Hoi meid,
Wat geweldig te lezen dat het de goede kant weer een beetje op lijkt te gaan!!!
En een meisje :shock: :inlove: :inlove: :inlove: Geweldig hoor!!!
Kan me goed indenken dat het heel raar is nu alle jongenskleertjes uit te zoeken. Maar, dan heb je strakt wel plek voor allemaal leuke meidenkleertjes :dance: :dance: Ook erg leuk toch?
Hoop dat je je steeds beter mag voelen meid. :-*
@Fleur wrote:
Fijn om te horen dat het wat beter gaat! Enne, rompers kun je bewaren
Ik heb alleen de jongensrompers te koop staan. De rest ligt al in de commode. Rompertjes heb ik genoeg inderdaad
Wat leuk een meisje!
Fijn om te lezen dat het steeds wat beter met je gaat!
Helpt het nu je weet wat er in je buik zit?
Dat je weet ’ ah ik ben voor een jongen/meisje bezig ipv een baby
Sterkte hoor en hopelijk kom je steeds meer op die roze wolk terecht!
Ik vind dat je je er sterk doorheen slaat.
:hug:
@joseetje wrote:
Wat leuk een meisje!
Fijn om te lezen dat het steeds wat beter met je gaat!
Helpt het nu je weet wat er in je buik zit?
Dat je weet ’ ah ik ben voor een jongen/meisje bezig ipv een baby
Sterkte hoor en hopelijk kom je steeds meer op die roze wolk terecht!
Ik vind dat je je er sterk doorheen slaat.
:hug:
het helpt m.n. dat ik zag, dat er iets levends in mijn buik zit.
Jongetje was ook leuk geweest
:-*
Ik ben gelukkig eindelijk uit het dal. Kan genieten van de zwangerschap.
Heb alleen nu even pech. Eén van mijn kids heeft vijfde ziekte en ik weet niet of ik het gehad heb. Ik moet nu dus een week wachten op mijn bloedonderzoek.
Op moment KOK ik even wat minder, maar ik wilde jullie toch even laten weten, dat ik uit de dip ben. :-*
PS Fleur, we spreken snel wat af. Morgen gaat manlief met twee kids naar HA, dan mail ik je wel even. Dank je wel voor je telefoontje gisteren.
Fijn om te lezen Wawa!
Naja niet van de 5e ziekte maar wel dat je uit het dal begint te komen!
Geniet ervan meis, tis je gegunt!! :-*
Fijn te lezen dat je uit het dal gekropen bent! Er is dus hoop!
Ik heb dit topic speciaal even opgezocht omdat ik steeds meer dezelfde dingen voel als die ik hier toen las… Het is niet zo dat ik niet geniet van mijn zwangerschap: ik vind het juist geweldig weer zwanger te zijn!
Maar vóór Lenn ging het 2x mis, en uit zelfbescherming heb ik mezelf bij deze zwangerschap heel lang toegesproken: niet te snel juichen, je bent er nog niet etc. Echter deze zwangerschap is inmiddels 14 weken ver en omdat ik nooit had durven hopen dat het voor mij ook zo kon voelt dat nu heel raar. Daarbij komt nog dat ik lichamelijk niet ben wie ik had willen zijn qua bekkenklachten en extreme vermoeidheid in mijn lijf en aangezien ik die klachten vooral thuis heb als bijv mijn leidinggevende er dus niet is voel ik mij ongeloofwaardig als ik aangeef dat het niet meer gaat. Ik ben minder gaan werken per dag, krijg nu fysio maar het voelt zo aanstellerig allemaal op deze termijn al van die rigoureuze maatregelen. Ik kan er niet aan toegeven ofzo 
Iedereen blijft ook zeggen “Jeeeetje NU AL?!” en ik ben nooit zo gevoelig over wat een ander zegt, maar als dat nu gezegd wordt barst ik al bijna in huilen uit
11 sept moet ik naar de vk en leg ik het bij haar neer. Ik heb expres gevraagd naar de vk die mij bij Lenn ook begeleid heeft, zij kent mij het best. Hopelijk kom ik er ook weer een beetje snel bovenop als jij Wawa!! Die B-complex zal ik ook eens opzoeken!
Lief… ik denk dat jij jezelf inderdaad erg goed in de gaten moet houden!!
Ik herken het gevoel van dat je je nog niet super zwanger voelt, al verandert het bij mij heel snel nu de kleine een druktemakertje blijkt te zijn. :inlove:
Het is ook logisch dat het anders voelt … je hebt tenslotte prachtige Lenn maar…
Tussen ons zit er een mega groot verschil… ik heb heel aso mijn energie terug, heb geen klachten en voel me verder dus gewoon super. Jij, bezig bijtje, altijd voor jezelf en andere willen zorgen, actieveling met je zoon , sportfanaat en absoluut geen aansteller en thuiszitter… zit wel met een lijf die niet mee wil werken… Naast het nog niet zwangere gevoel krijg je dat er dus ff heel hard bovenop…
Feit dat je je er bewust van bent en het bespreekbaar maakt is een positief punt. Leg het idd voor aan je verloskundige, maar voel je alsjeblieft niet schuldig dat je niet overloopt van blijheid momenteel. Je kleine frummel weet dondersgoed dat hij/zij enorm gewenst is mop!!
Dikke :hug:
@Affie wrote:
Fijn te lezen dat je uit het dal gekropen bent! Er is dus hoop!
Ik heb dit topic speciaal even opgezocht omdat ik steeds meer dezelfde dingen voel als die ik hier toen las… Het is niet zo dat ik niet geniet van mijn zwangerschap: ik vind het juist geweldig weer zwanger te zijn!
Maar vóór Lenn ging het 2x mis, en uit zelfbescherming heb ik mezelf bij deze zwangerschap heel lang toegesproken: niet te snel juichen, je bent er nog niet etc. Echter deze zwangerschap is inmiddels 14 weken ver en omdat ik nooit had durven hopen dat het voor mij ook zo kon voelt dat nu heel raar. Daarbij komt nog dat ik lichamelijk niet ben wie ik had willen zijn qua bekkenklachten en extreme vermoeidheid in mijn lijf en aangezien ik die klachten vooral thuis heb als bijv mijn leidinggevende er dus niet is voel ik mij ongeloofwaardig als ik aangeef dat het niet meer gaat. Ik ben minder gaan werken per dag, krijg nu fysio maar het voelt zo aanstellerig allemaal op deze termijn al van die rigoureuze maatregelen. Ik kan er niet aan toegeven ofzo
11 sept moet ik naar de vk en leg ik het bij haar neer. Ik heb expres gevraagd naar de vk die mij bij Lenn ook begeleid heeft, zij kent mij het best. Hopelijk kom ik er ook weer een beetje snel bovenop als jij Wawa!! Die B-complex zal ik ook eens opzoeken!
Meid, er is echt hoop hoor. Vooral aan jezelf denken en voor jezelf kiezen. :hug: :hug: Ik hoop, dat vitamine B-complex forte ook voor jou helpt. Daarnaast neem ik ook een multivitamine voor zwangere vrouwen.
Ik hoop, dat je snel uit het dal bent :hug: