Dit zei onze oudste dochter (onlangs 8 jaar geworden ) vanmorgen uit het niets aan de ontbijttafel, in het bij zijn van haar jongere zusjes (5 en 2). Verder vroeg ze niets. Haar zusje van 5 keek wel zichtbaar op.
We hebben haar nooit vertelt dat Sint niet bestaat, en gister bij de intocht bij ons in het dorp was ze heel erg verheugd… en toch is er iets in haar dat twijfelt…
Nu twijfel ik ook… zal ik het vertellen of niet?
Ze zit in groep 4 en bijna alle kindjes in haar klas geloven nog. Het liefst zou ik nog een jaartje willen wachten, maar ik wil ook niet dat ze haar zusje van 5 in haar twijfels mee trekt…
Wat zouden jullie doen?
als ze er verder niet meer over begint zou ik het lekker laten… mocht ze er nou toch nog een keertje op verder willen gaan zou ik haar apart nemen en het er met haar over hebben.
Het zou zonde als haar jongere zusje(s) hierdoor zouden gaan twijfelen natuurlijk, dus dan zou ik echt proberen te voorkomen dat het nogmaals uitgebreid aan de orde komt met hun erbij.
Kinderen in groep 4 zitten net op de wip van wel of niet geloven. Vanaf groep 5 gaan ze lootjes trekken in de klas dus ik zou het of nu met haar er over hebben of volgend jaar. Ze heeft in ieder geval wel al een leeftijd dat ze het geheimpje voor haar zusje kan bewaren.
Persoonlijk zal ik de waarheid voor dit jaar nog even in het midden laten tenzij ze echt heel stellig is en net er nog een keer over heeft waar haar zusje bij is. Dan zou ik haar toch even apart nemen 
En weet je, sommige kinderen die zelfs al in groep 5 zitten en weten dat het niet echt is, zetten toch hun schoen. Ergens is het magische verhaal van sint toch wel een beetje echt voor ze.
Jasper was 9…
vorig jaar nog een beetje in dubio…
maar vriendjes van hem vertellen ook gewoon leuk dat het nep is…
vond het wel erg jammer,
maar hij speelt leuk mee voor kleine draak !
Ik vermoed dat ze gister bij het zien van Sint en pieten is gaan twijfelen.
Wat ik vergeten ben bij mijn openingspost te zetten is dat mijn man op haar opmerking in ging door te zeggen dat het wel echt zo is.
Daarna vroeg hij nog aan de kinderen of ze het eng vonden gister sinterklaas een handje te geven waarop mijn oudste dochter heel boos ‘nee’ schreeuwde en toen ik vroeg waarom ze zo boos reageerde, begon ze te huilen maar wilde verder niet zeggen waarom en kwam met een ander excuus dat ze op dat moment overduidelijk verzon (en ook geen reden om verdrietig om te zijn in zich had), dus ik heb het even zo gelaten.
Ik weet nu dus niet of het daarom is, en ben bang dat ze voelt dat er iets niet klopt en daardoor van slag is…
Da
Joh en je kan ook altijd gewoon een beetje met haar meegaan als je nog niet echt aan het verhaal wil. Zowiezo vertellen wij niet dat sinterklaas ‘nep’ is maar dat wij een mooie traditie in ere houden, sint leeft in ons hart en wij helpen hem ieder jaar.
Hier zagen ze op een gegeven moment ook wel dat de pieten gewoon geschminckt waren maar dat maakt het hele sintverhaal voor hen niet minder echt ofzo.
Vanmiddag is ze thuis en haar zusje weg, misschien dat ik dan gewoon even voorzichtig en luchtig ga peilen, als er echt duidelijk veel twijfels zijn en ze voelt zich zichtbaar onzeker of van slag, dan vertel ik het haar gewoon, anders laat ik het en begin ik er niet meer over totdat ze er zelf over begint.
Ik vind het overigens ook fijner om zelf te vertellen dan dat ze het van anderen hoort (als dat al niet het geval is geweest want dat kan natuurlijk ook).
Mijn dochter (nu 6) twijfelde vorig jaar al en ook dit jaar zit ze heel erg in dubio, ze zag zaterdag bijvoorbeeld prima dat het niet dezelfde sint was als op tv en dus was het een hulpsint, maar zoals ze zelf zei: dat maakt mij niet uit, het was echt wel gezellig!
Ik vermoed (maar meer dan een vermoeden is dat niet) dat je dochter twijfels heeft en de boosheid kwam uit het feit dat papa er tegenin ging met iets anders… Dat maakt de twijfel alleen maar groter en het feit dat papa haar de waarheid niet wil zeggen telt in kinderogen soms best zwaar denk ik.
Ik zou haar apart nemen en het haar vertellen, maar dan haar meteen laten zien hoe speciaal het is als je dat als “grote” weet. Haar met jou smaen iets laten uitzoeken voor de kleineren in het gezien als verrassing bijvoorbeeld. Of smane met haar het schoentje vullen van de kleine broer/zus enzo
mamy dat denk ik dus ook, dat ze boos was omdat ze voelt dat mijn man tegen haar loog… maar zeker weet ik het dus niet.
Straks maar eens peilen…
Ik hoop dat ik het verkeerd heb, zou leuk zijn om dit jaar nog pakjes avond te kunnen vieren waarbij ze het nog niet weet, maar als het haar boos of onzeker maakt is het dat niet waard.
zou zeggen dat het een verrassingsgeheim is tussen grote kinderen/ mensen en kleine kinderen. en of ze ook mee wil doen dit geheimpje te bewaren voor de kleine kinderen.
Ik zou dat dus nog niet doen. Wel peilen en evt vertellen dat sint nicolaas vroeger geleefd heeft, maar mijn ervaring is dat ze nog zo in dat magische zitten dat ze soms zelfs gewoon vergeten dat het niet echt is :inlove: Als je dan meteen iets doet als samen de schoentjes vullen haal je dat er echt meteen af. Ik zou dat zelf niet willen voor mijn kind. Ik denk dat ze er wel naar zullen vragen als ze daar aan toe zijn.
ik heb het niet idee dat het perse leuker is, als een kind nog gelooft.
jan weet vanaf zijn 7e hoe het in elkaar zit
en nog steeds is het leuk en gezellig
schoen opzetten doet hij ook nog
als hij vraagt mag ik vanavond mijn schoen opzetten en ik zeg ja, krijg ik als reactie; ah je hebt dus wat in huis gehaald :lol:
hij weet; schoen opzetten is zingen !!
dat doet hij dan ook netjes hihi
en af en toe, vind ik zelf ineens iets in mijn schoen :inlove:
in het sinterklaas-complot zitten, is leuk
hij helpt dan ook mee om cadeautjes te verzinnen voor zijn stiefbroertjes
(de 1 twijfelt , de ander gelooft)
je kan haar er dus ook bij betrekken
maar dat is iets wat je zelf beter kan inschatten
Zou ik het haar vertellen, dan ga ik haar er zeker bij betrekken. Niet bij de 5 dec aankopen, want die blijven ook voor haar een verrassing, maar wel bij alle andere dingen als schoen zetten enz.
Uit ervaring weet ik dat ze best goed geheimpjes kan bewaren, dus dat komt wel goed. Ook als ze niet meer geloofd zal het nog steeds een gezellig feest zijn, met voor haar leuk om in het complot te zitten, maar het blijft natuurlijk het meest speciaal als ze wel geloven, vind ik.
En als ze wat lune zegt, nog steeds wel wil geloven, dan vind ik dat ook prima, mag ook! :thumbup:
lieve Marda,
Ik denk ook wel dat je het best zou zeggen na alles gelezen te hebben.
Wat zal ze zich een grote meid voelen na het zeggen van zo’n groot geheim.
Ik vond altijd, bij mijn meisjes - Michael is nog 100 % overtuigd hoor - dat als ze vragen stellen of opmerkingen maken; ze er klaar voor zijn om het verhaal te kennen.
