Ik hoop dat dit topic hier even mag blijven staan in de hoop op wat reacties.
Onze dochter van ruim 2 slaapt nu sinds een maand of 2 in een groot bedje. Dat ging tot plm. 2 weken geleden goed.
Van de een op de andere dag wil ze niet meer in haar eigen bedje slapen en moeten wij bij haar, of zij ‘moet’ bij ons slapen.
We hebben al van alles geprobeerd. Wachten in haar kamer totdat ze inslaapt (werkt soms, maar meestal wordt ze weer wakker en zet ze het op een krijsen), consequent terugleggen, dat kan ze uren volhouden en dan nog krijst ze het uit.
Het gordijn hangt op een kier, zodat er licht is, de deur zit niet dicht, er zijn niet teveel knuffels of speelgoedjes in haar kamer aanwezig…is er iemand die weet wat we hieraan kunnen doen?
Afgelopen nacht zijn we weer tot half 2 in de weer geweest en om 4 uur werd ze weer wakker en hebben we haar uit oververmoeidheid bij ons in bed genomen. Waar ze vervolgens binnen 1 minuut in slaap valt :think: :roll: .
Nu staat ze - na het afwerken van een vast bedritueel - ook weer te krijsen op de overloop, ze is compleet overstuur. Wij zijn zo langzamerhand dood- en doodmoe, dus help!!
Is het misschien een optie om haar oude bedje weer terug te zetten?
Misschien vindt ze het (nu de nieuwigheid er van af is) te spannend allemaal.
Ik ken het en hebben het ook gehad. Ik denk dat het toch een beetje met de leeftijd te maken heeft :think:
Op een gegeven moment konden wij ook nniet meer…We hebben hem even een paar dagen bij ons laten slapen om bij te tanken 8) en zijn daarna consequent hem steeds terug gaan leggen.
Je zegt dat je dat al geprobeert hebt, maar hoe lang?
Want al die dingen die je opnoemt vind ik wel veel in een paar weken.
Overigens zijn we met hem naar de Ikea gegaan waar hij een nachtlampje mocht kopen. Die hebben we samen met hem opgehangen en die mocht hij 's nachts aanhouden…Na ruim een week ging het opeens goed.
Succes…
Bedankt voor jullie snelle reacties.
Ik wil haar juist niet in het babybedje terugleggen, zie mijn 2e banner 
. Ze weet heel goed dat het babybedje straks voor de baby is.
Het terugleggen doen we nu een paar dagen, ik denk dat dit de 4e avond is. En echt met nul procent resultaat.
Het licht is het probleem (denk ik) niet, het is niet helemaal donker in haar kamertje, ze kan het nog goed zien. Maar Madre, jij zegt dus dat we gewoon moeten blijven volhouden? ( 
).
Soms wordt ze ook bijvoorbeeld om 2 uur 's nachts wakker, helemaal in paniek en hysterisch als wij naar ons eigen bed gaan. Nou, na een uurtje 's nachts emmeren trekken wij het haast niet meer hoor :think:
@cathyanne wrote:
Bedankt voor jullie snelle reacties.
Ik wil haar juist niet in het babybedje terugleggen, zie mijn 2e banner
Misschien is dat juist wat haar angstig maakt? :think:
@cathyanne wrote:
Bedankt voor jullie snelle reacties.
Ik wil haar juist niet in het babybedje terugleggen, zie mijn 2e banner
Het terugleggen doen we nu een paar dagen, ik denk dat dit de 4e avond is. En echt met nul procent resultaat.
Het licht is het probleem (denk ik) niet, het is niet helemaal donker in haar kamertje, ze kan het nog goed zien. Maar Madre, jij zegt dus dat we gewoon moeten blijven volhouden? (
Soms wordt ze ook bijvoorbeeld om 2 uur 's nachts wakker, helemaal in paniek en hysterisch als wij naar ons eigen bed gaan. Nou, na een uurtje 's nachts emmeren trekken wij het haast niet meer hoor :think:
Wij zijn toen bij hem in het bedje gaan liggen. Handig als het een groot bed is toch, zolang hij maar in zijn bed bleef…
Het gaat er ook om dat HIJ een nachtlampje mocht uitkiezen en dat hij hem aan en uit kon doen, regie.
