ik vind het echt waanzin dat het nog steeds gebeurt!!!
vroeger liepen we ook met knotsen en in berenvellen, laten we die goeie ouwe tijd toch ook lekker terug komen… We reden zonder gordel in de eerste auto’s en hadden onze kinderen ‘los’ op de achterbank. Zullen we dat dan ook maar gewoon weer oppakken?
wat ik zeggen wil: op veel gebieden zijn we gelukkig een stúk wijzer geworden. Toen ik werd geboren rookte mijn familie ook in huis. Dat gebeurt nu echt niet meer, omdat er nu duidelijk is welke schade het veroorzaakt.
In mijn huis wordt niet gerookt. Ik rook zelf ook, maar buiten of in de schuur. No way dat er in mijn huiskamer een sigaret opgestoken wordt. Ik was van de week bij een buurvrouw die wel in de woonkamer rookt en had Fré bij me, dan lopen we ook gewoon even de tuin in. Deed ze dat niet dan was ik heel snel weer weg geweest met m’n meisje.
Hier binnen wordt ook echt niet gerookt. Manlief staat dus ook braaf buiten :thumbup:
Ook de visite gaat braaf buiten roken. Heb er eigenlijk nooit om hoeven vragen. Moet wel zeggen dat de oudste astmatisch is en als baby zijnde chronisch bronchitus had en benauwd was. Niemand haalde het dus ook maar in zijn hoofd om binnen een cigaret op te steken.
Alleen als je op visite bent bij anderen is het lastig. Heb er zelf problemen mee om in een rookhok te zitten :silenced: Vind het ranzig en slecht voor de gezondheid.
Morgen weer zo’n dilemma…verjaardag van mijn nichtje. Wordt binnen gerookt totdat wij binnen komen dan gaan ze ineens buiten staan :roll: maar ja dan hangt er al een mist van hier tot tokio dus heeft het vrijwel geen zin meer :wall: Zijn altijd weer snel vertrokken 
Ik heb zelf nog nooit gerookt. Mijn moeder en haar vriend waren verstokte rokers maar die zijn al een aantal jaren gestopt. In mijn huis (ook vorige huizen toen sara er nog niet was) mag niet gerookt worden. Leuk hoor rokers, ze gaan weg en ik zit nog dagen in de stank, neen dank u :mrgreen: Dus een vriendin die wel rookt gaat trouw buiten in de regen staan. Hoef het niet meer tegen haar te zeggen ook :thumbup: Verder geen rokers in mijn omgeving.
Tot wanneer niet bij kinderen roken. Ik zou zeggen tot de kinderen zelf aangeven of ze er last van hebben (pubertijd oid?). Het lastige is het als je ergens op bezoek gaat waar gerookt wordt. Is het een idee om het vooraf even af te stemmen zodat je niet voor verrassingen komt te staan?
Ik vind het mijn recht en plicht om zorg te dragen voor de gezondheid van mijn kinderen. Dus nee, er wordt bij ons niet gerookt en ik ga met mijn kinderen niet naar plaatsen waar wel gerookt wordt.
ik sluit me aan bij Roos.
nou hebben ik en mijn oudste astma dus het is wellicht ‘makkelijker’ om anderen te vragen daar rekening mee te houden. dat snap ik wel.
maar toch. ik weet al te goed hoe het is om te leven met longen die niet altijd goed functioneren. het risico lopen op longschade voor mijn kinderen, alleen om anderen het leven makkelijker te maken, no way! 
Ik denk dat het makkelijk is als je zelf niet rookt en de rokers in de minderheid zijn.
Daarom denk ik dat het bij ons niet zo heel lang meer zal duren tot ik zal zeggen, dat wat er bij een ander gebeurd ik niet zoveel over kan zeggen,
Wij zullen zelf nooit meer binnen roken en visite staat ook buiten, maar uiteindelijk zal ik er geen discussies meer over maken wat bij iemand anders gebeurd. Vage vrienden zou ik eerder zeggen, dan komen we toch niet meer, maar met familie kan ik dat niet.
Dochter van 14 en 20 gaan daar ook wel eens alleen heen en dan roken ze ook gewoon waar ze bij is. Dus het is best een vervelende situatie, want om de oudste maak ik geen problemen, maar om de jongste dus nog wel. :?
@stillewater wrote:
Hoe gaat dat bij jullie? als je op bezoek bent.
(degenen met oudere kinderen, want het lijkt dat mensen toch wat makkelijker rekening houden met babys en peuters dan met wat oudere kinderen)
Ik herken je dilemma, moeilijk is dat heh?
Zelf kom ik uit een gezin waar flink werd gerookt. Zo door de jaren heen heb ik voor mezelf een omslag gemaakt, ik wilde niet meer in de rook van een ander zitten en zeker niet in mijn eigen huis. Het besluit om ons huis rookvrij te maken leverde uiteraard nogal wat commentaar op van sommige rokende familieleden (en in eerste instantie ook mijn niet rokende man, want die vond een rookverbod niet gastvrij…). En toen werd ik moeder, waarmee weer een heel nieuw besef werd aangeboord. Ik wilde niet meer in de rook zitten, maar ik wilde zéker voorkomen dat mijn kind zou worden vergiftigd door die zooi. En dus ga ik niet op bezoek bij mensen waar binnen wordt gerookt, ook niet nu mijn dochter wat ouder is. Ook die discussie met familie heeft heel wat stof doen opwaaien… De mensen die daar de meeste moeite mee hadden, hebben uiteindelijk besloten om dan maar in de (afgesloten) bijkeuken van hun eigen huis te gaan roken. En hoewel er dan dus niet direct in ons bijzijn wordt gerookt, is ook dat toch voldoende om de kleding bij terugkomst direct in de was te kunnen gooien :? (het is een lichte zweem, maar ik ruik het toch…) Nu kom ik daar maar zelden, dus dat vind ik dan tot op zekere hoogte ‘acceptabel’…
@stillewater wrote:
Maar tot welke leeftijd blijf je er zo streng over?
Mijn hele omgeving (vrienden/familie) rookt, zelfs waar hun eigen kids bij zijn, maar als wij dan komen gaat iedereen in een andere ruimte staan, omdat ik dat zo wil.
Het gaat tot nu toe nog wel zoals ik het wil, maar het gaat steeds minder makkelijk.
Allereerst petje af en een staande
voor jou!! Ik vind het echt super dat je er een punt van maakt en de gezondheid van je kind voorop stelt :thumbup: Want dát is wat je doet en dat mag je ook van een ander (en zeker van je familie en vrienden) verwachten. En streng ben je zeker niet hoor, je doet gewoon wat je moet doen: je kind beschermen.Ik heb begrepen dat de longblaasjes van een kind tot de leeftijd van zeven jaar in ontwikkeling zijn. Dat is natuurlijk een ontzettend belangrijke ontwikkeling, want met die longblaasjes moet je het gewoon voor de rest van je leven doen. Zo zijn er veel meer redenen om kinderen rookvrij te laten opgroeien.
Misschien kun je nog iets met deze brochure? Preventie van passief roken
@stillewater wrote:
Ik denk dat het makkelijk is als je zelf niet rookt en de rokers in de minderheid zijn.
Dat zal misschien zo lijken, maar dat is het niet… Want ook dan moet je de discussie aangaan en dat is hoe dan ook moeilijk, zeker omdat je te maken hebt met mensen die een serieuze verslaving hebben en daardoor hun dierbare sigaret vaak op de eerste plaats zetten.
Ik ben echt een b*tch in dit opzicht 
. Mijn ouders zijn verstokte rokers, mijn broer was er ook 1, en al kwam de paus op bezoek: NIEMAND rookt binnen en als er gerookt wordt in een ruimte dan ben ik weg. Inclusief kind. En dat ga ik volhouden ook. Mensen mogen zich van mij helemaal suf roken maar ik wil daar geen last van hebben.
Als ik bij mijn ouders ben geweest ruiken we nog naar de rook, hele huis is gewoon uitgerookt :mrgreen: . Maar er wordt keurig gelucht voor we komen en mijn ouders hebben er alle begrip voor.
Al zal het bij mij ongetwijfeld schelen dat ik aan de chemokuren heb gezeten .
Vroeger zat ik standaard in een rookhol bij iedereen op visite. Ik heb van mijn 5e tot ik uit huis ging onverklaarbare hoofdpijn gehad. In de auto (waar mijn vader als hij alleen weg was sigaren in rookte) was ik standaard wagenziek.
Dat ga ik mijn kind besparen. En mensen die daar geen begrip voor willen opbrengen, aju dan.
Overigens heb ik zelf 10 jaar gerookt . Maar toen had ik alle begrip voor mensen die een hekel hebben aan rook. Dat je er vreselijk van gaat meuren merkte ik pas toen ik stopte 
.
In de omgeving van mijn kind wordt absoluut niet gerookt :naughty:
Wil het dan ook echt niet hebben.
Als we ergens zijn waar iemand binnen een sigaret opsteek dan zeg ik daar echt wat van.
Het is idd mijn plicht om zorg te dragen voor de gezondheid van mijn kind, en dat zal ik dan ook zeker doen.
Ik vindt dan ook dat ik in mijn recht sta om er als ouder zijnde wat van de zeggen bij wie ik ook ben.
Bij mijn oom is het ook normaal als iemand binnen rookt, als ik daar met onze zoon ben spreek ik die gene daar echt op aan, geen gehoor aan mijn verzoek dan ga ik echt weg…
Weet niet meer wie het poste, maar als ik mijn kind elke maandag bij iemand zou brengen die toch rookt, dan ik daar zeker wat van zeggen hoor.
Ik wil dit zo lang mogelijk volhouden geen idee tot welke leeftijd, maar hoe langer hoe beter :thumbup:
sinds wij samen wonen word er al niet gerookt in ons huis. wij roken beide niet en mijn lief heeft astma. had hij dat niet dan mocht er nog niet gerookt worden hier :sick:
met Ella erbij ga ik niet naar plaatsen waar er gerookt wordt binnen. eerder rookte mijn schoonouders nog in huis, maar niet op de dagen dat Ella kwam, nu zijn ze zo goed als gestopt en rookt schoonpa alleen nog buiten :lol:
Algemene vraag:
En als je bijvoorbeeld buiten staat (zoals in een pretpark of zo) en daar rookt iemand, wat doe je dan?
Ga je dan ook ergens anders staan e.d.? Of spreek je iemand daar ook aan (bijvoorbeeld als je achter iemand loopt die rookt)?
Ik heb weleens gehad dat iemand vlak naast mn kind rook zat uit te blazen en toen heb ik wel met een flink harde opmerking een eind opzij gaan staan, dat vind ik zoiets raars, daar let je toch op…
Mijn ouders zijn verstokte rokers en ik vind dat heel lastig. Ik vind niet dat ik hen kan vertellen wat ze in hun huis wel of niet mogen. Ik bespreek het wel zeer regelmatig en geef iedere keer aan dat ik het echt niet fijn vind of stap op als mijn moeder achter elkaar drie sigaretten zit te roken. Ik weet echt werkelijk niet wat ze zou doen als ik zou zeggen dat we niet meer komen…
Ze hielden er idd tot een bepaalde leeftijd wel rekening mee en nu niet meer (of iig veel minder). Heel erg, maar ze komt dus ook nagenoeg nooit hier. Met de verjaardagen en dan staat ze dus de helft van de tijd in de tuin (want in ons huis wordt dus ook niet gerookt).
@Lune wrote:
Ik heb weleens gehad dat iemand vlak naast mn kind rook zat uit te blazen en toen heb ik wel met een flink harde opmerking een eind opzij gaan staan, dat vind ik zoiets raars, daar let je toch op…
Weet ik niet? Ik bedoel, ik rook wel en heb kinderen dus ik let er op.
Maar mensen die geen kinderen hebben, en er verder eigenlijk ook niet naar om kijken? Betwijfel of die er rekening mee houden, en daar het inzicht bij hebben; daar let je toch op.
Toen ik nog een puber was, lette ik er bijvoorbeeld ook totaal niet op. Daar stond ik niet bij stil gewoon.
Qua buiten roken denk ik inderdaad dat veel mensen het niet eens bewust doen. Het is denk ik geen opzet (de uitzonderingen die je kind aankijken en het dan in zijn/haar gezicht blazen daargelaten). Buiten zeg ik er niks van. Ik ga dan gewoon even ergens anders staan. Kleine moeite voor mij toch?
ik vind het heel lastig om er iets van te zeggen als ik bij mensen op bezoek ben. Het is hun huis en wie ben ik dan om er iets van te zeggen. Maar eigenlijk vind ik dat ze rekening moeten houden met hun gasten en mijn kindjes. Overigens roken de mensen waar ik het over heb ook in bijzijn van hun eigen kinderen. Kom daar dus liever niet. Het gekke is dat ze als ze hier zijn wel buiten gaan roken.
Maar goed, ik vind dat je niet rookt waar kinderen bij zijn, ongeacht de leeftijd. Zelf probeer ik plekken waar gerookt wordt te vermijden. Niet alleen voor de kids, ook voor mezelf.
@Cin. wrote:
Algemene vraag:
En als je bijvoorbeeld buiten staat (zoals in een pretpark of zo) en daar rookt iemand, wat doe je dan?
Ga je dan ook ergens anders staan e.d.? Of spreek je iemand daar ook aan (bijvoorbeeld als je achter iemand loopt die rookt)?
Buiten ga ik ergens anders staan ja. Ik ga geen mensen daarop aanspreken, zolang ik er geen last van hoef te hebben door een paar stappen te doen. Maar in een afgelsoten ruimte heb ik er gewoon zelf al last van.
Wat ik dus altijd vreemd vind bij een hoop ziekenhuizen, je moet door een waar rookgordijn voor je naar binnen kunt :sick: . Dan hebben ze wel van die afzuigsystemen maar ik blijf het een vreselijk dom iets vinden. Loop je daar met longemfyseem ofzo :doh: .
Een hoop mensen hebben er helemaal geen erg in hoe hinderlijk het voor anderen kan zijn, die rook. Ik geloof ook dat met een rustige uitleg heel ver kunt komen in begrip krijgen.
@Cin. wrote:
Algemene vraag:
En als je bijvoorbeeld buiten staat (zoals in een pretpark of zo) en daar rookt iemand, wat doe je dan?
Ga je dan ook ergens anders staan e.d.? Of spreek je iemand daar ook aan (bijvoorbeeld als je achter iemand loopt die rookt)?
Ik spreek mensen daar niet op aan (heb gewoonweg het lef niet :oops:), maar ik ga dus idd wel ergens anders staan. Het komt nog wel eens voor dat ik op weg naar school achter iemand loop/fiets die op dat moment rookt. Dan kies ik de andere route naar school…
@marietje wrote:
Wat ik dus altijd vreemd vind bij een hoop ziekenhuizen, je moet door een waar rookgordijn voor je naar binnen kunt :sick: .
Ik kan daar idd ook met mijn verstand niet bij hoor, dat mensen dát doen. Om dit tegen te gaan heeft het ziekenhuis bij mij in de buurt tegenwoordig een rode lijn getrokken ruim om de ingang heen en binnen dat gebied mag niet worden gerookt.
Ik doe dus totaal niet moeilijk. Ik ben een exroker en kan me nog steeds goed inleven (dat ontbreekt nog wel eens bij exrokers :mrgreen: ).
Hier in huis wordt niet gerookt in de woonkamer. Als er rokers komen mogen ze bij “niet vreselijk” weer buiten gaan staan en anders in de keuken bij de afzuigkap.
Bij anderen zeg ik er al helemaal niks van, vroeger rookte ik ook altijd gewoon en zolang niemand er wat van zei had ik er eigenlijk ook geen erg in dat het voor een ander vies en ongezond is om mee te roken.
Maar goed, die paar uurtjes dat we eens in de rook zitten (en dat komt echt amper voor) daar ga ik niet moeilijk over doen en geen haar op mijn hoofd om iemand een opmerking over roken te geven als diegene buiten staat.
Ik vind dat er soms ook wel een beetje te hysterisch gedaan wordt hoor. Ik praat het niet goed, maar ik ben zelf in een rookwolk opgegroeid en weet ook wel dat dat niet prettig is, maar het is al zoveel verbeterd en het blijft toch altijd een beetje geven en nemen. In je eigen huis moet je zelf weten, maar bij iemand anders ga ik niet eisen dat er niet gerookt mag worden, dat vind ik tever gaan. Als je kindje of jijzelf astmatisch ofzo is dan vind ik het ook een ander verhaal, maar verder leven en laten leven.