Graag hoor ik of iemand van jullie direct of indirect met prenatale depressie te maken heeft gehad.
Ik heb de eerste 2 zwangerschappen 9 maanden op een donkere donderwolk gezeten ipv de zogenaamde “roze wolk”
Ik vondt het zwanger zijn helemaal niet leuk, ik heb er eigenlijk niet iets mee gedaan omdat het bij mij geen extreme vormen aan nam.
En ik ben niet zo’n prater en hou het liever bij me (moeilijk uit te leggen, maar ik wil altijd mijn problemen van mij houden)
Ik hield me al die tijd maar voor dat het straks weer over ging en dat ik er iets heel moois voor terug zou krijgen.
Deze zs heb ik er helemaal geen last van, maar ik heb ook veel minder lichamelijke klachten ook, misschien helpt dat ook wel dat je geestelijk wat lekkerder blijft voelen als je niet zoveel pijn hebt.
Sterkte meid, en als het nou echt erg wordt schroom dan niet om er met iemand over te praten. (en dat zeg ik :roll: :oops: )
Je bent echt niet de enige hoor, denk daar aan :-* :hug:
Tijdens mijn zwangerschap is de term een aantal keer gevallen, maar ik wilde er niet echt aan toegeven. Nu denk ik: had ik dat maar wel gedaan, want zo’n 6 maanden na de bevalling gleed ik in een post-partum depressie, heel eng vond ik dat.
Van de gyn kreeg ik het aanbod om met iemand te gaan praten, ik weigerde… maar ik sluit me toch bij Wendy aan: doe dat alsjeblieft wel…
(Ik neem voor het gemak even aan dat het jezelf betreft…)
Twee keer op een enorm roze wolk gezeten. Nu dus schaamtegevoel, want ik ben en blijf zo verdrietig :oops: :?
ik herken het helemaal !
Tis hier nu al 6 maanden donker…
Ik heb wel hulp doordat ik bij de crisis dienst van de ggz kwam.
Sinds drie weken slik ik nu ook anti depressiva.
Hopelijk gaan ze snel werken.
Sterkte ermee en probeer toch hulp te zoeken !
@Wawa wrote:
Twee keer op een enorm roze wolk gezeten. Nu dus schaamtegevoel, want ik ben en blijf zo verdrietig :oops: :?
Ach lieverd, je moet je niet schamen hoor.
Er zijn heel veel meiden die er last van hebben.
ik vindt de reacties wat minder hier maar misschien moet je even vragen of een van de modies het toppic naar mammavraagjes kan verplaatsen.
Ik denk dat je daar veel meer reacties krijgt.
En echt als het te erg wordt neem dan contact op met je vk/gyn of ha.
Dit is niet je eerste kindje dus je weet wat een zs inhoudt, en hoe je je nu voelt is niet goed.
Ik hoop voor je dat de zon snel weer gaat schijnen voor je, en als er wat is schrijf het dan lekekr van je af dan ben je het ook even kwijt.
dikke :hug:
:-* Wendy
Hoi hoi
Hier in m’n eerste zw.schap flinke prenatale depri gehad… pfff… soms zelfs zo erg dat ik 't niet erg zou vinden als ik van de trap af zou vallen en m’n nek zou breken… :shock: … wat ik dan eigenlijk ook weer niet meende. Het bleef bij denken/zeggen, gelukkig.
Je moet er wel op bedacht zijn dat dit na je bevalling kan blijven en dus dan weer een POSTnatale depri hebt.
Het is een gevalletje van hormonen, zowel de pré- als postnatale depressie, welke heel goed is op te lossen met medicatie.
Trouwens, als je nu geen medicatie wil gebruiken, dan kan je in overleg met je VK of HA aanvullende vitamine B6 gebruiken (in 100-voud, zeg maar, gewoon te verkrijgen bij de drogist en apotheek). Maar aangezien je het moet op- en afbouwen als anti-depri medicatie, moet je het in overleg met VK of HA gebruiken.
succes meiden, wens jullie het allerbeste :hug:
Ik had inderdaad over B6 en visolie gehoord. Ik vind het erg lastig om aan te kaarten, omdat beide zwangerschappen zo goed gingen :oops: . Maar ik moet het toch maar doen. Dat jullie het herkennen doet me wel erg goed.
Hé lief!
Je mag pb sturen als je nog meer ervaringsverhalen wilt!
Je bent niet alleen hoor! :-*
Mwaaah… die visolie helpt je niet zozeer bij die depri hoor, maar is voor heel veel dingen goed, dus baat 't niet, schaad 't niet, zeg maar. En 't is goed voor je ongeboren kindje 
ik heb zwangerschapspillen van de etos, daar zit die visolie en vit b6 ook in. Vieze dingen maar goed, ik denk dan ook idd, alles voor beebje en wat ik er zelf baat bij heb ik ook mooi meegenomen toch.
Anders probeer dat gewoon eens wawa, die haal je zo bij de drogist (of aparte capsules, maar deze zijn uitgebalanseerd voor de zwangerschap) en je moet het wel aankaarten hoor!!! Die vk is daar toch ook voor om je daarin te begeleiden. Je doet dat niet om haar te pesten ofzo, en je hebt alleen jezelf ermee als je er maar mee blijft lopen.
Maar goed, je hebt mijn pb ook gelezen he met tips, ik hoop dat je de stap toch gaat zetten meid, doe het voor jezelf!
De vit.B6 die daar in zit, is de dagelijks aanbevolen hoeveelheid, of net IETSJES meer.
De hoeveelheid die bij een prenatale depressie nodig hebt, is het 100-voud daarvan.
Kom je even een dikke knuffel brengen lieverd :hug: :hug: :-*
@Wawa wrote:
Twee keer op een enorm roze wolk gezeten. Nu dus schaamtegevoel, want ik ben en blijf zo verdrietig :oops: :?
Bij mij precies net zo bij de derde zwangerschap, tot een week of 15 en toen is het gevoel helemaal omgeslagen.
:hug:
Geen ervaring hier, wel een hele dikke knuffel voor mn lieve Wawa :hug: :-*
Hier helaas ook ervaring.
Als je je verhaal wilt delen mag je me altijd een PB sturen!!
Ik gooi het hier namelijk niet graag zo neer. :oops:
wawa meid ik lees het nu pas, Veel sterkte en ik hoop dat je snel weer wat zon in je leven ziet.
En niet twijfelen om naar de arts te gaan.
Dikke zoen voor jou.
Heb je PB ontvangen, nu ff geen rust om je te antwoorden.
Komt zodra ik er de rust voor heb.
De tip die ik je alvast wil geven: Praat erover met een arts!!! :-*
Wawa, hoe is het met je?
:hug: :hug: :hug: :hug:
:-*
Lieverd, :-*
Doe jezelf een plezier en ga een babbel aan met je vk of ha. Je weet hoe fijn een zs kan zijn. Help jezelf weer terug in je vel.
Sterkte meid.