Bij hem was het ook niet donker in de kamer, maar op de een of andere manier hielp het wel :think:
Hier ook af en toe problemen gehad, het hielp om steeds te zeggen papa of mama komt over 5 minuutjes weer kijken maar dan moet je wel stil zijn…op een gegeven moment sliep ze na een aantal keren wezen kijken. Nu nog steeds zeggen we papa of mama komt straks kijken als je slaapt.
Ze is net pas in slaap gevallen, maar wel op de overloop :think: . Bij het overleggen (en ze sliep best vast) is ze toch wakker geworden, en nu is het weer krijsen en schreeuwen geblazen. We wachten het nog even af, ik heb haar net weer in bed gestopt 
ik heb helaas geen idee… maar ik wens je wel veel succes!
Consequent zijn en dezelfde methode blijven toepassen voor minimaal 2 weken. Ik ken het probleem, want dat speelt hier ook bij onze jongste. Die is van een ledikant naar een peuterbed verhuist op aanraden van een pedagoog omdat ze al bijna 3 maanden niet tot nauwelijks sliep en alles bij elkaar gilde omdat ze in haar ledikant stond. In die 3 maanden hebben we ook elke keer 3 weken lang een bepaalde methode aangehouden, zonder succes. Ook hebben we haar kamer veranderd, nachtlampje aangedaan e.d. maar niets hielp.
Dat is een aantal maanden heel goed gegaan. Alleen stond ze 3 weken terug ineens op de overloop te gillen. We hebben de deurklink omgezet waardoor zij zelf niet haar kamerdeur open kan maken. Verder leggen we haar consequent terug in bed als ze eruit komt en tegen de deur gaat bonken of gaat gillen en huilen. Ze maakt er een heus drama van en als je naar boven loopt, haar hand vastpakt en haar meeneemt naar haar bedje, zegt ze doodleuk; Aniek huilen mama, nu Aniek slapen. Dag Dag!!! :wall: :wall: :wall: :wall: Ze geeft nu meestal zelf op en gaat dan in haar bed liggen. Dat kan een uur duren, maar soms ook 4 uur. Het zij zo.
Ik neem haar echt niet in ons bed. Aniek is een kind met een kop erop en als ik daar eenmaal aan begin, is het hek van de dam en zal ze dat iedere avond willen. Het kost moeite en het geeft een hoop ergenis, maar ik ga de strijd wel aan en binnenkort gaat ze weer lekker slapen op het moment dat we haar naar bed brengen (hoop ik 
)
Hier heeft ook het nachtlampje gewerkt, waarbij ze zelf de controle heeft over het aan/uit knopje.
Kun je evt het bed verplaatsen binnen de kamer. Misschien is de plek niet prettig voor haar. Misschien wil ze graag de deur kunnen zien -of juist niet.
Wellicht dat ze zelf kan aangeven hoe haar bed moet staan.
Wij hebben er sinds een tijd ook last van :?
Als ze eenmaal slaapt (dan heb ik er al wel een uur bij gezeten) ga ik naar beneden maar als ze dan weer wakker wordt is het huilen, krijsen, overstuur!
Zo overstuur dat ze gaat overgeven :sick:
Wij zijn ook bekaf
Onze dochter is nu 3 jaar…
De reden dat ze niet wil slapen is, omdat ze wil dat ik bij haar bedje zit.
Succes!! :thumbup:
Len, ik heb de deurklink bij Danté omhoog gezet, hij kan er niet uit maar wel vrij spelen in zn kamer. Hij gaat vanzelf liggen als hij moe wordt. Besteed er weinig woorden aan en wordt niet te boos op haar. Ik denk dat het de leeftijd is in combinatie met dat ze weet dat haar oude bedje gereserveert is voor een brusje, terwijl ze waarschijnlijk helemaal niet snapt wat dat inhoudt! (ze zal gerust weten dat er iets in je buik zit, maar ze begrijpt nog niet dat er straks daadwerkelijk een kindje bij zal zijn. )
Succes hè meis…
@cathyanne wrote:
Bedankt voor jullie snelle reacties.
Ik wil haar juist niet in het babybedje terugleggen, zie mijn 2e banner
Ik kocht gewoon een 2e ledikant.
Ik vind het een beetje sneu dat zij nu plaats moet maken voor beeb 2 als ze daar nog niet klaar voor is :wink:
Ik zou als ik jou was of het bedje van je dochter op een andere plek zetten
(dat heeft hier echt heel goed geholpen, blijkbaar sliep ze niet goed… ik hoor vaak NIET de voeten naar de deur)
of gewoon het ledikantje nog even op haar kamer naast het peuterbedje zetten en het over 2 weken weer proberen.