(heb dit bijvoorbeeld ook gehanteerd ivm sexuele voorlichting: wat ze vragen/zeggen/opmerken krijgen ze antwoord op. Komen er méér vragen, verder zeggen… stopt de vraagstelling, dan is die informatie voor dat moment genoeg.
kom je nog ff posten hoe ze reageerde ???
liefs
Gerda
Goed idee Gerda om dat ook zo bij sexuele voorlichting te doen.
Ik heb met mijn dochter gesproken en ze vertelde dat een meisje uit groep 7 haar het hele verhaal een maand ofzo geleden vertelt heeft… ze wilde het voor ons niet verpesten en daarom heeft ze niets tegen ons gezegd… Ik vind het lief, maar het maakt me ook verdrietig dat ze er zo lang mee rond heeft gelopen en ook een beetje boos op dat andere meisje.
Ik heb haar dus het hele verhaal (nogmaals) eerlijk vertelt. Ze was er zelf ook erg verdrietig om het al te weten, omdat ze het naar eigen zeggen liever net als de andere kinderen uit haar klas nog niet had geweten.
We hebben wel contact opgenomen met school, om het verhaal uit te leggen zodat het meisje er op aangesproken kan worden dat het niet nog eens gebeurd bij een ander kind.
Helemaal voorkomen doe je het natuurlijk nooit (het blijven kinderen) maar dat het meisje er op wordt aangesproken vind ik terecht.
Onze dochter zei dat ze het nooit tegen anderen zou vertellen gezien ze nu zelf wist hoe pijnlijk dat is.
Jammer dat het zo gegaan is. Desondanks ben ik wel vastberaden er gewoon weer een hele leuke sinterklaasavond van te maken!
wijze mama en een wijze dochter(iets van een appel en een boom 
) …
prachtig hoe je het aangepakt hebt meis !
jammer van het andere meisje, die duidelijk niet zo goed is in geheimpjes bewaren… :thumbdown:
maar hoe dan ook: jullie zullen ongetwijfeld een leuke sinterklaasavond hebben mét een geheim tussen mama en papa en grote dochter-lief !
(het zal je verbazen hoe erg ze er nog mee in zal gaan tov zusjes; echt waar: als hier één of twee dochters het wisten en Maaike nog niet: ongelooflijk hoe zij het meespeelden. Maakte het eigenlijk nog een tikkeltje leuker - temeer om te beseffen hoe leuk het ook is om grotere dametjes in huis te hebben).
:-*
Gerda
het is jammer dat het zo gegaan is
maar als ik het zo lees, zijn jullie er beide fijn mee om gegaan
dat ben ik idd met gerda eens
het is heel mooi om te zien hoe kinderen dan mee spelen
soms zo goed, dat je zelf even gaat twijfelen, geloven ze nu stiekem toch weer ? 
hier is overigens loodjes trekken vanaf groep 6 ( en niet vanaf groep 5)
Nee hoor, hier ook vanaf groep 5 surprises.
Vind dat je het goed hebt aangepakt, Marda. Jammer dat er oudere kinderen zijn die niet hebben meegkregen hoe je om moet gaan met het geheim.
Ik heb twee knullen die lang hebben geloofd. Oudste heb ik het verteld toen hij naar de bovenbouw ging (en helaas ook al te vaak door anderen info had gekregen)
Bij de tweede, vorig jaar bijna 9, dacht ik echt dat hij het wist.
Dus apart genomen en verteld. Maar hij was achteraf toch beledigd. Hij had liever gehad dat ik hem nog in de waan had gelaten. Ook al twijfelde hij al erg.
Dochter is net 8, maar heel goedgelovig. Die kan ik nog wel een jaartje laten geloven. En gelukkig heb ik er dan nog twee die de traditie nog wel even volhouden :inlove:
Grappige is dat oudste zoon van bijna 12 de eerste is met schoen zetten, liedjes zingen en sinterklaasjournaal aanzetten. Tis dat ik weet dat hij niet meer gelooft…