit of heeft gezeten. Scheelt ook.
Kortom, gewoon aangeven. Zou anders voorstellen haar een keertje na de lunch (bijv.) te brengen op een korte dag en een bakkie mee te doen om te kijken hoe het gaat. Dan heb je ook meteen antwoord op het roken verhaal. Pas daar wel mee op…wij roken ook (niet goed),maar ABSOLUUT niet in huis, OOK niet als ze slapen of onder de afzuigkap. Gewoon enkel buiten. In huis ruik je het snel genoeg. Dat ze misschien wel rookt, hoeft dus geen afwijzing te zijn,maar het moet wel buiten zijn. Ik zou er ook moeite mee hebben, ben er ook wel eens achteraf achter gekomen dat hij ergens was waar in huis werd gerookt…jammer…
Ik ga heel erg op intuïtie af… Als het gewoon goed voelt dan doe ik niet te moeilijk… dan geef ik mijn mobiel en spreek voor een eerste keer heel kort af. Dan word er gewoon max 2 uurtjes gespeeld.
Als ik wat twijfel, dan geef ik aan dat hij nog jong is en het 1 van de eerste afspraakjes is, of het oke is dat we een eerste keer afspreken waarbij ik erbij blijf… dan doen we een uurtje, blijf ik erbij en kan ik zo beoordelen hoe en wat.
En roken… ja, voor mij is het wel een big deal… ik vind het echt afschuwelijk.
Maar daar vrij star in doen kan ook veroorzaken dat je kind word buitengesloten. Ik kap nu alleen nog maar speelafspraakjes af bij ouders waarvan je echt merkt dat ze actief roken, die ruiken ernaar, de kinderen ruiken ernaar… Ik ken er ook zat die wel roken maar dat omwille van hun eigen kinderen voornamelijk buiten doen. Zou wel cru zijn voor de vriendschappen van de kinderen, die er niets aan kunnen doen, als er dan niet gespeeld mag worden…
Elise speelde al vrij snel bij een vriendinnetje, maar die kennen we ook persoonlijk dus telt niet helemaal mee 
Verder word ze nu ong een half jaartje regelmatig uitgenodigd door een meisje uit haar klas, ik durfde haar eigenlijk wel zo mee te geven :think: Elise is wel wat gewend met NSO e.d. Meisje zelf was bij ons wat angstiger dus mama wel over de vloer gehad, prima toch?
Bij Partijtje van Elise werd meisje wat losser en nu gaat ze vandaag bij een ander meisje spelen die ook op haar partijtje was, ben benieuwd! Elise ook: die is erg benieuwd naar haar huis zegt ze
Verder roken wij niet in huis en weet ik dat de ouders van deze 2 meisjes dat niet doen, Elise haar 1e vriendinnetje haar ouders roken wel maar ALLEEN buiten. Ik neem aan dat ouders met jonge kinderen eigenlijk zelf ook niet in huis bij hun kinderen roken :think:
laastig he, zo’n nieuwe wereld waar je helemaal niet van weet hoe of wat 
Ik heb n altijd gewoon laten spelen, hij had daar zelf ook geen moeite mee, dus dan zie ik weinig reden. Ben wel de eerste keren wat vaker iets blijven drinken bij het ophalen om idd de ouders een beetje te leren kennen.
gezinnen waar echt binnen wordt gerookt, hebben we hier volgens mij niet. wel gezinnen waar de kinderen in 2 uur tijd helemaal volgeladen worden met snoep en zo. Daar voel ik me niet prettig bij, maar aan de andere kant gaan in mijn huis dingen ook op mijn manier en daar zijn vast ook niet alle ouders even blij mee…het is een beetje schipperen en toch ook leven en laten leven. Ik zou geloof ik niet een speelplekje verbieden, hooguit ontmoedigen. En als er echt dingen gebeuren die niet in de haak zijn, zou ik contact op nemen met de ouders (met knikkende knieeen hoor, zijn niet de leukste gesprekken, en je weet dat in no time het hele schoolplein weet wat voor zeur je bent 8) (heb ooit iets gezegd over die bak chips én tig dropjes die n ergens kreeg…)
Het is een beetje je gevoel volgen.
Ik ben nooit gebleven en heb ook nooit gvraagd of er werd gerookt.
Zou het niet leuk vinden maar ook niet meteen gevaarlijk (dus meer iets om in het vervolg wat mee te doen).
Wel eens een ouder meisje eerst maar bij ons gedaan om te beoordelen en dat was dus geen succes.
En dus zeg ik dan ook dat ze niet heel leuk hebben gespeeld.
Ik zei wel altijd dat ik nog niet wilde dat ze alleen buiten speelden.
Vond ik toen wel belangrijk.
Nu mag dat wel.
Er waren bij onze oude school wel echt gezinnen waar heel veel problematiek was.
Daar wilde ik haar dus ook niet hebben.
Maar gek genoeg zocht M die kinderen ook niet uit.
En op een gegeven moment ken je door schoolpleinpraat of een praatje/bakje na het spelen de ouders wel een beetje.
Vind het trouwens altijd heel vervelend als ouders ongevraagd na het spelen nog heel lang blijven. Dan wil ik eten koken .
De eerste keer dat M ergens ging spelen vond ik best spannend.
Toen ik ze ophaalde kwamen ze in compleet gevechtsttenue bij de deur en hadden ze de hele middag computerspelletjes gedaan.
Niet mijn idee van een speelafspraakje dus ik moest wel even slikken.
Maar ja dat hoort er een beetje bij denk ik dan.
Zo leren ze ook verschillen.
Gisteren toevallig voor het eerst een speelafspraakje hier gehad…een meisje uit haar nieuwe klas en nieuwe school.
Toen ik vroeg naar hun adres zodat ik haar dochter thuis kon brengen bleek dat ze bij mijn ouders achter woont…gelijk mijn ouders gebeld en gevraagd naar die mensen hahaha.
Maar normaal laat ik mijn meisje wel meegaan, maar meestal wil ze hier spelen, moet haar soms echt pushen om even bij een ander te spelen.
Verder doe ik niet een bakkie drinken ofzo…ken die mensen zelf eigenlijk ook niet en vertrouw erop dat het wel goed zit (alhoewel je dat niet altijd zomaar kan doen denk ik :think: )
hier volg ik heel erg mijn gevoel.
Nu heeft sophie voornamelijk afgesproken met haar vriendje en dat is een buurtjongetje en dat was niet zo moeilijk.
de paar andere keren kwamen de meiden hier spelen dus dat was ook het probleem niet.
Maar nu deze week had ze afgesproken met een meisje van het kamp.
En dat is gewoon niet mijn soort volk (sorry als ik iemand beledig)
Echter wilde ik het niet meteen afketsen (al voelde het eigenlijk niet goed) maar het meisje mocht niet bij ons komen spelen.
En toen zat ik in dubio wat te doen en heb ik haar uiteindelijk toch thuis gehouden en niet laten gaan. Een excuus bedacht en niet gezegt dat ik liever niet wilde dat ze daar afsprak.
Lastig he?!
hier gelukkig ons.kent ons. kinderen.maken vaak geen probleem van.iets. onze.dochter had.ook.wel eens tdingen van.die.hebben.wel een tv en waarom wij niet dan zei ik, wij twee autos zij niet en zo heeft iedereen andere dingen en regels.
ben ook makkelijk, vind het zelf wel goed dat ze.ook andere.gezinnen ziet ed. moeite met roken snap ik, ze is astmatisch maar jah, direct in de douche kleding in de was en klaar. doe haar altijd wel oude kleding aan zodat de mensen.zich niet bezwaard hoeven te voelen als ze vies ed is.
knipoogje, wilde da kindje niet bij jullie spelen? of even samen kennis maken… ben altijd van contact zoeken met en het positieve benadrukke.
kindje mocht niet bij ons spelen van de ouders.
@romata wrote:
Hoe werkt zoiets ? Kindje op school wilde graag met mijn dochter spelen vandaag bij haar thuis. Mijn dochtertje vind het nog erg spannend en wilde het niet, ook niet bij ons thuis.
.
In het begin is het sowieso berespannend. Nena heeft volgens mij vlak voor de vakantie (zat toen een paar maanden op school) een jongetje te spelen gevraagd en dat was toen superleuk.
maar ze durft nog niet goed ergens anders heen en ondertussen is er weer een jongetje geweest.
(ze is nogal van de jongetjes geloof ik).
Ze zegt zelf dat als ze ergens gaat spelen dat ik dan mee moet. Normaal worden kinderen hier gelijk uit school meegenomen door de ouder waar het kind gaat spelen en luncht daar mee. Maar dan ga ik in het begin nena wel apart brengen.
Maar verder heb ik bij geen enkele ouder waar lasse tot nu bij is gaan spelen een vervelend gevoel gehad ofzo. Met roken heb ik me nooit bezig gehouden maar dat valt bij ons op school denk ik ook erg mee.
Als je kindje wat langer op school zit, gaan bepaalde namen ws steeds terugkeren en dan maak je eens een praatje met een ouder op het schoolplein en dan krijg je vanzelf wel een gevoel lijkt mij.
Ik heb het altijd vrij natuurlijk kunnen laten verlopen maar bij ons op school lijken de verschillen onderling wellicht ook niet heel groot.
Knipoogje: Met mensen van het Kamp zou ik dus zelf totaal geen problemen hebben, zou ze zelfs eerder met een gerust hart naar iemand van het kamp brengen dan iemand anders.
Hmmmm allemaal verschillende meningen. Ik denk dat ik het de komende paar maanden nog niet ga doen. T is vaak erg moe/vervelend als ze thuis is en wil ze echt even een uurtje bankhangen.
Maar ga wel gewoon aangeven dat T het nog spannend en of het goed is als ik er bij blijf, en dan indd een uurtje maar.
Ik vind het echt al helemaal niks :shifty: :oops:
Hoevaak spelen jullie kindjes ergens, of spelen er kindjes bij jullie ?
Dat roken maak ik me dan wel druk om, vind het echt smerig om mijn meisje in de rook te laten zitten. Verzin wel iets dat ze er niet zo goed tegen kan ofzo :mrgreen: :oops:
Over het alleen buiten spelen had ik nog niet eens aan gedacht, maar dat zal ik er ook zeker bij zeggen :thumbup:
En dat snoepen dat is indd ook wel lastig, maja om nu van alles iets te zeggen ? :think:
1x per 14 dagen op woensdag of donderdag middag vind ik meer dan genoeg. Ik vind het heerlijk om hem nog even voor mezelf te hebben. Verder gaat hij 2 dagen per week naar de bso, hij speelt dus genoeg.
tja, eigenlijk nooit over na gedacht.
hier kent iedereen elkaar en ik werk bij de kinderopvang in het dorp, dus echt heeeeeeeel veel ouders ken ik.
T.ara begint nu een beetje met spelen, zit in groep 2.
Y.ouri speelt bijna elke vrijdag middag en woensdag middag
en ook om half 4 wordt er in de buurt veel op straat gespeelt
ook over dat roken heb ik nog nooit gedacht, hoewel ik het wel smerig vindt.
maar bij de kinderen waar ze spelen weet ik dat er niet gerookt wordt.
overigens weet ik dat hier in het dorp heel veel mensen niet binnenshuis roken.
ik heb ook liever dat ze hier spelen maar goed. Ik ben wel kieskeurig bij wie ze gaan spelen.
Vriendjes op school prima, maar aan sommige gezinnen wil ik mijn kinderen niet blootstellen. Prima als die kinderen dan hier komen spelen, maar daar word niet gespeeld
En dan ben ik maar een zeikerd ( ja dat word dan gezegd ) of geen lieve mama
@knipoogje1983 wrote:
Maar nu deze week had ze afgesproken met een meisje van het kamp.
En dat is gewoon niet mijn soort volk (sorry als ik iemand beledig)
Echter wilde ik het niet meteen afketsen (al voelde het eigenlijk niet goed) maar het meisje mocht niet bij ons komen spelen.
En toen zat ik in dubio wat te doen en heb ik haar uiteindelijk toch thuis gehouden en niet laten gaan. Een excuus bedacht en niet gezegt dat ik liever niet wilde dat ze daar afsprak.
Lastig he?!
Wat zou je angst zijn als je dochter met dit meisje speelt? Het is toch ook goed dat kinderen leren dat het overal anders gaat en zij zelf keuzes maakt wie haar vriendinnen zijn/worden.
Ik vind het belangrijk dat kinderen hun weerbaarheid vergroten. Roken vind ik wel een issue. Of computergames met geweld brr…
@rijstkorrel wrote:
@knipoogje1983 wrote:
Maar nu deze week had ze afgesproken met een meisje van het kamp.
En dat is gewoon niet mijn soort volk (sorry als ik iemand beledig)
Echter wilde ik het niet meteen afketsen (al voelde het eigenlijk niet goed) maar het meisje mocht niet bij ons komen spelen.
En toen zat ik in dubio wat te doen en heb ik haar uiteindelijk toch thuis gehouden en niet laten gaan. Een excuus bedacht en niet gezegt dat ik liever niet wilde dat ze daar afsprak.
Lastig he?!
Wat zou je angst zijn als je dochter met dit meisje speelt? Het is toch ook goed dat kinderen leren dat het overal anders gaat en zij zelf keuzes maakt wie haar vriendinnen zijn/worden.
Ik vind het belangrijk dat kinderen hun weerbaarheid vergroten. Roken vind ik wel een issue. Of computergames met geweld brr…
Het kindje is erg brutaal, heeft een grote mond, praat over piesen en schijten bijvoorbeeld en dat staat echt lijnrecht tegenover hoe ik wil dat sophie praat, thuis maar zeer zeker op school.
Ik vind het prima dat ze leert dat het overal anders gaat, maar mijn gevoel zegt tegen deze plek toch echt nog nee.
eh… wij zijn niet van het kamp… maar mijn 4 jarige zoon heeft het ook over poepen, piesen, kakken, scheten laten en dikke lol om al die praat… vind dat nou niet direct persee gelinkt aan het kamp.
Wij wonen ook vlak bij een kamp en ja, er zitten dus ook kinderen van het kamp op school. En ik kan er dus niet mee zitten. Gewoon prima als ze met die kindjes willen spelen. Ben dit jaar klassenouder samen met een moeder die ook op het kamp woont… ja nou, prima toch.
Lees hier wel dingen waarvan ik denk… hemel… dan kan je kind straks nergens spelen… kan me niet herinneren dat mijn ouders vroeger zo betuttelend waren… ja sorry… je hoeft niet meteen je kind dagelijks elders te laten spelen, maar zo veel eisen hebben en niet los kunnen laten… ehm… maak je het jezelf dan niet heel erg moeilijk?
tja, je moet ook een beetje je gevoel volgen. je kent zelf je kind het beste. Elize is nu al een paar keer bij andere kindjes gaan spelen omdat die kindjes het een beetje eng vonden om bij ons te komen spelen. Elize is heel makkelijk daar in en vind het juist erg leuk om daar bij die kindjes te spelen.
Elize heeft nu een vriendinnetje waar ik zelf niet zo heel blij mee ben, het meisje is wat dominant, staat graag op de voorgrond en wil vaak haar zin doordrijven. (en de moeder vind ik , tja hoe zeg ik dat, zo moeder zo dochter ) maar goed, daar leert ze ook van.
je telefoonnummer of adres doorgeven aan de andere ouder is wel handig. mocht het niet zo soepel verlopen kun je iig contact zoeken.
@Cell wrote:
eh… wij zijn niet van het kamp… maar mijn 4 jarige zoon heeft het ook over poepen, piesen, kakken, scheten laten en dikke lol om al die praat… vind dat nou niet direct persee gelinkt aan het kamp.
Lees hier wel dingen waarvan ik denk… hemel… dan kan je kind straks nergens spelen… kan me niet herinneren dat mijn ouders vroeger zo betuttelend waren… ja sorry… je hoeft niet meteen je kind dagelijks elders te laten spelen, maar zo veel eisen hebben en niet los kunnen laten… ehm… maak je het jezelf dan niet heel erg moeilijk?
Precies, het zijn vaak niet de kinderen maar de ouders die er moeite mee hebben als dingen anders gaan dan hun eigen normen en waarden. Toch ben ik wel van mening als de basis thuis goed is, kan je kind heel veel aan.
In mijn werk zie ik vaak de andere kant van de medaille. Kinderen die geen vriendjes of vriendinnetjes hebben omdat hun ouders ‘anders’ zijn. Ze ruiken anders, zijn anders, hun kleding is anders en toch zouden deze lieve kindereren maar wat graag spelen met hun leeftijdsgenoten.
Deze kinderen staan aan de zijlijn van onze maatschappij omdat wij, met zijn alle daar iets van vinden.