Ik ben er nu sinds een maand of 2 vanaf…
Eerst begon mijn kleine meid toen ze net zo oud was als jou oudste… Krijsen, gillen, dwingen en ga zo maar door…
Nachtlampje had ze al… Ze lag ook in een groot bed… (ik doe niet aan peuterbedden…)
Boos worden, haar laten gaan, enz, niets hielp…
The Nanny keek ik wel eens en daar kwam wel eens dit probleem naar voren… Daar werd een stoeltje bij het bed van het kind gezet…mama gaat daar even zitten en dan gaat mama weg… Het stoeltje werd steeds verder naar de deur toe geplaatst… Je bedritueel heb je gedaan en je gaat op het stoeltje zitten…mama blijft hier even zitten en mama (of je zegt ik) gaat zometeen weg… Als je op het stoeltje zit, maak je geen contact meer met je kind…
Dit heeft bij mijn jongste 2 goed geholpen om iig in slaap te vallen…Ik denk dat ik ongeveer bij allebei dit ruim een maand heb moeten doen…toen was het gewoon steeds minder nodig en op een gegeven moment was het klaar…
Dan het probleem van 's nachts huilend, gillend, krijsend wakker worden…tja, dat ken ik ook maar al te goed… Mijn jongste is daar nu net vanaf…
Om zelf door te slapen nam ik hem bij mij in bed… Hij had veel last van zijn oren…hij had vaak ontstekingen…maar toen hij medicijnen daarvoor kreeg en hij vrij was van die pijn…bleven de nachten echt onrustig… Ik zat 's nachts van een uur of 12 tot een uur of 3, 4 met een kind dat niet wilde slapen…hiulen…gillen…naar mij toe komen… En 's ochtends begint hier de dag ook weer rond 5 a 6 uur…
Ik ben zwaar consequent geweest toen ik vond dat hij in zijn eigen bed moest gaan slapen…elke keer terug leggen…ik wil dat je nu gaat slapen…maar niets scheen te helpen… Hij bleef wakker worden… Het nachtlampje van een van de andere kinderen hielp niet…wel zijn eigen nachtlampje (weer die regie…waar sommige dames het ook al over hadden)… En…ik wilde dus niet meer dat hij bij mij kwam…dus ben ik naast hem gaan liggen… Ik heb voor hem een groot bed met een bedlade…daar ligt een matras in en daar heb ik heel wat nachten doorgebracht… Wel heb ik elke keer gezegd tegen hem…als jij slaapt, gaat mama terug naar haar eigen bed…
Uiteindelijk ging hij steeds langere nachten maken en werd hij niet meer midden in de nacht wakker, maar om een uur of 4… Elke keer er weer naast gaan liggen…
En nu…Heerlijk!! Ik slaap (okee niet altijd, maar dat kan ook niet met 3 kinderen) door!!! Wat een verademing om gewoon 6 (of soms 7) uur achter elkaar te slapen!!
Doorzetten dus!! En blijf je gevoel volgen!!! Heel lang heb ik mijn jongste bij mij in bed genomen…voor de rust voor mij…de andere kinderen maar ook voor hem! Na een jaar of wat was ik daar klaar mee en vond ik het tijd dat hij door ging slapen in zijn eigen bed!
Succes!!!
Hier ook zo’n periode gehad met Daan.
Wij hebben bijna precies hetzelfde gedaan als Madre en dat heeft ook hier prima gewerkt.
Nu is er niets meer aan de hand.
Wat fijn dat er toch veel herkenning wordt gevonden in ons verhaal. Gisteravond heeft ze het tot een uurtje of half 11 volgehouden, het gevecht. Toen ging ze opeens wel in haar eigen kamertje slapen.
Zo rond 2 uur werd ze weer wakker en heeft ze tot half 3 hartverscheurend lopen huilen en drammen, en wij maar zeggen ‘dit is niet jouw kamer, die is daar’.
Toen hebben we het matrasje van het babyledikantje op de vloer gelegd in onze kamer en daar heeft ze prinsheerlijk tot half 8 in geslapen.
Net was het weer huilen en mopperen, toen is mijn lief erbij gaan liggen en viel ze vrijwel gelijk in slaap. Als ze vannacht weer wakker mocht worden, dan denk ik dat we het matrasje weer bij ons op de kamer leggen (absoluut niet in ons bed). Dat is voor onze rust en die van Esmee denk ik het beste.
Het zal er ook mee te maken hebben dat ze overdag niet meer wil slapen. Het is natuurlijk warm en zonnig en tja, ik zou zelf ook geen zin hebben om in mijn bedje te moeten 's middags. Ze is dus eigenlijk té moe om te slapen 's avonds.
Maxime, wat heb je precies met die pedagoge besproken dan? Daar ben ik wel benieuwd naar.
Ik zou r gewoon bij gaan liggen.
En als ze echt in een klein bedje wil slapen een campingbedje erbij zetten voor tijdelijk.
Ik zou toch haar ledikantje terugzetten. Ookal loopt ze misschien flink voor in haar ontwikkeling, het blijft een meisje van 2 dat misschien het gewoon nodig heeft om in het ledikantje te liggen? (zeker als ze prinsheerlijk op het matrasje heeft geslapen!) Dan kan het best zijn dat haar mooie bed gewóón te groot voor haar is…
Wij hebben er ook problemen mee gehad hoor!
Wij wilden het per se niet hebben dat ze bij ons kwam omdat je er dan moeilijk vanaf komt, maar ja uiteindelijk kan je niet meer en ben je zelf zo vermoeid dat je het toch doet.
Wij zijn toen stickers gaan plakken. Voor elke dag dat ze in haar eigen bed bleef slapen kreeg ze een sticker en als dat dan 7x goed was gegaan dan mocht ze een kleinigheidje uitzoeken. Daarna is het goed gegaan. Misschien heb je er wat aan.
Voordat wij op stickers over waren gegaan hebben wij ook haar bed naast die van ons gezet. Ook hebben we het een tijdje geprobeerd om haar in ons bed in slaap te laten vallen en haar daarna over te leggen in haar eigen bed.
Succes ermee