Er ligt nu nl een erg negatieve lading over dat hele bedje, en dat moet je doorbreken.
Dus OF het bedje ergens anders zetten samen, of gewoon weer even vertrouwd in het ledikant. De nieuwe beeb komt toch nog niet.
@victoria wrote:
@cathyanne wrote:Bedankt voor jullie snelle reacties.
Ik wil haar juist niet in het babybedje terugleggen, zie mijn 2e banner
Ik kocht gewoon een 2e ledikant.
Ik vind het een beetje sneu dat zij nu plaats moet maken voor beeb 2 als ze daar nog niet klaar voor is :wink:
Dat hebben wij dus ook gedaan. Jules ging naar zijn grote autobed toen Rosa net geboren was. Dat ging een paar nachten goed, maar hij begon toch weer hysterisch wakker te worden 's nachts. Hij vond het dus een beetje eng. Zijn ledikant stond gewoon nog naast zijn nieuwe peuterbed/autobed, dus hebben we hem daar weer ingelegd. De problemen waren meteen voorbij.
Nu zijn we 2 maanden verder en vannacht slaapt hij voor het eerst weer in zijn peuterbed.
Misschien is het voor haar ook gewoon nog net iets te vroeg :eh:
Ik ben niet zo van strijd aangaan als je het door zoiets simpels ook gewoon kunt oplossen.
Ik heb een uurtje geleden haar matrasje op de vloer gelegd, naast het bedje. ik kan het helaas niet verplekken omdat het het kleine kamertje is en er ook nog een redelijk grote kledingkast in staat.
Het zal ook wel met de komst van de baby te maken hebben hoor, en ik denk dat ze met sommige dinegn best ver in haar ontwikkeling is.
Ze maakt puzzels van 5+ :shock: en praat als een vier jarige.
Maar als ik de deur dicht doe of met de klink naar boven dan zegt ze mama hij zit op slot he, ik kan er niet uit, en dan is het helemaal gillen geblazen.
Mar10e, ze sliep al zo’n twee maandjes erg goed in haar nieuwe bedje en kamertje, daarom vind ik het zo gek dat het echt van de een op andere dag zo was.
Uiteindelijk is ze net dus in slaap gevallen op haar eigen matrasje, ik ben benieuwd wat de nacht brengt. Morgen meer nieuws :mrgreen: .
@cathyanne wrote:
Ik heb een uurtje geleden haar matrasje op de vloer gelegd, naast het bedje. ik kan het helaas niet verplekken omdat het het kleine kamertje is en er ook nog een redelijk grote kledingkast in staat.
Het zal ook wel met de komst van de baby te maken hebben hoor, en ik denk dat ze met sommige dinegn best ver in haar ontwikkeling is.
Ze maakt puzzels van 5+ :shock: en praat als een vier jarige.
Maar als ik de deur dicht doe of met de klink naar boven dan zegt ze mama hij zit op slot he, ik kan er niet uit, en dan is het helemaal gillen geblazen.
Mar10e, ze sliep al zo’n twee maandjes erg goed in haar nieuwe bedje en kamertje, daarom vind ik het zo gek dat het echt van de een op andere dag zo was.
Uiteindelijk is ze net dus in slaap gevallen op haar eigen matrasje, ik ben benieuwd wat de nacht brengt. Morgen meer nieuws :mrgreen:
Aniek is ook ver in haar ontwikkeling voor haar leeftijd. We hadden echt al van alles geprobeerd en uiteindelijk bij een pedagoge terecht gekomen. Die heeft ons inzicht gegeven in wat Aniek nodig heeft. Aniek is ook een kind wat echt grenzen nodig heeft, anders is het eind zoek.
De ‘strijd aangaan’ is echt iets wat ze nodig heeft omdat Aniek zelf niet van ophouden weet. Wij bouwen bij haar ook echt rustpunten in in haar dag, omdat ze dat zelf niet kan/doet.
Ik herken dus best veel in jouw verhaal.
Is ze misschien ergens bang van geworden op haar kamer?
@Claudje wrote:
Is ze misschien ergens bang van geworden op haar kamer?
muggen ofzo? Leonie is sinds een dag of wat panisch bang voor vliegende insecten, sinds er een wesp op haar af vloog :think: